Ο ένας πήρε την Ευρωλίγκα, το μεγαλύτερο τρόπαιο που υπάρχει σε συλλογικό επίπεδο στην Ευρώπη. Ο άλλος πήρε το Κύπελλο, τρόπαιο πολύ πιο «μικρό», αλλά το πήρε κερδίζοντας τον «αιώνιο» αντίπαλο. Και οι δύο θέλουν σαν τρελοί το πρωτάθλημα. Οι οπαδοί τους θα αντάλλασαν τα άλλα τρόπαια για την ευκαιρία να «πονέσουν» ο ένας τον άλλο. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έτοιμοι με ρόστερ πλούσια και πολυδιαφημισμένα.
Οι παίκτες τους ακριβοπληρωμένοι και ανάμεσα στους καλύτερους της Ευρώπης. Ένας το καλοκαίρι άλλαξε φανέλα, ρίχνοντας περισσότερο λάδι στη φωτιά της κόντρας για τον καλύτερο. Εκείνος θέλει να αποδείξει ότι ήταν ο βασικός λόγος τίτλων του Παναθηναϊκού, οι «πράσινοι» ότι… έκανε λάθος.
Πέρσι, ο φανατισμός τους ήταν τόσος που το πρωτάθλημα δεν τελείωσε ποτέ. Φέτος, κάθονται ξανά οι δυο τους στην αφετηρία της μάχη για τον τίτλο του πρωταθλητή και είναι σίγουρο ότι η μάχη αυτή θα είναι μέχρι τελικής πτώσης. Ας ελπίσουμε μόνο μέσα στο παρκέ του γηπέδου.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Το πλεονέκτημα έδρας
Ο Ολυμπιακός έχει και φέτος το πλεονέκτημα έδρας. Ως τώρα έχει κάνει την τέλεια χρονιά εντός συνόρων παραμένοντας αήττητος σε όλες τις διοργανώσεις. Στο πρωτάθλημα έχει φτάσει το 31-0, ενώ και στο Κύπελλο πήρε κούπα κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό. Ξέρει ότι πρέπει να προφυλάξει το ΣΕΦ για να πάρει τον τίτλο. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται όμως.
Ο Παναθηναϊκός είδε το άντρο του να λυγίζει στην κανονική περίοδο από τον αντίπαλο. Στους τελικούς πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει το φετινό Ολυμπιακό. Δεν φτάνουν οι νίκες εντός. Θέλει δύο μέσα και μία έξω. Γι’ αυτή την τελευταία θα έχει 3 ευκαιρίες. Πρώτη την Πέμπτη.
Στην κανονική περίοδο
Ο Ολυμπιακός πήρε τον αέρα των «πρασίνων» φέτος. Δύο νίκες στην κανονική περίοδο, νίκη και στον τελικό Κυπέλλου, που είναι και ο πιο πρόσφατος αγώνας κι εκείνος που θέτει τις ψυχολογικές ισορροπίες για τους τελικούς λόγω των ιδιαιτεροτήτων του.
Στον πρώτο γύρο, μέσα στο ΟΑΚΑ, ο Ολυμπιακός κέρδισε με 61-65 με τον Ράσο Νετέροβιτς καλύτερο του γηπέδου με 17 πόντους, 4 ριμπάουντ. Καλός ο Παπαλουκάς, αλλά και οι Έρτσεγκ, Μπουρούσης. Από τον Παναθηναϊκό είχε ξεχωρίσει ο Φώτσης και οι Νίκολας, Σάτο.
Στο δεύτερο γύρο, ο Ολυμπιακός κέρδισε με 87-83 στην παράταση. Αλλά μη γελιέστε: ο Παναθηναϊκός μπορούσε να κερδίσει το ματς στην κανονική διάρκεια, αλλά δεν το έκανε για να κυνηγήσει το -4 του πρώτου αγώνα. Οπότε το 3-0 είναι ξεκάθαρα πλασματικό, με τους «πράσινους» να έχουν φτάσει πολύ κοντά στην εκτός έδρας νίκη. Τη νίκη είχε πάρει ο Ολυμπιακός στην παράταση με τον Χαλπερίν να σκοράρει 25 πόντους, και τον Μπουρούση με τον Παπαλουκά να είναι πολύ καλοί. Διαμαντίδης και Μπατίστ (με Φώτση) είχαν κουβαλήσει τότε τον Παναθηναϊκό, που είχε και τον Καλάθη σε πολύ καλή μέρα.
Δυνατό σημείο
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έχει εμφυσήσει ηρεμία και ψυχραιμία στο φετινό Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» σίγουρα παίζουν χειρότερο μπάσκετ από πέρσι, το ρόστερ τους μοιάζει πιο φτωχό, αλλά στα κρίσιμα δείχνουν να πατούν καλύτερα στα πόδια τους. Ως τώρα το έχουν κάνει πολλές φορές (Ισπανία, Τουρκία, ΟΑΚΑ), στους τελικούς όλα αυτά σβήνονται και θα κληθούν να κερδίσουν 3 φορές αν θέλουν να επιστρέψουν μετά από τόσα χρόνια στο θρόνο της Α1. Μην ξεχνάτε ότι ο Ολυμπιακός και την προηγούμενη σεζόν έμοιαζε καλύτερος του Παναθηναϊκού στα 3 ματς ως τους τελικούς.
