Δημοσιεύτηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2007
Οι ελληνικές ομάδες αποχώρησαν από την Ισπανία το βράδυ της Τετάρτης με άδεια χέρια και με τις βαλίτσες του γεμάτες προβληματισμό για την εικόνα που παρουσιάζουν.
– Ο Ολυμπιακός για 30 λεπτά φαινόταν ότι θα έφευγε νικητής από τη Βιτόρια, αλλά μετά… έφυγε από το γήπεδο. Οι «ερυθρόλευκοι» ουσιαστικά δεν εμφανίστηκαν ποτέ για να παίξουν το 4ο δεκάλεπτο και η Ταού με σκορ 18-5 πήρε τη νίκη και τη διαφορά του πρώτου αγώνα. Το θέμα δεν είναι αν έχασε ο Ολυμπιακός ή τι κρίθηκε στη Βιτόρια. Για μένα δεν κρίθηκε τίποτα, ο Ολυμπιακός είχε απουσίες (για να σταματήσει επιτέλους το παραμύθι ότι παίζει καλύτερα χωρίς τον Γκριρ, το είδαμε, το ακούσαμε, γελάσαμε, φτάνει, ο Γκριρ τέτοια ματς τα παίρνει μόνος του) και η χρονιά όπως όλοι ξέρετε θα κριθεί σε ένα νοκ άουτ ματς πλέι οφ τον Απρίλιο. Δηλαδή, στο τρίτο ματς της προημιτελικής φάσης. Όλα αυτά γίνονται για να δούμε ποιος θα παίζει εντός έδρας στον αγώνα εκείνο.
Όμως, υπάρχει θέμα. Δεν γίνεται η ομάδα να πετυχαίνει 2 πόντους με βολές στα πρώτα 9 λεπτά της τέταρτης περιόδου και ο Γκέρσον να είναι αμέτοχος. Όχι ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, κι ας είχε 5 απουσίες, τον Βασιλόπουλο ουσιαστικά απόντα και τον Μάτσε να παίζει τραυματίας. Η ευθύνη της ήττας για μένα βαραίνει αποκλειστικά και μόνο τον Ισραηλινό. Αν ήμασταν στη δικτατορία ο Μάτσε θα είχε συλληφθεί επειδή «περιφερόταν ασκόπως», καθώς δεν μπορεί κανείς στο λιμάνι να σκεφτεί ότι θα μπορούσαν να κάνουν ένα σκριν στον καλύτερο σουτέρ της Ευρώπης. Ο Γουντς δεν βγήκε ποτέ από τα αποδυτήρια στο δεύτερο ημίχρονο. Μην μπερδεύεστε, ο τύπος με το «6» στην πλάτη, απλώς του έμοιαζε. Ο Τζάκσον ήξερε μόνο να λέει στο αεροδρόμιο «πρέπει να παίξουμε καλύτερα στην τέταρτη περίοδο». Ωραία, πρέπει. Αυτός το άκουσε όταν το έλεγε; Ο Μπουρούσης ήταν ανεκδιήγητος, ο Βασιλειάδης πρέπει να έχει λάμες στα γόνατα, αλλιώς δεν εξηγείται γιατί δεν λυγίζουν και οι μόνοι που έχουν ελαφρυντικά είναι ο Τεόντοσιτς, γιατί μέχρι πριν 2 μήνες έπαιζε στη Ζελέζνικ και ο Τσακαλίδης, που είναι φόβητρο στην άμυνα, αλλά στην επίθεση οι συμπαίκτες του δεν τον βλέπουν καν, παρότι είναι 2.17! Τον Μπλάκνεϊ δεν τον αναφέρω, γιατί ήταν πάρα πολύ καλός, ενώ και ο Παπαμακάριος μου άρεσε στα… 7 δευτερόλεπτα που αγωνίστηκε.
Ανέφερα αυτά, όχι για να «την πω» στους παίκτες του Ολυμπιακού, αλλά για να μην μου πει κανείς ότι δεν τους κριτικάρω. Όμως, επιμένω. Για την ήττα φταίει μόνο ο Γκέρσον. Αμέτοχος, απαθής, ανόρεχτος, απροσάρμοστος, απερίγραπτος, καθόταν στην άκρη του πάγκου και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Απαράδεκτο για τόσο έμπειρο προπονητή. Ο Ολυμπιακός έχει πυρηνικό ρόστερ, αλλά όσο ο Γκέρσον το αδικεί, αυτή θα είναι η πορεία των πραγμάτων: 4-4 με 4-0 εντός και 0-4 εκτός έδρας.
