Διψήφια απόδειξη ανωτερότητας επί 4

Και οι τέσσερις φιλοξενούμενοι έκαναν το… κομμάτι τους στα δεύτερα παιχνίδια με αποτέλεσμα όλες οι σειρές να τελειώσουν με το σκορ στο 2-0 για τις ομάδες με πλεονέκτημα έδρας. Μάλιστα, τα 2α παιχνίδια κρίθηκαν όλα με διψήφια διαφορά υπέρ των φιλοξενούμενων, πράγμα που δείχνει πόσο ξεκάθαρη ήταν η υπεροχή και η πρόκριση των ομάδων που τερμάτισαν στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος, ενώ η Δευτέρα ήταν η τελευταία ημέρα κατά την οποία παίχτηκε μπάσκετ φέτος στη Θεσσαλονίκη, αφού αμφότερες οι ομάδες της πόλης αποκλείστηκαν.

Ο Ολυμπιακός λίγες ημέρες πριν το Παρίσι έκανε την πρόβα τζενεράλε του και απέδειξε ότι είναι έτοιμος. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπήκαν με τα χίλια στο ματς, αλλά κατά τη διάρκειά του έδειξαν πάρα πολλά από τα στοιχεία που τους έφεραν στο Παρίσι, μαζί με έναν Τσίλντρες… σε τόσο άγρια κατάσταση, που υπόσχεται τίτλο.

Ο Άρης δεν έδωσε κάτι παραπάνω από αυτό που μας είχε συνηθίσει φέτος και τώρα που η χρονιά γι’ αυτόν τελείωσε, ας κρατήσουμε την αισιοδοξία του Μπλατ μαζί με την ευχή του για έναν… Γιαννάκη: «Έναν παίκτη σαν κι αυτόν. Παίκτες που να έχουν ταλέντο ανάλογο του βάρους της φανέλας». Βέβαια, όλοι καταλαβαίνουμε ότι «Γιαννάκη» ο Άρης δεν θα βρει, αλλά μπορεί του χρόνου να εμφανιστεί πολύ καλύτερος.

Στο παιχνίδι, ο Ολυμπιακός άφησε ξανά το περιφερειακό σουτ και προσπάθησε να κλείσει όσο γίνεται τη ρακέτα, ενώ ο Γιαννάκης έπαιζε και αμυντικά plays που θα τα δούμε στο Παρίσι, θέλοντας να τα δοκιμάσει, παρότι δεν ταίριαζαν (κάποιες φορές) με τη ροή του ματς. Ο Ολυμπιακός δεν ασχολήθηκε με το παιχνίδι περισσότερο απ’ όσο χρειαζόταν για να το πάρει χωρίς να αγχωθεί στην τέταρτη περίοδο, αλλά αν διαβάσουμε πίσω από τις γραμμές θα δούμε διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία, που μιλούν για το επίπεδο ετοιμότητας του Ολυμπιακού: οι «ερυθρόλευκοι» μοίρασαν 21 ασίστ, είχαν μόλις 5 λάθη σε όλο τον αγώνα και μόνο 1 από αυτά ήταν από παίκτη που αγωνίστηκε στο ασόδυο, ενώ το 71% στα δίποντα απέναντι σε μια ομάδα με τη δυναμικότητα του Άρη είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό.

Ο Άρης ήταν και πάλι εύστοχος στο ξεκίνημα, ενώ μέχρι τα μισά της τρίτης περιόδου ευτύχησε να σκοράρει αρκετά τρίποντα στο τέλος της επίθεσής του (κι ένα… λίγο μετά το τέλος της επίθεσής του) κι ενώ η ανάπτυξή του είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Ο Μπλατ είναι σίγουρο ότι θα κάνει πολλές αλλαγές, κάτι που χρειάζεται ο Άρης, και πολλοί απ’ όσους αγωνίστηκαν τη Δευτέρα δεν θα φοράνε τη φανέλα του «αυτοκράτορα» του χρόνου.

