Μοναδική ερυθρόλευκη παράσταση, πράσινο «αχ»…

Ανάμεικτα τα συναισθήματα για τις δύο ελληνικές ομάδες στην Ευρωλίγκα, με τον Ολυμπιακό να κάνει το 1-0 στο ΣΕΦ διασύροντας τη Σιένα με το ανεπανάληπτο και εξωπραγματικό 89-41 και τον Παναθηναϊκό να μην τα καταφέρνει στις λεπτομέρειες στη Βαρκελώνη, χάνοντας 83-82 από την Μπαρτσελόνα στο τελευταίο λεπτό ενός συναρπαστικού αγώνα. Επόμενο ραντεβού των δύο ομάδων με τις αντιπάλους τους την Πέμπτη, με τον Ολυμπιακό να κυνηγά το 2-0 και τον Παναθηναϊκό να έχει άλλη μια ευκαιρία για το πολυπόθητο σπάσιμο έδρας.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΣΙΕΝΑ 89-41

Ό,τι κι αν πει κανείς για το ματς του Ολυμπιακού θα είναι λίγο. Δεν είναι άλλωστε εύκολο να περιγράψεις με λέξεις ένα πρώτο ημίχρονο που έληξε 47-9, ή ένα 77-25 σε έναν ημιτελικό Ευρωλίγκας ανάμεσα σε δυο ομάδες πολύ δυνατές. Η Σιένα δεν… ξέχασε ξαφνικά το μπάσκετ, ούτε ο Ολυμπιακός έγινε «dream team», όμως η αλήθεια είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν το τέλειο παιχνίδι, πιθανότατα το καλύτερο παιχνίδι που έχει κάνει ποτέ ομάδα στην Ευρωλίγκα.

Γιατί μπορεί η ΤΣΣΚΑ να έχει δεχτεί 35 πόντους από την Κρκα (89-35), μπορεί η Σιένα να έχει κερδίσει με 63 πόντους την Μπουντούτσνοστ στο αλησμόνητο και ύποπτο εκείνο 112-49, που στοίχισε διετή αποκλεισμό στην ομάδα από το Μαυροβούνιο, αλλά εδώ μιλάμε για προημιτελικά Ευρωλίγκας, εδώ μιλάμε για άμυνα 41 πόντων επί της πρωταθλήτριας Ιταλίας, εδώ μιλάμε για νίκη με 48 πόντους διαφορά επί της Σιένα! Ανεπανάληπτο, αδιανόητο, εξωφρενικό και εξωπραγματικό, μόνο αυτοί οι χαρακτηρισμοί μπορούν να αποδώσουν το τι έκανε ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ.

Μοναδικό ματς που μπορεί να συγκριθεί με αυτό του Ολυμπιακού στη σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας, είναι το 118-74 της Μακάμπι στον τελικό του 2004 με τη Σκίπερ Μπολόνια. Η διαφορά τότε ήταν 44 πόντοι, και απ’ τη μία η Σκίπερ έβαλε 74 (και όχι 41), αλλά απ’ την άλλη μιλάμε για τελικό Ευρωλίγκας. Τέλος πάντων, όλα αυτά μικρή σημασία έχουν, καθώς αυτό που μετράει στην ουσία είναι το 1-0 του Ολυμπιακού «είτε έτσι, είτε με έναν πόντο», όπως είπε και ο Ίβκοβιτς.

Μιας και τέτοια ματς σπάνια επαναλαμβάνονται, αξίζει να σταθούμε λίγο στα στατιστικά στοιχεία που το έκαναν τόσο ξεχωριστό. Ο Ολυμπιακός έκανε το απόλυτο αμυντικό ρεκόρ ημιχρόνου στην Ευρωλίγκα με τους 9 που δέχτηκε στο πρώτο ημίχρονο. Επίσης, έκανε απόλυτο αμυντικό ρεκόρ πόντων σε 3 δεκάλεπτα, με τους 22 που είχε βάλει η Σιένα στο 30ο λεπτό. Ακόμη, έκανε ρεκόρ πλέι οφς σε ριμπάουντ (55) και ρεκόρ πλέι οφς σε διαφορά (48 πόντοι).

