Έγκλημα ναι, τιμωρία όχι…

Η φωνή της λογικής, αν και σπανίζει στην Ελλάδα, επικράτησε στη συγκεκριμένη περίπτωση και η Ζωή Κεχαγιά με την Ντένια Μάργαρη δικαιώθηκαν από τα δικαστήρια, θα πάρουν τα δεδουλευμένα τους και θα μπορούν να συνεχίσουν την καριέρα τους στις νέες τους ομάδες (Αθηναϊκό και Πειραϊκό αντίστοιχα). Τουλάχιστον δεν είχαμε… τιμωρία αθλητή επειδή η ομάδα του δεν ήταν συνεπής.

Βέβαια, η κατάσταση στη γυναικεία Α1 είναι πολύ χειρότερη από την αντίστοιχη των αντρών, όσο κι αν αυτό φαντάζει αδύνατο σε όσους από εμάς δεν έχουν συχνή επαφή με το γυναικείο μπάσκετ. Ο Παγχιακός παρότι πέρσι κατάφερε να σωθεί χωρίς ξένες και μειώνοντας το μπάτζετ του στα κατώτατα επίπεδα, φέτος δήλωσε ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις και αποχώρησε από το πρωτάθλημα πριν αρχίσει. Αυτό δεν είναι κακό, καθώς έτσι οι αθλήτριες έμειναν ελεύθερες και μπορούν να παίξουν σε άλλη ομάδα της Ελλάδας φέτος.

Όμως, τη Δευτέρα τα Χανιά ανακοίνωσαν ότι θα αποχωρήσουν από το πρωτάθλημα λόγω αδυναμίας κάλυψης των οικονομικών εξόδων που απαιτούνται. Η αποχώρηση των Χανίων… εγκρίθηκε την Τρίτη από την ΕΟΚ και η κρητική ομάδα πλέον υποβιβάζεται αυτόματα δύο κατηγορίες. Αλλά αυτό είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει.

Τα Χανιά έχουν 12 Ελληνίδες αθλήτριες οι οποίες πλέον θα μείνουν απλήρωτες, αλλά και δεν θα έχουν το δικαίωμα να αγωνιστούν σε άλλη ομάδα της Ελλάδας φέτος. Δηλαδή καταδικάζονται οικονομικά και αγωνιστικά, καθώς το εξωτερικό δεν αποτελεί ρεαλιστική λύση αυτή την περίοδο, πόσο μάλλον στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Ένα έγκλημα το οποίο δεν θα έχει τιμωρία και πάλι, αφού μπορεί η ομάδα να υποβιβάστηκε, αλλά κανείς δεν θα θεωρηθεί υπεύθυνος (αυτά μας είναι γνωστά και από την Α1, όπου συζητάμε αν η ΑΕΚ, η Ολύμπια ή ο ΠΑΟΚ πιο παλιά θα έπρεπε να παίζουν, αλλά όχι ποια άτομα από το διοικητικό τους συμβούλιο θα έπρεπε να πάνε φυλακή).

Τα Χανιά από πέρσι είχαν πολλά προβλήματα στο να είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, προβλήματα που κουτσά στραβά «ξεπεράστηκαν». Και το βάζω εντός εισαγωγικών, καθώς η ομάδα έκανε τόσες μετεγγραφές χωρίς να έχει ακόμη ξεχρεώσει τις περσινές παίκτριες. Όμως, στα Χανιά επιτράπηκε να ανέβουν στην Α1 για να φτάσουμε στην τωρινή κατάσταση όπου 12 παίκτριες καταδικάζονται. Η κατάσταση στο γυναικείο μπάσκετ είναι πια στο απροχώρητο.

Και δεν είναι μόνο οι ομάδες και οι διοικήσεις που δημιουργούν μια νοσηρή κατάσταση. Η ΓΓΑ χρωστά επιχορηγήσεις δύο χρόνων στις ομάδες, η ΓΓΑ που είχε επικεφαλής τον υφυπουργό αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη, τον άνθρωπο του μπάσκετ που νοιάζεται για το άθλημα και που άδικα τον κατηγορούσε ο ΠΣΑΚ για αδιαφορία. Επίσης, η ΕΟΚ δεν έχει μπορέσει να καταβάλλει τα οδοιπορικά ενός έτους στις ομάδες, καθώς (λένε οι ομάδες) δεν έχει πάρει ακόμα αυτά τα λεφτά. Δηλαδή, μιλάμε για ένα πρωτάθλημα πλήρως απαξιωμένο από την Πολιτεία και την Ομοσπονδία, ένα πρωτάθλημα που δεν έχει σχεδόν καμία διέξοδο στα μέσα, κανένα τρόπο προβολής, δεν έχει ουσιαστικά έσοδα και καλείται στην πλάτη των αθλητριών και όσων αγαπούν το γυναικείο μπάσκετ να αντιμετωπίσει απατεώνες, αρπαχτές και αδιαφορία των φορέων. Όλοι είναι άμοιροι ευθυνών: η Πολιτεία ποτέ δεν φταίει, η ΕΟΚ δεν έχει πάρει λεφτά από την Πολιτεία, οι διοικήσεις υπολόγιζαν στη βοήθεια της Πολιτείας και της ΕΟΚ. Οπότε μας μένουν μόνο ως αποκλειστικά υπεύθυνες οι παίκτριες.

Κοντεύουμε στο 2010 και είμαστε στην Ελλάδα…