Στο μικροσκόπιο του AoB: Euroleague – Group C

Δημοσιεύτηκε στις 23 Οκτωβρίου 2007

Ο όμιλος του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους δύο, είναι πιο ξεκάθαρος. Υπάρχουν 3 ομάδες που θα παλέψουν για την πρώτη θέση (Παναθηναϊκός, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης) και 5 ακόμη που θα διεκδικήσουν τα υπόλοιπα δύο εισιτήρια, ξέροντας από πριν ότι δεν έχουν τα φόντα για να «σπάσουν» την τριάδα και ότι λογικά δεν μπορούν να το καταφέρουν. Ο Παναθηναϊκός (Group B) είναι το λογικό φαβορί στον πιο εύκολο από τους 3 ομίλους της φετινής, πιο δύσκολης από ποτέ, Ευρωλίγκας. Ας δούμε τις ομάδες αναλυτικά:

Παναθηναϊκός: Ο Παναθηναϊκός έχει ως στόχο, αρχικά το φάιναλ φορ και, εν συνεχεία, την διατήρηση των σκήπτρων του. Διαβάστε αναλυτικά για τους «πρασίνους» εδώ.

Μπαρτσελόνα: Η Μπαρτσελόνα αλλάζει εποχή και γυρνάει σελίδα στην ιστορία της, αφού φέτος θα κληθεί να παίξει χωρίς τον Χουάν Κάρλος «λα μπόμπα» Ναβάρο. Στην Μπάρτσα ελπίζουν η ομάδα να καταφέρει να φτάσει μέχρι το φάιναλ φορ, το οποίο εξάλλου γίνεται και στην Ισπανία. Αν και έχασε τον Ναβάρο, η Μπαρτσελόνα σε γενικές γραμμές θα παρουσιαστεί ενισχυμένη σε σχέση με πέρσι. Τα λεφτά που ξοδεύτηκαν είναι και πάλι πολλά, μένει να φανεί αν ξοδεύτηκαν καλά. Από την ομάδα, εκτός του «λα μπόμπα» έφυγαν ο Κακιούζης, ο Ντε Λα Φουέντε και ο Ούκιτς, ουσιαστικά. Στη θέση τους ήρθαν ο Τούρκος Ερσάν Ιλιασόβα από το NBA, ο Πέπε Σάντσεθ από τη Μάλαγα, ο Μισέλ Μοραντέ από τη Νάπολι και ο, γνωστός και μη εξαιρετέος, Άλεξ Άκερ από τον Πειραιά. Το ταλέντο που υπήρχε πολύ, το ταλέντο που ήρθε ακόμη περισσότερο, μένει να το φτιάξει κάποιος σε ομάδα. Έμειναν στην περιφέρεια οι παικταράδες Λάκοβιτς και Μπαζίλε (με τον Γκριμάου), για μια Μπαρτσελόνα που είναι πια πλήρης σε όλες τις γραμμές. Κάτω από τα καλάθια φέτος θα επιστρέψει ο (ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς πέρσι) Μάριο Κασούν, μαζί με τη σταθερή αξία, Ντένις Μαρκονάτο, τον Φραν Βάθκεθ και τη φετινή… βόμβα της Μπαρτσελόνα, που δεν είναι άλλη από τον Χόρντι Τρίας. Ο Τρίας μπάσκετ φαινόταν ότι ήξερε, φέτος όμως έχει βαλθεί να το αποδείξει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο. Η Μπαρτσελόνα έχει το ρόστερ, το ταλέντο και τον προπονητή για να φτάσει στο φάιναλ φορ, αλλά έχει και μια μεγάλη απορία να τη συνοδεύει. Πώς και ποιος θα μαζέψει τον απίστευτα μεγάλο μπασκετικό εγωισμό των παικτών της, αλλά και ποιος θα τιθασεύσει τους… ατίθασους; Αν λυθεί ο γρίφος, τότε δύσκολα θα τη σταματήσει κάποιος. Αν όχι, μία από τα ίδια τα περσινά.

