Μία και καθάρισαν

Ο Άρης στο Αλεξάνδρειο κέρδισε τη Σιαουλιάι, καθώς ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του στο τέταρτο δεκάλεπτο. Οι «κίτρινοι» ήταν πολύ κακοί στο πρώτο ημίχρονο, όταν και ανεβοκατέβαιναν το παρκέ χωρίς… προφανή λόγο και σκοπό, κάνοντας συνεχώς κακές επιλογές στην επίθεση, μη έχοντας στρωτό αγωνιστικό πλάνο, με τους Αμερικανούς να κάνουν του κεφαλιού τους και τον Κατσικάρη να μην μπορεί να τους ηρεμήσει και να τους βάλει σε ένα ρυθμό. Ο Άρης στο διάστημα αυτό σώθηκε από τα τρίποντα (8/12) καθώς οι επιλογές του στα δίποντα ήταν οι περισσότερες καταδικασμένες εκ των προτέρων.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε στο τρίτο δεκάλεπτο, όταν ο Άρης έμοιαζε να μην μπορεί να βρει την απαιτούμενη σοβαρότητα και ωριμότητα για να τελειώσει όπως πρέπει έστω μία επίθεση. Χαρακτηριστικό είναι ότι για 6 λεπτά είχε βάλει όλον κι όλον έναν πόντο με τη διαφορά να φτάνει στο -10. Ο κόσμος της ομάδας ήταν υπομονετικός (έτσι πρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις), συνέχιζε να φωνάζει για να τη βοηθά και αυτό μέτρησε πολύ όταν οι παίκτες έπρεπε επιτέλους να αποδώσουν καλό μπάσκετ για να κερδίσουν.

Στα τελευταία 14 λεπτά του αγώνα είδαμε μια άλλη ομάδα στο παρκέ, μια ομάδα που ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει, έπαιζε σκληρή άμυνα που εγκλώβισε πλήρως τους Λιθουανούς και πήρε τη νίκη με χαρακτηριστική ευκολία. Το επιμέρους σκορ του διαστήματος αυτού ήταν 45-17 για τον Άρη, που έμοιαζε ασταμάτητος. Ο Αργυρόπουλος ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που το ματς άλλαξε τόσο μορφή, καθώς ηρέμησε την ομάδα στην επίθεση και στην άμυνα «έβγαλε τα συκώτια» του Λόου. Βεβαίως, ο μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Μιχάλης Κακιούζης που έκανε το καλύτερο παιχνίδι του με την «κίτρινη» φανέλα και κυριάρχησε απόλυτα στο «4». Ρίτσαρντσον και Ντίξον είχαν σκαμπανεβάσματα, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν καλοί, ενώ Κλαρκ και Μάιλς δεν μπόρεσαν να προσφέρουν από την περιφέρεια.

Σε γενικές γραμμές, ο Άρης μοιάζει να μην έχει βρει ισορροπία ακόμη και ίσως αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά του. Με 3 έμπειρους Έλληνες που θέλουν την μπάλα, τον Μπετς που επιβάλλεται να τροφοδοτείται και 4 Αμερικανούς που θέλουν να σουτάρουν συνέχεια η κατάσταση μπερδεύεται και συχνά λειτουργεί άσχημα για την ομάδα, ιδίως όταν Μάιλς ή Κλαρκ είναι στο τιμόνι της ομάδας. Πάντως, αυτό είναι θέμα χρόνου ώστε να βρει ο Κατσικάρης τις κατάλληλες ισορροπίες και να παίξει η ομάδα καλύτερα και πιο λογικά απ’ ότι τώρα.

