Ως βασίλισσα που είναι!

Το Ελληνικό είχε κόσμο, είχε καταπληκτική ατμόσφαιρα και η ΑΕΚ δεν παράτησε το ματς σε κανένα σημείο από την αρχή ως το τέλος. Ο Φλεβαράκης, όταν η ΑΕΚ έμεινε πίσω, ζήτησε από τους παίκτες του να πιέσουν τους περιφερειακούς του Άρη. Μάγος δεν χρειάζεται να είσαι, όποιος έχει δει φέτος τον Άρη καταλαβαίνει ότι αυτή είναι μια σημαντική αδυναμία της ομάδας. Η ΑΕΚ έκανε δύο σερί 9-0 (από 23-25 σε 32-25) και 14-3 (από 37-46 σε 51-49) με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, παίρνοντας σκορ από 5 παίκτες στα διαστήματα αυτά και πιέζοντας τον Άρη (και δικαιώθηκε όχι με τα λάθη των πλέι μέικερ, που δεν ήρθαν, αλλά με το μπλοκάρισμα των επιθέσεων όταν η μπάλα έφευγε από τους άσους του Άρη). Ο Άρης για δεύτερη συνεχόμενη φορά στην Αθήνα, έχασε δικό του παιχνίδι και μοιάζει να μην βελτιώνει τις αδυναμίες του.

Η εμπειρία του Άρη πήγε τον αγώνα στο 70-75 με μόλις 40 δευτερόλεπτα να απομένουν. Αντί να τελειώσει η σεμνή τελετή και όλοι να πάνε σπίτια τους, ο Άρης «κατόρθωσε» να δώσει στην ΑΕΚ ελπίδες νίκης με αλλεπάλληλες κακές επιθέσεις και λάθη, αφού πρώτα είχε περάσει 1:32 (από το 2:12 ως το 00:40) χωρίς σκορ. Ουσιαστικά «αυτοκτόνησε» με τραγικά λάθη, όπως αυτό του Ντίξον που περίμενε χωρίς λόγο στη γωνία της ρακέτας του να του γίνει φάουλ και όταν οι παίκτες της ΑΕΚ πολύ έξυπνα του έκαναν (καθαρή) παγίδα πέταξε την μπάλα, την επίθεση και τη νίκη. Ο ΜακΓκραθ έκανε κάτι σπάνιο βάζοντας 3 βολές συνεχόμενες (και σε τέτοιο σημείο με την ομάδα του να είναι στο -2), ο Άρης έκανε άθλια επίθεση με απόλυτη ευθύνη του Κατσικάρη (που δεν έφτιαξε ξεκάθαρο σύστημα αλλά ζήτησε από τους παίκτες του ντράιβ για να επιδιώξουν το φάουλ), ήταν τυχερός, αλλά και στο σουτ του Μάιλς στην εκπνοή δεν άλλαξε τη μοίρα του. Έτσι πήγε στράφι η μεγαλειώδης εμφάνιση του Ντίξον, που στο τέλος «ντύθηκε» μοιραίος, ενώ η ΑΕΚ είχε αρκετούς πρωταγωνιστές που έπαιξαν ιδιαίτερα ορθολογικά καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς. Η ΑΕΚ έπαιξε πολύ πιο σωστά, ενώ ο Άρης είχε 25 τρίποντα, με τους παίκτες του να επιμένουν χωρίς λόγο έξω από τη γραμμή των 6.25 εκτός συστημάτων.

