Χωρίς ουσιαστική βοήθεια από τα σέντερ, με τη θέση «3» να μοιάζει κενή ελλείψει Τσίλντρες και με τον Κλέιζα να πελαγοδρομεί, ήταν οι τρεις γκαρντ αυτοί που πήραν την ομάδα πάνω τους και την κράτησαν στο παιχνίδι. Με τον Παπαλουκά να γεμίζει το γήπεδο από τη θέση του πλέι-μέικερ, τον Χαλπερίν να σουτάρει με ευστοχία και τον Τεόντοσιτς να δείχνει οργανωτική ωριμότητα, οι «ερυθρόλευκοι» χρειάζονταν το κάτι παραπάνω για να ξεφύγουν από το τέλμα στο οποίο είχαν πέσει λόγω της χαλαρότητάς τους στην άμυνα και της αδυναμίας να αναστρέψουν το μομέντουμ του αγώνα στις 3 πρώτες περιόδους.
Τελικά, το κάτι παραπάνω ήταν ξανά ο Λίνας Κλέιζα (θυμηθείτε στην αρχή της σεζόν όταν μιλήσαμε για «εποχή Κλέιζα») ο οποίος προσέφερε ένα εκπληκτικό επιθετικό ρεσιτάλ στην τελευταία περίοδο, δείχνοντας την κλάση του, με ανάλογο (και ακόμη εντυπωσιακότερο) τρόπο όπως το έκανε και στο φινάλε του αγώνα με τον Παναθηναϊκό, όταν και έβαλε 11 από τους 13 τελευταίους πόντους της ομάδας του. Σήμερα, έβαλε 19 στην τελευταία περίοδο, με 5 τρίποντα σε αυτό το διάστημα, ξεδιπλώνοντας τις επιθετικές του αρετές.
Με το 18-30 της τελευταίας περιόδου, ο Ολυμπιακός κατάφερε να σβήσει τα άσχημα συναισθήματα που γεννούσαν οι 3 πρώτες περίοδοι και να στρέψει τα βλέμματα πάνω στις εντυπωσιακές στατιστικές επιδόσεις των Κλέιζα και Παπαλουκά (14 ασίστ, ισοφάριση του ρεκόρ της Ευρωλίγκας), αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ξεπεράστηκαν και οι προβληματισμοί που προέκυψαν από τον αγώνα. Κυρίως, μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού συνιστά η απρόσμενη αδυναμία στη θέση «5», με τον Σχορτσιανίτη να μην προσφέρει σταθερότητα, τον Μπουρούση να μην έχει βρει ρυθμό (σήμερα έπαιξε καλά μόνο στο τέλος της 4ης περιόδου), τον Βούισιτς να έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης μετά το Ευρωμπάσκετ, τον Γλυνιαδάκη να μην υπολογίζεται στο υψηλότερο επίπεδο και τον Μαυροκεφαλίδη στα πιτς. Είναι εντυπωσιακό μία ομάδα με 5 γνωστούς παίκτες που μπορούν να καλύψουν τη θέση του σέντερ να έχει πρόβλημα σε αυτήν ακριβώς τη θέση και είναι ένας δύσκολος γρίφος για τον Γιαννάκη η επίλυση αυτού του προβλήματος η οποία ίσως βοηθήσει στο θέμα σταθερότητας της απόδοσης των «ερυθρολεύκων», τώρα που ο Παπαλουκάς δείχνει να ανεβάζει την απόδοσή του. Από τον Ολυμπιακό δε λείπουν τα καλά επιθετικά plays ή το ταλέντο, αλλά λείπουν η διάρκεια στην απόδοση, ο χαρακτήρας στα δύσκολα εκτός έδρας και η καλή περιφερειακή άμυνα (που οδήγησε και στις σημερινές δυσκολίες από μία κατεξοχήν περιφερειακή ομάδα).
Στον απογευματινό αγώνα, το Μαρούσι έχασε ξανά αφήνοντας θετικές εντυπώσεις, αλλά, δυστυχώς, τελικά η ήττα στην Ευρωλίγκα του έγινε συνήθεια. Σήμερα, το ματς χάθηκε σε ένα ξέσπασμα της ΤΣΣΚΑ στην τρίτη περίοδο που άφησε τους Αμαρουσιώτες ανήμπορους να αντιδράσουν. Και ενώ οι δύο ομάδες είχαν ανάλογα εύστοχα ποσοστά σε τρίποντα και βολές, η ΤΣΣΚΑ ήταν πολύ καλύτερη στα δίποντα, δείγμα καλύτερων επιλογών και πιο καθαρού μυαλού. Οι Μοσχοβίτες πήραν και τα ριμπάουντ και τις ασίστ, και επικράτησαν δίκαια καθαρά, αφού ο Μπαρτζώκας έχασε και τον Καϊμακόγλου από τραυματισμό νωρίς στο ματς.
Το Μαρούσι έμεινε στους 65 πόντους, επίδοση που δεν μπορεί να χαρίσει τη νίκη στη Μόσχα, είδε τον Χόμαν να έχει 3/10 δίποντα και τον Μαυροειδή 2/7. Αυτή η ήττα ουσιαστικά μετατρέπει οριστικά σε τυπική διαδικασία τις υπόλοιπες αγωνιστικές για την ομάδα των βορείων προαστίων που θα πρέπει, όμως, να αντιμετωπίσει σοβαρά τους αγώνες και να προσπαθήσει για κάποιες νίκες.
Στα υπόλοιπα ματς, η νίκη της Παρτιζάν περιέπλεξε την κατάσταση στον όμιλο του Ολυμπιακού, με την ελληνική ομάδα να κοιτάζει ξανά προς την πρώτη θέση, η οποία εν πολλοίς ίσως καθοριστεί και από το ρόλο τον οποίο θα παίξει και το πόσο ισχυρή θα είναι η Εφές στο δεύτερο γύρο. Στο ματς της Μάλαγα, Μάριτς, Κέτσμαν και ΜακΚάλεμπ ήταν οι καλύτεροι για μία έξοχη Παρτιζάν που είχε τον έλεγχο του αγώνα για 40 λεπτά.
Με όλα τα άλλα ματς, εκτός των ελληνικών, να γίνονται στην Ισπανία, η Λαμποράλ κέρδισε τη Ρόμα πιο εύκολα απ’ ό,τι δείχνει το τελικό σκορ, στηριζόμενη στην τριπλέτα Τελέτοβιτς-Σπλίτερ-Σαν Εμετέριο. Τέλος, η Ρεάλ χρειάστηκε ένα ξέσπασμα στο τέταρτο δεκάλεπτο για να κάμψει την αντίσταση της Χίμκι που στηρίχθηκε στον έξοχο Γιαφτόκας. Οι Μαδριλένοι είχαν 4 παίκτες σε διψήφιο αριθμό πόντων και ένα σερί 10-5 στην αρχή της τέταρτης περιόδου που τους οδήγησε σε διαφορά ασφαλείας.