Το νέκταρ του πρώτου εγχώριου τίτλου για το 2010-11 γεύτηκαν οι παίκτες του Ολυμπιακού, που κέρδισαν με 74-68 τον Παναθηναϊκό στον τελικό Κυπέλλου, ο οποίος τελικά… έγινε μετά από πολλά βάσανα και κόπους. Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος σε όλο σχεδόν το ματς, ο Παναθηναϊκός δεν έμοιαζε έτοιμος πνευματικά για τον αγώνα και οι «ερυθρόλευκοι», με έναν πολύ καλό Μίλος Τεόντοσιτς και έναν απίστευτο Γιάννη Μπουρούση, πήραν το Κύπελλο.
Ο Ολυμπιακός έφτασε τις 3 νίκες σε 3 ματς τη φετινή χρονιά απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο και θα μπει με άλλο «αέρα» στους τελικούς. Μάλιστα, η νίκη αυτή αποκτά και άλλη σημασία στο ψυχολογικό επίπεδο, καθώς ήταν στο πρώτο ντέρμπι που έπαιξε ο Ολυμπιακός χωρίς τον Ράσο Νεστέροβιτς, ενώ ούτε ο Βασίλης Σπανούλης πάτησε παρκέ στον αγώνα. Οι δύο ομάδες ανανέωσαν το ραντεβού τους πιθανότατα για τους τελικούς, όπου θα κριθεί και ο πιο σημαντικός εγχώριος τίτλος.
Πριν μπούμε στα του αγώνα δεν μπορώ παρά να σχολιάσω την απουσία πολλών οπαδών του Παναθηναϊκού από το παιχνίδι. Και θα τη σχολιάσω θετικά (χωρίς αυτό να είναι μομφή για εκείνους που πήγαν στο γήπεδο ή για τους οπαδούς του Ολυμπιακού). Η ΕΟΚ έδειξε και φέτος ότι μάλλον «ζει» σε άλλη χώρα, καθώς τα 75 ευρώ του εισιτηρίου για τα όσα ζει η Ελλάδα εδώ και ένα χρόνο είναι τουλάχιστον προκλητική και απαράδεκτη τιμή. Είναι καιρός ο κόσμος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, αρκεί να συνειδητοποιήσει πόση δύναμη μπορεί να έχει.
Μια αυθαίρετη υπερτίμηση του εισιτηρίου (από την ομοσπονδία κιόλας, όχι από ομάδα) που δεν λαμβάνει υπόψη της το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων και τις οικονομικές συνθήκες της χώρας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντίδραση από τον κόσμο στην τσέπη του οποίου θέλει ο Γ. Βασιλακόπουλος να εφαρμόσει τις ρατσιστικές κοινωνικές του θεωρίες.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 74-68
Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος στο ματς και δίκαια πήρε τον τίτλο του Κυπελλούχου για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Ο αγώνας ήταν μέτριος ποιοτικά με τον Ίβκοβιτς να έχει δείξει από την αρχή της χρονιάς πώς θα «παίζει» τον Παναθηναϊκό και, πάνω κάτω, το ίδιο να κάνει και στον τελικό. Οι «πράσινοι» δεν μπήκαν πνευματικά στο ματς σε κανένα σημείο εκτός ίσως από ένα διάστημα στη 2η περίοδο, ενώ έμοιαζαν να προβληματίζονται πολύ από τον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού, σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορούν να επιβάλλουν το ρυθμό τους.
Ο Ολυμπιακός είχε το πρόβλημα ότι του έλειπε ο Νεστέροβιτς (που θα του λείπει βεβαίως και ως το τέλος) και έτσι η ρακέτα είχε… θέμα όποτε έλειπε ο Μπουρούσης, ενώ από την περιφέρεια απουσίαζε ο Σπανούλης, γεγονός το οποίο οδήγησε σε ψηλότερα σχήματα, αλλά και σε περισσότερες «σκοτωμένες» επιθέσεις, καθώς υπήρχε εμφανής έλλειψη δημιουργικότητας.
Όμως, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν πιο «μέσα» στο ματς, έκαναν ελάχιστα λάθη, εκμεταλλεύτηκαν πολύ καλύτερα τις φορές που έβαλαν την μπάλα κοντά στο καλάθι και σκόραραν με μεγαλύτερη άνεση.
Ο Ίβκοβιτς έμοιαζε να έχει προετοιμάσει πολύ καλύτερα την ομάδα του για τον αγώνα, αλλά έκανε αρκετά λάθη στις πεντάδες που χρησιμοποίησε μέσα στο ματς, δίνοντας τη δυνατότητα στον Παναθηναϊκό να κλείνει την ψαλίδα… από το πουθενά, αφού η ομάδα του Ομπράντοβιτς έχει ξεκάθαρα την ικανότητα να εκμεταλλεύεται τα «δώρα» των αντιπάλων.
Έτσι, ο Παναθηναϊκός που στα πρώτα 8 λεπτά του ματς είχε μπει με 4/14 δίποντα και 0/2 τρίποντα παίζοντας πολύ άσχημα, χωρίς καλές επιστροφές και με κενά στην άμυνα, μπόρεσε και από το 33-25, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός φαινόταν να ελέγχει απόλυτα το ματς, να επιστρέψει και να προσπεράσει με 35-37, αφού ο Ίβκοβιτς δεν τολμούσε να αλλάξει το δίδυμο Πρίντεζης-Μαυροκεφαλίδης στη ρακέτα και ο Μπατίστ έκανε πάρτι. Τα… ποτά στο πάρτι έφερε ο Κέσελι, ο οποίος ήταν ανεκδιήγητος στην περιφερειακή άμυνα και τις βοήθειες, δημιουργώντας «φάση» για τον Παναθηναϊκό σε κάθε άμυνα.
