Home / ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ / Πράσινος τιτάνας, κόκκινος αυτόχειρας

Πράσινος τιτάνας, κόκκινος αυτόχειρας

Σε μια… περίεργη Πέμπτη με 4 διπλά στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, ο Παναθηναϊκός στάθηκε γίγαντας στη Βαρκελώνη, κόντρα στη ροή του αγώνα, δεν άφησε να τον παρασύρει το κύμα της Μπαρτσελόνα στο πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο της έδειξε από τι μέταλλο είναι φτιαγμένες οι μεγάλες ομάδες (71-75). Εντελώς αντίθετα συναισθήματα για τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ που, δύο μέρες μετά τον απίστευτο θρίαμβο του +48, έπεφτε θύμα με 65-82 μιας Σιένα που μπήκε στο παρκέ για να επιβεβαιώσει την ίδια της την ύπαρξη και τον κέρδισε από το πρώτο δεκάλεπτο.

Η συνέχεια στη μάχη του Ολυμπιακού θα δοθεί στην Τοσκάνη, όπου, πλέον, οι «ερυθρόλευκοι» θα χρειαστούν τουλάχιστον ένα διπλό στα δύο ματς αν θέλουν να έχουν ελπίδες πρόκρισης στο φάιναλ φορ, μιας και την Πέμπτη πέταξαν στα σκουπίδια το πλεονέκτημα έδρας. Ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στην Αθήνα για δύο αγώνες έχοντας στη βαλίτσα του το πολυπόθητο σπάσιμο έδρας και, πλέον, ξέρει ότι δεν πρέπει να ξαναταξιδέψει στη Βαρκελώνη… μέσα στον Απρίλη. Το ΟΑΚΑ θα βράζει και ο Ομπράντοβιτς έχει ήδη δείξει το δρόμο δυο φορές.

 
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 71-75

Χωρίς τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς γύρισε ο Παναθηναϊκός από τη Βαρκελώνη στην Αθήνα, καθώς ο Σέρβος συνελήφθη στο αεροδρόμιο ενόσω προσπαθούσε να διαφύγει με την ταυτότητα του Πασκουάλ στην τσέπη του. Μπορεί ο Ισπανός να τον είχε στο 5-0 από την ημέρα που έκατσε στον πάγκο της Μπαρτσελόνα και ως την Πέμπτη, αλλά αυτή η βδομάδα ανήκε στον Ομπράντοβιτς. Έχασε για ένα σουτ το πρώτο ματς, βρέθηκε με 16 πόντους πίσω πριν το ημίχρονο στο δεύτερο, αλλά κέρδισε κρατώντας την Μπαρτσελόνα στους 71 πόντους και, πλέον, ο δρόμος για το φάιναλ φορ περνά από το ΟΑΚΑ. Που δεν θα είναι φιλόξενο αγωνιστικά για τους Καταλανούς.

Ο Παναθηναϊκός ήταν ακόμα καλύτερος σε σχέση με την Τρίτη, έπαιξε στο ίδιο στιλ αλλά καλύτερα τις λεπτομέρειες και δικαιώθηκε. Άντεξε το ξέσπασμα της Μπάρτσα, αντέστρεψε το κλίμα, πλησίασε και σιγά σιγά προσπέρασε για να πάρει το ματς αυτός μετά από άστοχο σουτ της Μπαρτσελόνα στην τελευταία επίθεση. Η διαιτησία ήταν όπως ακριβώς θα την ήθελε ο Ομπράντοβιτς και, γενικά στα δύο ματς, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να έχει παράπονο.

Αυτό που έκανε «μπαμ» με πρώτη ματιά στον αγώνα ήταν το πάθος με το οποίο έπαιζαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Η Μπάρτσα έπρεπε να ματώσει για να βάλει καλάθι, η άμυνα στο τέλος της τρίτης περιόδου, όπου υπήρχαν τουλάχιστον 3 φάουλ τα λέει όλα. Το ίδιο σκληρά έπαιζε και η Μπαρτσελόνα, αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός αισθανόταν πιο άνετα στο παιχνίδι αυτό απέναντι στους ντελικάτους Ισπανούς. Ο Ομπράντοβιτς σίγουρα θα… παρακαλούσε πριν κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ να αφήσουν οι διαιτητές το ματς να γίνει πόλεμος και τις δύο ρακέτες… ζούγκλα, με τον νόμο του δυνατότερου να επικρατεί. Έτσι κι έγινε, οι «πράσινοι» υπέταξαν το ισπανικό θηρίο μιας και το μάτι τους γυάλιζε από την αρχή.

