Το εξιλαστήριο θύμα…

Ένα πρωτάθλημα που μαστίζεται από στημένα παιχνίδια, τα οποία θεωρήθηκε ότι σταμάτησαν ως δια μαγείας να υφίστανται όταν τιμωρήθηκε… ένας κακομοίρης που πιάστηκε, ένα πρωτάθλημα στο οποίο ο παράνομος τζόγος γνωρίζει απίστευτη άνθιση, ένα πρωτάθλημα όπου τα στοιχήματα με απίστευτα χρηματικά ποσά ανάμεσα στους παίκτες είναι καθημερινό φαινόμενο, ένα πρωτάθλημα στο οποίο παίκτες και προπονητές κατηγορούνται και καταδικάζονται (ή πληρώνουν για να μην καταδικαστούν, ή αθωώνονται υπό περίεργες συνθήκες) για βιασμούς και σεξουαλικές παρενοχλήσεις, ένα πρωτάθλημα στο οποίο φαινόμενα ρατσισμού και ομοφοβίας είναι παραπάνω από συχνά, ένα πρωτάθλημα στο οποίο η οπλοχρησία είναι γεγονός για ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των παικτών, ένα πρωτάθλημα όπου παίκτες που κατέχουν τα μεγαλύτερα ρεκόρ στην ιστορία του εξαφανίζονται δια μαγείας από τις λίστες επειδή είναι μουσουλμάνοι, βρήκε το εξιλαστήριο θύμα του στο πρόσωπο του Αρίνας.

Μια υπόθεση που πήρε τεράστιες διαστάσεις (12 μέρεςμετά το περιστατικό), μια υπόθεση την οποία ο Στερν προσωπικά έχει βάλει ως προμετωπίδα κάθαρσης χωρίς κανέναν απολύτως λόγο και επιζητά την εξαντλητική τιμωρία του υπαίτιου, μια υπόθεση που αν και έχει πολλές πλευρές, αντιμετωπίζεται μονομερώς.

Πλέον, ο Αρίνας ξέρει ότι είναι πιθανό να μην ξαναπαίξει στο NBA, καθώς οι Ουίζαρντς λειτούργησαν ως φερέφωνο του Στερν, τελειώνοντας μέσα σε μια νύχτα τον καλύτερό τους παίκτη, παρά τις θυελλώδεις αντιδράσεις των οπαδών τους (με αρκετούς να… σκίζουν τα διαρκείας, όπως συνηθίζουμε να λέμε κι εδώ στην Ελλάδα).

Έκανε ο Αρίνας λάθος; Προφανώς ναι. Ήταν αυτό που έκανε το χειρότερο περιστατικό με όπλο; Σίγουρα όχι. Άξιζε ο Αρίνας τέτοια μεταχείριση; Προφανώς όχι. Στο περασμένο άρθρο είχαμε αναφέρει πολύ γρήγορα πάνω από 5 παραδείγματα παικτών που είχαν όπλο στο γήπεδο ή συνελήφθησαν με παράνομα όπλα, ή… κυνήγησαν το πούλμαν της αντίπαλης ομάδας κραδαίνοντας όπλο, ενώ εκατοντάδες είναι τα γνωστά παραδείγματα παικτών που είχαν όπλο στην τσάντα τους, τουλάχιστον ως το 2000, με εγγεγραμμένα περιστατικά παικτών που έχουν ακόμη και πυροβολήσει στα πόδια συμπαίκτη τους… “για να χορέψει”. Κανείς από αυτούς δεν τιμωρήθηκε με κάτι παραπάνω από ένα απλό πρόστιμο και (στη χειρότερη περίπτωση) αποβολή από μονοψήφιο αριθμό αγώνων.

Ο Αρίνας είδε τον Στερν να τον αποβάλλει επ’ αόριστον από το πρωτάθλημα, το συμβόλαιό του να παρακρατείται (αν δεν ξαναπαίξει φέτος χάνει 9.2 εκατομμύρια δολάρια), τους Ουίζαρντς σε ένα βράδυ να τον σβήνουν από τη μνήμη τους, ξεκρεμώντας από την πλαϊνή πλευρά του γηπέδου ακόμη και τη γιγαντοαφίσα του, που τόσο καιρό «καλωσόριζε» φιλάθλους και αντιπάλους στο γήπεδο.