Ο Άρης την ερχόμενη εβδομάδα παίζει με τη Ζαντάρ στο Αλεξάνδρειο και αν κερδίσει θα φτάσει στο 4-1, που σημαίνει ότι θα έχει προκριθεί σίγουρα στην επόμενη φάση από την 5η αγωνιστική. Αν την ίδια μέρα η Χαποέλ χάσει από τη Σιαουλιάι, τότε ο Άρης θα είναι και σίγουρα πρώτος, ενώ αν οι Ισραηλινοί κερδίσουν, ο Άρης θα πρέπει να κρατήσει τη διαφορά των 4 πόντων (ή να κερδίσει βεβαίως) στο Ισραήλ για την πρωτιά. Όπως είχαμε γράψει ήδη από την 1η αγωνιστική, στον Άρη φτάνει η εντός έδρας νίκη για να προκριθεί.

Ο Πανελλήνιος έχασε από την Τούροβ στην Πολωνία και έχασε έτσι την ευκαιρία να πάρει την πρωτιά από αυτή την αγωνιστική. Μικρό το κακό βαθμολογικά, καθώς την 6η αγωνιστική αντιμετωπίζει την Νανσί εντός έδρας και αν νικήσει θα προκριθεί, ακόμη κι αν χάσει στην Ισπανία. Αν ο Πανελλήνιος κερδίσει τη Νανσί, τότε με την μοναδική ομάδα με την οποία μπορεί να ισοβαθμήσει είναι η Γκραν Κανάρια, αν οι Ισπανοί τον κερδίσουν στην έδρα τους. Εκεί θα έχει να υπερασπιστεί μια διαφορά 29 πόντων από το πρώτο ματς, διαφορά που αν κρατήσει (δεν μπορώ να σκεφτώ πώς μπορεί να χάσει με 30 πόντους) θα είναι σχεδόν σίγουρα πρώτος στον όμιλο με τη νίκη επί της Νανσί.

Στην Πολωνία ο Πανελλήνιος ευτύχησε να έχει τον Χαραλαμπίδη σε τρομακτική ημέρα, ενώ Σμιθ και Μπλάκνεϊ βοήθησαν αρκετά. Ουσιαστικά το παιχνίδι χάθηκε στις μάχες της ρακέτας, όπου το σκορ ήταν 36-24 υπέρ της Τούροβ, με τους Πολωνούς να κλείνουν τελείως τον Βουγιούκα, ο οποίος αποτελεί την αιχμή του δόρατος στο «5» του Πανελληνίου. Μέτρησε βεβαίως και το γεγονός ότι παρόλο που ο Γκρέι μαρκαρίστηκε πάρα πολύ καλά και είχε 1/11 σουτ και 5 λάθη κατάφερε να δώσει 11 ασίστ δείχνοντας υψηλή μπασκετική ευφυΐα σε πολλές φάσεις.

Το πρόβλημα του Πανελλήνιου ήταν ότι «έχασε» τελείως το ματς στο πρώτο ημίχρονο. Μόλις προηγήθηκε με 2-10 η εικόνα του αγώνα άλλαξε τελείως και ακολούθησε ένα 17-2. Δεν ξέρω αν οι παίκτες του Ηλία Ζούρου υποτίμησαν την αντίπαλο, αν χαλάρωσαν όταν είδαν ότι προηγήθηκαν νωρίς ή αν το ξεκίνημα ήταν πλασματικό και από την αρχή δεν είχαν βρει ρυθμό, πάντως εκείνο ήταν το ένα σημείο που κρίθηκε ουσιαστικά η αναμέτρηση. Το άλλο ήταν το 11-0 των Πολωνών που έκανε το 58-56 γρήγορα 69-56 με τον Πανελλήνιο ξανά να δείχνει σημάδια ανικανότητας να ελέγξει το ρυθμό του παιχνιδιού αφού δεν είχε εύκολους πόντους από τη ρακέτα. Τουλάχιστον, ο Πανελλήνιος κράτησε τη διαφορά των 8 πόντων (έχανε με 13 λίγο πριν το τέλος) για το ακραίο σενάριο της ισοβαθμίας των δύο ομάδων.