Η Μπάρτσα, λοιπόν, έπρεπε να ματώσει για να σκοράρει. Όλη η Μπάρτσα; Όχι… Ένας σούταρε ανενόχλητος από την αρχή ως το τέλος του ματς, αλλά επέμενε να πέφτει συνεχώς και ο ίδιος και ο προπονητής του στην ίδια παγίδα. Ο Ρούμπιο είχε 0/4 εντελώς ελεύθερα τρίποντα και, πλέον, έχει… να βάλει τρίποντο από τις 17 Φλεβάρη μετρώντας 11 άστοχα στους τελευταίους 4 αγώνες. Ο Ομπράντοβιτς αξίζει συγχαρητήρια και γιατί παρέμενε… σοβαρός κάθε φορά που σούταρε ο Ρούμπιο και δεν γυρνούσε στον Ιτούδη να κάνουν… high-five και να γελάνε.

Ο Ρούμπιο απέδειξε ξανά πόσο ανώριμος και άγουρος είναι ακόμα ως παίκτης, όμως η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο τον 21χρονο Ισπανό, αλλά και τον προπονητή του. Και πολλή ώρα τον άφησε στο παρκέ και δεν τον συμβούλεψε σωστά (ή δεν επέμεινε) στο πώς να αντιμετωπίσει τον προκλητικό τρόπο που τον έπαιζε η άμυνα του Παναθηναϊκού που, όσο ο Ρούμπιο έπαιζε έξω από το τρίποντο είχε 5 παίκτες για να μαρκάρουν 4.

Κι όμως, δεν ξεκίνησαν όλα τόσο καλά για τον Παναθηναϊκό. Το 28-12 από Λάκοβιτς και Βάσκες έδειχνε ότι ο Παναθηναϊκός θα περάσει μαύρη νύχτα στη Βαρκελώνη. Αλλά οι «πράσινοι» ήταν τέλεια διαβασμένοι και είχαν και ψυχολογία μεγάλης ομάδας, ψυχολογία νικητή. Έφεραν το ματς στα μέτρα τους και άρχισαν σταδιακά να ροκανίζουν τη διαφορά, με την Μπαρτσελόνα, όμως, να συνεχίζει να νιώθει σίγουρη ως το 46-33 του 24ου λεπτού.

Μετά άρχισε… η κατηφόρα, αλλά άργησαν πολύ οι Καταλανοί να το καταλάβουν. Κουρασμένοι και πιεσμένοι, εκνευρισμένοι και παρασυρμένοι από την απίστευτα σκληρή άμυνα του Παναθηναϊκού, οι παίκτες του Πασκουάλ προτίμησαν να πάνε το ματς στα νεύρα, τον τσαμπουκά και τις διαμαρτυρίες. Επί 10 λεπτά σε κάθε σφύριγμα διαμαρτύρονταν τουλάχιστον 3 παίκτες της ομάδας που κάθε φορά ήταν στη… λάθος πλευρά της απόφασης, με τις πιο πολλές αποφάσεις των διαιτητών να είναι σωστές. Ο Ομπράντοβιτς κρατούσε τους παίκτες του ήρεμους, ενώ ευτύχησε να δει τον Διαμαντίδη να κάνει ξέσπασμα στην τρίτη περίοδο.

Αυτό το δεκάλεπτο ήταν το μόνο στο οποίο ο Έλληνας άσος σκόραρε εντός παιδιάς, έχοντας 4/4 σουτ σε αυτό και 0/7 στα υπόλοιπα. Όμως, έφτανε. Γιατί την Πέμπτη δεν ήταν μόνος. Υπήρχε ο Νίκολας και ο Μπατίστ όπως την Τρίτη, αλλά υπήρχε και ο Σάτο με 4 τρομερά τρίποντα και ο Καλάθης με καθοριστικά καλάθια. Το ξέσπασμα του Διαμαντίδη έφερε το ματς στους 5 πόντους αρχικά και στο 57-56 στο 30ο λεπτό, αφού ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε πλήρως την τεχνική ποινή στον Ναβάρο.