Έτσι, οι «πράσινοι» έτρεξαν σερί 2-12 για να καταφέρουν να πάνε με προβάδισμα 2 πόντων στα αποδυτήρια. Όμως, στο 3ο δεκάλεπτο φάνηκε ότι ο έλεγχος του αγώνα παρέμενε σε χέρια «ερυθρόλευκα». Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο δεκάλεπτο με τρίποντο του Διαμαντίδη για τη μεγαλύτερη διαφορά του στο ματς (37-42) αλλά δέχτηκε ένα 12-0 για να μείνει πίσω και πάλι με 49-42.
Κάπου εκεί φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός ήταν ξεκάθαρα η πιο έτοιμη για τον αγώνα ομάδα στο γήπεδο. Το 3ο δεκάλεπτο τελείωσε με τον Παναθηναϊκό να μην έχει βάλει ούτε ένα δίποντο στο δεύτερο ημίχρονο, έχοντας 4/19 εντός παιδιάς (0/7 δίποντα και 4/12 τρίποντα) στο διάστημα αυτό. Απ’ την άλλη ο Παναθηναϊκός είχε μείνει κοντά στο ματς, καθώς είχε φτάσει τα 15 επιθετικά ριμπάουντ, κατεβάζοντας 7 στο 3ο δεκάλεπτο.
Στο 4ο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο ως το 58-55 που ο Μπουρούσης χρεώθηκε με το 4ο του φάουλ. Στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός προσπέρασε με 3 πόντους (59-62) με Περπέρογλου, Διαμαντίδη και Σάτο, με τον Ολυμπιακό να βρίσκει κάποια ισορροπία στην άμυνα όταν ο Ίβκοβιτς τόλμησε να περάσει τον Γλυνιαδάκη στο παρκέ. Στο τρίλεπτο ο Μπουρούσης ξαναπέρασε στον αγώνα με τον Ολυμπιακό μπροστά με 66-65 αφού νωρίτερα ο Τεόντοσιτς είχε βάλει ένα τρομερό τρίποντο ψυχολογίας. Το επόμενο λεπτό σημαδεύτηκε από εκατέρωθεν λάθη μέχρι το καλάθι του Μπουρούση για το 68-65. Ο Έλληνας σέντερ ουσιαστικά κλείδωσε και τη νίκη με την άμυνα που έβγαλε μετά και ο Ολυμπιακός κέρδισε με τις βολές του Τεόντοσιτς. Οι «πράσινοι» προσπάθησαν στο τέλος αλλά το 72-65 ήταν αδύνατο να ανατραπεί σε 27 δευτερόλεπτα.
Η διαιτησία είχε αρκετά και παιδαριώδη λάθη εκατέρωθεν ανά διαστήματα, με αποτέλεσμα να εκνευρίσει και τις δύο πλευρές. Από τον Ολυμπιακό ο Μπορούσης τελείωσε το ματς με 13 πόντους, 10 ριμπάουντ, 4 τάπες και 7 κερδισμένα φάουλ με 4/4 δίποντα. Ο Τεόντοσιτς είχε πάνω του όλο το βάρος της οργάνωσης, καθώς ο Παπαλουκάς ήταν «αόρατος» και ο Σπανούλης στον πάγκο, αλλά τα πήγε πολύ καλά με 18 πόντους και 7 ασίστ. Αν έλειπαν και 2-3 τραβηγμένα από τα μαλλιά τρίποντα θα ήταν τρομερός. Ο Μαυροκεφαλίδης με 16 πόντους και 7 ριμπάουντ ήταν καταλυτικός, ενώ και ο Χαλπερίν ήταν πολύ καλός, όπως και ο Παπανικολάου. Γκόρντον, Πρίντεζης, Έρτσεγκ, Κέσελι ήταν κακοί, με τους δύο τελευταίους να δημιουργούν και πρόβλημα στην άμυνα.
Από τον Παναθηναϊκό ο Μπατίστ ήταν ο καλύτερος με 17 πόντους και 10 ριμπάουντ εκμεταλλευόμενος τα λάθη στη ρακέτα του Ολυμπιακού, ενώ ο Διαμαντίδης με 17 πόντους ήταν αρκετά καλός, αλλά οργανωτικά έκανε πολλά λάθη. Μέτριοι ο Φώτσης και ο Σάτο, κακοί ο Περπέρογλου (2/10), ο Μάριτς, ο Νίκολας (0/7), ο Τσαρτσαρής και ο Καλάθης (1/6).
Σε ομαδικό επίπεδο μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα 19 επιθετικά ριμπάουντ του Παναθηναϊκού, τα 9 λάθη του Ολυμπιακού (13 ο Παναθηναϊκό), αλλά η αλήθεια είναι ότι σε ένα ματς με μοιρασμένες βολές (14/19 ο ΟΣΦΠ και 13/15 ο ΠΑΟ) και τρίποντα (6/23 και 7/25) η τεράστια διαφορά στα δίποντα χτυπάει αμέσως στο μάτι και έκρινε ουσιαστικά τον αγώνα. Ο Ολυμπιακός είχε 21/33, ενώ ο Παναθηναϊκός 17/41.
Νίκος Κουσούλης