Λιοντάρι ο ένας στο ΟΑΚΑ, κουτάβι ο άλλος στην Τοσκάνη

Βίοι αντίθετοι για τους «αιωνίους» στα 3α ματς της Ευρωλίγκας. Την ώρα που ο Παναθηναϊκός ήταν για 3η φορά καλύτερος της Μπαρτσελόνα στη σειρά και την κέρδιζε με 76-74 για το 1-2, ο Ολυμπιακός στην Ιταλία ήταν ένα σκαλί κάτω από τη Σιένα, αγχωμένος και γεμάτος λάθη, για να ηττηθεί με κάτω τα χέρια με 81-72 και να μείνει πίσω με 1-2.

Πλέον, ο Παναθηναϊκός την Πέμπτη έχει την απόλυτη ευκαιρία να κλείσει τη σειρά στο 1-3 και να πάει αυτός Βαρκελώνη για το φάιναλ φορ και η Μπαρτσελόνα απλώς σπίτι της, ενώ ο Ολυμπιακός έχει την τελευταία ευκαιρία να μείνει ζωντανός στο καμίνι της Σιένα. Οποιοδήποτε στραβοπάτημα δεν έχει «αύριο» για τον Ολυμπιακό, ενώ αν οι «πράσινοι» δεν κερδίσουν το πράγμα γίνεται βουνό στο 5ο ματς.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 76-74

Όλα πράσινα στο ΟΑΚΑ, με τον Παναθηναϊκό να παίρνει δύναμη από 19.000 οπαδούς του και να λιώνει την πρωταθλήτρια Ευρώπης στους 1.000 βαθμούς της καταπληκτικής ατμόσφαιρας που είχε δημιουργήσει ο κόσμος του. Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτοί. Ήταν και ο Ομπράντοβιτς, που για 3ο συνεχόμενο ματς έκανε «ματ» στον Πασκουάλ, ήταν και η περιφερειακή άμυνα του Παναθηναϊκού που δέχτηκε το 1ο καλάθι σε οργανωμένη επίθεση από τον Ναβάρο στο 24ο λεπτό του αγώνα, ήταν και ο Φώτσης που μπήκε πολύ δυνατά, ήταν και ο Διαμαντίδης που έκανε και πάλι τη διαφορά.

Η Μπαρτσελόνα ήταν χειρότερη απ’ ότι στα δύο προηγούμενα ματς, αλλά έμεινε ζωντανή ως το τέλος χάρη στα τρίποντά της. Οι Ισπανοί είχαν 11/25, αλλά 9 από αυτά ήταν σε απίστευτα καθοριστικά σημεία του αγώνα. Ένα του Λάκοβιτς για το 16-13 στην εκπνοή της πρώτης περιόδου, άλλο ένα του Λάκοβιτς στο τέλος του ημιχρόνου για το 33-29, τρία συνεχόμενα του Ρούμπιο στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους για το 37-38 και το 44-43 πιο μετά, και, βέβαια, τα 4 απανωτά τρίποντα από Μόρις (2), Λάκοβιτς και Ρούμπιο στην 4η περίοδο, που έκαναν το 55-49 σε 4 επιθέσεις 61-61.

Κατά τα άλλα, η Μπαρτσελόνα ήταν κακή, ασύνδετη ανάμεσα στην περιφέρεια και τη ρακέτα, με τον Ναβάρο να ασφυκτιά και να μην μπορεί να βοηθήσει ως το 70-65, τον Άντερσον να ματώνει για να σκοράρει κάθε του καλάθι και τους ψηλούς να βολοδέρνουν, αφού δεν έπαιρναν πάσες από πουθενά. Τη ζημιά την έκανε ο Ρούμπιο, τον οποίο και πάλι είχε στοχεύσει η άμυνα του Παναθηναϊκού ως αδύναμο κρίκο, εντελώς δικαιολογημένα. Όμως, ο νεαρός Ισπανός είχε 4/5 τρίποντα σκοράροντας πίσω από τα 6.75 μετά από 4 ματς και 11 συνεχόμενα άστοχα τρίποντα. Μεγάλη ζημιά έκανε κι ο Λάκοβιτς, που ήταν ο μόνος από τους υπόλοιπους που κέρδιζε προσωπικές μονομαχίες με την άμυνα του Παναθηναϊκού, δείχνοντας την τεράστια κλάση του.