Στόφα πρωταθλητή, ομάδα που ο καθένας ξέρει ακόμα και τι αρέσει στον άλλο… να τρώει, χρόνια μαζί, με τον ίδιο προπονητή, την ίδια φιλοσοφία και ένα τεράστιο ψυχολογικό ανέβασμα φέτος: τον τίτλο της καλύτερης ομάδας στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός ξέρει ότι παρότι έχει το μειονέκτημα έδρας δεν είναι αουτσάιντερ στη σειρά. Παρότι έχει χάσει 3 φορές φέτος από τον αντίπαλό του, κανείς δεν του δίνει λιγότερες πιθανότητες για την κούπα. Είναι πιο δεμένος, πιο ομάδα, πιο έτοιμος, πιο ψημένος. Όμως, έχει το μειονέκτημα έδρας, δεν έχει κερδίσει φέτος τον Ολυμπιακό με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό και καλείται να πάρει τίτλο ξανά «μέσα στο ΣΕΦ». Δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει 2η χρονιά στη σειρά.
Αδύναμο σημείο
Από το ρόστερ του Ολυμπιακού έλειπαν τα μεγάλα ονόματα στους ξένους φέτος. Εκτός του Τεόντοσιτς οι υπόλοιποι μπήκαν ως ρολίστες στη σεζόν. Το τεράστιο μπασκετικό IQ του Νεστέροβιτς τον ανέδειξε σε πρωταγωνιστή και καλύτερο παίκτη του Ολυμπιακό στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν, όμως ο Σλοβένος δεν θα είναι στους τελικούς. Ο Γκόρντον έχει ανέβει το τελευταίο δίμηνο πολύ, αλλά Κέσελι και Έρτσεγκ παραμένουν μέτριοι και ασταθείς (με τον πρώτο να είναι ουσιαστικά αόρατος). Ο Νίλσεν έχει μείνει στο περιθώριο εδώ και καιρό, ενώ ο Χαλπερίν εσχάτως δείχνει σε όλους ότι μπορεί να κουβαλήσει την ομάδα επιθετικά χωρίς υπερβολές. Βάλτε σε αυτό και την τεράστια τρύπα στο «3» και έχετε το πρόβλημα του φετινού Ολυμπιακού. Στους τελικούς Παπαλουκάς, Τεόντοσιτς, Σπανούλης θα πάρουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Όμως, αυτοί που έρχονται από πίσω τους ίσως κρίνουν τη σειρά με την απόδοσή τους.
Στην αρχή της χρονιάς μιλούσαμε για κενό στον άσο. Ο Διαμαντίδης έκανε την υπέρβαση, κουβάλησε την ομάδα μέχρι τον Μάρτη σχεδόν μόνος του από το πλέι μέικερ, μέχρι που ο Καλάθης ανέβηκε κατακόρυφα και πλέον το κενό αυτό δεν υφίσταται ουσιαστικά. Με την επιστροφή του Μάριτς ο Παναθηναϊκός φαίνεται να είναι έτοιμος να εκμεταλλευτεί τα όπλα που ο Ομπράντοβιτς είχε από το καλοκαίρι στο μυαλό του ότι θα συνθέσουν την ομάδα του. Μοναδικό αδύναμο σημείο ο κορεσμός, το γεγονός ότι, όπως και να το κάνουμε, μια ομάδα που παίρνει τον τίτλο εδώ και 12 χρόνια (με ένα κενό) δεν έχει την ίδια δίψα με τον αντίπαλό της. Πόσο μάλλον όταν πριν από λίγες εβδομάδες σήκωσε και την Ευρωλίγκα. Όταν ο Παναθηναϊκός βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, πώς θα αντιδράσει; Θα έχει την ψυχολογία και την πνευματική δίψα να επιστρέψει; Τι ρόλο θα παίξει σε αυτό το 0-3 από τον Ολυμπιακό φέτος; Πρωτάθλημα με μειονέκτημα έδρας δεύτερη χρονιά στη σειρά απαιτεί υπέρβαση. Είναι διατεθειμένος ψυχολογικά (υποσυνείδητα) να την κάνει; Ως τώρα ο Ομπράντοβιτς δεν έχει κερδίσει μάχη απέναντι στον Ίβκοβιτς στα 3 ματς.
Ιδιαίτερο στοιχείο
Η παρουσία του Βασίλη Σπανούλη είναι το ιδιαίτερο στοιχείο των τελικών. Και από τις δύο πλευρές. Ως τώρα ο Σπανούλης ουσιαστικά δεν έχει γείρει την πλάστιγγα σε κάποιο από τα ματς των δύο «αιωνίων», στα οποία είναι μέτριος έως κακός (με την εξαίρεση του 1ου αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο σε οργανωτικό επίπεδο).
