Το εξπρές του… Αμαρουσίου!

Αν όποτε μπαίνετε στον «κόσμο» της Α1 τον τελευταίο καιρό ακούτε ένα ηχηρό… «τσαφ-τσουφ» τότε να ξέρετε ότι είναι η υπερταχεία του Αμαρουσίου, που παρασύρει τα πάντα στο διάβα της και φαίνεται ότι δεν μπορεί να εκτροχιαστεί με τίποτα. Το Μαρούσι κέρδισε και τον Πανιώνιο με 68-59, έφτασε στο 9-5, είναι μόνο του 3ο με 2 νίκες διαφορά από τον 4ο και μετράει 7-1 στα τελευταία 8 παιχνίδια του!

Ο Ολυμπιακός δεν δυσκολεύτηκε καθόλου με τον Άρη, άγγιξε τους 100 πόντους, κέρδισε με 97-70 και έδειξε ξανά ότι πολύ δύσκολα οι δύο «αιώνιοι» θα κάνουν φέτος ήττα με κάποια από τις άλλες 12 ομάδες, σε μια Α1 δύο ταχυτήτων (αλλά ούτε καν… κοντινών, κάτι σας 2η και 5η). Με τη νίκη αυτή, ο Ολυμπιακός παρέμεινε μόνος πρώτος με 14-0, ενώ ο Άρης ισοβαθμεί με άλλες 5 ομάδες στην 4η θέση με 7-7.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΑΡΗΣ 97-70

Δεν αντιμετώπισε πρόβλημα ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ με τον Άρη τον οποίο και κέρδισε με 27 πόντους διαφορά στο πρώτο ματς στην έδρα τους με κόσμο στο φετινό πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός ήθελε να «γλείψει τις πληγές του» από την ήττα από τη Φενέρ, ο κόσμος ήταν λίγος στο ΣΕΦ, ενώ ο ΕΣΑΚΕ είχε τη φαεινή ιδέα να… αυτοακυρωθεί για ακόμη μία φορά.

Η ιδέα για τα ματς στις 12:30 ήταν ότι θα γίνονται χωρίς τηλεοπτική κάλυψη, ώστε να πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο και να φανεί αν αυτή η ώρα θα μπορούσε να είναι «η ώρα του μπάσκετ» στο Σαββατοκύριακο. Όμως, παρότι το ματς έγινε στις 12:30 είχε και τηλεοπτική μετάδοση από την ΕΡΤ με αποτέλεσμα ο κόσμος να προτιμήσει το σπίτι του από το γήπεδο. Βέβαια, δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΕΣΑΚΕ, αλλά δεν γίνεται, απ’ την άλλη, να ακυρώνει μόνος του την προσπάθειά που κάνει, όσο μικρή κι αν είναι.

Ο Ολυμπιακός έκανε μέτριο ξεκίνημα στο ματς, εν μέρει επηρεασμένος και από το αποτέλεσμα με τη Φενέρ, που από τις δηλώσεις του Ίβκοβιτς μετά τον αγώνα, φάνηκε ότι ήταν καρφωμένο στο μυαλό όλων. Ο Άρης δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο αυτό και με τον Μπράουν να σκοράρει χωρίς να τον σταματάει κανείς, προηγήθηκε με 0-4 με 14-15 και ήταν στην ισοπαλία στο 27-27 στο 15ο λεπτό.

Ως εκεί όμως, αφού μόλις ο Ολυμπιακός σοβαρεύτηκε ο Άρης έδειξε ότι δεν έχει αντιστάσεις. Μέσα σε 2 λεπτά ο Ολυμπιακός έτρεξε ένα 12-2 και ξέφυγε με 10 πόντους, ενώ η διαφορά ήταν στους 11 στο ημίχρονο. Ο Άρης στο δεύτερο μέρος ήταν σα να είχε παρατήσει το ματς, με τον Ολυμπιακό να κάνει ό,τι θέλει στο γήπεδο, να κυριαρχεί απόλυτα σε άμυνα κι επίθεση, να παίζει ελεύθερο και ομαδικό μπάσκετ, να σουτάρει χωρίς πίεση και να ανεβάζει κατακόρυφα τη διαφορά.

Αποτέλεσμα της εικόνας των «κιτρίνων» που είχαν καταρρεύσει ήταν το 31-14 του τρίτου δεκαλέπτου, με τον Ολυμπιακό από το 51-43 να φτάνει στο 69-45 με σερί 18-2 και τον Άρη… να παρακολουθεί. Σπανούλης και Παπαλουκάς ανέλαβαν με επιτυχία την οργάνωση, Βασιλόπουλος, Παπανικολάου και Μπουρούσης έπαιζαν άμυνα και έτρεχαν μπροστά και ο Ολυμπιακός δεν είχε αντίπαλο στο παρκέ.

