Euroleague playoffs on AoB: Μέρος II

Η «αχίλλειος πτέρνα»: Για τη Μακάμπι πιθανότατα η ίδια με τη δύναμή της. Οι πολλοί Αμερικανοί κάνουν το παιχνίδι της απρόβλεπτο, αλλά υπάρχουν στιγμές που το κάνουν αψυχολόγητο. Δεν έχουν την ηρεμία των Ευρωπαίων όταν το ματς πάει στραβά, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να επιστρέψουν όταν μένουν πίσω, δίνοντας πάντα ευκαιρίες στον αντίπαλο να ξεφύγει. Για την Παρτιζάν τα πάρα πολλά φάουλ. Οι Σέρβοι κάνουν 25,5 φάουλ ανά αγώνα, στέλνουν τον αντίπαλο πάρα πολλές φορές στις βολές, δεν φοβούνται να φθαρούν, αλλά πολλές φορές το πληρώνουν χάνοντας σημαντικά στελέχη στα κρίσιμα λεπτά. Αν σε αυτό μετρήσουμε και το γεγονός ότι δεν είναι ομάδα με βάθος πάγκου 12 παικτών, τότε εμφανίζεται η βασικότερη αδυναμία της.

Ισορροπία σε τεντωμένο σκοινί: Πέρκινς vs. ΜακΚάλεμπ: Ως τώρα τα στατιστικά τους μοιάζουν πολύ, στο ranking έχουν 11,5 και 11,2 αντίστοιχα, έχουν παρόμοιο στιλ παιχνιδιού προτιμώντας τις διεισδύσεις, με τον ΜακΚάλεμπ να παίζει καλύτερη άμυνα και τον Πέρκινς να βοηθά περισσότερο στα ριμπάουντ. Η άτυπη μονομαχία τους ίσως αλλάξει τις ισορροπίες του ζευγαριού αν αναδείξει νικητή, αφού μπαίνουν στη σειρά… «ισόπαλοι».

Τα βαρόμετρα: Για τη Μακάμπι ο Άλαν Άντερσον (σε μια ισόπαλη σύγκριση με τον κύριο της παρακάτω κατηγορίας). Όποτε έχει περάσει τους 20 πόντους (6 φορές) έχει περάσει και το 20 στο ranking και η Μακάμπι έχει 5-1. Έχει… εκραγεί ουκ ολίγες φορές και όποτε παίζει άσχημα η Μακάμπι έχει πρόβλημα αν δεν τραβήξει ο Έιντσον. Για την Παρτιζάν ο Λόρενς Ρόμπερτς. Τα τρία χειρότερα ranking του στην πρώτη φάση σήμαναν τις 3 από τις 4 ήττες της Παρτιζάν (είχε μονοψήφιο και στην 4η), ενώ τα δύο μονοψήφια ranking του στο Top-16 σήμαναν τις 2 από τις 3 ήττες των Σέρβων (η τρίτη ήταν στη Βαρκελώνη).

Τα αστέρια: Για τη Μακάμπι ο Τσακ Έιντσον. Ο υποτιμημένος Αμερικανός φέτος πήρε την πρώτη του ευκαιρία σε πρωτοκλασάτη ομάδα και… είναι 2ος σε ranking, 2ος σε κλεψίματα, 3ος σε ασίστ, 2ος σε ριμπάουντ και 2ος σκόρερ της ομάδας. Παίκτης ορχήστρα και σχεδόν πάντα σταθερός. Θα μπορούσε να είναι ανάποδα στις δύο κατηγορίες με τον Άντερσον, αφού τους χωρίζουν ελάχιστα. Για την Παρτιζάν ο Άλεκς Μάριτς. Ο Σερβοαυστραλός δεινόσαυρος φέτος τα κάνει όλα: 1ος σε ranking, 1ος σε ριμπάουντ και 8ος σκόρερ της διοργάνωσης. Στην ομάδα του είναι 1ος σκόρερ, ριμπάουντερ, «κλέφτης» και σε ranking. Έχει μόνο ένα ματς φέτος με μονοψήφιο ranking, στην Ισπανία την 1η αγωνιστική (δεν μετράω το ματς στη Λιθουανία που τραυματίστηκε στο 9ο λεπτό και αποχώρησε). Γενικώς, στις πλάτες του έχουν χτιστεί τα όνειρα της Παρτιζάν.

