Ο Ολυμπιακός είχε εύκολο βράδυ στο Βέλγιο με τη Σαρλερουά, που μάλλον ποτέ δεν πίστεψε στο θαύμα, και την κέρδισε με 67-80 αποκλείοντάς την από τη συνέχεια της διοργάνωσης. Έτσι ο Β όμιλος έγινε ο πρώτος στον οποίο ξέρουμε και τις 4 ομάδες που θα συνεχίσουν στο Top-16, Ολυμπιακό, Ρεάλ, Μάλαγα και Ρόμα. Οι «ερυθρόλευκοι» είναι πλέον μία νίκη απόσταση από την πρωτιά στον όμιλό τους, νίκη που πρέπει να πάρουν στο τελευταίο ματς εντός έδρας με τη Ρόμα (και λογικά θα το κάνουν).
Παρά τα όσα περίεργα ακούγονται τον τελευταίο καιρό γύρω από την ομάδα για τις σχέσεις της με μερίδα του κόσμου της (των οργανωμένων δηλαδή), και με τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου του Ολυμπιακού να έχει γυρίσει την πλάτη στο μπάσκετ, σε μια χρονιά μάλιστα που δεν έχει ως τώρα την ευκαιρία να τη δει Σαββατοκύριακα λόγω τιμωρίας (και που έφυγε ο προπονητής τον οποίο ο κόσμος θεωρούσε εντελώς παράλογα αιτία του χαμένου περσινού πρωταθλήματος με εκείνον που χαίρει της μεγαλύτερης εκτίμησης όλων των οπαδών του Ολυμπιακού να τον διαδέχεται) και το ποδόσφαιρο δεν έχει καν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, ο Ολυμπιακός κάνει τη δουλειά του και είναι πρώτος στον όμιλό του.
Στο Βέλγιο, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος σε ριμπάουντ (36-32), ασίστ (19-14), κλεψίματα (9-5), πιο εύστοχος σε δίποντα (59%-40%) και τρίποντα (42%-37%) και δικαιολογημένα κέρδισε χωρίς ουσιαστικά να πιεστεί καθόλου στο ματς. Οι ισορροπίες του παιχνιδιού ορίστηκαν στην πρώτη περίοδο, όταν ο Ολυμπιακός ξέφυγε με διψήφια διαφορά (14-25) κάνοντας σερί 9-19 μετά το αρχικό 5-6 με τον Μπουρούση να είναι… από άλλο πλανήτη.
Η χαλαρότητα και τα λάθη στις επιλογές του δευτέρου δεκαλέπτου έφεραν τη Σαρλερουά στο 29-29 μέσα σε 5 λεπτά αγώνα, αλλά ως εκεί. Ο Ίβκοβιτς είδε γρήγορα την ομάδα του να σοβαρεύεται, να διορθώνει την επιθετική της λειτουργία, να κλείνει τον Χιλ και τον Γκομί, και γρήγορα να ξεφεύγει με 30-37 και 34-42 στο ημίχρονο παίζοντας ωραίο και ποιοτικό μπάσκετ σε μια δύσκολη έδρα και δείχνοντας στους Βέλγους ότι θα είναι κομπάρσοι στο ματς.
Συνολικά η Σαρλερουά έμεινε περίπου 3 λεπτά χωρίς πόντο στις δύο πλευρές της ανάπαυλας με αποτέλεσμα το 34-39 να γίνει 34-46 με σερί 0-7 και το ματς να κάνει «φτερά». Η διαφορά δεν έπεσε ξανά σε μονοψήφια τιμή, με τον Ολυμπιακό να απαντά πολύ εύκολα στην επίθεσή του στα καλάθια της Σαρλερουά, ψάχνοντας ένα ξέσπασμα που θα ανέβαζε κι άλλο τη διαφορά. Το βρήκε στα μισά της τελευταίας περιόδου, όταν το 52-65 έγινε με 2-9 μέσα σε 2 λεπτά 54-74 για το +20. Ο Ολυμπιακός έφτασε στο +24 στο 56-80 δύο λεπτά πριν το τέλος και μετά… κατέβασε ασφάλειες αφήνοντας τελείως τον αγώνα. Έτσι, η Σαρλερουά βρήκε την ευκαιρία να περιορίσει τη διαφορά της ήττας της στο -13, τρέχοντας ένα 11-0 στο τελευταίο δίλεπτο, κυρίως δια χειρός Μαλέ που είχε 5 πόντους στο τελευταίο λεπτό.
Σε ατομικό επίπεδο, είδαμε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς να μοιράζει το χρόνο στους παίκτες του, με 10 εξ αυτών να παίζουν 10 ως 28 λεπτά, τον Λούκας 3 και τον Γλυνιαδάκη καθόλου. Είδαμε τον Χαλπερίν να είναι πολύ καλός ξανά και να μένει 22 λεπτά στο παρκέ, τον Έρτσεγκ να παίζει 16,5 λεπτά και τους Κέσελι, Λούκας να έχουν μειωμένο χρόνο (10 και 3 λεπτά αντίστοιχα).
Ο Παπαλουκάς ήταν καλύτερος απ’ ότι στα τελευταία παιχνίδια, χωρίς πάντως να πιάσει τα υψηλά του στάνταρ, τα οποία έπιασαν Τεόντοσιτς (αλάνθαστος σε 22 λεπτά) και Σπανούλης (παρότι είχε 4 λάθη, κυνηγώντας εξεζητημένες φάσεις, ιδίως στο τέλος). Πολύ καλός ήταν ο Νεστέροβιτς, που κυριάρχησε στα ριμπάουντ, ενώ πολύ καλός επιθετικά ήταν ο Μπουρούσης με 8/10 σουτ. Κατά τα άλλα, πάντως, μια απ’ τα ίδια. Παπανικολάου, Κέσελι, Λούκας ήταν εκτός επιθετικών συστημάτων (συνολικά 4 σουτ), ο Μαυροκεφαλίδης κινήθηκε στη μετριότητα, ο Χαλπερίν ήταν ξανά αλάνθαστος και χωρίς άστοχο σουτ αλλά δεν τροφοδοτήθηκε και ο Ολυμπιακός στηρίχτηκε στους ίδιους 4 παίκτες (Σπανούλης, Τεόντοσιτς, Μπουρούσης, Νεστέροβιτς).
Βέβαια, η φήμη που έρχεται από Ρωσία είναι ικανή να γλυκάνει τα αυτιά και του πιο… ξινού, αλλά προς το παρόν πρόκειται απλά για φήμη…
Ο Ολυμπιακός είναι πια μια ανάσα από την πρώτη θέση, ενώ η Σαρλερουά θα μείνει με τη γλύκα της καλής επανεμφάνισης στην Ευρωλίγκα, πρώτη μετά το 2002. Βέβαια έχει ένα ακόμη ματς να δώσει στη Μαδρίτη, αλλά αδιάφορο γι’ αυτή βαθμολογικά.
Νίκος Κουσούλης