«Μια αγκαλιά κι ένα παγωτό» για τους Χιτ…

Τις τελευταίες εβδομάδες όλο το NBA ασχολείται με τους Μαϊάμι Χιτ. Και οι ίδιοι κάνουν όλο και χειρότερη την κατάσταση. Πρώτα βγήκε ο Σπέλστρα να πει ότι παίκτης του έκλαιγε μετά το ματς με τους Μπουλς, μετά ο… Αρτέστ να ξεκαθαρίσει ότι το κλάμα είναι καλό και ότι οι Χιτ θέλουν «μια αγκαλιά κι ένα παγωτό», αλλά ούτε αυτά βοήθησαν. Πλέον, μετρούν 5 συνεχόμενες ήττες, παίζουν τα ξημερώματα της Παρασκευής με τους πρωταθλητές Λος Άντζελες Λέικερς και ο κόσμος στο 4ο δωδεκάλεπτο του τελευταίου τους αγώνα ήταν σαφής: «We want Riley!» ήταν το σύνθημα που δονούσε την ατμόσφαιρα για πάνω από 20 λεπτά. Υπάρχει γυρισμός για τους Χιτ του Σπέλστρα;

Ο Πατ Ράιλι θεωρεί πως ναι, υπάρχει. «Δεν τρέχει τίποτα. Απλώς τα μέσα γίνονται νευρωτικά. Πρέπει να φτιάξουν μια ιστορία και μετά αυτή η ιστορία πρέπει να βγει αληθινή. Αλλά δεν θα γίνει. Απλώς περνούμε μια δύσκολη φάση τώρα. Θα την ξεπεράσουμε. Είναι όπως πάντα λέω, τα πλέι οφς θα δείξουν. Όλα τα άλλα είναι ρητορικές ερωτήσεις. Και εμείς προετοιμαζόμαστε για τα πλέι οφς. Δεν με νοιάζει από ποια θέση θα ξεκινήσουμε τότε», είπε ο Ράιλι από τη Νέα Υόρκη που έχει πάει για το σκάουτινγκ στο Big East Tournament.

Όμως, ο Ράιλι αυτό θα έλεγε, τι άλλο; Κανείς άλλος δεν φαίνεται να συμμερίζεται την «αισιοδοξία» του που βεβαίως και λόγω θέσης δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, από τους 7 ειδικούς (και πρωτοκλασάτους εννοείται) αναλυτές που το nba.com χρησιμοποιεί ως bloggers, οι 5 είναι ξεκάθαροι ως προς το αν οι Χιτ έχουν ομάδα που μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα: «Όχι». Ένας θεωρεί πως μπορούν και ο 7ος απλώς δεν μπορεί να πει όχι, αν και το υπονοεί με τα όσα γράφει.

Ακόμη και η απόκτηση του Μάικ Μπίμπι δεν φαίνεται να ενθουσιάζει κανέναν, καθώς όλοι θεωρούν ότι τα καλά χρόνια του έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, παρότι πρόκειται για έναν έμπειρο παίκτη πρώτης γραμμής μέχρι πριν από 2-3 σεζόν.

Πολύ πίσω απ’ τους καλύτερους

Το Μαϊάμι μπήκε στη σεζόν με πολλές φανφάρες και μεγάλα λόγια. Ο ΛεΜπρον Τζέιμς υποσχόταν το καλοκαίρι «και 6 και 7 τίτλους» τα επόμενα χρόνια, ο Ουέιντ σιγοντάριζε και ο Μπος έπαιζε τέλεια το ρόλο του Άβερελ Ντάλτον (δεν πολυμιλούσε, έλεγε και καμιά μπούρδα για να γελάσουν οι υπόλοιποι). Όμως, τα πρωταθλήματα δεν κερδίζονται τον Αύγουστο και όταν η σεζόν ξεκίνησε, οι Χιτ έμαθαν ότι οι άλλες ομάδες δεν θα τους χαρίσουν τίποτα. Τίποτα. Μέχρι στιγμής μετρούν 0-6 με Σέλτικς και Μπουλς και 1-3 με Λέικερς, Μάβερικς και Σπερς. Δηλαδή, 1-9 με τις 5 καλύτερες ομάδες της λίγκας.

