Την Τρίτη χαλαρά, την Παρασκευή… σφαγή!

Για να ξεκινήσουμε από το δικό μας παιχνίδι, το Μαρούσι έδειξε καλύτερα προετοιμασμένο για τον αγώνα, φυσιολογικό αν σκεφτούμε ότι έκλεισε το ρόστερ του εδώ και καιρό, έκανε προετοιμασία και απλώς ενσωμάτωσε τον Καϊμακόγλου πριν από 7 μέρες. Ο Άρης είναι ακόμη σε χειρότερη κατάσταση, καθώς λίγο πριν τους αγώνες αποφάσισε να αλλάξει ξένο (Στίνσον με Ντέι) και ο δεύτερο είναι προφανές (και φυσιολογικό) ότι ακόμα δεν έχει μπει στο κλίμα. Ο Ντέι θα παίξει περισσότερο όσο περνάει ο καιρός, γιατί η χρονιά δεν βγαίνει όταν οι δύο (από τους 3) Αμερικανοί σου αγωνίζονται μαζί συνολικά 16 λεπτά (9,5 ο Ντέι και 6,5 ο Μπέλσερ). Βέβαια, πρόσθετη απορία, δική μου, το κατά πόσο μπορεί ο Μπέλσερ να βοηθήσει τον Άρη, αλλά είναι ακόμη Σεπτέμβρης και υποσχέθηκα να μην αρχίσω με τον Μπέλσερ από τώρα.

Έτσι, λοιπόν, το ματς ξεκίνησε δυνατά για το Μαρούσι, που προηγήθηκε με διψήφια διαφορά. Ο Άρης, απ’ την άλλη, έδειξε χαρακτήρα, ανατρέποντας πολύ γρήγορα αυτή τη διαφορά, αλλά αρκεί κανείς να κοιτάξει το ρόστερ του για να καταλάβει ότι φέτος είναι… πολύ έμπειρος για να «πεθάνει».

Δεν θέλω να μπω σε προσφορά παικτών, προβλήματα σε συστήματα και «ασθένειες» γιατί ακόμα θα έπρεπε να παίζουν φιλικά οι ομάδες, όχι επίσημα. Και μπορεί ο Άρης και το Μαρούσι να είχαν στο μυαλό τους ότι 29 Σεπτεμβρίου παίζουν σημαντικό παιχνίδι, αλλά μετά έχουν ουσιαστικά 3 εβδομάδες κενό, οπότε δεν θα μπορούσαν να φορτσάρουν την προετοιμασία για να είναι στο 100% τώρα.

Από το ματς του Αλεξανδρείου φεύγουν όλοι ευχαριστημένοι, αφού και ο Άρης μπόρεσε να κερδίσει, κάτι πολύ σημαντικό για την ψυχολογία αντιμετώπισης του δεύτερου ματς, και το Μαρούσι κατάφερε να μη χάσει με πάνω από ένα καλάθι.

Άλλο να κυνηγάς νίκη εκτός έδρας (για τον Άρη αυτό) και άλλο να μπαίνεις ξέροντας ότι έχεις κάνει στην έδρα σου την υποχρέωσή σου. Όπως πήγε το παιχνίδι, ο Άρης θα πρέπει να είναι πολύ ικανοποιημένος που κέρδισε, καθώς μετά το 62-67, το Μαρούσι θα μπορούσε κάλλιστα να έχει καθαρίσει το ματς με 2-3 πόντους διαφορά και να έβαζε πρόσθετη πίεση (και μουρμούρα) στον Άρη ενόψει της ρεβάνς. Βέβαια, για να κερδίσει ο Άρης, συνέβαλε και ο Καϊμακόγλου που έχασε δύο βολές, οι διαιτητές που έδωσαν ένα αστείο επιθετικό φάουλ στον Κις στην τελευταία επίθεση και ο Γκόρντον που μάρκαρε αέρα και όχι τον Χατζηβρέττα στο τέλος. Πάντως, για να τα λέμε όλα, ο Άρης έτρεξε ένα 7-0 στο τέλος, δείγμα και αυτό του μέταλλου από το οποίο θα είναι φτιαγμένη η φετινή ομάδα.

Στην ουσία τίποτα δεν έχει ξεκαθαρίσει ενόψει της Παρασκευής, αλλά όλοι θα πάνε χαρούμενοι στο δεύτερο ματς. Και όχι μόνο οι δικοί μας. Χαρούμενοι θα πάνε και οι υπόλοιποι 6. Οι τρεις γηπεδούχοι πήραν τη νίκη, οι τρεις φιλοξενούμενοι κράτησαν τη διαφορά στα επίπεδα που ήθελαν.

Οι Γάλλοι της Ορλεάν θα πρέπει να στήσουν ανδριάντα στον Όστιν Νίκολς, που ως το τέλος κοιμόταν, αλλά πήρε το ματς από το 53-43 και το πήγε στο 55-53 με 10 προσωπικούς πόντους σε 4 λεπτά. Πάντως, η Σαρλερουά θα πρέπει να χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο που δεν κατάφερε να τελειώσει τον αγώνα, καθώς το σκορ στο 33ο λεπτό ήταν 53-32, με τη διαφορά στο +21, διαφορά που έκανε φτερά, αφού οι Βέλγοι έμειναν στους 2 πόντους τα τελευταία 7 λεπτά.

Η Άλμπα έχασε… στο ελάχιστο δυνατό, από μια βολή στο τέλος και η λογική λέει ότι θα επιβεβαιώσει στην έδρα της τον τίτλο του φαβορί παίρνοντας την πρόκριση από τη Λε Μαν. Βέβαια, υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας που λέγεται Μαρκ Σάλιερς, μακράν ο πιο χαρισματικός σκόρερ στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Ο Σάλιερς είχε 28 πόντους στο πρώτο ματς, έκανε 25 σουτ και έδειξε ότι σουτάρει όποτε θέλει. Οπότε αν «γράψει» πάλι κανένα 40άρι όπως πρόπερσι, κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει τους Γάλλους.

Στο άλλο ματς με φαβορί, η Μπενετόν πήγε για μαλλί και παραλίγο να βγει κουρεμένη γουλί. Έχανε 13 πόντους στο ημίχρονο, 15 πόντους στο 29ο λεπτό, αλλά μπόρεσε με σερί 10-20 στα τελευταία 11 λεπτά να μειώσει στους 5 πόντους ενόψει της ρεβάνς. Θα έχει ενδιαφέρον και αυτό το ματς, να δούμε αν η Βέντσπιλς θα μπορέσει να κρατήσει το εύθραυστο +5. Υπομονή 3 μέρες για όλα…