Περί μπάσκετ ο λόγος…

Δημοσιεύτηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2007

Η υπόθεση που άνοιξε πριν από το Ευρωμπάσκετ, με τις απαράδεκτες δηλώσεις του τότε… εκπροσώπου, δε λέει να κλείσει ακόμη, καθώς κάποιοι, είτε από διάθεση για «γλείψιμο» στον τύπο που θεωρούν «Γκουρού» των μπασκετικών δημοσιογράφων, είτε από έμφυτη ελληνική διάθεση για θάψιμο, εξακολουθούν να ασκούν ανόητη κριτική σε ορισμένους μεγάλους Έλληνες παίκτες. Έτσι, δημοσιογράφοι μεγάλων πολιτικών εφημερίδων, από τις πρώτες σε κυκλοφορία, βρήκαν να ασχοληθούν στα Κυριακάτικα έντυπα με τον Λάζαρο Παπαδόπουλο.

Γέμισαν τις, έτσι κι αλλιώς λιγοστές σχετικές με το μπάσκετ, στήλες τους με κριτική που μόνο ως κακόβουλη και ανούσια μπορεί να χαρακτηριστεί. Ένας κατέφυγε σε ειρωνικά σχόλια προς τον Παπαδόπουλο, λέγοντας ότι τα «μεγάλα λόγια του θα έπρεπε να συνοδεύονται με ανάλογες πράξεις». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος δεν αναφέρει ούτε το όνομα του Λάζαρου, αλλά τον αναγράφει ως «ο κύριος 6.3 πόντοι και 5/17 βολές». Αυτά θεωρεί ο ίδιος σοβαρά αθλητικά σχόλια; Άλλος γράφει με περισπούδαστο ύφος ότι ο Παπαδόπουλος πρέπει να κάνει καλή χρονιά με τη Ρεάλ για να αποδείξει ότι χωράει ακόμη στην Εθνική. Προσωπικά, δεν μπορώ εύκολα να θυμηθώ την τελευταία χρονιά του Λάζου που δεν ήταν «καλή» και δεν έχει νόημα να καταγράψω τα στατιστικά του, αφού δεν είναι τυχαίο, για όσους ξέρουν, ότι θεωρείται ο καλύτερος κλασσικός σέντερ στην Ευρώπη.

Εντάξει, ο Λάζαρος έκανε μέτριο τουρνουά, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να προκαλέσει τα απαράδεκτα σχόλια με τα οποία βάλλεται από παντού. Σε κάποιον που ξέρει να παρακολουθεί, ήταν ξεκάθαρο ότι ο μεγάλος Έλληνας σέντερ ήταν εμφανώς επηρεασμένος ψυχολογικά από τις δηλώσεις του… εκπροσώπου. Με κακή ψυχολογία, δεν κατάφερε ποτέ να μπει 100% στο κλίμα της διοργάνωσης. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ξαφνικά έγινε κακός παίκτης. Και αυτοί που ξέρουν να τον κριτικάρουν τώρα που είναι «κάτω», «προχθές» που σήκωνε το χρυσό ήταν οι πρώτοι που τον αποθέωναν. Γεμίσαμε «κωλοτούμπες» μου φαίνεται…

Ε ΟΧΙ ΚΑΙ «ΘΥΜΙΖΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ»!!!

Προς τον κύριο Κουλουμπή που αναμετέδιδε το απόγευμα της Κυριακής τον αγώνα ποδοσφαίρου Ρόμα-Γιουβέντους και έκανε το… μαγικό σχόλιο: «το παιχνίδι εδώ και λίγη ώρα θυμίζει μπάσκετ, οι παίκτες της Ρόμα κάνουν πολλές πάσες ψάχνοντας το κενό». Η… μπασκετική φάση που περιέγραφε ο δημοσιογράφος, ήταν 20 παίκτες στο γήπεδο να κάνουν κουραστικές πασούλες στο κέντρο του γηπέδου περιμένοντας το τελικό σφύριγμα του διαιτητή αφού βόλευε και τις δύο ομάδες το, τότε διαμορφωμένο, 2-2.

Τώρα, το σκεπτικό του γιατί αυτό θυμίζει το άθλημα των επιθέσεων των 24 δευτερολέπτων (εκ των οποίων μόλις 8 για να μείνεις πίσω από τη «σέντρα») με τις γρήγορες εναλλαγές της μπάλας από χέρι σε χέρι, τη σκληρή επιθετική άμυνα που παραμονεύει για ένα κλέψιμο που θα οδηγήσει στον αιφνιδιασμό και τα αλλεπάλληλα σκριν (γιατί προφανώς κάποια τέτοια φάση είχε υπόψη του), δε μας το ανέλυσε.

Υ.Γ.: Συνεχίζοντας τα όσα γράφτηκαν πιο πάνω για τον Παπαδόπουλο, θα προσθέσω και το απαράδεκτο σχόλιο του Ν. Παπαδογιάννη στην «Κ. Ελευθεροτυπία» για τον Αντώνη Φώτση, ο οποίος δήλωσε ότι θα είναι «παρών» για την εθνική το 2008. Το σχόλιο του κυρίου Παπαδογιάννη ήταν: «Ο Αντώνης Φώτσης σε δηλώσεις ανάλογες με αυτές που έκανε φέτος το καλοκαίρι». Θεωρώ ότι ξεπερνάει πια τα όρια του κιτρινισμού και της δημοσιογραφικής αλητείας αυτό που γίνεται εδώ και λίγο καιρό. Ο Φώτσης χτύπησε στο χέρι και έμεινε έξω από την εθνική. Αν πήγαινε στην Ισπανία, μπορεί να έχανε 1.7 εκατομμύρια ευρώ, λόγω της αρνητικής στάσης της Ντιναμό στο θέμα. Πείτε μου έναν που θα το έκανε. Θα ρισκάρατε εσείς την υγεία σας και τη δουλειά σας; Εγώ; Ο κύριος Παπαδογιάννης; Ή μήπως αυτοί για χάρη των οποίων γράφει και τις καρέκλες των οποίων γλείφει; Γιατί αυτό που έκανε ο Φώτσης είναι απολύτως φυσιολογικό. Αλλού είναι το πρόβλημα των εν λόγω «δημοσιογράφων».