Όσο για το πώς παίζουν; Όπως το περιμέναμε. Άλλωστε, το γεγονός ότι είναι 29οι στις ασίστ στο πρωτάθλημα τα λέει όλα. Και εύγλωττα. Μετά από 64 ματς στη σεζόν έχουν 43-21, δηλαδή το 6ο καλύτερο ρεκόρ στο NBA, που τους καθιστά απλώς μια καλή ομάδα και όχι ένα από τα φαβορί. Μάλιστα, είναι πολλοί αυτοί που κοιτούν τη σεζόν βγάζοντας το τρομερό σερί των 21 νικών σε 22 αγώνες που έγινε από το τέλος Νοέμβρη ως τα μέσα Γενάρη και επισημαίνουν ότι στα υπόλοιπα ματς οι Χιτ έχουν 22-19, δηλαδή κοντά στο 50%.

Αυτή τη στιγμή μετρούν 5 συνεχόμενες ήττες, ή 6 ήττες σε 7 αγώνες αν προτιμάτε (κέρδισαν εντός τους Ουίζαρντς που έχουν… 1-29 εκτός έδρας) και το… κλάμα δίνει και παίρνει. Οι λόγοι για να είναι απαισιόδοξοι οι Χιτ είναι πολλοί.

Ώρα για απαισιοδοξία…

Όπως, η κατάρρευση 24 πόντων εντός έδρας με το Ορλάντο, ή η παράδοση άνευ όρων στο πρώτο δωδεκάλεπτο στο Σαν Αντόνιο, ή η νέα αποτυχία στα τελευταία δευτερόλεπτα με τους Μπουλς. Τα ερωτήματα πολλά και βασανιστικά για τους αστέρες και τον Σπέλστρα. Μετά από 64 παιχνίδια στη σεζόν πώς γίνεται ο Μπος ακόμα να μην ξέρει το ρόλο του στην επίθεση; Πώς γίνεται ο Ουέιντ ακόμα να «παρακαλά» να έρθει η ώρα του να πάρει τα ηνία της ομάδας; Πώς ο Τζέιμς μπορεί να υπόσχεται απ’ τη μία ότι δεν θα απογοητεύσει τους συμπαίκτες του και απ’ την άλλη να λέει χαλαρά ότι ακόμα κι αν οι Χιτ δεν κερδίσουν άλλο ματς και πάλι θα είναι στα πλέι οφς;

Αλλά κι ο Σπέλστρα μοιάζει να τα έχει χαμένα. Απ’ τη μία θέλει ηρεμία και τα μέντια μακριά από την ομάδα του, να δουν τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, ενώ λίγο μετά βγαίνει στις κάμερες και λέει ότι κάποιοι από τους παίκτες του κλαίνε στα αποδυτήρια. Με ποιο σκοπό; Μετά, αυτός και ο Ράιλι κατηγορούν τα μέσα ότι κάνουν είδηση τα πάντα για τους Χιτ! Το να έρχεται αυτό από μια ομάδα που έκανε την παρουσίαση των Ουέιντ, Τζέιμς, Μπος το καλοκαίρι ένα άνευ προηγουμένου πανηγυράκι λες και ήταν γιορτή κατάκτησης τίτλου, είναι τουλάχιστον άστοχο. Μόνοι τους ενίσχυσαν αυτή την τάση, αλλά τώρα δείχνουν ότι δεν αντέχουν τις συνέπειες που φέρνει μαζί της.

Κι ο Σταν Βαν Γκάντι δεν χάνει την ευκαιρία να τους θυμίσει όσα έλεγε το καλοκαίρι: «Εγώ προτείνω αν δεν θες και δεν αντέχεις να ασχολείται ο τύπος μαζί σου, τότε να μην κάνεις εορτασμό πρωταθλήματος πριν καν κάνεις την πρώτη σου προπόνηση. Νομίζω ότι οι παίκτες πίστεψαν ότι θα είναι εύκολο και ότι θα έκαναν την πλάκα τους με κάθε αντίπαλο. Προφανώς, στην πράξη δεν έγινε έτσι…».