Κλάση που τόνισε και ο Ομπράντοβιτς στους παίκτες του στο τάιμ άουτ μετά τα απανωτά τρίποντα της Μπαρτσελόνα στην 4η περίοδο («ξέρω ότι τα τρίποντα ήταν πολύ δύσκολα, αλλά όταν σουτάρει ο Λάκοβιτς πρέπει να περιμένετε ότι η μπάλα θα πάει μέσα»). Το μοναδικό άστοχο τρίποντο του Λάκοβιτς ήρθε στο 65-63 με την μπάλα να μπαίνει και να βγαίνει. Μπορεί ο Σλοβένος αμέσως μετά να ισοφάρισε σε 65-65, αλλά η Μπαρτσελόνα δεν προσπέρασε και η ψυχολογία δεν άλλαξε.

Όταν ο Ναβάρο το πήρε πάνω του στο τέλος, κέρδισε 2 φορές την άμυνα του Παναθηναϊκού, μείωσε με προσωπικό 0-4 σε 70-69, αλλά την 3η φορά έχασε την μπάλα. Ο Παναθηναϊκός ευτύχησε να ξεπεράσει αναίμακτα το σοκ που υπέστη στο 61-63 και οι 2/5 βολές και το 1 λάθος που ακολούθησαν δεν του στοίχισαν, κυρίως λόγω της συνεχιζόμενης καταπληκτικής του άμυνας (και του άστοχου τριπόντου του Λάκοβιτς).

Ο Διαμαντίδης είχε 4/4 βολές στο φινάλε, ο Άντερσον… κόλλησε και αντί να σουτάρει ολομόναχος για τρίποντο από την πάσα του Λόρμπεκ στο 74-71 για να στείλει το ματς στην παράταση, με τον Παναθηναϊκό να παίζει, ίσως για πρώτη φορά στο ματς, λάθος άμυνα, έκανε λέι απ! Οι «πράσινοι» είπαν «ευχαριστώ», αλλά με τον Διαμαντίδη να μη χάνει επίτηδες τη 2η βολή, η Μπαρτσελόνα είχε ακόμη μια ευκαιρία στο 76-73. Ο Λάκοβιτς αστόχησε, αλλά το φόλοου δεν έγινε και ο Παναθηναϊκός βρίσκεται 40 λεπτά από το φάιναλ φορ. Και, μάλιστα, 40 λεπτά μέσα στο ΟΑΚΑ!

Νωρίτερα, οι «πράσινοι» έπειθαν περισσότερο, αλλά δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν την Μπαρτσελόνα από πάνω τους, αφού το 16-10 έγινε με 0-9 γρήγορα 16-19. Το 33-26 έγινε 37-38 με 4 συνεχόμενα τρίποντα από την Μπαρτσελόνα, ενώ το 55-48 έγινε 61-61 με 1 βολή και 4 συνεχόμενα τρίποντα ξανά από την Μπαρτσελόνα.

Ο Παναθηναϊκός έλεγξε τα ριμπάουντ (38-30), έπαιξε καλύτερο μπάσκετ (17-13 οι ασίστ), πιο οργανωμένο και στρωτό, ενώ άντεξε και στην επιθετική άμυνα της Μπαρτσελόνα που είχε 8 κλεψίματα (6 ο Παναθηναϊκός). Όσο ο Πασκουάλ χάνει κατά κράτος τη μάχη των πάγκων, οι παίκτες του αναγκάζονται να παίζουν μακριά από τη «ζώνη άνεσής» τους, με προσωπικές ενέργειες, εκτός συστημάτων και εκτός του γνωστού παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα. Έχουν 1-2 ως τώρα με αυτόν τον τρόπο και δεν δείχνουν ικανοί να αλλάξουν τη μοίρα τους. Ως τώρα η σειρά έχει ξεκάθαρα κριθεί στη μάχη των δύο προπονητών, με τον Ομπράντοβιτς να έχει τον πρώτο λόγο.