Το ranking των δύο ομάδων στο ματς ήταν 123 για τον Ολυμπιακό και -2 για τη Σιένα, ενώ οι Ιταλοί είχαν 9/46 δίποντα, ξεκινώντας το ματς με 1/33! Πέραν αυτών, Σιένα είχε -22 ομαδικό ranking στο πρώτο ημίχρονο, έναντι 74 του Ολυμπιακού!

Στατιστικά τις δύο ομάδες χώριζε χάος στο ματς. Οι ασίστ ήταν 19-4, τα κλεψίματα 11-4, οι τάπες 7-1, τα ριμπάουντ 55-32, όλα υπέρ του Ολυμπιακού εννοείται. Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν το 73% των ριμπάουντ στη ρακέτα τους (38 στα 52), ενώ η Σιένα πήρε το 51% των ριμπάουντ στη δικιά της ρακέτα (18 στα 35).

Το ματς, προφανώς, δεν σηκώνει κριτική. Όλα κρίθηκαν στο ξεκίνημα, με τον Ολυμπιακό να μπαίνει με 19-0 στον αγώνα και τη Σιένα να έχει πάρει ως τότε δύο τάιμ άουτ (ένα στο 7-0 κι ένα στο 17-0) αλλά να μην μπορεί να αλλάξει τίποτα. Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιζαν απίστευτα στην επίθεση, κυκλοφορούσαν με ωριμότητα την μπάλα, έβρισκαν την καλύτερη δυνατή επιλογή κάθε φορά και παράλληλα έπαιζαν σκυλίσια άμυνα. Όχι τέτοια βεβαίως που να δικαιολογούσε το γεγονός ότι η Σιένα έβγαλε τα πρώτα 15 λεπτά του αγώνα χωρίς δίποντο, αλλά σίγουρα πάρα πολύ καλή.

Έπαιζαν επιθετική άμυνα πηγαίνοντας για το κλέψιμο, δεν άφηναν ανοιχτούς διαδρόμους, έκαναν προσπάθεια να αλλοιώσουν κάθε προσπάθεια. Η Σιένα μπήκε με 19-0 στην πλάτη, έχασε ως εκεί 3-4 λέι απ (υπό πίεση και αλλοίωση) και μετά η ψυχολογία της έπεσε στο ναδίρ. Αντέδρασε σαν ομάδα γειτονιάς, δεν μπορούσε να σκοράρει με τίποτα, οι παίκτες της ως το 35ο λεπτό φοβούνταν να σουτάρουν με αποτέλεσμα να τους μένει η μπάλα στα χέρια και να την πετούν στην μπασκέτα στα τελευταία δευτερόλεπτα της κάθε επίθεσης και, γενικότερα, το θέαμα που παρουσίαζαν έδειχνε ότι ξεκάθαρα δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ούτε στο χειρότερο εφιάλτη τους τέτοια εξέλιξη σε αγώνα τους και γι’ αυτό δεν είχαν τρόπο να αντιδράσουν.

Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός δεν άφηνε το πόδι από το γκάζι, συνέχισε να παίζει σκυλίσια άμυνα ως το 40ο λεπτό, παρότι στο δεύτερο ημίχρονο χαλάρωσε σχετικά στην επίθεση σε σχέση με το πρώτο (όχι πολύ, έβαλε συνολικά 47 στο πρώτο και 42 στο δεύτερο). Το ματς ουσιαστικά τελείωσε για τον Ολυμπιακό στο 38ο λεπτό, με το σκορ στο 84-32 και τη Σιένα να έχει παραλύσει τελείως και τη διαφορά να είναι στη μέγιστη τιμή (όπως ήταν και στο 77-25). Χαρακτηριστικό είναι ότι στην 3η περίοδο η διαφορά έμεινε κάτω από τους 40 πόντους (ο Ολυμπιακός την κέρδισε με 1 πόντο), αλλά οι «ερυθρόλευκοι» δεν χαλάρωσαν στο 4ο δεκάλεπτο, φτάνοντας το σκορ από το +39 στο +52.

