Χαλαρός σε βαθμό… παρεξήγησης!

Στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός έπαιξε ιδιαίτερα χαλαρά και χωρίς να προσπαθήσει να κάνει αυτό που έπρεπε: να συντρίψει την ψυχολογία της αξιόμαχης Προκόμ, που δεν ήρθε στην Ελλάδα για τουρισμό. Οι Πειραιώτες μπήκαν στο παρκέ με τον αέρα του καλύτερου, αλλά και με τον επακόλουθο σνομπισμό και δεν μπόρεσαν να πιάσουν σταθερά καλή απόδοση σε κανένα σημείο του αγώνα. Βέβαια, τις δύο ομάδες χωρίζει μεγάλη απόσταση, οπότε τα εκρηκτικά πεντάλεπτα του Ολυμπιακού έφτασαν για την 1η νίκη, ακόμη και σε μια από τις καλύτερες βραδιές της φετινής Προκόμ.

Σίγουρα, δικαιολογημένα οι οπαδοί της ομάδας είχαν περισσότερες απαιτήσεις από τους παίκτες τους, καθώς, μεταξύ μας, κανείς δεν πίστευε ότι ο Ολυμπιακός θα χάσει, αλλά όλοι ήθελαν μια εκρηκτική εμφάνιση από την «ερυθρόλευκη» ομάδα.

Αντ’ αυτής, ο Ολυμπιακός παρουσίασε ένα νωθρό πρόσωπο, δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ατομική άμυνα, οι παίκτες του έχασαν πολλές μονομαχίες, ιδίως στην άμυνα, και παρότι δεν έχασαν ριμπάουντ δεν βρήκαν ρυθμό ούτε στην επίθεση. Παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός απέδειξε για ακόμη μια φορά το γεγονός ότι φέτος κινείται με «πυρηνικές» μηχανές.

Πέτυχε 83 πόντους ενώ έμεινε για τα πρώτα 3 λεπτά άποντος και είχε 35 πόντους στο πρώτο ημίχρονο. Επίσης, σε ένα από τα χειρότερα φετινά του παιχνίδια είχε 15 ασίστ, αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος. Το παιχνίδι ήταν ιδιαίτερο για τον Ολυμπιακό, γιατί είχε πολλούς παίκτες σε κακή μέρα, παίκτες που δεν μπόρεσαν να προσφέρουν ούτε το ελάχιστο όσων προσφέρουν συνήθως. Ουσιαστικά, τη νίκη πήραν ο Κλέιζα, ο Τσίλντρες και ο Τεόντοσιτς (στο δεύτερο ημίχρονο), αλλά ακόμη και αυτοί, με εξαίρεση τον Λιθουανό, είχαν μόνο ξεσπάσματα στο ματς.

Απ’ την άλλη, ο Κιντέλ Γουντς έκανε μακράν το καλύτερο φετινό του παιχνίδι και πιθανότατα το καλύτερο στην καριέρα του σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις (συγκρίνεται μόνο με το ματς εναντίον της Σιένα το 2007-08 με τη φανέλα του Ολυμπιακού) εκμεταλλευόμενος την κακή αμυντικά βραδιά του Τσίλντρες, αλλά και την αδυναμία κάλυψης της ομαδικής άμυνας του Ολυμπιακού. Ο Τσίλντρες δεν ήταν κακός, αφού πολύ γρήγορα στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε να φορτώνει με φάουλ τον Γουντς, αλλά παρά το δυνατό του ξεκίνημα, δεν μπόρεσε να μείνει σε καλό επίπεδο ακολουθώντας τη χαλαρότητα των υπολοίπων.

Βέβαια, ο Κλέιζα έφτανε μέχρι να ανεβάσει στροφές ο Τεόντοσιτς, σε μια βραδιά που τα πεντάρια του Ολυμπιακού ήταν απλά ανύπαρκτα και «εκνεύριζαν» και όλη την υπόλοιπη ομάδα. Λίγο καλύτερος ο Βούισιτς, που μπορεί να μην σκόραρε, αλλά δεν χαλούσε το ροτέισον στην άμυνα, όπως έκαναν Σχορτσανίτης και Μπουρούσης. Για τη μη χρησιμοποίηση του Βασιλόπουλου τα έχουμε πει και έχουμε εξηγήσει τους λόγους που γίνεται ό,τι γίνεται.

Η Προκόμ έπαιξε πάρα πολύ ώρα κλειστή άμυνα ζώνης, δυσκολεύοντας αρκετά τον Ολυμπιακό. Όχι τόσο στην παραγωγικότητα (83 πόντοι δεν είναι λίγοι), όσο στην ανάπτυξη (ήταν αρκετά στατικός). Χαρακτηριστικό είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» σούταραν 28 τρίποντα, περισσότερα από κάθε άλλο φετινό τους παιχνίδι, ενώ είχαν μόλις 33 δίποντα, πλησιάζοντας δηλαδή το 50-50 στην επιλογή σουτ (διπόντων και τριπόντων) κάτι που είναι σπάνιο για την ομάδα που κατεξοχήν χτυπάει με καλές επιλογές μέσα από τη ρακέτα.

