Ο νόμος του φαβορί

Στα δύο τελευταία παιχνίδια της 14ης αγωνιστικής επιβεβαιώθηκε ο νόμος του φαβορί, παρότι τα ματς ήταν ντέρμπι, αλλά και το «μομέντουμ» που μας είχε δείξει πώς θα πάνε οι αγώνες. Είναι σχεδόν νόμος ότι μετά από μια πολύ μεγάλη νίκη, μια ομάδα δεν είναι το ίδιο συγκεντρωμένη στο επόμενο παιχνίδι της. Έτσι εμφανίστηκε και ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ με τον Άρη να προβάλει σθεναρή αντίσταση σε έναν πολύ όμορφο αγώνα.

Ο Άρης ήταν απίστευτα μαχητικός και εμφάνισε πολλές από τις αρετές που θα έχει στην εποχή Μπλατ. Μάλιστα, ήταν μπροστά στο σκορ για περίπου 17:15 αγωνιστικά λεπτά συνολικά στο ματς (δεν μετράω τις ισοπαλίες προφανώς). Σε πολλά σημεία θύμιζε πολύ καλή ομάδα… Νοεμβρίου, καθώς το γεγονός ότι τώρα ξανασχεδιάζεται είναι εμφανές σε συγκεκριμένες κινήσεις του στη διάρκεια του αγώνα.

Σε σχέση με το άμεσο παρελθόν έχει βελτιώσει πάρα πολύ ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά του, που ήταν η κυκλοφορία της μπάλας. Τώρα, η μπάλα κυκλοφορεί γρήγορα και σωστά, με αποτέλεσμα να βρίσκουν οι παίκτες αρκετά ελεύθερα σουτ. Αυτό θα τον βοηθήσει πάρα πολύ στη συνέχεια της σεζόν και πρέπει να το τονίσουμε γιατί η στατικότητα στην επίθεση και οι πολύ κακές επιλογές (λόγω αυτής) ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα του Άρη.

Εντύπωση έκανε η (μικρή πάντως και χωρίς ρόλο στο παρκέ) χρησιμοποίηση του Λάμποβιτς, που για μένα θα έπρεπε να έχει έρθει πριν από 2 εβδομάδες, καθώς το είχα πει ξανά, δεν βγάζει νόημα να μένει στο περιθώριο ένας παίκτης της ομάδας επειδή ίσως έρθει άλλος στη θέση του κάποια στιγμή. Η άμυνα του Άρη αρχίζει και γίνεται πολύ επιθετική, αλλά καλύτερη εικόνα θα έχουμε από το ματς της ερχόμενης εβδομάδας, το οποίο είναι και πολύ πιο κρίσιμο για τον Άρη. Ακόμα υπάρχουν ορισμένες δυσκολίες στο δημιουργικό μέρος (οι 9 ασίστ το δείχνουν και στα νούμερα του ματς), αλλά υπήρχε εμφανής βελτίωση. Θεωρώ ότι όταν ο Άρης εκμεταλλευτεί την καλή κυκλοφορία για να βρει διαδρόμους και να μειώσει λίγο και την αναλογία τριπόντων/σουτ εντός παιδιάς (24 από τα 55 στο ματς), θα παίζει ακόμη καλύτερα.

Ο Ολυμπιακός ήταν εμφανές ότι δεν είχε ιδιαίτερα το μυαλό του στο παιχνίδι. Μέτρησε και η απουσία του Μπουρούση, γιατί έβγαλε την ομάδα από τον αυτόματο πιλότο της Πέμπτης, καθώς έπρεπε να αλλάξει το στιλ της σε σχέση με τη μεγάλη νίκη. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι στο δεύτερο ημίχρονο ήταν πολύ καλός, ιδίως στην άμυνα, και ότι το σχήμα με Βασιλόπουλο-Πεν-Χαλπερίν άλλαξε όλο το ματς με την ενέργεια που έβγαλε στην άμυνα. Ο Γιαννάκης επέλεξε, πέραν του Τσίλντρες που πάντα παίζει πολύ αλλά έχει και άλλες αντοχές, να μην ξεζουμίσει τους παίκτες που «τράβηξαν κουπί» στη Βιτόρια και έκανε καλό ροτέισον. Βέβαια, θεωρώ ότι θα μπορούσε να βρει χρόνο και ο Γλυνιαδάκης, ιδίως με την απουσία του Μπουρούση (για τον Παπανικολάου δεν λέω, γιατί ξεκάθαρα δεν παίζει σε ματς εναντίον του Άρη φέτος).

Ο Ολυμπιακός έπαιξε ξανά καλά ομαδικά και μοίρασε το παιχνίδι ψάχνοντας εύκολους πόντους, ενώ είχε και καταπληκτικές επιλογές από τη ρακέτα (σουτάροντας λίγα τρίποντα). Ο Τσίλντρες είχε πολλά κέφια ξανά, ενώ ο Κλέιζα ήταν πολύ καλός επιθετικά, αν και στο πρώτο ημίχρονο στην άμυνα… προσπαθούσε να κάνει ήρωα τον Κακιούζη, αφού μάρκαρε με τα μάτια. Ο Άρης «μάτωσε» από τα 0/7 τρίποντα του Ρίτσαρντσον, που έχει το ελεύθερο, αλλά θα πρέπει να περιορίζεται γιατί τόσα χαμένα σουτ από έναν παίκτη σε τέτοιο ματς κοστίζουν. Ο Τεόντοσιτς πήγε να τον μιμηθεί, αλλά με τα 2/7 ήταν… αρκετά καλύτερος, κυρίως επειδή το δεύτερο ήταν το πιο σημαντικό σουτ στο ματς. Σαν συμπέρασμα μπορούμε να πούμε ότι ο Άρης έχει ξεκάθαρα αρχίσει να βρίσκει το δρόμο του και παρότι είναι 8ος έχει τα φόντα για μια από τις θέσεις 5-6, ώστε να έχει ελπίδες Ευρωλίγκας στα πλέι οφς.