Ο Άρης έδειξε και πάλι ότι δεν έχει αντιστάσεις, ενώ το θέμα με τον προπονητή πρέπει να λυθεί άμεσα. Ή ο Ντρούκερ να στηριχτεί και να τελειώσει τη χρονιά, ή να φύγει για να αποκτήσει σταθερότητα η ομάδα και να ξέρουν οι παίκτες για ποιον θα παίζουν «αύριο».

Το σερί του Ολυμπιακού έφτασε στο 28-4 σε διάστημα 9 λεπτών (24-32) και η διαφορά στους 32 πόντους (79-47). Οι «ερυθρόλευκοι» στη συνέχεια χαλάρωσαν, ο Ίβκοβιτς δοκίμασε σχήματα και παίκτες και ο Άρης είχε την ευκαιρία να μειώσει σχετικά, ή αν προτιμάτε, να μην αφήσει τη διαφορά να παραμείνει πάνω από τους 30 ή να μεγαλώσει περισσότερο.

Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στο παρκέ με 59% στα δίποντα και 46% στα τρίποντα, δείγμα της ανεπαρκούς άμυνας του Άρη, είχε 39 ριμπάουντ (27 ο Άρης) και το απίστευτο νούμερο των 28 ασίστ (17 ο Άρης), ενώ έκανε μόλις 12 λάθη (13 ο Άρης). Με 28 ασίστ και 12 λάθη… δεν χάνεις αγώνα με όποιον κι αν παίζεις.

Ο Σπανούλης ήταν «μαγικός» στο μοίρασμα του παιχνιδιού με 11 ασίστ, ο Μπουρούσης δεν είχε αντίπαλο στη ρακέτα και τελείωσε με 16 πόντους και 14 ριμπάουντ (ο Άρης είχε και πάλι πρόβλημα στους ψηλούς, με τον Τόμας να μην είναι έτοιμος για να βοηθήσει στη λύση του), ενώ και ο Τεόντοσιτς έδειξε διάθεση, μετά από ένα πολύ κακό ματς με τη Φενέρ. Ο Βασιλόπουλος έδειξε ότι πατάει καλύτερα στα πόδια του και θέλει περισσότερο χρόνο, ενώ ο Μαυροκεφαλίδης ήταν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Ίβκοβιτς (και μετά το ματς), ώστε να του ανεβάσει την ψυχολογία για να μπορεί να βοηθά περισσότερο και στα δύσκολα παιχνίδια. Γενικά, στον Ολυμπιακό κανείς δεν υστέρησε, καθώς από ένα σημείο και μετά το ματς ήταν πολύ εύκολο για το «ερυθρόλευκο» ρόστερ. Αντέδρασε καλά μετά την ήττα, αλλά ως εκεί, δεν μπορεί να κριθεί ότι ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του ή ότι βελτίωσε άσχημα σημεία του παιχνιδιού του, καθώς το επίπεδο δεν έχει καμία σχέση από Πέμπτη σε Κυριακή.

Απ’ τον Άρη ο Χαραλαμπίδης ήταν ο μόνος που ουσιαστικά διασώθηκε και έπαιξε καλά, με τον Μπράουν να σκοράρει και πάλι αρκετά αλλά τον Άρη να μην μπορεί να βοηθηθεί από αυτό. Ο Τσαϊρέλης άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά όταν του δόθηκε (10 πόντοι, 3 ριμπάουντ και 14 ranking σε λιγότερο από 6 λεπτά) και πρέπει να του δοθούν ευκαιρίες. Ευκαιρίες που δεν παίρνει ο Σκορδίλης, παρότι βρίσκεται στον πάγκο μιας ομάδας που δεν έχει καθόλου δύναμη στο «5».

Ο Άρης είναι πια στο 7-7 και οι επόμενες 4 αγωνιστικές θα δείξουν πολλά για τη φετινή του πορεία γιατί είναι «ιδιαίτερες» και όσον αφορά τους αντιπάλους, αλλά και στο πού παίζει με τον καθένα.

ΜΑΡΟΥΣΙ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 68-59

Το φετινό Μαρούσι δεν είναι υπερομάδα από τη στιγμή που ολοκλήρωσε το ρόστερ του, παρότι έχει 7-1. Όμως, παίζει με σοβαρό και πειθαρχημένο τρόπο, συνδυάζει την εμπειρία (Μπάγκαριτς, Γκαγκαλούδης, Κόμματος) με τον ενθουσιασμό (Κλεμέντε, Χουέρτας) και στη μέτρια Α1 ξέρει τι πρέπει να κάνει για να παίρνει τα ματς που του αναλογούν εκμεταλλευόμενο τις αδυναμίες των αντιπάλων του.

Όμως, όπως κι αν το κάνουμε, είναι άθλος το 9-5, όσο χαμηλό επίπεδο κι αν έχει η Α1, για μια ομάδα που μία εβδομάδα πριν αρχίσει το πρωτάθλημα δεν ήξερε καν αν θα υπάρχει. Ο Πανιώνιος στον Άγιο Θωμά άντεξε μόνο όσο ο Μπατής είχε δυνάμεις. Μετά κατέρρευσε εντελώς και έχασε τον αγώνα «για τρεις βουτιές» όπως είπε και ο Μπαρτζώκας, θέλοντας να δείξει ότι οι παίκτες του ξαφνικά σταμάτησαν να παλεύουν.