Σε ατομικό επίπεδο, ο Διαμαντίδης ήταν ο καλύτερος του Παναθηναϊκού με 18 πόντους, 7 ασίστ, 2 κλεψίματα και 12 κερδισμένα φάουλ, αν και έκανε 5 λάθη. Βέβαια, από τα 12 κερδισμένα φάουλ μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί τι είδους πίεση του ασκούσε σε όλο τον αγώνα η Μπαρτσελόνα. Ο Φώτσης ήταν πάρα πολύ καλός και στις δύο πλευρές του γηπέδου, ο Μπατίστ το ίδιο, ενώ ο Νίκολας τράβηξε κουπί επιθετικά. Ο Ομπράντοβιτς έπαιξε ξανά με 8 παίκτες (Βουγιούκας, Καϊμακόγλου, Μάριτς, Τέπιτς έπαιξαν ελάχιστα), με τον Περπέρογλου να αγωνίζεται 9 λεπτά, αλλά είδε τον Καλάθη να παίζει πάρα πολύ καλά και ώριμα για ακόμα ένα ματς στη σειρά. Σημαντικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι κέρδισε ένα ματς στο οποίο είχε απρόβλεπτη «αιμορραγία» στην άμυνα, αφού ξεκάθαρα ο Ομπράντοβιτς δεν περίμενε τους 16 πόντους με 4/5 τρίποντα του Ρούμπιο (φαινόταν και από τον τρόπο που τον αντιμετώπιζε η «πράσινη» άμυνα).

Η συνέχεια θα δοθεί την Πέμπτη. Ο Παναθηναϊκός έχει 40 λεπτά για να πετάξει την πρωταθλήτρια Ευρώπης και οικοδέσποινα του φετινού φάιναλ φορ μακριά από την τετράδα. Η λογική λέει ότι η έδρα κερδίζεται πίσω στο 3ο ματς και όχι στο 4ο που τα πόδια των γηπεδούχων έχουν φτερά. Όμως, η Μπαρτσελόνα είναι πολύ μεγάλη ομάδα για να υποταχθεί στη λογική και είναι σίγουρο ότι θα δώσει στον Παναθηναϊκό μια μάχη άνευ προηγουμένου. Όμως, ως τώρα στη σειρά οι «πράσινοι» μοιάζουν πανέτοιμοι για ό,τι κι αν «φέρει» αυτή η Μπαρτσελόνα.

ΣΙΕΝΑ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 81-72

Ο Ολυμπιακός έμεινε πολύ μακριά από το καλό του πρόσωπο στην Ιταλία, όπου και υποτάχτηκε στη Σιένα στον 3ο αγώνα της σειράς, για να φτάσει την Πέμπτη να παίζει όλη τη χρονιά στην Ευρώπη με την πλάτη στον τοίχο, μέσα στην Τοσκάνη και μπροστά σε 5.000 Ιταλούς οπαδούς. Ο Πιανιτζιάνι μάλλον πλέον… μακαρίζει την τύχη του για το -48 του πρώτου αγώνα, καθώς ήταν η «ψευδής εικόνα» που ήθελε η ομάδα του για να αποβάλλει το άγχος και να το ρίξει όλο στον Ολυμπιακό.

Το κακό για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στο ματς της Τρίτης ήταν ότι οι παίκτες από τους οποίους περίμενε να πάρει το ματς ήταν εκείνοι που ήταν οι χειρότεροι και κατώτεροι των περιστάσεων. Παπαλουκάς, Σπανούλης και Μπουρούσης έκαναν πολύ κακό ή μέτριο παιχνίδι, πέρα από ορισμένες εκλάμψεις κλάσης, και ο Ολυμπιακός παραδόθηκε για δεύτερο συνεχόμενο ματς αμαχητί.

Η Σιένα έπαιζε 40 λεπτά (μπασκετικό) ξύλο, έδειξε στον Ολυμπιακό ότι θα πρέπει να πάρει την πρόκριση στη δύναμη, το ξύλο και την άμυνα αν τη θέλει, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν φοβισμένοι και ανέτοιμοι γι’ αυτό που αντιμετώπισαν. Όσο σκλήραινε η άμυνα των Ιταλών, όσο τα μαρκαρίσματα γίνονταν πιο ακραία και όσο χρειαζόταν περισσότερος ιδρώτας για να μπει ένα καλάθι, ο Ολυμπιακός «μίκραινε» κι έμοιαζε με «αγόρι» και όχι με «άντρα» στο ματς.