– Ο Αρης προηγήθηκε 4 φορές στο ματς με τη Μάλαγα, η τελευταία εκ των οποίων ήταν στο… 8-9. Μετά δεν κατέρρευσε, απλώς έδειξε ότι… δεν μπορούσε ούτε κατά διάνοια. Ο G.H. έμοιαζε με σκιάχτρο στον πάγκο, ίσα-ίσα για να νομίζουν οι παίκτες του ότι έχουν προπονητή. Ε, μετά από κάποια στιγμή το κατάλαβε ο Σκαριόλο και τον έκανε μια χαψιά. Γιατί μπορεί να είναι… ζελεδιασμένος ως τα νύχια ο Ιταλός, αλλά είναι «μανούλα».
Όσο για τους παίκτες των «κιτρίνων»; Κανένα νεύρο, καμία προσπάθεια, κανένα πάθος, καμία δύναμη, καμία πίστη. Μόνο ο Μάσεϊ πάλεψε λίγο στις ρακέτες, έχοντας τουλάχιστον νεύρο και πάθος. Αλλά κι αυτός έδειχνε πάρα πολύ κομπλαρισμένος από τους Χάισλιπ (ο μοναδικός παίκτης κάτω των 2.10 στην Ευρώπη που μπορεί και «τρομοκρατεί» στη ρακέτα) και Εν Ντονγκ. Δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά σούταρε 3 τρίποντα, ούτε ότι για πρώτη φορά φέτος είχε ευστοχία χαμηλότερη του 50% στα δίποντα.
Ο Μότολα ήταν ο μόνος που μπήκε και κοίταξε τους Ισπανούς στα μάτια, αλλά έπαιζε μόνος του. Πήρε 6 σουτ, έβαλε τα 4 και προβλημάτισε όσο μπορούσε. Ο Τσαλδάρης πήρε αναίτια πάρα πολλά σουτ για τη βραδιά που βρισκόταν, καθώς με 4/10 δίποντα και 1/5 τρίποντα δεν θεωρείται ότι ήταν καλός.
Όσο για τους υπόλοιπους; Ο Τέρι ήταν ο γνωστός Τέρι. Εδώ και τρεις εβδομάδες δείχνει σαν να μην έχει ξαναπιάσει μπάλα μπάσκετ στα χέρια του. Αυτό ακριβώς έδειξε και στην Ισπανία. Ο Ράιτ, που είναι η φωτοτυπία του Σκέιλς στο πιο κοντό και με χειρότερο κούρεμα, είχε το αδιανόητο 1/9 δίποντα, 2/5 τρίποντα και 3/6 βολές. Και το κακό είναι ότι κανείς δεν του έλεγε να σταματήσει να σουτάρει. Ο Καστλ έχουμε καταλάβει όλοι ότι έχει εντολή να μην σουτάρει, οπότε του μένει μόνο… να κάνει λάθη, ο Σεραπίνας έχει καταφέρει τη μεγαλύτερη κομπίνα του κόσμου, πείθοντας τους πάντες ότι είναι μπασκετμπολίστας, ο Ηλιάδης έχει γυαλίσει τους πάγκους στις μισές έδρες της Ευρώπης, ενώ την Τετάρτη του έκανε παρέα και ο Αγαδάκος.
Ο G.H. δείχνει άνευρος και χωρίς να έχει αντιληφθεί σε ποια ομάδα είναι προπονητής, ούτε τι χρειάζεται η ομάδα του. Ο Άρης χρειάζεται μια σφαλιάρα να ξυπνήσει γρήγορα, γιατί παίζει με τη φωτιά σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Και χρειάζεται και νέο Αμερικάνο, αφού ο Τέρι δείχνει ότι δεν μπορεί. Μπορεί να είμαστε ακόμη στο Δεκέμβρη, αλλά ο Άρης δεν είναι Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός, να τα παίξει όλα τον Απρίλη και το Μάη. Με ήττα από Πανελλήνιο και Τσιμπόνα μπαίνει σε σοβαρές περιπέτειες.
Να πω ότι ο Αντρέα Ματσόν είναι ελεύθερος εδώ και 2 ημέρες;