Η Σιένα μπόρεσε να βάλει 9 πόντους μετά την… απεγνωσμένη κραυγή του προπονητή της α λα Σκουρτόπουλος (από τα χρόνια στο Αιγάλεω) «δεν έχω τίποτα να σας πω, όπως τα καταφέρατε, βρείτε μόνοι σας τι θα κάνετε» και η διαφορά έπεσε κάτω από τους 50 πόντους, αφού Ζήσης και Λαβρίνοβιτς πίεσαν και έτρεξαν στο φινάλε.

Το πρώτο ματς τελείωσε και ο Ολυμπιακός πρέπει πολύ γρήγορα να το αφήσει πίσω του. Ο αγώνας της Πέμπτης θα είναι πολύ διαφορετικός και το μόνο καλό για τον Ολυμπιακό είναι ότι ξεκούρασε όλους τους βασικούς του, ότι πέρασε αναίμακτα τη βραδιά χωρίς τον Τεόντοσιτς, ότι είδε τον Μπουρούση να έχει μεγάλη όρεξη και ότι έχτισε ψυχολογία. Όμως, η Σιένα δεν παύει να είναι… η Σιένα, μια ομάδα που έχει κερδίσει σε κάθε έδρα, που διέλυσε τη Ρεάλ στη Μαδρίτη, που είναι ικανή για τα πάντα και που, σχεδόν πάντα, είναι ώριμη και ήρεμη. Και η λογική λέει ότι αυτή τη Σιένα θα τη συναντήσει πολύ σύντομα ο Ολυμπιακός. Και δεν θα πρέπει να μπερδευτεί ότι θα έχει εύκολο έργο απέναντί της…

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 83-82

Σίγουρα ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα ψάχνει το βράδυ της Τρίτης πριν κλείσει τα μάτια του για να κοιμηθεί να βρει τι έφταιξε και η ομάδα του έχασε την τεράστια ευκαιρία να σπάσει έδρα στη σειρά με την Μπαρτσελόνα στο πρώτο αγώνα. Ίσως να μην το βρει, καθώς ο Παναθηναϊκός τα έκανε όλα σωστά. Ένα φάουλ, μια λεπτομέρεια, 2 κακές άμυνες, ένα νεκρό τρίλεπτο και για τις δύο ομάδες. Αυτά ήταν που του κόστισαν το ματς, ένα ματς που θα μπορούσε να πει ότι ήταν «δικό του», όχι γιατί το είχε καθαρίσει, αλλά γιατί έπαιζε σχεδόν ολόσωστα, γιατί δεν παρέκκλινε από τα όσα είχε προετοιμάσει ούτε λεπτό. Τελικά, η στατιστική που λέει ότι η Μπαρτσελόνα κερδίζει κατά 88% φέτος όταν περνά τους 80 πόντους δικαιώθηκε (15 νίκες σε 17 ματς πριν τον αγώνα).

Ο Ομπράντοβιτς ξεκάθαρα είχε στήσει την ομάδα του προσπαθώντας να «δικαιώσει» μια… άλλη στατιστική, αυτή που λέει ότι η Μπαρτσελόνα, όταν σκοράρει λιγότερους από 70 πόντους κατά 50% χάνει (4-4 φέτος στα ματς που κρίθηκαν κάτω από τους 50 πόντους σε Ευρωλίγκα και ACB). Όμως, οι συνθήκες του αγώνα ήταν τέτοιες, που δεν μπορούσε το ματς να κριθεί κάτω από τους 70 πόντους. Το 14-14 της πρώτης περιόδου φάνηκε ότι θα δώσει στον Παναθηναϊκό δικαιώματα να σκέφτεται έτσι, αλλά οι Ισπανοί ήταν πάρα πολύ εύστοχοι από το τρίποντο για να μείνουν κάτω από τους 70 πόντους.