Ρεάλ Μαδρίτης: Η Ρεάλ ανέβηκε επίπεδο φέτος, μπαίνοντας στην Ευρωλίγκα ως τροπαιούχος του ULEB Cup και ως πρωταθλήτρια Ισπανίας. Επίπεδο ανέβηκε και το ρόστερ της. Ο κορμός έμεινε ίδιος, έφυγαν οι Τόμας και Σονσέκα, αλλά στη θέση τους ήρθαν δύο πολύ σημαντικοί παίκτες, αμφότεροι… γνωστοί μας. Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ο Μιχάλης Πελεκάνος είναι κάτοικοι Μαδρίτης και η αξία τους είναι γνωστή και αδιαμφισβήτητη. Εκεί βρίσκουν τους Φελίπε Ρέγιες, Αξέλ Ερβέλ, Μπλάγκοντα Σέκουλιτς και Άλεξ Μούμπρου κάτω από τα καλάθια ο πρώτος, και τους Κερέμ Τουνσερί, Λουίς Μπούλοκ, Τσαρλς Σμιθ, Βενσόν Χάμιλτον, Ραούλ Λόπεθ και (τον νεαρό) Σέρι Λουλ στην περιφέρεια ο δεύτερος. Το ρόστερ είναι πλήρες και έχει έναν και μόνο στόχο: το φάιναλ φορ. Τίποτα λιγότερο. Βέβαια, η χρονιά είναι δύσκολη και μακρά, αλλά η Ρεάλ δεν θέλει να λείψει από τη συμμετοχή στο «δικό της» φάιναλ φορ. Και εκτός από τη Ρεάλ, υπάρχουν και άλλοι που δεν θέλουν να λείψει. Τα φόντα τα έχει, την εμπειρία όχι, αλλά πρόκειται για ομάδα ψημένη και ομάδα που ξέρει να κερδίζει. Πολύ δύσκολα θα την πετάξει κάποιος έξω.

Φενερμπαχτσέ: Το ρόστερ της Φενέρ πέρσι άρεσε σε όλους και είχε προδιαγραφές Top-16 αν όχι οκτάδας, αλλά φέτος δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην το βλέπει με επιφύλαξη. Ο κορμός ίδιος, καθώς έφυγαν μόνο ο Άιρα Κλαρκ και ο (μποξέρ) Κασπάρς Καμπάλα. Στη θέση τους ήρθαν δύο Σλοβένοι (!) ψηλοί, ο νεαρός Εμίρ Πρέλτζιτς και ο Γκάσπερ Βίντμαρ και ο Αμερικανός Τζέιμς Ουάιτ, στην πρώτη του απόπειρα στην Ευρωλίγκα. Υπάρχουν ακόμη ο παικταράς Ουίλι Σόλομον, ο Ίμπο Κουτλουάι, ο Νταμίρ Μρσιτς και ο Μιρσάντ Τουρκσάν. Η σημαντικότερη κίνηση της Φενέρ ίσως αποδειχτεί ο Μπόγκνταν Τάνιεβιτς, ο οποίος εκτός από την αποτυχία του φετινού Ευρωμπάσκετ, ό,τι πιάνει γίνεται χρυσός. Αν καταφέρει να παρουσιάσει ένα δεμένο και οργανωμένο σύνολο, τότε η Φενέρ θα περάσει άνετα στους «16». Αν όχι, τότε θα έχουμε και φέτος διαγωνισμούς τριπόντων στην περιφέρεια και τον Τουρκσάν να περιφέρεται ασκόπως. Αν αποκλειστεί θα είναι αποτυχία.

Παρτιζάν: Άλλο πρόσωπο, άλλη ομάδα. Η φετινή Παρτιζάν δεν θυμίζει σε τίποτα την περσινή ομάδα. Ντρόμπνιακ, Πέροβιτς και Κάμινγκς αποτελούν παρελθόν, καθώς βρήκαν αλλού καλύτερα και η Παρτιζάν εκ πρώτης όψης δεν τους έχει αντικαταστήσει. Στην ομάδα ήρθε ο Μιλτ Παλάσιο από το NBA, οι Βίτκοβατς και Μιλόσεβιτς και ο γίγαντας (2.29μ.) Σλάβκο Βράνιες. Πού στηρίζεται η Παρτιζάν; Στο ότι η γενιά του ’87 έχει μεγαλώσει κατά ένα χρόνο. Το βάρος σηκώνουν οι Πέκοβιτς, Τέπιτς και Τρίπκοβιτς με τον δεύτερο να είναι το «πρώτο βιολί» της Παρτιζάν και να αρχίζει να ανταποκρίνεται στους διθυράμβους που γίνονταν για το ταλέντο του. Στην ομάδα συνεχίζουν και οι Βελίτσκοβιτς, Μπόζιτς, Μπορόβνιακ, Τζούρκοβιτς και Μπάκιτς. Μάλλον χειρότερη από πέρσι, αλλά σκληρή ομάδα, που θα στηριχθεί στα «σπλάχνα» της και στη Σερβία (μόνο ο Παλάσιο είναι από το… Μπελίζ και ο Πέκοβιτς από το Μαυροβούνιο, αλλά χρόνια στην ομάδα). Είναι ερωτηματικό, αδύναμη ομάδα, αλλά στον όμιλο που έπεσε μπορεί να παλέψει για την πρόκριση.