Στο Περιστέρι το Μαρούσι κατάφερε να μείνει αήττητο από κάθε άλλη ομάδα πλην των «αιωνίων» σε μία έδρα όπου πολλοί θα χάσουν και όπου έχει ήδη χάσει ο Πανελλήνιος. Το Περιστέρι ήταν μπροστά σε όλο σχεδόν τον αγώνα, αλλά το Μαρούσι έδειξε την εμπειρία του όταν στο τέλος έκανε όσα έπρεπε για να πάρει τη νίκη. Χαρακτηριστικό είναι ότι από το 71-64 ακολούθησε ένα καθαρό 3-13 του Αμαρουσίου που ανέτρεψε πλήρως την κατάσταση και έδειξε ότι το Περιστέρι έχει ακόμη λίγο δρόμο μέχρι να μπορεί να ελέγχει παιχνίδια που πρέπει (όπως εξελίσσονται). Ο Σκουρτόπουλος έχει παράπονα από τη διαιτησία, όμως δεν κρίθηκε εκεί το ματς. Για τις βολές του Κις, στις οποίες στάθηκε, και τα 8 φάουλ που κέρδισε ο Αμερικανός ήταν σωστά. Ο Σκουρτόπουλος θεωρώ ότι έκανε λάθος στο τέλος, όταν χαράμισε 22 δευτερόλεπτα χωρίς να κάνει φάουλ, αλλά απ’ την άλλη μιλάω εκ του ασφαλούς, καθώς αν είχε βγει η άμυνα, τότε θα μιλάγαμε για ιδιοφυή σκέψη να παίξει καθαρά. Ο Μπαρτζώκας έστησε πολύ καλά τους παίκτες του στην τελευταία επαναφορά, ενώ τα όσα έγιναν στο γήπεδο καλό θα ήταν να λείψουν. Δεν χρειάζεται όσες ομάδες ανεβαίνουν κατηγορία να προσπαθούν να μιμηθούν στην καφρίλα αυτές που είναι ήδη εκεί. Όσο για τον γελοίο που μπήκε στο παρκέ, προσποιήθηκε ότι είναι ο πρόεδρος του Περιστερίου (!) και έβριζε τους διαιτητές, τουλάχιστον του αναγνωρίζω ότι είχε βάλει κουστούμι και γραβάτα (ίδιου χρώματος με του Σκουρτόπουλου!), δηλαδή ήταν… προμελετημένο. Βέβαια, ο τύπος αυτός και την ερχόμενη εβδομάδα θα είναι ξανά στο γήπεδο ανενόχλητος.

Στη Ρόδο ο Πανελλήνιος εκμεταλλεύτηκε ένα ξέσπασμα στη δεύτερη περίοδο για να καθαρίσει το παιχνίδι, αφού γρήγορα μετέτρεψε το 25-23 σε 28-42 με σερί 3-19 σε διάστημα 5 αγωνιστικών λεπτών. Η διαφορά κλάσης φάνηκε στο σημείο αυτό, αλλά είναι προς τιμήν του Κολοσσού που συνέχισε να παλεύει και έμεινε κοντά στο σκορ μέχρι το τέλος. Ακόμη και στο τελευταίο τρίλεπτο, αν και δεν κινδύνευσε ουσιαστικά να χάσει το προβάδισμα ο Πανελλήνιος, το παιχνίδι είχε παλμό και κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον. Ο Κολοσσός εξακολουθεί να είναι πολύ ψηλά στο πρωτάθλημα, ενώ ο Πανελλήνιος δεν είχε περιθώρια ήττας.

Ο Παναθηναϊκός έκανε υγιεινό περίπατο με τον Ηλυσιακό, που είναι άτυχος γιατί οι Αμερικανοί του τραυματίζονται ο ένας μετά τον άλλο. Οι «πράσινοι» επανήλθαν στις νίκες, ξεμούδιασαν ξεχνώντας την ήττα στο ΟΑΚΑ και προφανώς δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα. Το ματς δεν αντέχει σε κριτική, ο Παναθηναϊκός μετά την ήττα στο ΟΑΚΑ και το κακό πρώτο ημίχρονο θέλησε να πατήσει το πόδι στο γκάζι περισσότερο για δική του ηρεμία και όχι επειδή τέθηκε θέμα νικητή. Έτσι ήρθε το +25 του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Ομπράντοβιτς έκανε πλήρες ροτέισον, έδωσε χρόνο στον Γιασικεβίτσιους για να βρίσκει σταδιακά πατήματα, ενώ πολύ χρόνο πήρε και ο Σερμαντίνι, τον οποίο περιμένουμε να δούμε αν με το νέο έτος θα εμπιστευτεί και στα δύσκολα παιχνίδια.