Το γελοίον του πράγματος

Δημοσιεύτηκε στις 12 Οκτωβρίου 2007

Ξεκαθαρίζω ότι προτιμώ όλους τους αγώνες με κόσμο στις κερκίδες και ακόμη περισσότερο τα ντέρμπι. Ντέρμπι χωρίς κόσμο είναι σαν φιλικός αγώνας χωρίς νόημα, ακόμη κι αν κρίνεται ο τίτλος σε αυτό. Το μεγαλύτερο ντέρμπι στην Ελλάδα πια είναι το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός και το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Επομένως, αυτό είναι το κατεξοχήν παιχνίδι που όλοι θέλουμε να βλέπουμε με τις εξέδρες γεμάτες.

Όμως, άλλο το να έχει κόσμο ένα ντέρμπι και άλλο το να υποτιμάται η νοημοσύνη μας. Να θυμηθούμε λίγο τα γεγονότα; Τα έκτροπα των τελικών (και δη του 5^ου) τα θυμόμαστε όλοι. Φυσιολογικά, λοιπόν, μετά από αυτά, ήρθε η τιμωρία: 3 αγωνιστικές για τον Παναθηναϊκό και 2 για τον Ολυμπιακό. Καμία από τις δύο ομάδες δεν έκανε έφεση τον Ιούνιο. Γιατί; Γιατί προφανώς το κλίμα δεν συνέφερε κανέναν. Πριν από λίγο καιρό οι κάφροι είχαν κυριολεκτικά αλληλοσκοτωθεί στη μέση του δρόμου και αμφότερες ομάδες γνώριζαν ότι ο αθλητικός δικαστής τουλάχιστον θα ντρεπόταν (τη δημόσια κατακραυγή) να μειώσει τις ποινές.

Ο καιρός πέρασε, ο Έλληνας ξέχασε (εδώ έχει ξεχάσει άλλα κι άλλα), οι υπαίτιοι κι από τις δυο πλευρές του αλληλοσκοτωμού δεν βρέθηκαν ποτέ (ποιος ασχολήθηκε άλλωστε;) και ήρθε η 6^η Σεπτεμβρίου. Τότε ήταν που εκδικάστηκε η έφεση του Παναθηναϊκού (την οποία είχε καταθέσει λίγο νωρίτερα) από το ΑΣΕΑΔ. Ο Παναθηναϊκός δεν μου φταίει σε τίποτα, οπότε δεν έχω λόγο να πω ψευδώς (όπως σίγουρα θα διαβάσατε στο σύνολο του αθλητικού Τύπου) ότι κατέθεσε την έφεση μετά την κλήρωση του πρωταθλήματος. Όχι. Ο Παναθηναϊκός είχε κάνει έφεση νωρίτερα κι εκείνη εκδικάστηκε την 3^η μέρα του Ευρωμπάσκετ.

Μπορεί να πέρασε στα ψιλά, αλλά το ΑΣΕΑΔ δεν αποφάσισε! Ήθελε να το σκεφτεί καλά μάλλον. Και το σκέφτηκε. Το σκέφτηκε τόσο όσο χρειαζόταν για να γίνει η κλήρωση του πρωταθλήματος. Και σας το λέω υπεύθυνα: Αν ο Παναθηναϊκός ξεκινούσε ας πούμε με ΑΓΟΡ, ΑΕΛ και Κολοσσό εντός έδρας, τότε η ποινή θα έμενε ίδια. Όμως, μετά την κλήρωση του πρωταθλήματος και με τον Ολυμπιακό και τον Αρη (τις άλλες δύο καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος δηλαδή) να ξέρουν ότι θα αντιμετωπίσουν τους «πρασίνους» στο άδειο ΟΑΚΑ, το ΑΣΕΑΔ εξέδωσε απόφαση, σύμφωνα με την οποία η ποινή πέφτει στη μία αγωνιστική.