Ρόμα: Μεγάλες αλλαγές και στη Ρόμα αφού οι Ριγκέτι, Γκάρι, Άσρκαμπιτς, Τσάτμαν, Μποντιρόγκα και Κιάτζιγκ αποχώρησαν ή αποσύρθηκαν. Στην ομάδα ήρθαν ο Γκρεγκόρ Φούτσκα, ο Έρικ Ντάνιελς, ο Κρίστιαν Ντρέγιερ, ο Ρόκο Λένι Ούκιτς, ο Έραζεμ Λόρμπεκ και ο… μεγάλος Άλαν Ρέι! Καμία, μα καμία, σχέση με τον Ρέι Άλεν, εκτός του ότι έπαιζε πέρσι στους Μπόστον Σέλτικς! Στη Λοτομάτικα έμειναν οι Στέφανσον, Τονόλι, Τζακέτι και ο Ντέιβιντ Χόκινς, παρά τα προβλήματα με τα αναβολικά. Αν ήταν σε άλλο όμιλο δεν προκρινόταν με τίποτα, εδώ θα το παλέψει.

Μπαμπέργκ: Ευρωλίγκα μετά από διάλειμμα και βελτίωση στο ρόστερ της. Έφυγαν ο Κόλινς (από τα μισά πέρσι), ο Χάρινγκτον, ο Κζελ Ουέσον (ΑΕΚ) και ο Άντερσον, αλλά στη θέση τους ήρθαν σημαντικοί παίκτες. Ο Αντεμόλα Οκουλάγια, ο Στέφεν Χάμαν και ο Ντέμοντ Γκριν είναι μέλη της νασιονάλμανσάφτ. Μαζί τους ήρθαν και ο Μαρκ Ντίκελ, ο Πρέντραγκ Σούπουτ και ο Λουκ Σέσνερ (2.16μ.) από το Πόρτλαντ. Έμειναν οι Αμερικάνοι Ενσμίνγκερ και Φεν, αλλά και οι Όλμπρεχτ, Πάβιτς και Γκάρετ. Στον πάγκο ο Ντιρκ Μπάουερμαν, που είναι πολύ καλός προπονητής. Ίσως η Μπαμπέργκ καταφέρει να γίνει η πρώτη γερμανική ομάδα που θα φτάσει το Top-16. Δεν έχει σπουδαίους παίκτες, αλλά θα έχει δεμένο σύνολο και στρωτή ομάδα, όπως όλες οι ομάδες του Μπάουερμαν. Στον όμιλο που παίζει, δικαίως κοιτάζει προς τους «16».

Ροάν: Σταχτοπούτα και όμορφη! Μπορεί κανείς να μην την υπολογίζει, αλλά η Ροάν είναι χαρούμενη απλώς και μόνο που βρίσκεται στην Ευρωλίγκα. Στο ρόστερ της πρόσθεσε τους Μπράιον Ρας, Άνταμ Χες, Κένταλ Ντάρτεζ και (τον γνωστό μας) Νόρμαν Νόλαν. Ο Αμερικανός Μαρκ Σάλιερς είναι ο σημαντικότερος παίκτης της, 1^ος σκόρερ και ριμπάουντερ της ομάδας. Πελίν, Πουπέ, Μπαντιάν, Βιλσόν, Καζαλόν και Σολιμάν αποτελούν τον γαλλικό κορμό της ομάδας. Για να πούμε πάλι τα ίδια, αν ήταν σε άλλο όμιλο θα ήταν ο φτωχός συγγενής, αλλά εδώ ελπίζει. Πάντως, ακόμη κι έτσι, είναι αουτσάιντερ και μάλιστα μεγάλο. Πιθανότατα θα τερματίσει τελευταία.