Ο Ολυμπιακός ξεμπέρδεψε με τα προημιτελικά και δεν θα τα έχει στο μυαλό του στο Παρίσι, ενώ από τη σειρά κέρδισε και την… επιστροφή Κλέιζα, που τον τελευταίο μήνα είχε κατεβάσει ταχύτητα προφανώς «κοιτώντας» προς το φάιναλ φορ. Οι «ερυθρόλευκοι» μοιάζουν απόλυτα έτοιμοι για την κούπα, αλλά αυτό είναι ιστορία άλλου άρθρου.

Στην Πυλαία περιμέναμε να γίνει το πιο σημαντικό ματς της ημέρας, σε μια σειρά, μάλιστα, που σχεδόν κανείς δεν περίμενε να μην φτάσει σε τρίτο παιχνίδι. Κάτι οι ίδιοι βαθμοί που είχαν οι δύο ομάδες στην κανονική περίοδο, κάτι η μεγάλη αγωνιστική άνοδος του ΠΑΟΚ το τελευταίο δίμηνο, κάτι ο παράγοντας «Πυλαία», κάτι το βαρύ όνομα του «δικεφάλου» που μόλις πάει καλά αμέσως θυμίζει σε όλους τα μεγαλεία της δεκαετίας του 1990, περιμέναμε τον ΠΑΟΚ να φτάσει ως το τέλος τη σειρά με τον Πανελλήνιο.

Όμως, αν θέλουμε να δούμε το ματς με τελείως ψυχρά κριτήρια, το αποτέλεσμα ήταν φυσιολογικό. Ο Πανελλήνιος σε διάρκεια στη σεζόν ήταν καλύτερος από τον ΠΑΟΚ, πιο ώριμος, πιο έμπειρος, πιο σκληρός αμυντικά, με λιγότερα λάθη και έπαιζε καλύτερο μπάσκετ. Αυτά φάνηκαν και στο παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ προδόθηκε από το άγχος του, κάνοντας ένα άθλιο δεύτερο ημίχρονο και τελειώνοντας εδώ τη σεζόν.

Πάντως, η 5η θέση σημαίνει Eurocup (αν όλα πάνε καλά το καλοκαίρι και δεν έχουμε άλλα…) και αυτό είναι τεράστιο παράσημο για μια ομάδα που πριν δυο χρόνια έμεινε στην Α1 από αποτέλεσμα τρίτου. Το θέμα είναι ο ΠΑΟΚ να συνεχίσει αν κάνει βήματα προς τα μπρος χωρίς βιασύνη και χωρίς παράλογα ανοίγματα για να μην πετάξει στα σκουπίδια αυτή την προσπάθεια.

Ο Πανελλήνιος κέρδισε το παιχνίδι κατά βάση από την πολύ καλή διαχείριση που έκανε ο Ζούρος. Με τους ψηλούς του να φορτώνονται με φάουλ νωρίς και τον Όουενς να βγαίνει νοκ άουτ, ο Πανελλήνιος φάνηκε ότι θα κολυμπούσε σε αχαρτογράφητα νερά σε σχέση με τα συνηθισμένα του, αλλά ο προπονητής του έκανε ένα από τα καλύτερά του παιχνίδια. Μετά από ένα ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο, ο Πανελλήνιος ήταν ισοπεδωτικός στην επανάληψη, εκμεταλλευόμενος και το άγχος (και τα επακόλουθα λάθη) του ΠΑΟΚ.

Για τον ΠΑΟΚ ο Παπαδόπουλος ήταν για άλλη μια φορά ο καλύτερος, αλλά μάλλον έπαιξε το τελευταίο του ματς στην ομάδα, αφού είναι πολύ δύσκολο να μπορέσει ο ΠΑΟΚ να τον κρατήσει. Ο Τζεσέφσκι ήταν επίσης καλός, αλλά από εκεί και πέρα οι υπόλοιποι δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Ο Πανελλήνιος (που είχε το εκπληκτικό 21/21 βολές) δείχνει έτοιμος να παλέψει στα ίσα για την έξοδο στην Ευρωλίγκα.