Απ’ την άλλη, ο Τζαβάρις Κρίτεντον μάθαμε ότι γέμισε το όπλο του και το ετοίμασε για να πυροβολήσει στα αποδυτήρια, αλλά το θέμα πέρασε στα ψιλά και αντιμετωπίστηκε όπως όλα τα προηγούμενα στον τομέα “όπλα”, προφανώς γιατί ο Κρίτεντον είναι… ένα τίποτα για τον Στερν μπροστά στον Αρίνας. Μάλιστα, υπάρχουν κι εκείνοι που λένε ότι οι Ουίζαρντς ζήτησαν από τον Στερν να μην τιμωρήσει τον Κρίτεντον τώρα, επειδή θεωρούν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συμπλήρωμα σε ενδεχόμενη μετεγγραφική προσπάθεια ως τις 18 Φλεβάρη λόγω του συμβολαίου του! Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι ο Κρίτεντον θα έπρεπε να αντιμετωπίζει πολύ πιο σοβαρές κατηγορίες, καθώς όλοι όσοι βρίσκονταν στα αποδυτήρια λένε ότι το δικό του όπλο ήταν γεμάτο και το έστρεψε προς τον Αρίνας.

Όμως… το θέμα είναι μόνο ο Αρίνας, γι’ αυτό και η υπόθεση μοιάζει τόσο στημένη. Ακόμη και όσοι τόλμησαν να γελάσουν με το αστείο του Αρίνας να κάνει τα δάχτυλά του σαν όπλο στην παρουσίασή του πριν από ματς 3 ημέρες μετά το συμβάν, τιμωρήθηκαν με πρόστιμο, με τον ΜακΓκι να δηλώνει στο Twitter ότι «αυτό ήταν το πιο ακριβό γέλιο της ζωής μου. Φοβάμαι πια ακόμα και lol (σ.σ. laugh out loud) να γράψω». Το Twitter που είναι η νέα μάστιγα του NBA, καθώς οι παίκτες εκεί είναι ελεύθεροι να γράψουν ότι θέλουν. Ο Στερν πέτυχε απαγόρευση δημοσίευσης αναρτήσεων στο Twitter από μία ώρα πριν μέχρι μία ώρα μετά τους αγώνες, αλλά ακόμη δεν έχει βρει φόρμουλα για να το κόψει τελείως. Όσον αφορά τον λογαριασμό Twitter του Αρίνας, όπου τις πρώτες ημέρες μετά το συμβάν έγραφε τις εξελίξεις, ξαφνικά διαγράφηκε (ολόκληρος ο λογαριασμός) χωρίς να έχει ξεκαθαριστεί ακόμη από ποιον και κάτω από ποιες συνθήκες.

Το θέμα θεωρώ ότι για ακόμη μία φορά ξευτιλίζει το NBA, όχι λόγω της συμπεριφοράς του Αρίνας, αλλά λόγω της αντίδρασης της λίγκας. Όμως, έχει ανοίξει και τους ασκούς του Αιόλου για να φανεί ξανά (και στις… νέες γενιές που δεν τα ήξεραν) το πραγματικό πρόσωπο του NBA. Τις τελευταίες ημέρες έχουν δει το φως της δημοσιότητας, με αφορμή το στοίχημα στα αποδυτήρια των Ουίζαρντς πάρα πολλές ιστορίες στοιχήματος. Όπως αυτή με το αεροπλάνο των Μάβερικς στην προ Κιούμπαν εποχή, που ο μπροστινός τροχός του είχε βαφτεί σαν ρουλέτα και σε κάθε road trip της ομάδας παίζονταν από όλους τους παίκτες περισσότερα από 20.000 δολάρια για το ποιος θα… βρει τον τυχερό αριθμό στον οποίο θα σταματούσε το αεροπλάνο στην επιστροφή στο Ντάλας. Ή εκείνη με τα 50.000 δολάρια που κέρδισε ο Σέντρικ Σεμπάλος για ένα σουτ από το κέντρο του γηπέδου, μία από τις εκατοντάδες γνωστές, αφού τα στοιχήματα μεταξύ παικτών για ένα σουτ είχαν γίνει μέχρι και διαφήμιση (η γνωστή των McDonald’s με τον Τζόρνταν και τον Μπερντ). Προχτές το SI έγραψε ότι υπάρχει παίκτης του NBA που έχει συμβόλαιο μόνο και μόνο επειδή βάζει άθλια στοιχήματα και χάνει συνέχεια, με αποτέλεσμα να τον κρατάνε οι συμπαίκτες του στην ομάδα, με συνεχή αιτήματα προς τη διοίκηση.