Ο προπονητής του Πανιωνίου είπε ότι οι παίκτες του δεν πιστεύουν στους εαυτούς τους και αυτό τους στοιχίζει στο τέλος των αγώνων, ενώ κάτι παρόμοιο είπε και ο Μπάρλος, που τόνισε ότι η ομάδα «υποτιμά τον εαυτό της» με τον τρόπο που παίζει στο τέλος των αγώνων, πετώντας στα σκουπίδια όλη την ως τότε προσπάθεια. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι εμπειρία και παραστάσεις στην ομάδα ουσιαστικά έχουν μόνο ο Μπάρλος με τον Μπατή (και κατά δεύτερο λόγο ο Τσιάρας), κάτι που κάνει εκ προοιμίου δύσκολη την προσπάθεια για καθαρό μυαλό στο τέλος των αγώνων και για πίστη στις δυνάμεις της ομάδας.

Οι αλλαγές ξένων (αναγκαστικές βέβαια) δεν βοηθούν στην αγωνιστική ισορροπία και ο Αλέξιτς δεν ήταν έτοιμος να βοηθήσει όσο ο Βούγιανιτς, ή να καλύψει το κενό και του Βούγιανιτς και του ΜακΛίοντ, παρότι έπαιξε 26 λεπτά, αφού αγωνιστικά υπήρχε κενό στο παιχνίδι της ομάδας. Ο Μπατής είδε με την εμπειρία του ότι πρέπει να αναλάβει αυτός πρωτοβουλίες και σούταρε πολύ (6/15), έβαλε 20 πόντους, είχε γεμάτη στατιστική με 5 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα και 8 κερδισμένα φάουλ, αλλά δεύτερη λύση έλειπε και μοιραία η άμυνα προσαρμόστηκε πάνω του για να τον κλείσει προς το τέλος του αγώνα και να τον βγάλει «εκτός» παιχνιδιού.

Απ’ την άλλη, η εικόνα ήταν αντίθετη. Αντί για έναν παίκτη και μετά αστάθεια στην επιθετική απειλή, το Μαρούσι είχε να επιδείξει 4 παίκτες που απειλούσαν το καλάθι και ζητούσαν την μπάλα να σκοράρουν. Καλύτερος όλων ο Μπάγκαριτς, που και πάλι έδειξε πόσο χρήσιμος είναι, ο Γκαγκαλούδης είχε 13 πόντους με 5/6 εντός παιδιάς, ο Κλεμέντε 10 πόντους με 4/6 δίποντα, ο Κόμματος ήταν άστοχος αλλά μόνιμη απειλή όπως πάντα (11 πόντοι με 3/13 και 12 ριμπάουντ), ενώ πέραν αυτών και ο Χαριτόπουλος βοήθησε αρκετά κερδίζοντας φάουλ και βάζοντας βολές (6 κερδισμένα φάουλ, 7/9 βολές).

Το ματς ήταν ντέρμπι ως το τέλος σχεδόν, με τον Πανιώνιο να επιστρέφει από το 56-50 με σερί 0-8 για να γράψει το 56-58 υπέρ του στο 35ο λεπτό. Κι εκεί που οι παίκτες του Μπαρτζώκα θα έπρεπε να πιστέψουν περισσότερο από ποτέ στους εαυτούς τους και να «βάλουν» φτερά στα πόδια, ήρθε το άγχος και η καθίζηση. Το 56-58 έγινε 62-58 και το 62-59 έγινε 68-59 για το Μαρούσι, με τον Πανιώνιο να δέχεται ένα 12-1 στα τελευταία λεπτά του ματς, έχοντας 0/8 σουτ και 2 λάθη από το 35ο λεπτό ως το τέλος του αγώνα.

Το ματς ήταν ισορροπημένο ως τότε (ο Πανιώνιος τελείωσε με μόλις 34% στα δίποντα, αλλά είχε γύρω στο 42% πριν… διακόψει τη σχέση του με το αντίπαλο καλάθι), καθώς οι ομάδες μοιράζονταν ριμπάουντ, ασίστ, λάθη, τάπες και κλεψίματα. Στο τέλος μίλησε η εμπειρία (και η απειρία από την άλλη) και το Μαρούσι βρήκε και πάλι τρόπο να πάρει ένα δύσκολο ματς, δείχνοντας πόσο σωστά είναι στημένο στο παρκέ.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που το Μαρούσι έχει κερδίσει 9 από τα 10 παιχνίδια του που κρίθηκαν ως τώρα σε μονοψήφια διαφορά (κερδίζοντας και τα 6 που η διαφορά ήταν 5 πόντους και κάτω).

Νίκος Κουσούλης
Νώντας Κρεμαστής