Στην Καβάλα, το Μαρούσι, αφού ολοκλήρωσε το δεύτερο καλύτερο γύρο της ιστορίας του με 11-2 (και 11-0 απέναντι στις ομάδες μη Ευρωλίγκας), ξεκίνησε με τον ίδιο τρόπο και τον δεύτερο γύρο πρωταθλήματος. Μοναδική φορά που είχε πάει καλύτερα το 2003-04, όταν και έκανε 12-1 στον πρώτο γύρο, χάνοντας μόνο από τον Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη, με τον Γιαννάκη, βεβαίως, στον πάγκο του, στην καλύτερη εγχώρια χρονιά της ιστορίας του.

Στην Καβάλα, για να επιστρέψουμε στο σήμερα, το Μαρούσι δεν είχε εύκολο έργο, καθώς η Καβάλα του Αλεξανδρή είναι πάρα πολύ βελτιωμένη και δείχνει ότι θα έχει έναν εξαιρετικό δεύτερο γύρο. Πάντως, το Μαρούσι ήταν καλύτερο, ήταν πιο ψύχραιμο όταν έπρεπε, είχε λύσεις όταν η Καβάλα απειλούσε και στο τελευταίο πεντάλεπτο η διαφορά δεν έπεσε ποτέ κάτω από τους 4 πόντους, για να τελειώσει στους 9. Ο Καϊμακόγλου με τον Κις ήταν οι βασικοί λόγοι της νίκης του Αμαρουσίου με τον Μαυροειδή να βοηθά αρκετά.

Το Μαρούσι ήλεγξε τα ριμπάουντ, ενώ πίεσε σωστά την Καβάλα, που αναλώθηκε σε πολλές ατομικές ενέργειες (μόνο 5 ασίστ σε όλο το ματς). Βέβαια, οι Καβαλιώτες έμειναν κοντά στο σκορ κυρίως χάρη στην άμυνά τους και το πάθος τους, έχοντας 15 κλεψίματα (τεράστιο νούμερο) και αναγκάζοντας το Μαρούσι σε 19 λάθη. Παρόλα αυτά δεν μπόρεσαν να πάρουν μια νίκη-υπέρβαση, αλλά, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, κανείς άλλος ως τώρα δεν έχει μπορέσει να πάρει αυτή τη νίκη στο πρωτάθλημα, εκτός από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.

Ήδη Τρίκαλα, Περιστέρι, Κολοσσός, Πανελλήνιος (και Καβάλα) έχουν χάσει από το Μαρούσι στην έδρα τους, με τους «κιτρινόμαυρους» να έχουν σαφώς πιο δύσκολο έργο στο δεύτερο γύρο, όταν και αντιμετωπίζουν εκτός έδρας Άρη, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Πανιώνιο, αλλά και Ηλυσιακό, Ολύμπια (δεν βάζω τους «αιώνιους» στην εξίσωση, αφού το αήττητο είναι με τους άλλους), έχοντας βγάλει πια το πρώτο εκτός έδρας ματς στην Καβάλα νικηφόρα.

Πριν κλείσουμε την αναφορά μας στην αγωνιστική, θα ήθελα να σχολιάσω το γεγονός ότι οι αγώνες του Παναθηναϊκού στην Α1 μεταδίδονται τηλεοπτικά πλέον από το Conn-x TV. Αυτή τη στιγμή, το Conn-x TV έχει 20.000 συνδρομητές, αποτελώντας ουσιαστικά κλαμπ και όχι κανάλι. Το πρώτο ματς του Παναθηναϊκού στο εν λόγω κανάλι το παρακολούθησαν 17 άτομα! Μόνο 17 άτομα, δεν έχω ξεχάσει κατά λάθος κάποια μηδενικά! Θεωρώ ανεπίτρεπτο να επιτρέπεται να δίνονται αγώνες ελληνικών ομάδων σε ένα κανάλι που υποχρεώνει τους δυνητικούς συνδρομητές του να έχουν και συγκεκριμένη επιλογή παρόχου στο διαδίκτυο για να μπορέσουν να το παρακολουθήσουν, ένα συνδρομητικό το οποίο έχει ελάχιστη επέκταση στον έναν περίπου χρόνο ύπαρξής του. Ο ΕΣΑΚΕ αδιαφορεί, αλλά οι ομάδες του ANT1 έχουν γίνει φέτος μπαλάκι σε 4 κανάλια με αποκορύφωμα το Conn-x TV που δεν πρέπει να θεωρείται καν κανάλι με 20.000 συνδρομητές. Ο Ολυμπιακός μπορεί να αρνήθηκε τελευταία στιγμή γιατί έχει κόντρα με τον ΟΤΕ, ο Παναθηναϊκός, όμως, δυστυχώς για τον κόσμο που αγαπά το μπάσκετ, δεν το έκανε. Για τους άλλους (π.χ. Πανελλήνιο) δεν μιλάμε καν, είναι απλά έρμαιο στις ορέξεις των καναλιών.