Στον πυρετό του χρυσού!

Δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουνίου 2007

Στον απόηχο των τελικών του Σαββατοκύριακου και με τον πυρετό των πέμπτων αναμετρήσεων σε μεγάλο και μικρό τελικό να ανεβαίνει, αποφάσισα σήμερα να σχολιάσω λίγο τα καθέκαστα.

1^ον: Ο Άρης στο ματς του Σαββάτου απαγορευόταν να χάσει. Όταν είσαι μπροστά με 62-73 δεν χάνεις τον αγώνα, ούτε αν τον παίξεις 150 φορές. Παίρνεις εντολή από τον προπονητή σου για ροκάνισμα χρόνου, φάσεις κοντά στο καλάθι, ώστε να παίρνεις πιο εύκολα φάουλ, χίλιοι και δύο τρόποι υπάρχουν για να μην χάσεις. Και μόνο ένας για να χάσεις. Το να είσαι απαράδεκτα χαλαρός και βιαστικός στις επιλογές σου. Όλα αυτά χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την τρομερή προσπάθεια που έκανε ο Πανιώνιος. Πάντως, νομίζω ότι οι «κίτρινοι» θα περάσουν τελικά στην Ευρωλίγκα.

2^ον: Ο Ολυμπιακός, για όσους δεν το κατάλαβαν, αν δεν υπήρχε ο Πηλοΐδης, θα είχε πάρει ήδη το πρωτάθλημα. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν ήδη αυτό που έπρεπε για να πάρουν το διπλό στο ΟΑΚΑ, αλλά… δεν τους το έδωσαν. Πάντως, ως τώρα, ο Ολυμπιακός δείχνει να τον θέλει πολύ περισσότερο τον τίτλο. Ο Παναθηναϊκός μοιάζει κουρασμένος, κορεσμένος και χωρίς δυνατότητα να ανταγωνιστεί το απίστευτο πάθος που δείχνει η ομάδα του Μάτσε στους τελικούς. Αν χρειαζόταν να διακινδυνεύσω πρόβλεψη, θα έλεγα ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει το πρωτάθλημα την Τετάρτη, αν ο τελικός παιχτεί στο 50-50 από πλευράς διαιτησίας.

3^ον: Μπορεί να μην έχει αντίκτυπο άμεσο, αλλά ήταν άσχημη η τιμωρία που δέχτηκαν οι «ερυθρόλευκοι» (πέρασαν τις 5 παρατηρήσεις). Τα συνθήματα για Αλβέρτη και Διαμαντίδη ήταν απαράδεκτα, απ’ όποια πλευρά κι αν τα δει κάποιος.

4^ον: Τι όνειρο ακριβώς είχε δει χτες ο Ομπράντοβιτς με τον Αλβέρτη; Δεν το έβλεπε ότι έπαιζε με 4 στην άμυνα;

5^ον: Θα πω και κάτι για τον πιο παρεξηγημένο παίκτη του Παναθηναϊκού φέτος. Επειδή οι περισσότεροι Έλληνες δημοσιογράφοι βλέπουν ευρωπαϊκό μπάσκετ (όταν δεν παίζουν ελληνικές ομάδες) και παρακολουθούν στατιστικά των ξένων πρωταθλημάτων και των διοργανώσεων της ULEB και της FIBA όσο συχνά βάζει καλάθι ο… Φλέτσερ, δεν ξέρουν για τους ξένους παίκτες παρά μόνο αν τους έχουν δει να παίζουν κατά των δικών μας. Ο Ρομπέρτας Γιαφτόκας είναι καλός παίκτης. Για την ακρίβεια, είναι από τους καλύτερους ψηλούς στην Ευρώπη. Μπορεί να είναι ακόμα μονοκόμματος, μπορεί να μην έχει δουλέψει το σουτ ή τη βολή, να μην έχει φοβερές κινήσεις με πλάτη, αλλά τη δουλειά του την κάνει. Και αυτό το λέω επειδή οι περισσότεροι δημοσιογράφοι του Παναθηναϊκού τον ειρωνεύονται συνέχεια και το έχουν περάσει αυτό και στον κόσμο της ομάδας. Θέλετε και απόδειξη; Εκτός του τι είχε κάνει πέρσι στην Ευρωλίγκα ο Λιθουανός, για τα οποία είχε γράψει ο BEN αν δεν κάνω λάθος παλιότερα. Λοιπόν, ο Γιαφτόκας ήταν φέτος ο 1^ος ριμπάουντερ και 1ος μπλοκέρ του Παναθηναϊκού στην κανονική περίο
δο του πρωταθλήματος. Ναι. Με μόλις 17.5 λεπτά ανά αγώνα σε 24 ματς, έχει υψηλότερους μέσους όρους σε αυτές τις κατηγορίες από τους Μπατίστ, Τσαρτσαρή, Ντικούδη, Τομάσεβιτς, Διαμαντίδη και όλους του υπόλοιπους παίκτες των «πρασίνων»! Γιατί μερικοί εκτίθενται στην αγωνία τους να βγάλουν κάποιον σκάρτο επειδή πρέπει να φύγει το καλοκαίρι.

6^ον: Τελικοί πρωταθλήματος στην Ιταλία. Πώς είπατε; Δεν υπάρχουν πια. Η Σιένα «σκούπισε» τη ΒιντιΒίτσι Μπολόνια (πρώην Βίρτους) τόσο δυνατά και γρήγορα, που κανείς δεν το κατάλαβε και χάλασε κι… η σκούπα. Χρειάζεται να σχολιάσω την επιλογή του Ματσόν, όταν προτίμησε τον Σεραπίνας αντί του Καουκένας πέρσι το καλοκαίρι;

7^ον: Το Μαρούσι δεν εκτέθηκε καθόλου στην υπόθεση Άρθουρ Λι. Επισήμως, οι Αμαρουσιώτες είπαν ότι ο Λι ήθελε να περιμένει προτάσεις από Ισπανία, ο Ουάτσον ήθελε να πάει στο NBA και υπέγραψαν τον κατά πολύ φθηνότερο Πάρκερ. Ο Λι 4 μέρες αργότερα υπέγραψε στον… ισπανικό Σπόρτιγκ! Τι; Τα Πατήσια είναι Ελλάδα; Έλα…