Ο παράγοντας Χ: Ο Ντέιβιντ Μπλούθενταλ είναι ο παίκτης που πατάει παρκέ για να σουτάρει. Μπορεί να είναι τελείως αρνητικός αν είναι άστοχος ή μπορεί να σμπαραλιάσει κάθε άμυνα αν είναι εύστοχος. Έχει σουτάρει κι έχει βάλει τα περισσότερα τρίποντα στη Μακάμπι και μπορεί σίγουρα να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα. Ο Γιαν Βέσελι είναι αυτό που οι Αμερικάνοι ονομάζουν… «mad skillz». Ακόμη δείχνει ψήγματα του ταλέντου του, αλλά τις βραδιές που το κάνει, η Παρτιζάν μοιάζει ανίκητη. Παναθηναϊκός και Μπαρτσελόνα το έχουν καταλάβει ήδη καλά αυτό.

Το σύστημα: Για την Μακάμπι η οργάνωση του παιχνιδιού από τον Τσακ Έιντσον, που ξεκινά ντράιβ από διαγώνια θέση προς το κέντρο της ρακέτας και έχει 3 επιλογές: να τελειώσει με σουτ ή μπάσιμο, πάσα στο τρίποντο ή πάσα στον ψηλό. Το δοκιμάζουν συνεχώς και το καθαρό μυαλό του Έιντσον τους προσφέρει πολλούς πόντους με αυτό τον τρόπο. Για την Παρτιζάν, οι πλάτες του Μάριτς. Ο Ρόμπερτς βγαίνει στο τρίποντο (για το ελεύθερο σουτ) λίγο πλάγια της κορυφής, οι περιφερειακοί ανοίγουν και ο Μάριτς παίζει με τη ρακέτα άδεια, καταπίνοντας κάθε αντίπαλο ψηλό.

Το στατιστικό: Η Μακάμπι είναι η ομάδα με τους περισσότερους μη Ευρωπαίους στο ρόστερ της (8 σε αριθμό, οι 7 είναι Αμερικανοί και ο Λάσμε), ενώ η Παρτιζάν είναι η ομάδα με τους περισσότερους γηγενείς παίκτες στην Ευρωλίγκα (12 Σέρβοι και 1 Μαυροβούνιος, μόλις 3 ξένοι, 2 Αμερικανοί και ο Βέσελι).

Με μια ματιά: Η Μακάμπι είναι ξεκάθαρα το φαβορί και η λογική λέει ότι θα είναι στο Παρίσι. Όμως, η Παρτιζάν έχει αποδείξει ότι δεν παραδίδεται με τίποτα και θα κυνηγήσει την έκπληξη ως την τελευταία στιγμή.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΠΡΟΚΟΜ

Η «αχίλλειος πτέρνα»: Στην παρούσα φάση για τον Ολυμπιακό… η ίδια η κυριαρχία του. Μόνο ο κακός του εαυτός μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα. Αν παίξει σοβαρός και συγκεντρωμένος δεν θα έχει κανένα πρόβλημα, αλλά αν χαλαρώσει, τότε θα χάσει κάποιο αγώνα. Για την Προκόμ το άναρχο στιλ των 6 Αμερικανών της. Όσο κι αν φωνάζει ο Πατσέσας, κάποιες στιγμές οι Αμερικανοί… «τρελαίνονται» και η ομάδα είτε χτυπάει «ταβάνι απόδοσης» είτε χάνει το ματς σε ένα πεντάλεπτο.