Ο Ολυμπιακός έκανε το 1-0 και πλέον κοιτάζουμε προς την Πέμπτη και αν η Προκόμ μπορεί να φανεί ανταγωνιστική στο ΣΕΦ σε δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Σίγουρα, το πρόσωπο των «ερυθρολεύκων» θα είναι τελείως διαφορετικό και το παιχνίδι δεν θα κυλήσει έτσι.

Στη Μόσχα, η ΤΣΣΚΑ διέλυσε την Κάχα Λμποράλ, που δεν μπόρεσε να μείνει ανταγωνιστική για περισσότερα από 10 λεπτά. Οι Ισπανοί φάνηκε ότι δεν είχαν την ψυχολογία του αγώνα και πολύ εύκολα παραδόθηκαν στις ορέξεις του Σισκάουσκας και της παρέας του. Ο Πλάνινιτς ήταν καταπληκτικός και η ΤΣΣΚΑ έκανε το πρώτο βήμα για το Παρίσι, με πολύ θεαματικό τρόπο μάλιστα. Βέβαια, η ψυχολογία σε αυτά τα ματς αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη και το +23 δεν θα σημαίνει τίποτα την Πέμπτη (θυμηθείτε τα περσινά ματς Παναθηναϊκός-Σιένα). Πάντως, ο Ιβάνοβιτς έχει μεγάλη ανηφόρα μπροστά του αν θέλει η ομάδα του να φανεί ανταγωνιστική και να παλέψει για το διπλό. Η Λαμποράλ, ενώ ήταν εύστοχη, δεν σούταρε καν από ένα σημείο και μετά (τα 8/16 τρίποντα είναι ελάχιστα για τέτοια ομάδα, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα από το μόλις 1/1 του Τελέτοβιτς που ως την Τρίτη σούταρε 7,2 ανά αγώνα).

Στη Βαρκελώνη, η Ρεάλ ήταν καλύτερα διαβασμένη από την Μπαρτσελόνα κι έφτασε πολύ κοντά στη νίκη. Το παιχνίδι κρίθηκε στην έκρηξη του Πιτ Μάικλ, αλλά και στην πάρα πολύ σκληρή άμυνα της Μπαρτσελόνα στο τελευταίο πεντάλεπτο. Οι Μαδριλένοι δικαιολογημένα έχουν παράπονα από τη διαιτησία (οι βολές ήταν 23-6 και τα φάουλ 18-26), αλλά ο Μεσίνα έδειξε το δρόμο, επιβεβαιώνοντας απόλυτα το σκάουτινγκ του BEN. Πάλεψε με κάθε τρόπο να κρατήσει την Μπαρτσελόνα χαμηλά, κάτω από τους 70 πόντους, της προκάλεσε πολλά προβλήματα με την κλειστή του άμυνα, ώθησε τους πλέι μέικερ σε κακές επιλογές από το τρίποντο και έφτασε μια ανάσα από το διπλό. Η σειρά έχει ακόμη πολλά να προσφέρει και κάθε ματς της αναμένεται να είναι απολαυστικό.

Όποιος είδε το πρώτο ημίχρονο του Μακάμπι–Παρτιζάν είχε σιγουρευτεί ότι ο νόμος του φαβορί θα επιβαλλόταν σκληρός πάνω στους Σέρβους. Οι Ισραηλινοί είχαν 46 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, στο οποίο προηγήθηκαν και με 21 πόντους διαφορά. Όμως, το κακό μιας ομάδας με τόσους Αμερικανούς είναι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάθουν μπλακ άουτ και να χάσουν τελείως το ρυθμό τους. Ο Βουγιόσεβιτς δεν βγήκε από τον τρόπο παιχνιδιού του, ηρέμησε την ομάδα του και στο τέλος πήρε την ταυτότητα του Γκέρσον, πετυχαίνοντας ένα απίστευτο διπλό, που έκανε εκκωφαντικό θόρυβο σε όλη την Ευρώπη. Πλέον, η Μακάμπι πρέπει να κερδίσει μέσα στο Βελιγράδι, σε μια κολασμένη έδρα και η σειρά μόλις απέκτησε τεράστιο ενδιαφέρον. Τα παιχνίδια της επόμενης εβδομάδας μπορεί να είναι και τα καλύτερα της φετινής Ευρωλίγκας, με το φαβορί να παίζει με την πλάτη στον τοίχο.