Πολύς λόγος έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες για τις αλλαγές στους κανονισμούς που σχεδιάζει να εισάγει το NBA. Φέτος, οι αλλαγές θα μπουν στην αναπτυξιακή λίγκα και αν αποδειχτούν επιτυχημένες, τότε θα εισαχθούν και στο NBA.
Όλο αυτό γίνεται στα πλαίσια της κοινής προσπάθειας των δύο κόσμων, NBA και FIBA, να έρθουν πιο κοντά, ώστε κάποια στιγμή το μπάσκετ να είναι επιτέλους ενιαίο σε όλο τον πλανήτη και να μην υπάρχει αυτή η γελοιότητα με τις διαφορές στους κανονισμούς.
Η FIBA φέτος εισάγει αρκετές σημαντικές αλλαγές στο παιχνίδι στην Ευρώπη, για τις οποίες θα μιλήσουμε αναλυτικά πριν αρχίσει η σεζόν. Οι δύο αλλαγές που εισάγονται στο NBDL αφορούν μια προσέγγιση προς την Ευρώπη κι έναν κανονισμό χωρίς… νόημα. Ο δεύτερος είναι η τρίλεπτη παράταση, η οποία γίνεται ώστε να κρατάει την αγωνία του κόσμου στο κατακόρυφο, αφού έχει αποδειχτεί ότι τα πρώτα δύο λεπτά της παράτασης είναι ουσιαστικά… «χαμένα» από άποψη θεαματικότητας, ενώ και οι ομάδες είναι διαφορετικές σε αυτά σε σχέση με τα υπόλοιπα 3. Βέβαια, το ρίσκο έγκειται στο πόσα θα μπορούν οι προπονητές να αλλάξουν σε 3 λεπτά, τι θα γίνει με τις διαφημίσεις, αν μπορεί να ανατραπεί μια κατάσταση εφόσον η παράταση είναι τρίλεπτη, και διάφορα άλλα. Παρότι παρακολουθούμε με ενδιαφέρον και αυτή την πρωτοτυπία του ΝΒΑ, η άλλη αλλαγή είναι πιο σημαντική και θεωρητικά πιο άμεσα εφαρμόσιμη.
Πρόκειται για το περίφημο «goaltending rule», που στο NBA αφορά όλες τις περιπτώσεις που η μπάλα βρίσκεται εντός του νοητού κυλίνδρου του στεφανιού, ακόμη κι αν έχει ήδη χτυπήσει σε αυτό. Στην Ευρώπη, εφόσον η μπάλα έχει χτυπήσει το στεφάνι, μετά οι παίκτες δικαιούνται να έρθουν σε επαφή μαζί της και να την απομακρύνουν, είτε είναι στον αέρα είτε ακουμπά στο στεφάνι. Αυτό εισάγεται φέτος στο NBDL, ενώ ως τώρα κανείς δεν είχε δικαίωμα να ακουμπήσει την μπάλα όσο αυτή βρισκόταν εντός του νοητού κυλίνδρου που σχηματίζει το στεφάνι, ακόμη κι αν είχε χτυπήσει πρώτα σε αυτό. Ο κανονισμός μπαίνει δοκιμαστικά στην αναπτυξιακή λίγκα και, αν κριθεί επιτυχημένος, θα περάσει και στο NBA.
Ήδη έχει αρχίσει μεγάλη συζήτηση για το θέμα, που εν πρώτοις δείχνει την καλή πρόθεση του ΝΒΑ να κάνει βήματα προς τους κανονισμούς της FIBA (κάτι που αντίστοιχα δείχνει και η FIBA). Όμως, θεωρώ ότι αυτό το βήμα είναι προς τη λάθος κατεύθυνση. Όσο οι επαγγελματίες γίνονται ολοένα και πιο αθλητικοί και αλτικοί (όσο περνούν οι γενιές, εξαιτίας της διατροφής, των δυνατοτήτων εκγύμνασης, κτλ) τόσο πιο πολύ θα δυσκολεύεται το άθλημα από τον κανονισμό αυτό, που θα έπρεπε να καταργηθεί και από την Ευρώπη, όχι να εισαχθεί και στο NBA.
Οι ψηλότεροι και αλτικότεροι σέντερ του πρωταθλήματος έχουν ήδη στήσει μικρά παρτάκια στην πιθανότητα να εισαχθεί ο κανονισμός αυτός στη λίγκα, ενώ οι περιφερειακοί… κάνουν κηδείες.
Ο καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης και αστέρας των Ντάλας Μάβερικς, Ντιρκ Νοβίτσκι, θεωρεί ότι ο κανονισμός μόνο κακό μπορεί να κάνει. Η γνώμη του Νοβίτσκι αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς πρόκειται για έναν παίκτη που μεγάλωσε ως τα 18 του με κανονισμούς FIBA και που κάθε καλοκαίρι παίζει με κανονισμούς FIBA, αλλά έχει και επαφή με τους κανονισμούς του ΝΒΑ, καθώς για περισσότερα από 10 χρόνια αγωνίζεται στο αμερικανικό πρωτάθλημα.
Ο Νοβίτσκι, όμως, είναι ξεκάθαρος και θέτει το ζήτημα στη σωστή του βάση (έστω και υπερβάλλοντας λίγο όσον αφορά την πλευρά της Ευρώπης): «Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε αυτός ο κανονισμός να λειτουργήσει εδώ. Οι παίκτες είναι πολύ αθλητικοί και με μακριά χέρια. Υπάρχουν πιθανότητες κάποιος να διώχνει κάθε σουτ. Είναι τόσοι πολύ οι καλοί αθλητές στη λίγκα. Ακόμη, θέλουμε να αυξήσουμε το σκορ και το θέαμα του πρωταθλήματος και να κάνουμε τα παιχνίδια πιο διασκεδαστικά, όχι να αφαιρούμε πόντους από τις ομάδες. Στην Ευρώπη τα παιχνίδια κρίνονται στους 60 πόντους. Κανείς δεν θέλει να δει εδώ να συμβαίνει το ίδιο. Αυτό που θέλουμε είναι να βλέπουμε 110 και 120 πόντους σε κάθε αγώνα από μια ομάδα».
Μετά από αυτό ο Νοβίτσκι πρόσθεσε ότι όταν παίζει με την εθνική, προσπαθεί να έχει στο μυαλό του τον κανονισμό του NBA όσον αφορά το goaltending και δεν ασχολείται με την μπάλα όσο βρίσκεται πάνω από το στεφάνι: «Δεν θέλω να το συνηθίσω να το κάνω, γιατί στο πρωτάθλημά μας δεν μπορούμε να το κάνουμε».
Όταν ο κατά τεκμήριο καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης, εκείνος που παίζει εδώ και 11 χρόνια εξίσου καλά με τους κανονισμούς και των δύο πλευρών, τάσσεται τόσο ξεκάθαρα υπέρ της μιας πλευράς (και μάλιστα της αντίθετης από αυτή με την οποία γαλουχήθηκε μπασκετικά), τότε αυτό αποτελεί λόγο από μόνο του για να μην αλλάξει ο κανονισμός στο ΝΒΑ, αλλά να αρχίσει συζήτηση στη FIBA για να αλλάξει ο δικός της, κατευθυνόμενος προς την άλλη πλευρά.
Νίκος Κουσούλης