Ακόμη και τελείως «αθώα» να ήταν η χρονική στιγμή της απόφασης (που δεν είναι), είναι τεράστιο πλήγμα για την παρασκηνιακή αξιοπιστία και του φετινού πρωταθλήματος. Οι Ολυμπιακοί και οι Αρειανοί φωνάζουν δικαιολογημένα, ο κόσμος ειρωνεύεται χαμηλόφωνα το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός ελέγχει τα πάντα στο παρασκήνιο, οι «πράσινοι» χαμογελούν αλλά αμήχανα για τη νέα επίδειξη δύναμης και το μπάσκετ χτυπήθηκε ακόμη μία φορά. Τουλάχιστον, θα δούμε ντέρμπι με κόσμο.

Αν ρωτάτε τι προτιμούσα; Να μην αλλάξουν οι ποινές, αλλά και να μην επαναληφθούν τέτοιες ποινές. Είναι γελοίο να γίνεται αγώνας χωρίς κόσμο, αφού το μπάσκετ (και κάθε άθλημα) υπάρχει μόνο για τον κόσμο. Οι ποινές πρέπει να αλλάξουν και να μην πλήττουν την αξιοπιστία του αθλήματος, αλλά ούτε και την ίδια την ουσία του. Πρέπει να πλήττουν τους άμεσα υπεύθυνους, δηλαδή τους ανεγκέφαλους. Θέλετε να πλήττουν και τις ομάδες; Δεσμεύετε τα έσοδα των εισιτηρίων και κρατήστε τα στην ομοσπονδία ή το υπουργείο, αξιοποιώντας τα σε άλλες δραστηριότητες. Αν η ποινή άλλαζε, θα έπρεπε να έχει αλλάξει πριν από την κλήρωση της Α1. Τότε, μπορεί να υπήρχαν αντιρρήσεις, αλλά τουλάχιστον η απόφαση δεν θα ήταν άκρως γελοία.

Ο ΚΑΛΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΡΑΪΑΝ

Δεν έχω κρύψει ποτέ ότι ο Ράιαν Στακ είναι από τις μεγάλες μου αδυναμίες. Δεν θα αναφερθώ τώρα στην αδιαμφισβήτητη μπασκετική του αξία, αλλά στα όσα δήλωσε σε ουκρανική εφημερίδα. Για ακόμη μία φορά ο Ράιαν απέδειξε ότι βάζει την ομάδα του πάνω απ’ όλα, ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό. Πέρσι, όλη τη χρονιά την πέρασε στο περιθώριο, αλλά σε καμία στιγμή δεν είπε ούτε λέξη, δεν παραπονέθηκε, δεν έδειξε ξένο σώμα, δεν έφερε σε δύσκολη θέση κανέναν. Πια, έχοντας φύγει από τον Ολυμπιακό, αποκάλυψε αυτό που λίγο-πολύ ξέραμε όλοι. Ότι ο Γκέρσον πέρσι του είχε δηλώσει από το καλοκαίρι ότι δεν θα τον βάζει να παίζει. Αν θυμάστε τον Στακ τον πήγε στον Ολυμπιακό ο Καζλάουσκας. Μετά ο Λιθουανός έφυγε και έμεινε ο Ράιαν με τον Γκέρσον. Η φράση «το καλοκαίρι με μεγάλη μου χαρά έφυγα από τον Ολυμπιακό» που είπε ο Στακ, δεν μειώνει τον ίδιο, ούτε τον Ολυμπιακό. Μειώνει μόνο τον άνθρωπο που κατάφερε να αχρηστέψει το καλύτερο τεσσάρι του ελληνικού πρωταθλήματος. Τον Γκέρσον. Ο Στακ δεν μίλησε, δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα στον Ολυμπιακό. Όποτε μιλούσε (ακόμη και off the record) έλεγε μόνο για το πόσο σημαντικό είναι να κερδίζει η ομάδα, ανεξαρτήτως του πόσο παίζει ο καθένας. Για άλλη μια φορά απέδειξε ότι είναι ο απόλυτος παίκτης ομάδας, όχι μόνο μέσα στο γήπεδο, αλλά κι έξω από αυτό. Εμένα θα μου λείψει από τη φετινή Α1.