Αυτό ήταν. Η ψυχολογία είχε γυρίσει και η Μπαρτσελόνα δεν ανέκτησε ποτέ ξανά τα ηνία. Έμεινε πίσω στο σκορ με το πρώτο καλάθι της 4ης περιόδου και δεν προσπέρασε ποτέ ξανά. Όμως, δεν παραδόθηκε εύκολα. Το καλάθι και φάουλ του Ναβάρο στο τέλος την έφερε στο 71-72 και οι 1/2 βολές του Διαμαντίδη της έδιναν την ευκαιρία νίκης.

Επέλεξε να πάει γι’ αυτή και όχι για την παράταση, ο Λάκοβιτς σούταρε καλά με χρόνο να απομένει για να μπορέσουν οι συμπαίκτες του να πάρουν το επιθετικό ριμπάουντ, αλλά ο Καλάθης «κατάπιε» την μπάλα και το ματς τελείωσε. Τα δύο ουσιαστικά ελεύθερα (μετά από προσωπικές προσποιήσεις, βέβαια) άστοχα τρίποντα του Λάκοβιτς στο 68-72 και στο 71-73 ήταν εκείνα που έκριναν το ματς, που και αυτό ήταν οριακό.

Όμως, ο Ομπράντοβιτς κέρδισε και τη δεύτερη μάχη των πάγκων, έπαιξε ουσιαστικά με 7 παίκτες, που αγωνίστηκαν στα 181 από τα 200 λεπτά του αγώνα, δικαιώθηκε για κάθε του κίνηση κι έκανε τον Πασκουάλ να πρέπει τώρα να κερδίσει στο ΟΑΚΑ. Ο Διαμαντίδης ήταν πολύ καλός μετά την κάκιστη πρώτη περίοδο (επιθετικά καλός μόνο στο 3ο δεκάλεπτο), ο Σάτο ήταν τρομερός με πολύ κρίσιμα σουτ και αλάνθαστος σε 34 λεπτά, Νίκολας, Μπατίστ και Φώτσης βοήθησαν αρκετά, ενώ και ο Καλάθης ήταν πάρα πολύ καλός.

Η σειρά έχει πολύ δρόμο ακόμα και όποιος νομίσει ότι η Μπαρτσελόνα δεν είναι ικανή για το διπλό στο ΟΑΚΑ είναι γελασμένη. Όμως, ο Παναθηναϊκός έχει την κατάσταση πια στα χέρια του και, πιο συγκεκριμένα, στην έδρα του. Κι αυτό… σημαίνει πολλά.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΣΙΕΝΑ 65-82

Καλά τα πανηγύρια, καλά τα ρεκόρ, αλλά ο Ολυμπιακός έπαιζε λες και δεν γινόταν… δεύτερο ματς στη σειρά. Οι «ερυθρόλευκοι» έπεσαν στην παγίδα του +48 του πρώτου αγώνα και έχασαν τον δεύτερο σχεδόν όσο εύκολα είχαν κερδίσει τον πρώτο. Μπορεί η Σιένα να μην κέρδισε με 48 πόντους, αλλά η αλήθεια είναι ότι στην ουσία «καθάρισε» το ματς στο πρώτο δεκάλεπτο.

Οι Ιταλοί μπήκαν στο ΣΕΦ θέλοντας να αποδείξουν στην μπασκετική Ευρώπη και στους εαυτούς τους ότι το ματς της Τρίτης… δεν υπήρχε. Τελικά, κατάφεραν να «πραγματοποιήσουν» τη ρήση του Πίνι Γκέρσον «προτιμώ να χάσω 1 ματς με 40 πόντους, παρά 40 ματς με 1 πόντο» και, μάλλον, τώρα όλοι οι οπαδοί τους την ασπάζονται και ξεπέρασαν το πρώτο ματς. Η ιστορία θα γράψει το -48 και τους 41 πόντους, αλλά η ιστορία γράφει κιόλας 1-1 στη σειρά και 2 ματς στην Τοσκάνη.