Ακόμη κι όταν οι διαιτητές άρχισαν να δίνουν περισσότερες επαφές φάουλ στους Ιταλούς (μετά τα μισά της δεύτερης περιόδου), ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε και το έδειχνε σε κάθε ευκαιρία. Δεν είχε καθαρό μυαλό, δεν είχε θέληση να πάρει ένα εκτός έδρας ματς απέναντι στην πιο σκληρή ομάδα της Ευρώπης παίζοντας πιο σκληρά από αυτή. Μπορεί η τελευταία ελπίδα να χάθηκε στην αδιανόητα κακή επιλογή του Βασίλη Σπανούλη να σουτάρει τρίποντο από διαγώνια θέση στον αιφνιδιασμό στο 62-56 στο 32ο λεπτό και να μην τελειώσει τη φάση σίγουρα μέσα στο καλάθι (δείγμα της έλλειψης καθαρού μυαλού), αλλά το ματς είχε χαθεί νωρίτερα.

Εκεί απλώς χάθηκε η ευκαιρία να πάει ο αγώνας στο -4 και να αναπτερωθούν οι ελπίδες του Ολυμπιακού, που με υπερπροσπάθεια είχε πάει από το 62-52 στο 62-56. Η Σιένα δεν άφησε ατιμώρητη την επιλογή του Σπανούλη, έβαλε καλάθι και φάουλ αμέσως μετά, έκανε το 65-56 και με το λάθος του Νίλσεν έγραψε το 67-56 για να τελειώσει τον Ολυμπιακό, που απλώς περιφερόταν στο παρκέ στα τελευταία 7 λεπτά του ματς.

Η διαφορά έπεσε ξανά κάτω από τους 10 πόντους στο 77-68 με λιγότερο από 2 λεπτά για το τέλος, αλλά το ματς δεν γυρνούσε. Με τίποτα, όχι με την εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ουσιαστικά τον έλεγχο του αγώνα μόνο για 8 λεπτά, ως το 14-14 της πρώτης περιόδου. Μετά τα συνεχιζόμενα λάθη που έκαναν και στα 40 λεπτά τους κόστισαν, τους δημιούργησαν φόβο στην επίθεση, βοήθησαν τη Σιένα να πατήσει καλύτερα στα πόδια της και να ελέγξει πλήρως τον αγώνα.

Βέβαια, δεν ήταν μόνο τα λάθη. Ήταν και ο παικταράς που ονομάζεται Μάρκο Γιάριτς. Μπορεί ο Γιάριτς τον πρώτο μήνα που πήγε στη Σιένα να ήταν… τουρίστας μετά από 8 μήνες αποχής, αλλά εδώ και 3 εβδομάδες έχει ανέβει κατακόρυφα (όσοι διαβάζετε τα άρθρα μας στη Legabasket θα το έχετε σίγουρα διαβάσει). Εναντίον του Ολυμπιακού επιβεβαίωσε το προφανές: ότι όταν ένας παίκτης τέτοιας κλάσης είναι στη μέρα του και η άμυνα δεν προσαρμοστεί πάνω του, τότε μπορεί να κερδίσει οποιαδήποτε ομάδα μόνος του.

Ο Γιάριτς έκανε την πλάκα του στο ματς, τελείωσε με 24 πόντους σε λιγότερο από 24 λεπτά, έχοντας 8/8 δίποντα, 2/3 τρίποντα και 2/2 βολές, με 4 ριμπάουντ, 1 ασίστ κι ένα κλέψιμο. Τεράστια παράσταση, με τον Ολυμπιακό απλώς να την… παρακολουθεί, αφού δεν υπήρχε τρόπος αντιμετώπισης και σχέδιο εξουδετέρωσης του Γιάριτς. Λαβρίνοβιτς, Καουκένας και Μος έκαναν επίσης τους «ερυθρολεύκους» να «ματώσουν», καθώς σκόραραν με χαρακτηριστική ευκολία σε πολλές στιγμές μέσα στο ματς.

