Σφαλιάρες…

Η διαφορά των δύο ομάδων είναι ότι ο ΠΑΟΚ προβληματίστηκε από την έως τώρα εικόνα του και μπήκε ψυχωμένος για να αποδείξει ότι φέτος αξίζει της προσοχής μας, ενώ ο Άρης δεν φάνηκε να προβληματίστηκε από τον άσχημο τρόπο που έχει αρχίσει τη χρονιά. Μην ξεχνάμε ότι ακολουθεί το ματς με τον Παναθηναϊκό, που το πιο πιθανό είναι να σημάνει την 3η ήττα σε ισάριθμα ματς για τον Άρη.

Ο Σούλης Μαρκόπουλος έκανε ματ στον Φώτη Κατσικάρη και μάλιστα… σε τρεις κινήσεις. Ο Μαρκόπουλος εκμεταλλεύτηκε πλήρως τα όπλα του, τον κόσμο, τις αρετές της ομάδας του, αλλά και τις αδυναμίες του Άρη.

Αδυναμίες που στο ματς φάνηκαν κραυγαλέες. Καμία ηρεμία, κανένας τρόπος να ξεκολλήσει η ομάδα στο πρώτο δεκάλεπτο, όταν και κρίθηκε ο αγώνας. Αλλά και μετά, κανένα πάθος, καμία διάθεση για αντίδραση. Ο Κατσικάρης δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για το εύρος της διαφοράς, πρέπει να υπάρχει και λίγο φιλότιμο, αλλά έχει απόλυτο δίκιο όταν είπε ότι πρώτη φορά στην καριέρα του έβλεπε παίκτες που και στα 40 λεπτά δεν έκαναν καμία προσπάθεια να μπουν στον αγώνα και στο πνεύμα ενός ντέρμπι.

Ο Μπετς ήταν απελπιστικά μόνος, ενώ καλύτερα να μην αρχίσουμε να αναφερόμαστε στους υπόλοιπους ατομικά, γιατί θα είναι τελείως άσκοπο μιας και… δεν ήταν στην Πυλαία. Ο Άρης μπορεί να θέλει έναν ψηλό, αλλά αυτός ο ψηλός και ο… Ολάζουον να είναι δεν θα καλύπτει διαφορές 35 πόντων. Η ομάδα πρέπει να αρχίσει από μέσα, από την ψυχολογία των παικτών, από τη διάθεσή τους, αμφότερα πεσμένα ανεξήγητα για τόσο αρχή στη χρονιά.

Ο ΠΑΟΚ έδειξε αυτά που λέγαμε πριν αρχίσει η σεζόν, ότι δηλαδή έχει το ρόστερ και τον προπονητή για να φτάσει πολύ ψηλά. Αρκεί να μείνει έτσι.

Δυστυχώς, οι 35 πόντοι στον αγώνα αυτό δεν ήταν η μεγαλύτερη διαφορά της ημέρας. Και λέω δυστυχώς, γιατί οι 45 πόντοι που έχασε η ΑΕΚ από τον Πανιώνιο είναι, εκτός από ντροπή για την ιστορία της ομάδας, και εξαιτίας συγκεκριμένων εξωαγωνιστικών αμαρτιών. Δεν ξέρω κατά πόσο θα έπρεπε να αφεθεί αυτή η ομάδα να πικραίνει έτσι τον κόσμο της.

Θυμίζοντας μπάσκετ άλλων δεκαετιών με το ροτέισον να σταματά αναγκαστικά στους… 4 παίκτες που έπαιξαν πάνω από 31 λεπτά (οι 3 πάνω από 35) η ΑΕΚ δεν έχει καμία ελπίδα (αλλά και καμία θέση) στο πρωτάθλημα. Ο Πανιώνιος δεν έκανε ούτε προπόνηση (πρέπει να πούμε μάλιστα ότι δεν ενθουσίασε με την απόδοσή του, που είχε αρκετές αδυναμίες), ενώ η Α1 εκτέθηκε ξανά. Πλέον, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο παρά να ελπίζουμε να λυθεί το θέμα γρήγορα και η ΑΕΚ να παραταχθεί επιτέλους πλήρης, μήπως και πάρει κάποιο αποτέλεσμα που να της αξίζει. Η απορία μου βεβαίως είναι αν αυτό που γίνεται δεν είναι αλλοίωση πρωταθλήματος, αφού όταν παίξει πλήρης η ΑΕΚ, θα αλλάξει πλήρως πρόσωπο. Αλλά μέχρι τότε, κάποιοι θα έχουν αρπάξει ροζ φύλλα και διαφορές που αλλιώς (και στους άλλους) δεν θα έρθουν. Οι κακόμοιροι οι παίκτες στην τωρινή δωδεκάδα που τραβούν τα πάνδεινα χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν, τι φταίνε; Έγραψα την περασμένη εβδομάδα ότι η ΑΕΚ θα μπορέσει να δείξει άλλο πρόσωπο μόνο αν οι παίκτες μείνουν όσο το δυνατόν πιο μακριά (ψυχολογικά) από τα προβλήματα. Προφανώς το 20-4 της πρώτης περιόδου δείχνει ότι η ομάδα απλά είναι σε κατάσταση ψυχολογικής διάλυσης.

Μιας και μιλάμε για σημάδια διάλυσης, δεν μπορούμε παρά να πάμε μια βόλτα και από τα Ιλίσια. Εκεί, η Ολύμπια κανονικά… θα αγωνιζόταν με τον Ηλυσιακό. Στην πραγματικότητα, το παιχνίδι ήταν εύκολη προπόνηση για τους γηπεδούχους, ρίχνοντας ακόμη μία σφαλιάρα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η διαφορά εδώ ακόμη μεγαλύτερη, στους 47 πόντους. Η πρώτη περίοδος 30-14 και η Ολύμπια μοιάζει να μην έχει τίποτα πέραν 3-3,5 παικτών.

Μεγάλη νίκη πέτυχαν τα Τρίκαλα στην έδρα τους επί του Κολοσσού, δείχνοντας ότι οι αποστάσεις φέτος έχουν μικρύνει και ότι ο βαθμολογικός πίνακας θα έχει πολλές εκπλήξεις. Μπορεί να μην είναι έκπληξη το αποτέλεσμα, αλλά αν φέρουμε στο μυαλό τη συζήτηση περί γκρουπ δυναμικότητας με βάση την περσινή κατάταξη, τα Τρίκαλα κατάφεραν νίκη επί αντιπάλου που ήταν πιο ψηλά.

Σε ένα επίσης πολύ σημαντικό παιχνίδι, ανάμεσα σε ομάδες που θα παλέψουν για την παραμονή, η Καβάλα κέρδισε το Περιστέρι και μάλιστα με 17 πόντους. Τη διαφορά θα πρέπει να την κρατήσουμε στο μυαλό, καθώς σε περίπτωση ισοβαθμίας είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί. Η απειρία του Περιστερίου αλλά και το νέο ρόστερ χωρίς χημεία ακόμη, μέτρησε στο γεγονός ότι δεν μπόρεσε να περιορίσει τη ζημιά, αλλά αφέθηκε τελείως. Βέβαια, θα μου πείτε ότι το Περιστέρι έχανε με 31 πόντους 5 λεπτά πριν τη λήξη. Ναι, είναι αλήθεια, μπόρεσε και μάζεψε τη διαφορά, αλλά αλήθεια επίσης είναι ότι δεν απείλησε ότι θα κερδίσει ούτε καν στο πρώτο δεκάλεπτο.