Οι Ιταλοί επιστρέφουν στα λημέρια τους με το πλεονέκτημα έδρας και ο Ολυμπιακός από «μάγκας» πιάστηκε «αδιάβαστος». Μπήκε στο ματς χωρίς καμία ψυχολογία, έμεινε πίσω και δεν μπόρεσε να αντιδράσει παρότι είχε 13.000 οπαδούς στις εξέδρες. Ο Ίβκοβιτς έχασε τελείως το ματς, αλλά και την ψυχολογική προετοιμασία της ομάδας του, και τα «είχαμε τρομερό άγχος, ακόμα και οι έμπειροι παίκτες μας» (Ίβκοβιτς) και «πάμε για διπλό στην Ιταλία» (Παπαλουκάς) είναι καλά, όμως ο Ολυμπιακός την Πέμπτη ανέστησε μια Σιένα που ήταν στο καναβάτσο και την έβαλε οδηγό της σειράς. Πλέον, οι «ερυθρόλευκοι» κυνηγούν, πλέον εκείνοι πρέπει να κερδίσουν εκτός έδρας.

Το ματς της Πέμπτης στράβωσε από την αρχή, αλλά σε όλη του τη διάρκεια φαινόταν ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε καμία ψυχολογία για να το παλέψει και να το γυρίσει. Νωθρός, κακός στην άμυνα και απαράδεκτος στα ριμπάουντ, ο Ολυμπιακός έχασε με 17 πόντους από μια Σιένα που ανέστρεψε τους ρόλους κι έμοιαζε αυτή με υπερομάδα στο ΣΕΦ. Ο Πιανιτζάνι απέδειξε για ακόμα μια φορά πόσο μεγάλος προπονητής είναι, έχοντας μεταμορφώσει την ομάδα του και την ψυχολογία των παικτών του μέσα σε 48 ώρες.

Από την αρχή ο Ολυμπιακός είχε κακή λειτουργία στην επίθεση και αυτό φάνηκε και στο πρώτο οκτάλεπτο, που το σκορ ήταν 12-10. Μπορεί στην άμυνα να ήταν καλός, αλλά μπροστά έκανε πολλά λάθη. Πάρα πολλά λάθη. Τελικά, τελείωσε το δεκάλεπτο με 9 λάθη και η Σιένα με 0-10 σερί στο τέλος του, σερί που πήγε στο 0-14 για να βρούμε το σκορ στο 12-24 στο 12ο λεπτό. Και μπορεί να μην συνεχίστηκε το νταμπλ σκορ, αλλά η Σιένα ουσιαστικά κλείδωσε εκεί το ματς.

Ο Ολυμπιακός ήταν απαράδεκτος και μόνο με σπασμωδικές ενέργειες προσπαθούσε να επιστρέψει στο σκορ. Το 17-32 έγινε 21-36, με τον Παπαλουκά και τον Σπανούλη να ξεκινούν την αντεπίθεση του Ολυμπιακού, που ουσιαστικά κράτησε ένα πεντάλεπτο, κομμένο στη μέση με το διάλειμμα του ημιχρόνου ανάμεσα.

Πολύ γρήγορα, -8 στο ημίχρονο και -4 με το ξεκίνημα του δεύτερου μέρους (35-39). Κι όμως, αντί να λιώσει η Σιένα στον παλμό του γηπέδου και στην αντεπίθεση του Ολυμπιακού, που έφτασε το 14-3, ο Ολυμπιακός ήταν εκείνος που δεν μπορούσε να πλησιάσει κάτω από τους 4 πόντους. Η περιφερειακή άμυνα ήταν άθλια, ο Γκόρντον δεν μπορούσε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, τα ασόδυα έχαναν κάθε μονομαχία και ο Ζήσης είχε πάρει τη Σιένα από το χεράκι ως το 47-56.