Ο Παναθηναϊκός μοιάζει να έχει κερδίσει τη μάχη στο πώς να τον αντιμετωπίσει, ο ίδιος δεν δείχνει να έχει ηρεμία και ψυχολογία για να ξεπεράσει τα εμπόδια και ως τώρα κάνει τον εαυτό του «no factor» στα ματς των δύο ομάδων. Στα δύο ματς στο πρωτάθλημα έπαιξε 27.0 λεπτά και είχε 3.0 πόντους, 5.0 ασίστ, 3.0 ριμπάουντ, 2.0 λάθη και 2.0 ranking κατά μέσο όρο έχοντας 1/18 σουτ εντός παιδιάς στους δύο αγώνες. Στον τελικό Κυπέλλου παρότι είχε αποθεραπευτεί από τον τραυματισμό του ο Ίβκοβιτς δεν τον έβαλε στο γήπεδο.
Στη σειρά των τελικών θα είναι ξεκάθαρα το «κόκκινο» πανί από πλευράς Παναθηναϊκού, αλλά και το εξιλαστήριο θύμα απλό πλευράς Ολυμπιακού (φάνηκε και στο ματς στο ΣΕΦ αυτό) όσον αφορά τους οπαδούς των δύο ομάδων.
Τα ερωτήματα πολλά: θα καταφέρει να παίξει σύμφωνα με την αξία του; Τι ρόλο θα παίξει στους τελικούς αγωνιστικά; Θα μπερδέψει την ομάδα του αν είναι κακός, ή θα παρασύρει τους αντιπάλους σε μια «εγωιστική» εξουδετέρωση αν αρχίσει καλά; Ο Σπανούλης είναι το πρόσωπο των τελικών και η παρουσία του θα κρίνει πολλά.
X-Factor
Ο Γιώργος Πρίντεζης ήρθε στον Ολυμπιακό πριν από λίγες εβδομάδες. Ο Ίβκοβιτς δεν τον βάζει πολύ στα ματς ως τώρα, ο ίδιος δείχνει τεράστια διάθεση αλλά ορισμένες φορές «ψάχνεται» ακόμα για να βρεθεί με τους συμπαίκτες του ή για να βρει τον εαυτό του στο παρκέ. Στους τελικούς δεν θα είναι βασικός, αλλά θα έχει ρόλο. Αν η φροντ λάιν των «ερυθρολεύκων» κολλήσει το επιθετικό του ταλέντο θα χρειαστεί, ενώ η ευκινησία του και το κορμί του βολεύουν αμυντικά για να βγουν τα μαρκαρίσματα και οι αλλαγές, καθώς μπορεί να μαρκάρει ακόμα και τον Καϊμακόγλου στο «3». Ο Πρίντεζης θα παίξει ρόλο στους τελικούς. Το θέμα είναι πόσο μεγάλο.
Ο καλός Άλεκς Μάριτς ουσιαστικά δεν έχει «βαφτιστεί» σε ντέρμπι «αιωνίων» ακόμα. Έχει αγωνιστεί σε 2 από τα 3, για περίπου 5 λεπτά στο καθένα και ήταν μέτριος, χωρίς να ξεχωρίσει. Όμως, με την απουσία του Νεστέροβιτς, ο καλός Μάριτς μπορεί να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στον Ολυμπιακό στη ρακέτα. Οι επιλογές είναι λιγοστές, ο Γλυνιαδάκης μπορεί να τον πιάσει αλλά συνήθως δεν βοηθάει επιθετικά (και κάνει εύκολα φάουλ), ενώ φθορά του Μπουρούση μπορεί να αποβεί μοιραία για τον Ολυμπιακό. Ο Μάριτς όσο περνάει ο καιρός βρίσκει ξανά το χαμένο του εαυτό, παρότι ακόμα στις κινήσεις του μοιάζει λίγο διστακτικός και φοβισμένος. Αν ανέβει επίπεδο (όπως έδειξε ότι κάνει στη σειρά με τον ΠΑΟΚ) τότε ο Παναθηναϊκός αποκτά ένα ακόμα πολύ σημαντικό όπλο στη μάχη για τον τίτλο.
And the winner is… η έδρα λέει Ολυμπιακός. Η χρονιά λέει Παναθηναϊκός. Το ρόστερ λέει Παναθηναϊκός. Το momentum λέει Ολυμπιακός. Τα μεταξύ τους λένε Ολυμπιακός. Η εμπειρία λέει Παναθηναϊκός. Ο «αέρας» λέει Παναθηναϊκός. Η «δίψα» λέει Ολυμπιακός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι τελικοί θα κριθούν σε πολύ μικρά σημεία και στοιχεία ο καθένας. Οι δύο ομάδες είναι για μία ακόμη χρονιά πάρα πολύ κοντά σε όλα και το αποτέλεσμα των αγώνων και στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ είναι ρευστό. Ας ελπίσουμε να απολαύσουμε μόνο μπάσκετ σε αυτό που θα έπρεπε να είναι η αγωνιστική κορύφωση του πρωταθλήματος και να μην έχουμε και φέτος τα περσινά αίσχη…
Νίκος Κουσούλης