Στατιστικά… ανύπαρκτοι

Όσο για τα στατιστικά της ομάδας στα ντέρμπι; Αμείλικτα. Τους καθιστούν μια από τις χειρότερες ομάδες της λίγκας. Οι Χιτ έχουν χάσει 11 παιχνίδια ως τώρα στη σεζόν στα οποία είχαν την ευκαιρία να ισοφαρίσουν ή να πάρουν το προβάδισμα στα τελευταία 12 δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας ή της παράτασης. Σουτάρουν 1/19 στις καταστάσεις αυτές, με τον Τζέιμς να έχει 1/8, τον Ουέιντ 0/3, τον Μάικ Μίλερ 0/3, τον Έντι Χάουζ 0/2, τον Μάριο Τσάλμερς 0/2 και τον Κρις Μπος 0/1. Το 1/19 περιλαμβάνει 0/11 τρίποντα, ενώ το… 5% που σουτάρουν στα τελευταία 10 δευτερόλεπτα αγώνων που είναι 1-3 πόντους απόσταση είναι μακράν το χειρότερο στο πρωτάθλημα (25.1% ο μέσος όρος της λίγκας). Και το… 1 που έβαλαν εναντίον των Γκρίζλις, με τον Τζέιμς 5.5 δευτερόλεπτα πριν το φινάλε (καρφώνοντας σε αιφνιδιασμό από λάθος), το «πήρε» πίσω ο Ρούντι Γκέι, σκοράροντας και δίνοντας στην ομάδα του τη νίκη στην εκπνοή, σουτάροντας πάνω στον Τζέιμς…

Επίσης, στα τελευταία 30 δευτερόλεπτα τέτοιων αγώνων (κανονική περίοδος ή παράταση, 1-3 πόντους πίσω στο σκορ) οι Χιτ έχουν 5/26 σουτ, δηλαδή 19.2%. Αυτό είναι το 5ο χειρότερο ποσοστό στο πρωτάθλημα, πίσω μόνο από Χιούστον (16.7%), Νέα Ορλεάνη (16.7%), Νέα Υόρκη (18.2%) και Φιλαντέλφια (19.0%). Πλέον, οι Χιτ έχουν 2-12 στα ματς που κρίνονται με 5 ή λιγότερους πόντους. Η επιθετική τους αποτελεσματικότητα (μετριέται ανάλογα με το πόσους πόντους σκοράρει μια ομάδα ανά 100 κατοχές) πέφτει απίστευτα στα τελευταία λεπτά αγώνων που είναι ντέρμπι. Από το 108.4 που είναι γενικά φέτος (5ο στο πρωτάθλημα) με 47.5% εντός παιδιάς, πάει στο 107.1 στα τελευταία 3 λεπτά αγώνων που είναι 1-3 πόντους απόσταση (18ο στο πρωτάθλημα) με 32.9% και φτάνει στο 95.0 στα τελευταία 30 δευτερόλεπτα αγώνων που χάνουν 1-3 πόντους ή είναι ισοπαλία (13ο στο πρωτάθλημα) με 17.4% ποσοστό εντός παιδιάς.

Αυτό που τους… σώζει, είναι ότι είναι μία από τις καλύτερες ομάδες στη λίγκα στο να πηγαίνει στις βολές στο τέλος των αγώνων. Όταν ας πούμε είναι μπροστά με 1-3 πόντους στο τελευταίο λεπτό αγώνων έχουν 1/6 σουτ εντός παιδιάς. Βάζουν τις βολές που προφανώς κερδίζουν, αλλά είναι η 3η χειρότερη ομάδα στο πρωτάθλημα (πίσω από Μπακς και Πέισερς) όταν με κλειστό προβάδισμα αναγκάζονται να σουτάρουν εντός παιδιάς. Ο μέσος όρος όλων των ομάδων είναι 41.5% σε τέτοιες συνθήκες!