Μετά εμφανίστηκε νέα «ασθένεια», Χέρστον και Ράκοβιτς έκαναν πάρτι στην «ερυθρόλευκη» ρακέτα με καλεσμένους τους ψηλούς του Ολυμπιακού, που είχαν αναλάβει το ρόλο παρατηρητή. Οι δυο τους πήραν 10 επιθετικά ριμπάουντ, 13 η Σιένα, που ανανέωνε συνεχώς επιθέσεις και σκόραρε σε δεύτερο χρόνο. Με άμυνα κάτω του μετρίου και κανένα έλεγχο των ριμπάουντ δεν γυρνάς ματς ούτε με μικρότερες ομάδες, πόσο μάλλον με μια ομάδα τέτοιου επιπέδου.

Το σκορ στο 51-61, στο 56-68 και αντί να υπάρξει μείωση στο τελευταίο πεντάλεπτο και την ύστατη προσπάθεια του Ολυμπιακού, 60-75 και 65-82 στο φινάλε. Η Σιένα κυριάρχησε απόλυτα και ο Ολυμπιακός τώρα… τρέχει και δεν φτάνει.

Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν μόλις το 57% των ριμπάουντ που διεκδίκησαν στη ρακέτα τους, ήταν τραγικοί επιθετικά με 22 λάθη, αφού όλοι έκαναν κακές επιλογές, από τον Έρτσεγκ και τον Μπουρούση, που μαζί είχαν 9 λάθη (νούμερο αδιανόητο για παίκτες της θέσης τους), ως τον Σπανούλη και τον Γκόρντον. Ο Παπαλουκάς προσπάθησε στο τέλος του ημιχρόνου και στην αρχή της τρίτης περιόδου, έδωσε μαζεμένες ασίστ και σκόραρε για να πλησιάσει ο Ολυμπιακός στους 4, αλλά παραδόθηκε στη γενικότερη μετριότητα.

Ο Σπανούλης πήγε καλά ως το 19ο λεπτό, αλλά το 3ο του φάουλ τον αποσυντόνισε πλήρως και στο δεύτερο μέρος έμεινε άποντος και αρνητικός. Ο Ίβκοβιτς άφησε πάρα πολύ στο παρκέ χωρίς λόγο τον Γκόρντον, που είχε 0/1 σουτ και έπαιζε κακή άμυνα, ενώ ξεκάθαρα έπρεπε να δοκιμάσει περισσότερο τους Πελεκάνο και Χαλπερίν, μέχρι και τον Κατσίβελη, μήπως δώσει αμυντικό ξεπέταγμα στην ομάδα του. Τα ριμπάουντ χάνονταν το ένα μετά το άλλο, αλλά ο Νίλσεν δεν πάτησε ούτε για ένα δευτερόλεπτο το παρκέ, με τον Ράκοβιτς να κάνει το πάρτι της ζωής του στη ρακέτα του Ολυμπιακού.

Καλός ο Μαυροκεφαλίδης που μάλλον ήταν ο καλύτερος και αμυντικά, ενώ ο Γκόρντον χρεώνεται το μεγαλύτερο μέρος από το 32 ranking του Χέρστον, με τους περιφερειακούς να χάνουν ξεκάθαρα τη μάχη από Καουκένας, Ζήση, Γιάριτς.

Επόμενο ραντεβού την ερχόμενη Τρίτη στη Σιένα και ο Ολυμπιακός θα πρέπει να δείξει τελείως διαφορετικό πρόσωπο. Πλέον, δεν είναι το φαβορί, πέταξε στα σκουπίδια αυτό για το οποίο πάλευε όλη τη σεζόν και θα πρέπει να σπάσει έδρα. Σίγουρα έχει τις προσωπικότητες για να το καταφέρει. Θα πρέπει να το αποδείξει και στο γήπεδο. Η σειρά, πάντως, μοιάζει να έχει πολύ δρόμο ακόμα. Μέχρι στιγμής το βασικό της χαρακτηριστικό είναι ότι όποιος ξεκίνησε καλύτερα καθάρισε το ματς από νωρίς, χωρίς να μπορέσει ο άλλος να αντιδράσει. Μένει να δούμε τι θα γίνει στη συνέχεια.

Νίκος Κουσούλης

About nikolask11

Check Also

Το «αχ» της Φενέρ, η κούπα του Μίλος και του Χριάπα!

Μετά από έναν τελικό «for the ages» που λένε και οι Αμερικανοί, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *