Αλλαγή ισορροπιών…

Ο Παπαδόπουλος θα παίξει στον ΠΑΟΚ ως το καλοκαίρι και ήδη στην ομάδα της Θεσσαλονίκης επικρατεί μεγάλος ενθουσιασμός, καθώς φαίνεται πως αν το ρόστερ διατηρηθεί (αν πληρωθούν όλοι δηλαδή ως το τέλος) τότε ο ΠΑΟΚ είναι το πρώτο φαβορί για την Ευρωλίγκα αυτή τη στιγμή.

Τρία είναι τα βασικά σημεία της απόφασης του Παπαδόπουλου να υπογράψει στον ΠΑΟΚ. Το πρώτο είναι το αγωνιστικό. Ο Λάζος έκανε προπονήσεις εδώ και μερικές εβδομάδες με τον ΠΑΟΚ. Αρχικά, από το τέλος του καλοκαιριού και μετά, ακολούθησε ατομικό πρόγραμμα, ώστε να βελτιώσει διάφορα στοιχεία που εκείνος ήθελε και να τροποποιήσει το παιχνίδι του (η σωματική διαφορά είναι εμφανής και θα τη δείτε αμέσως). Μετά, περιμένοντας να βρει ομάδα, ζήτησε από τον ΠΑΟΚ (που δεν έχει την Ευρώπη, άρα κάνει πιο πολλές σκληρές προπονήσεις την εβδομάδα από μια ομάδα με ευρωπαϊκές υποχρεώσεις) να προπονείται στην Πυλαία μαζί του. Η απόφαση του Μαρκόπουλου να εντάξει πλήρως τον Λάζο στις προπονήσεις, από τις διατάσεις, μέχρι το διπλό και τα συστήματα (και όχι μόνο να συμμετέχει σε μέρος αυτής, όπως γίνεται με παίκτες που δεν ανήκουν στο δυναμικό του κάθε συλλόγου), προφανώς και δεν έγινε για να τον πείσει να πάει στον «δικέφαλο».

Όμως, λειτούργησε έτσι! Ο Λάζος είδε ότι ο ΠΑΟΚ πληρούσε τις δύο προϋποθέσεις που εκείνος είχε θέσει για την επόμενη ομάδα του (να έχει πολύ χρόνο συμμετοχής, ώστε να την ανεβάσει από τα μεσαία στρώματα στην υπέρβαση) και άρχισε να το σκέφτεται πιο σοβαρά. Ας μην κοροϊδευόμαστε, ο ΠΑΟΚ έχει και το ειδικό βάρος (γήπεδο, ιστορία, κόσμο) για να «σηκώσει» παίκτη τέτοιου βεληνεκούς, παρά τα όσα έχει περάσει τα τελευταία χρόνια.

Έτσι, ο ίδιος ο Λάζος κάλεσε την ομάδα για να υπογράψει μαζί της, κάτι που η διοίκηση του ΠΑΟΚ δεν είχε καν ονειρευτεί, αφού ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί να καλύψει το κασέ του Παπαδόπουλου. Αυτό μάλιστα τόνισε η διοίκηση στον παίκτη όταν της είπε ότι ενδιαφέρεται να υπογράψει.

Και πάμε στο δεύτερο βασικό σημείο: ο Παπαδόπουλος απέδειξε πόσο πολύ θέλει να παίξει μπάσκετ, καθώς είναι δεδομένο ότι φέτος είναι από τους πιο ακριβοπληρωμένους Έλληνες (από τα λεφτά της Ρεάλ). Βρήκε τις αγωνιστικές υποχρεώσεις που ήθελε και δεν ενδιαφέρθηκε να πάρει ούτε ένα ευρώ από τον ΠΑΟΚ. Η κίνησή του να υπογράψει συμβόλαιο (με μικρές γι’ αυτόν, καλές για τα δεδομένα του ΠΑΟΚ) και να απαιτήσει όλα τα χρήματα να δοθούν στο «Χαμόγελο του παιδιού» και στην Ομοσπονδία Σωματείων Ελλήνων Καλαθοσφαιριστών με Καρότσι (ΟΣΕΚΚ) είναι χωρίς προηγούμενο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Και παγκόσμια, υπάρχει μόνο το προηγούμενο του Τζόρνταν στο συμβόλαιο με τους Ουίζαρντς (το οποίο δόθηκε εξ ολοκλήρου σε φιλανθρωπίες). Όσα και να είναι τα λεφτά, δεν μπορούμε παρά να χαιρετήσουμε αυτή την κίνηση, που δείχνει σπάνιο ήθος και έναν ξεχωριστό άνθρωπο.