Ισορροπία σε τεντωμένο σκοινί: Τσίλντρες vs. Γουντς: Μπορεί ως αξία να μην έχουν καμία σχέση (ας μην κοροϊδευόμαστε), αλλά το ζευγάρι αυτό είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό στη σειρά. Είναι ο «πρώην» με τον «νυν», εκείνος που έσπασε την κατάρα των τριαριών που δεν πρόσφεραν τίποτα στην ομάδα, με εκείνον που… ήταν ο τελευταίος της παραπάνω κατηγορίας. Έχουν παρόμοια προσφορά στις ομάδες τους ο καθένας (βέβαια το ίδιο ranking στον Ολυμπιακό είναι πολύ πιο σημαντικό από ότι στην Προκόμ) παρότι δεν μοιάζει το αγωνιστικό τους στιλ (ο Τσίλντρες παίζει για την ομάδα, ο Γουντς θέλει η ομάδα να παίζει γι’ αυτόν). Μερικοί φίλοι του Ολυμπιακού (περισσότερο σπρωγμένοι από συγκεκριμένους δημοσιογράφους) είχαν λατρεία στον Γουντς (χωρίς αγωνιστική αιτιολόγηση) μέχρι να τους κάνει ο Τσίλντρες να τον ξεχάσουν μια και καλή. Το ζευγάρι αυτό θα κρίνει πολλά στην αναμέτρηση, αφού ο καθένας είναι καθοριστικός στην ομάδα του.

Τα βαρόμετρα: Ο Μίλος Τεόντοσιτς μπήκε μέτρια στη χρονιά και ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με 5-2. Όταν ο Τεόντοσιτς σταθεροποιήθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα απόδοσης, ο Ολυμπιακός… ξέχασε τι σημαίνει ήττα: 8 συνεχόμενες νίκες (και ήττα στο αδιάφορο τελευταίο ματς του Top-16), πρωτιά στην κανονική περίοδο, πρωτιά και στο Top-16. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έκανε υπομονή και πήρε το 100% από έναν ιδιαίτερα ταλαντούχο παίκτη, και προφανώς του αξίζουν συγχαρητήρια, αφού έδειξε ότι ο Τεόντοσιτς μπορεί να σταθεί σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Ο Κιντέλ Γουντς είναι ένας από τους δύο βασικούς λόγους της πορείας της Προκόμ. Οι Πολωνοί έχουν 7 νίκες φέτος και στις 5 ο Γουντς ήταν ένας από τους δύο που τράβηξαν το κουπί της νίκης. Μπορεί να είναι εξαιρετικά ασταθής (9 ματς πάνω από 15 ranking και 6 μονοψήφιο), αλλά είναι βασικός μοχλός της ομάδας.

Τα αστέρια: Ο Λίνας Κλέιζα ήρθε από το NBA και το Age of Basketball έγραφε τον Ιούλιο: «ο Κλέιζα είναι παίκτης που δεν μπορεί να μαρκαριστεί από κανέναν στην Ευρώπη». Οκτώ μήνες αργότερα, ο Κλέιζα είναι 1ος σκόρερ της Ευρωλίγκας, 4ος ριμπάουντερ και 2ος σε ranking, είναι 1ος σκόρερ, ριμπάουντερ και σε απόδοση παίκτης του Ολυμπιακού και είναι ο μοναδικός παίκτης της Ευρωλίγκας που έχει διψήφιο αριθμό πόντων σε όλα τα παιχνίδια της φετινής σεζόν, αποδεικνύοντας ότι ήταν η καλύτερη μετεγγραφή στην Ευρώπη φέτος. Απ’ την άλλη, ο Ντέιβιντ Λόγκαν είναι ξεκάθαρα ο ηγέτης και το αστέρι της Προκόμ. Ο βραχύσωμος Αμερικανός γκαρντ είναι 2ος σκόρερ, 1ος πασέρ, 1ος «κλέφτης» και 2ος σε ranking στην Προκόμ, έχοντας πάνω από 18 ranking σε 6 από τις 7 φετινές νίκες των Πολωνών.