Το Μαρούσι επίσης δείχνει ότι έχει ανακάμψει αγωνιστικά και στη Ρόδο δεν φάνηκε διατεθειμένο να δώσει ελπίδες και θάρρος στον Κολοσσό. Είχε τον έλεγχο του αγώνα απ’ την αρχή και στο τέλος έκανε επίδειξη δύναμης κερδίζοντας το τελευταίο δεκάλεπτο με 14-27. Σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες ήταν καλύτερο, ενώ όταν μια καλύτερη ομάδα έχει το διαστημικό ποσοστό του 68% στα τρίποντα με 17/25 δεν γίνεται να χάσει.

Ο Μπαρτζώκας ξέρει ότι αν καταφέρει να βγάλει ξανά το Μαρούσι Ευρωλίγκα θα είναι απόλυτα επιτυχημένος και η ομάδα του δείχνει αν έχει βρει ξανά το δρόμο της με τους Αμερικανούς της να ανεβάζουν στροφές και τους Έλληνες να αποδεικνύουν γιατί πρέπει να κληθούν στην προεπιλογή της εθνικής. Ο Κολοσσός αποχαιρέτησε τη χρονιά, ολοκληρώνοντας μία ακόμη εκπληκτική γι’ αυτόν σεζόν κατά την οποία κόσμησε και φέτος τα γήπεδα της Α1.

Στη Νέα Σμύρνη, δυστυχώς, το παιχνίδι πέρασε σε δεύτερη μοίρα, καθώς οι κάφροι έκαναν ξανά την εμφάνισή τους. Χωρίς κανένα λόγο και με τεράστια διαφορά (και δυναμικότητας αλλά και στο σκορ) να χωρίζει τις δύο ομάδες, οι οπαδοί του Πανιωνίου θέλησαν να καταστρέψουν έναν ακόμη αγώνα μπάσκετ στο πολύπαθο ελληνικό πρωτάθλημα και τα κατάφεραν.

Όμως, ο Παναθηναϊκός φάνηκε να είναι… σε αποστολή, δεν επηρεάστηκε καθόλου από τη διακοπή και στο τέλος πρόσφερε στον Πανιώνιο μια από τις πιο ντροπιαστικές ήττες της ιστορίας του. Αντίθετα, οι παίκτες του Μάρκοβιτς φάνηκαν να αποδιοργανώνονται πλήρως από τις διακοπές και όση διάθεση είχαν για να παλέψουν το 2ο ματς χάθηκε μέσα στον γενικότερο παραλογισμό της εξέδρας.

Ο Μάρκοβιτς μάταια χτυπιόταν, ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωνε για ένα ακόμη παιχνίδι την αγωνιστική του άνοδο και το πόσο «πειραγμένος» νιώθει με το 0/2 ως τώρα φέτος και η σειρά πέρασε στις καλένδες με συνολική διαφορά στα δύο παιχνίδια 83 πόντων! Όση κι αν είναι η διαφορά των δύο ομάδων, αυτό μόνο ντροπή αποτελεί για την ιστορία του Πανιωνίου, που μάλλον θα θέλει να ξεχάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τα φετινά πλέι οφς.

Ο Παναθηναϊκός μοίρασε 25 ασίστ, έκανε μόλις 6 λάθη σε ένα ματς που μετά από ένα σημείο θύμιζε φιλικό αγώνα. Μέσα σε όλα ο ΣΚΑΪ διέκοψε τη μετάδοση κατά την εκκένωση του γηπέδου για να συνεχίσει τη ροή του προγράμματός του και το παιχνίδι συνεχίστηκε στο διαδίκτυο. Οι Έλληνες διαιτητές, πάντως, δεν πρόκειται ποτέ να αποφασίσουν να διακόψουν αγώνα, ό,τι κι αν γίνει. Κι έρχονται και οι τελικοί.

Μοναδικός αστερίσκος για τον Παναθηναϊκό, που έπαιξε διαστημικό μπάσκετ και πάλι, αυτό που λέμε συνεχώς τον τελευταίο καιρό: ότι από τον αποκλεισμό του από την Ευρωλίγκα και μετά δεν έχει δοκιμαστεί σε σκληρό παιχνίδι απέναντι σε ομάδα υψηλής κλάσης.