Ο Πιανιτζιάνι κέρδισε κατά κράτος τον Ίβκοβιτς για δεύτερη συνεχόμενη φορά, με τον Ολυμπιακό και τον «Ντούντα» να παραδίδονται πολύ εύκολα από την 3η ουσιαστικά περίοδο.

Θα περίμενε κανείς παίκτες όπως ο Παπαλουκάς, ο Σπανούλης και ο Μπουρούσης (τα τρία μεγαλύτερα συμβόλαια της ομάδας) να πάρουν τον Ολυμπιακό από το χέρι σε τέτοια ματς. Κι όμως, μπορεί ο Παπαλουκάς να ήταν πολύ καλός ανά διαστήματα με 8 πόντους, 4 ριμπάουντ και 6 ασίστ, αλλά τα 5 λάθη του κόστισαν απίστευτα στην ομάδα του. Ο Σπανούλης από την αρχή ως το τέλος δεν είχε καθαρό μυαλό και ηρεμία στις κινήσεις του, ρίχνοντας τους 15 πόντους του και τις 4 ασίστ στο κενό με τα 6 λάθη που έκανε, ενώ ο Μπουρούσης ήταν σα να μην έπαιζε καν. Σίγουρα ο Ίβκοβιτς έπρεπε να έχει παίξει περισσότερο με τον Νεστέροβιτς.

Απ’ την άλλη, ο Τεόντοσιτς ήταν εμφανώς ανέτοιμος, ο Κέσελι δεν πάτησε παρκέ, ο Χαλπερίν δεν τροφοδοτήθηκε, αλλά και ο ίδιος «κρυβόταν», ο Παπανικολάου μπήκε δυνατά αλλά χάθηκε όταν δυσκόλεψε η κατάσταση, ο Νίλσεν ήταν «αόρατος», ο Μαυροκεφαλίδης κάτω του μετρίου και ο Έρτσεγκ ανύπαρκτος, για να μείνει να παλεύει μόνος του ο Γκόρντον. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, στα δύο τελευταία ματς φαίνεται ο Πιανιτζιάνι να έχει διαβάσει τέλεια όλες τις αδυναμίες της ομάδας και να τις εκθέτει στο μέγιστο βαθμό στο παρκέ.

Τα 5/17 τρίποντα του Ολυμπιακού ήταν προφανώς καταδικαστικά για μια ομάδα που παρόλο που σούταρε με 67% στα δίποντα και 94% στις βολές, έχασε το ματς χωρίς να το παλέψει. Προφανώς και δεν αποτελεί… παράδοξο, ιδίως αν δούμε τα υπόλοιπα στατιστικά: Τα ριμπάουντ μπορεί να ήταν 28-26, αλλά η Σιένα είχε 10 επιθετικά και ο Ολυμπιακός 4, δηλαδή η Σιένα πήρε το 82% των ριμπάουντ που διεκδίκησε στη ρακέτα της, ενώ ο Ολυμπιακός το 69% όσων διεκδίκησε στη δική του. Η τεράστια διαφορά ήταν στα λάθη, όπου τα 20 του Ολυμπιακού (12 η Σιένα) δεν του άφησαν περιθώριο να αντιδράσει και να παλέψει σε έναν αγώνα που έκανε 47 σουτ εντός παιδιάς και η Σιένα 63.

Ο Ολυμπιακός καλείται την Πέμπτη να βρει ξανά τη χαμένη του αυτοπεποίθηση, να δείξει το πρόσωπο που είχε στα εκτός έδρας ματς με τη Βαλένθια και τη Φενέρ νωρίτερα στη χρονιά. Αλλιώς, θα φύγει από τη διοργάνωση νωρίς και άδοξα. Το ρόστερ το έχει, την εμπειρία την έχει, όμως θα πρέπει να το δείξει και στο παρκέ. Να ελέγξει τον ενθουσιασμό και το σκληρό παιχνίδι των Ιταλών και να τους δείξει… ότι δεν μασάει. Γιατί μόνο έτσι κερδίζεται το 4ο ματς, η Σιένα θα μπει για να φάει σίδερα. Το θέμα είναι αν ο Ολυμπιακός θα είναι έτοιμος να φάει ατσάλι.

Νίκος Κουσούλης