Τα 10/18 τρίποντα που είχαν ως το 37ο λεπτό ήταν νούμερο που σίγουρα θα τους ανέβαζε πάνω από τους 70 πόντους στο ματς. Τελικά, η λογική επιβεβαιώθηκε και το παιχνίδι πήγε κοντά στους 85 πόντους. Κι όμως, ο Παναθηναϊκός, ακόμη κι έτσι, έφτασε μια ανάσα από τη νίκη. Έπαιξε σχεδόν τέλεια τους περιφερειακούς της Μπαρτσελόνα, κράτησε τον Ναβάρο στους 8 πόντους για περισσότερα από 30 λεπτά, έβγαλε εκτός αγώνα τον Ρούμπιο, τον οποίο ο Διαμαντίδης εξέθεσε πλήρως αμυντικά, ενώ μπόρεσε να περιορίσει και τους ψηλούς της Μπάρτσα.

Ο Βάσκες σκόραρε τους πρώτους του πόντους στο τελευταίο λεπτό, ο Πέροβιτς έβαλε ένα καλάθι εντός παιδιάς (και 6 πόντους συνολικά), ο Μόρις ήταν άποντος ως το 33ο λεπτό (και με 5 πόντους συνολικά). Μόνο τον Λόρμπεκ δεν μπόρεσε να παίξει καλά ο Παναθηναϊκός, ενώ πολλά προβλήματα δημιούργησε και ο Γιάκα Λάκοβιτς, ο οποίος ήταν μάλλον ο παίκτης που γύρισε το ματς στην πλευρά της Μπαρτσελόνα.

Είχε 12 πόντους και 3 ασίστ σε 22,5 λεπτά, ενώ δικό του ήταν το τρίποντο που γύρισε την ψυχολογία των «μπλαουγκράνα» δίνοντάς τους στο 33ο λεπτό το προβάδισμα με 65-64 μετά από 10 αγωνιστικά λεπτά. Ήταν το μόνο σημείο στο οποίο ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να χάνει το ματς από τα χέρια του. Το 59-64 έγινε 70-64, με την Μπαρτσελόνα να τρέχει σερί 11-0, με τα τρίποντα του Λάκοβιτς και του Μόρις και το εκτός κάθε λογικής τρίποντο του Ναβάρο.

Κι όμως, δεν έχασε την ψυχραιμία του και 5 πόντοι του Νίκολας τον έφεραν και πάλι κοντά. Το ματς κρίθηκε στο τελευταίο λεπτό. Εκεί που η Μπαρτσελόνα ευτύχησε να έχει 7/8 βολές, εκ των οποίων μάλιστα οι 6/6 από ψηλούς (4/4 ο Βάσκες και 2/2 ο Μόρις) και ο Παναθηναϊκός έχασε μια κρισιμότατη επίθεση λόγω της αμυντικής προσήλωσης του Σάδα. Ο Νίκολας έκανε ντράιβ με τον Βάσκες, τον νίκησε, η μπάλα φαινόταν να μπαίνει μέσα στο καλάθι, αλλά ο Σάδα ακολούθησε τη φάση και την έβγαλε πάνω από το στεφάνι (παρότι είναι πλέι μέικερ) σε μια άμυνα πολύ υψηλού επιπέδου.

