Σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών

Το σύνδρομο κοιλιακών-προσαγωγών είναι μία σχετικά συχνή πάθηση που επηρεάζει αρκετούς γνωστούς αθλητές. Χρησιμοποιώντας τον όρο, περιγράφουμε γενικά ένα πρόβλημα που έχει αναπτυχθεί στην περιοχή. Η αιτιολογία του βουβωνικού άλγους είναι μεγάλη, γι’ αυτό και είναι λάθος να ταυτίζουμε το σύνδρομο με την «κήλη του αθλητή» (sportsman’s hernia) ή οποιασδήποτε άλλης συγκεκριμένης αιτιολογίας πάθηση, όπως συχνά αναφέρεται.

Η περιοχή που καταφύονται οι κοιλιακοί και εκφύονται οι προσαγωγοί είναι σχεδόν η ίδια (κάντε δεξί κλικ στην εικόνα και View Image για να τη δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος). Έτσι, λοιπόν, ένας τραυματισμός στους κοιλιακούς επηρεάζει άμεσα τους προσαγωγούς και το αντίστροφο βέβαια.

Το σύνδρομο κοιλιακών – προσαγωγών μπορεί να επέλθει είτε από οξύ είτε από χρόνιο τραυματισμό. Το χειρουργείο είναι μία λύση, αλλά εξαρτάται από τον αθλητή και τις υποχρεώσεις του, εφόσον βέβαια έχει προηγηθεί συντηρητική αντιμετώπιση και έχει αποτύχει.

 

Παθήσεις που περιλαμβάνονται στο σύνδρομο κοιλιακών – προσαγωγών:

• Τενοντοπάθεια των προσαγωγών
• Τενοντοπάθεια του λαγονοψοϊτη
• Τενοντοπάθεια του ορθού κοιλιακού
• Κατάγματα κοπώσεως του ηβικού οστού
• Κατάγματα κοπώσεως του αυχένα του μηριαίου
• Παγίδευση του θυρεοειδούς νεύρου

Βλέπουμε λοιπόν ότι η αιτιολογία είναι ποικίλη και σε συνδυασμό με την δύσκολη ανατομία της περιοχής, ένα τέτοιο πρόβλημα δεν επιδέχεται επιπόλαιους χειρισμούς. Ένα διάχυτο άλγος αντανακλώμενο στους προσαγωγούς ή στους όρχεις, επιδεινούμενο με την άσκηση, με τον βήχα ή το φτέρνισμα, θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά.

Μια καλή ιατρική αντιμετώπιση ενός τέτοιου προβλήματος, που θα μπορούσε να υποπτευθεί κάτι πιο περίπλοκο από κάτι προφανές, θα λέγαμε ότι μπορεί να συμβεί σε έναν επαγγελματικό σύλλογο. Τι γίνεται όμως με τους χιλιάδες αθλητές που ασχολούνται ερασιτεχνικά και δεν έχουν την ενημέρωση και αυτομάτως και την προφύλαξη για τέτοιου είδους τραυματισμούς; Πόσο σημαντικό είναι ένα “καλό” ζέσταμα με σωστές διατάσεις από εξειδικευμένο προσωπικό και όχι να έχουμε έναν άνθρωπο στον πάγκο που να είναι πρόεδρος – έφορος – προπονητής και γυμναστής ταυτόχρονα.

Είναι πολύ σημαντικό να κρατάμε σε αρμονία και να εκπαιδεύουμε εξίσου τον άνω με τον κάτω κορμό. Οι τραυματισμοί της βουβωνικής χώρας αποτελούν το 2 με 5% όλων των αθλητικών τραυματισμών. Η πρώιμη διάγνωση και σωστή θεραπεία έχουν μεγάλη σημασία προκειμένου να μην γίνουν αυτές ενοχλήσεις χρόνιες, με καταστροφικές συνέπειες στην καριέρα των αθλητών.

Παναγιώτης Μυλωγιαννάκης, Φυσικοθεραπευτής