Οι Νιου Τζέρσεϊ Νετς απαγόρεψαν πριν λίγες ημέρες τα στοιχήματα μεταξύ παικτών στο αεροπλάνο της ομάδας. Όχι όμως στα αποδυτήρια, στο ξενοδοχείο και το παρκέ. Παρκέ είπα;

Γιατί, νόμιζε κανείς ότι όλα αυτά γίνονται κρυφά από τις ομάδες; Οι προπονητές, οι διοικήσεις και οι τζένεραλ μάνατζερ θεωρούν εδώ και πολλά χρόνια τα στοιχήματα μεταξύ παικτών «bonding experience» (σ.σ. εμπειρία δεσίματος). Με τους περισσότερους παίκτες να κυκλοφορούν στο γήπεδο με ακουστικά από mp3 player στα αυτιά και να φεύγουν με τους κολλητούς τους (που δεν έχουν σχέση με τους συμπαίκτες τους), οι ομάδες φοβούνται την έλλειψη χημείας, οπότε ενθαρρύνουν ή ακόμη και διοργανώνουν οι ίδιες στοιχηματικά παιχνίδια μεταξύ των παικτών (πρώτος ο Φιλ Τζάκσον βγήκε και είπε ότι δεν θέλει να απαγορευτούν τα στοιχήματα μεταξύ των παικτών του, γιατί λειτουργούν θετικά στη χημεία της ομάδας του). Πολλοί προπονητές τελειώνουν ορισμένες προπονήσεις με διαγωνισμό σουτ, με χρήματα από το μισθό των παικτών ή του προπονητή, χρήματα τα οποία βρίσκονται στο κέντρο του γηπέδου για το νικητή.

Σε κάθε γωνιά υπάρχει κι ένα στοίχημα, όλοι οι παίκτες παίζουν, οι ομάδες, οι προπονητές και οι τζένεραλ μάνατζερ το ενθαρρύνουν, περισσότεροι από το 50% των παικτών έχουν όπλο στο γήπεδο ή στο αμάξι, αλλά τώρα που έγινε το λογικό επακόλουθο έπεσαν όλοι από τα σύννεφα και ο Αρίνας δαιμονοποιήθηκε; Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Μπορεί ο Αρίνας να είχε 4 όπλα χωρίς σφαίρες (και χωρίς άδεια) μαζί του, αλλά ούτε βίασε γυναίκα, ούτε την παρενόχλησε σεξουαλικά. Γιατί το NBA ακολουθεί άλλη τακτική; Προφανώς υπάρχει κάτι άλλο στην υπόθεση, προφανώς ο Αρίνας έχει θυμώσει τους λάθος ανθρώπους, δεν μπορεί να είναι μόνο το γεγονός ότι ο Αρίνας έχει υψηλό συμβόλαιο (και ο Κόμπι ας πούμε είχε όταν κατηγορήθηκε για βιασμό και ο Ουέμπερ για παρόμοιες κατηγορίες) όπως λένε μερικά αμερικανικά μέσα, ενώ τόσοι και τόσοι με πολύ πιο σοβαρά εγκλήματα (ή υποψία εγκλημάτων, μην ξεχνάμε ότι ο Αρινας δεν έχει καταδικαστεί ακόμη) την έβγαλαν στον αφρό.