Το τρίτο βασικό σημείο είναι η ανακοίνωση του Ηρακλή, την οποία πραγματικά δεν καταλαβαίνω και θεωρώ μια τελείως ατυχή (τουλάχιστον) κίνηση. Ναι, ο Λάζαρος ξεκίνησε από τον Ηρακλή, αλλά από εκεί και πέρα, δεν τον δένει κάτι αιωνίως με την ομάδα. Δεν είναι υποχρεωμένος να παίζει εκεί επειδή και μόνο το θέλουν οι άνθρωποι της ομάδας.

Τα όσα γράφει η ανακοίνωση περί προδοσίας του… Ηρακληδισμού είναι απλώς αστεία και τραγελαφικά σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Ο Ηρακλής παίζει στην Α2 και ο Λάζος δεν θεώρησε (πολύ φυσιολογικά και λογικά αν με ρωτάτε) ότι το να παίξει στην Α2 έχει αν του προσφέρει κάτι στην καριέρα του σε μια χρονιά που προσπαθεί να κάνει τη μεγάλη επιστροφή, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει.

Βέβαια, στον Ηρακλή… την είχαν δει κάπως αλλιώς, μην μπορώντας να καταλάβουν αυτή τη βασική διαφορά Α1 και Α2.

Η ανακοίνωση μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως παραλήρημα , αφού δεν έχει καν συνοχή, πηγαίνοντας από τις μπηχτές στο Λάζο, στα «συγγνώμη» προς τον κόσμο που δεν θέλησε ο Παπαδόπουλος να υπογράψει (!!!) και τέλος στο «ευχαριστώ» προς τους παίκτες που ο Ηρακλής είναι αήττητος στην Α2. Υπάρχει μια παλιά παροιμία που χαρακτηρίζει απόλυτα την ανακοίνωση αυτή: Ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή…

Φτάνοντας στο συμπέρασμα, μπορούμε να μιλήσουμε για έναν παίκτη που αλλάζει τις ισορροπίες στο πρωτάθλημα; Θεωρώ σαφώς πως ναι, καθώς ο Παπαδόπουλος είναι σε άλλο επίπεδο, προσωπικά τον θεωρώ με διαφορά ακόμα τον καλύτερο Έλληνα σέντερ (ας μην ξεχνάμε τι έκανε πέρσι στην Ιταλία). Δεν είναι τυχαίο ότι όσο ήταν ελεύθερος τον είχε πλησιάσει ο Παναθηναϊκός (το είχα αφήσει να εννοηθεί σε παλιότερο άρθρο, χωρίς να γράψω την ομάδα, αφού ήταν off the record) για να τον αποκτήσει, αλλά δεν πληρούσε την προϋπόθεση του χρόνου συμμετοχής που ήθελε ο Παπαδόπουλος.

Πλέον, το πρωτάθλημα παίρνει άλλο χρώμα και η μάχη για την Ευρωλίγκα έχει έναν ακόμη μνηστήρα, που μάλιστα πια δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους υπόλοιπους. Το αντίθετο μάλλον…

Υ.Γ.: Στο fan club του Λάζαρου Παπαδόπουλου και στο αντίστοιχο γκρουπ του στο facebook μπορείτε να ανταλλάξετε απόψεις και να πείτε τη γνώμη σας για τον Λάζαρο.