Ο παράγοντας Χ: Η χρονιά δεν έχει πάει και τόσο καλά για τον Γιάννη Μπουρούση που έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά και δεν έχει βρει τον περσινό του ρυθμό. Όμως, ο Έλληνας σέντερ έχει 19,3 ranking στις 3 εκτός έδρας νίκες με Ορλεάν, Λιέτουβος και Λαμποράλ, αλλά και 32 ranking στη θεαματική εντός έδρας νίκη με την Εφές. Αν είναι στην καλή του βραδιά, ο Ολυμπιακός δεν φοβάται τίποτα. Ο Γιαν Χένρικ Γιάγκλα δεν περνάει την καλύτερη χρονιά της καριέρας του, αφού παίζει κάτι λιγότερο από ένα ημίχρονο και είναι ασταθής, χωρίς να έχει βρει ρυθμό. Όμως, τα δύο καλύτερα παιχνίδια του στη σεζόν (με 19 και 24 ranking) τα έχει κάνει στις δύο νίκες που έκριναν πάρα πολλά στην πρόκριση σε κάθε γύρο, με Αρμάνι και ΤΣΣΚΑ. Όταν παίζει στο ανώτατο επίπεδο, η Προκόμ ανεβαίνει σκαλί.

Το σύστημα: Για τον Ολυμπιακό, η μπάλα αλλάζει χέρια στην περιφέρεια με τον Λίνας Κλέιζα να είναι ακροβολισμένος στην αντίθετη γωνία. Με δύο γρήγορες πάσες ή μία διαγώνια, η μπάλα φτάνει στον Λιθουανό, που τις μισές φορές εκτελεί με τρίποντο και τις υπόλοιπες δοκιμάζει ντράιβ από την baseline για να σκοράρει μέσα από τη ρακέτα με θεαματικό άλμα (το ίδιο σύστημα βγαίνει και για τον Τσίλντρες αρκετές φορές μέσα στο ματς). Για την Προκόμ, ο Λόγκαν και ο Γιούιν ξεκινούν ντράιβ από την κορυφή, το οποίο τελειώνει είτε με μπάσιμο, είτε με πάσα στην περιφέρεια για τρίποντο. Οι δυο τους είναι οι πρώτοι πασέρ στην ομάδα (6,3 ασίστ συνολικά) και με τον τρόπο αυτόν τελειώνουν αρκετές φάσεις των Πολωνών.

Το στατιστικό: Ο Ολυμπιακός είναι 1ος σε ολόκληρη της Ευρωλίγκας σε μέσο όρο ασίστ φέτος, με το τρομερό νούμερο των 19 ανά αγώνα. Η Προκόμ είναι η λιγότερο ομαδική ομάδα από τις 8 των προημιτελικών, ή αν προτιμάτε, εκείνη που στηρίζει περισσότερο το παιχνίδι της στις ατομικές ενέργειες των παικτών της, με 13 ασίστ ανά ματς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια διαφορά της τάξης περίπου του 10% στις εντός παιδιάς προσπάθειες, αφού ο Ολυμπιακός σουτάρει με 54,3% και η Προκόμ με 45,1%.

Με μια ματιά: Ο Ολυμπιακός είναι το απόλυτο φαβορί των προημιτελικών σειρών, η μόνη ομάδα που όλοι ανεξαιρέτως θεωρούν ήδη ότι θα βρίσκεται στο Παρίσι. Αυτό δείχνει και τη διαφορά που χωρίζει τις δύο ομάδες, το πόσο δύσκολο είναι το έργο της Προκόμ, αλλά και το πόσο το βάρος στον Ολυμπιακό για να φανεί αντάξιος των προσδοκιών και των απαιτήσεων όλων.