Βέβαια, ο ίδιος ήταν λίγο μετά που πήγε να χριστεί μοιραίος, όταν έκανε ανόητο αντιαθλητικό φάουλ στον Διαμαντίδη με το σκορ στο 83-80, πίσω από το κέντρο του γηπέδου και με 1.7 δευτερόλεπτα να απομένουν για τη λήξη. Ο Διαμαντίδης ευστόχησε στις βολές, αλλά μετά την επαναφορά δεν μπόρεσε να βρει ισορροπία και να σουτάρει καλά, με αποτέλεσμα η μπάλα να φύγει αδύναμα από τα χέρια του και να μη φτάσει στο καλάθι. Νωρίτερα, ο Παναθηναϊκός είχε διαμαρτυρηθεί για φάουλ που δόθηκε στον Φώτση πάνω στον Βάσκες, αλλά η αλήθεια είναι ότι υπήρχε φάουλ (πριν σηκωθεί ο Ισπανός, ο Φώτσης του σπρώχνει προς τα κάτω τη μέση με τον δεξί αγκώνα). Γενικά, η διαιτησία ήταν μέτρια με λάθη, αλλά αρκετά καλή για ματς μέσα στη Βαρκελώνη. Μη γελιόμαστε, καλύτερη διαιτησία από αυτή δεν θα έχει εκεί ο Παναθηναϊκός. Τουλάχιστον, όχι φέτος…

Παρότι το σχέδιο με το οποίο ο Παναθηναϊκός προσέγγισε τον αγώνα ήταν επιτυχημένο, παρότι ο Ομπράντοβιτς κατάφερε να βγάλει πολλά από τα όπλα της Μπαρτσελόνα εκτός αγώνα, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έχασε σίγουρα τον κάνει να πρέπει να αναθεωρήσει ενόψει της Πέμπτης. Πλέον, το ερώτημα είναι αν μπορεί να έχει την ίδια τακτική σε δύο συνεχόμενα ματς και να κερδίσει το δεύτερο, ή αν θα πρέπει να ακολουθήσει άλλη οδό. Ο Ομπράντοβιτς μας προϊδέασε ήδη για το δεύτερο, οπότε μένει να δούμε τι θα αλλάξει σε 2 ημέρες στον τρόπο με τον οποίο η ομάδα του θα παραταχθεί στο παρκέ.

Ο Παναθηναϊκός μπήκε με «παράξενη» πεντάδα στο παρκέ (Διαμαντίδης, Καλάθης, Σάτο, Φώτσης, Βουγιούκας), πεντάδα που όμως δικαίωσε απόλυτα τον Ομπράντοβιτς. Γενικά, ο Σέρβος κέρδισε τη μάχη των πάγκων από τον Πασκουάλ, αλλά ο Ισπανός πήρε τη νίκη, που αυτό είναι το μόνο που μετράει.

Βέβαια, το ζητούμενο είναι αν μπορεί ο Παναθηναϊκός να κερδίσει μέσα στη Βαρκελώνη ματς πάνω από τους 80 πόντους. Ο Διαμαντίδης ήταν καταπληκτικός επιθετικά, έκανε μάλιστα ρεκόρ πόντων στην καριέρα του στην Ευρωλίγκα με τους 26 που έβαλε, αλλά και πάλι ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε πάνω από τους 80 πόντους. Αυτό δείχνει πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, ιδίως σε μια βραδιά που δεν θα γίνει η επιθετική υπέρβαση (δεν γίνεται να… γίνεται κάθε φορά).

Εκτός του Διαμαντίδη πολύ καλός ήταν ο Μπατίστ και σε άμυνα και σε επίθεση, ενώ ο Φώτσης βοήθησε πολύ στα ριμπάουντ. Ο Νίκολας είχε καθοριστικά ξεσπάσματα επιθετικά, ενώ ο Μάριτς βοήθησε πολύ όσο έπαιξε, αν και όχι έτοιμος ακόμα. Βουγιούκας, Καλάθης ήταν θετικοί, όπως και ο Περπέρογλου.

Στην ουσία ο Παναθηναϊκός έχασε απλώς μία από τις 3 ευκαιρίες που έχει για νίκη στη Βαρκελώνη. Είναι πίσω με 0-1, αλλά την Πέμπτη έχει μια ακόμη ευκαιρία να ρίξει όλο το άγχος στην πλευρά της Μπαρτσελόνα.

Νίκος Κουσούλης