Και μιας και πιάσαμε το θέμα, μακράν καλύτερος στο NBA σε σουτ στα τελευταία δευτερόλεπτα αγώνων στους οποίους η ομάδα του χάνει 1-3 πόντους είναι ο Ντιρκ Νοβίτσκι, που έχει 4/5. Έχει τα περισσότερα (μαζί με Ουέστμπρουκ, Γκέι και Ρόουζ) αλλά έχει μακράν το καλύτερο ποσοστό, αφού το 80% είναι αδιανόητο σε τέτοιες καταστάσεις.

Μόνιμες μουρμούρες για Σπέλστρα, στήριξη από Ράιλι

Πολλοί λένε ότι οι Χιτ πρέπει να διώξουν τον Έρικ Σπέλστρα. Του πιστώσουν την πλήρη ευθύνη για την άθλια εικόνα της ομάδας στα τελευταία δευτερόλεπτα αγώνων ντέρμπι, καθώς στο NBA αυτές οι επιθέσεις θεωρούνται κατ’ εξοχήν τα “plays” του προπονητή. Και όταν η ομάδα σου είναι η χειρότερη στη λίγκα, φτας. Απλά τα πράγματα. Και πρέπει να φύγεις.

Και στις αντιρρήσεις ότι πλέον είναι πολύ αργά στη σεζόν έχουν ως απάντηση την… αυτοαπόλυση του Ντον Νέλσον τον Μάρτιο του 2005 με τους Μάβερικς τότε στο 42-22 και την αντικατάστασή του από τον Έιβερι Τζόνσον, που οδήγησε τους Μαβς σε 16-2 στα επόμενα ματς και στον τελικό του NBA την επόμενη σεζόν.

Ο Ράιλι επιμένει ότι οι Χιτ δεν αλλάζουν τον Σπέλστρα, η λογική λέει ότι θα χρειαστεί μια απίστευτη κατάρρευση στα πλέι οφς και τρελές κόντρες ως τη νέα σεζόν για να φύγει ο νεαρός προπονητής, ενώ ο ίδιος ο Σπέλστρα αντικρούει το παράδειγμα των Μαβς λέγοντας ότι οι Χιτ «δεν παίζουν για του χρόνου» και ότι δεν τον φοβίζει η σκιά του Ράιλι στην ομάδα. Όμως, πρέπει να τους πείσει όλους ότι μπορεί να αντέξει την πίεση, ότι μπορεί να βγάλει την ομάδα του από το διαφαινόμενο αδιέξοδο, ότι οι Χιτ δεν θα πάνε άπατοι στα πλέι οφς απέναντι σε Σέλτικς και Μπουλς. Ο ίδιος επιμένει ότι μπορεί, αλλά ως τώρα χρεώνεται μεγάλο μέρος της αρνητικής εικόνας της ομάδας του.

Και μέχρι να τη λύσει… στα αποδυτήρια των Χιτ κλαίνε. Πάλι καλά, δηλαδή, που ενδιαφέρεται και ο ανεπανάληπτος Ρον Αρτέστ και προτείνει λύσεις: «Είναι καλό να κλαις. Είναι καλό να τα βγάζεις από μέσα σου. Κι εγώ με τον γιατρό μου κάποιες φορές κλαίμε και αγκαλιαζόμαστε. Είναι καλό να κλαις και να βγάζεις τα συναισθήματα προς τα έξω απ’ το να τα κρύβεις μέσα σου. Ελπίζω κάποιος να τον αγκάλιασε αυτόν που έκλαιγε, να μην τον άφησε εκεί μόνο. Αν ήμουν εγώ εκεί θα τον είχα αγκαλιάσει και θα του είχα πάρει παγωτό». Ίσως το παγωτό, πια, δεν φτάνει για να αλλάξει η κατάσταση στους Χιτ…

Νίκος Κουσούλης