Καρμπόν

Δημοσιεύτηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2007

Το ζήσαμε κι αυτό φέτος. Πέμπτη βράδυ και μετράμε 0/3 στην Ευρωλίγκα αυτή την εβδομάδα με τις ομάδες μας να παίζουν η μία χειρότερα από την άλλη και όλες μαζί να πετυχαίνουν μόλις 183 πόντους (ήτοι 61 μέσο όρο!).

Προφανώς στον Παναθηναϊκό είδαν τα παιχνίδια Ολυμπιακού και Άρη την Τετάρτη και θέλησαν να τους μιμηθούν. Οι «πράσινοι» έπαιξαν πολύ κακό μπάσκετ και μοιραία ηττήθηκαν στον πρώτο δύσκολο εκτός έδρας αγώνα τους φέτος. Είναι γεγονός ότι το πρόγραμμα (και μιας και μιλάμε για πρόγραμμα, πιο αρρωστημένο μυαλό συνέλαβε την ιδέα η Ρόμα να παίζει 5 εκτός έδρας ματς στον πρώτο γύρο;) του Παναθηναϊκού ήταν ιδανικό στο ξεκίνημα της χρονιάς. Όλα τα ντέρμπι, όταν το «τριφύλλι» ακόμη ψαχνόταν, κληρώθηκαν να γίνουν εντός έδρας. Ολυμπιακός, Άρης, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ επισκέφτηκαν το ΟΑΚΑ για να παίξουν, ενώ τον αγώνα με την Παρτιζάν δεν μπορώ να τον θεωρήσω (εξ ορισμού) ντέρμπι, λόγω των σχέσεων που έχουν οι δύο πλευρές. Όμως, οι «πράσινοι» ακόμη ψάχνονται εν πολλοίς και στη Ρώμη έδειξαν τις ίδιες παιδικές ασθένειες που έχουν γενικά ως τώρα φέτος, στο πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι τους με μία ομάδα σοβαρή και φιλότιμη.

Πριν προχωρήσω κι εγώ στην… καρμπόν με τη χτεσινή (όσον αφορά το ύφος) κριτική, θα πω τα ίδια: ότι δηλαδή η ήττα αυτή δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, ακόμη κι αν ο Παναθηναϊκός χάσει στη Μαδρίτη την πρώτη θέση του ομίλου. Τα πάντα κρίνονται στα πλέι οφ, για τα λοιπά σας παραπέμπω στο χτεσινό άρθρο.

Όμως, αυτό που ανησυχεί στον φετινό Παναθηναϊκό είναι το επίπεδο (μη) προσαρμοστικότητας που έχει η ομάδα. Όταν ένας παίκτης σαν τον Γιασικεβίτσιους έρχεται να παίξει, πρέπει εκτός από αυτόν, να προσαρμοστεί και η ομάδα. Ο Σάρας δεν είναι Ζίζιτς ή Μπατίστ, που κανείς δεν ενδιαφέρεται αν θα μείνει στον πάγκο για 9-10 αγώνες μέχρι να καταλάβει τι γίνεται, ούτε βέβαια Γιαφτόκας, που είναι ο κατεξοχήν παίκτης που έχει κατηγορηθεί ότι… δεν καταλάβαινε τα συστήματα του Ομπράντοβιτς. Τον Γιαφτόκας ο Ομπράντοβιτς μπορούσε να τον έχει στον πάγκο όλη τη χρονιά, τον Σάρας δεν τολμάει (όχι ο Ομπράντοβιτς, αλλά) κανείς στην Ευρώπη να τον αφήσει στον πάγκο.

Και οι «πράσινοι» δείχνουν να μην προσαρμόζονται στο παιχνίδι του νέου άσου τους ως τώρα. Έχοντας μάθει με τον Διαμαντίδη, τον Λάκοβιτς, τον Σπανούλη και τον Μπετσίροβιτς, ο κορμός του Παναθηναϊκού δείχνει να αντιδρά και να δυσανασχετεί στον τρόπο που παίζει ο Γιασικεβίτσιους και αυτό είναι εμφανές ακόμη και σε αντιδράσεις παικτών στο παρκέ.

Δεν θα κάνω το (τραγικό) λάθος να υποστηρίξω ότι καλύτερα θα ήταν να μην είχε πάρει ο Παναθηναϊκός τον Λιθουανό, γιατί όσοι το κάνουν θα καταπιούν τη γλώσσα τους κάποια στιγμή. Ο Σάρας είναι η μεγαλύτερη μετεγγραφή φέτος στην Ευρώπη και ο καλύτερος Ευρωπαίος που άλλαξε ομάδα. Πιο πολύ στρέφω την κριτική προς τον υπόλοιπο Παναθηναϊκό, που δείχνει να αντιμετωπίζει τον Γιασικεβίτσιους, όπως κάθε άλλο νέο παίκτη της ομάδας. Όμως, αυτό είναι προφανώς αφελές.

Για τη βαριά ήττα στη Ρώμη (85-67) δεν φταίει μόνο ο Σάρας βεβαίως. Εξάλλου ο Λιθουανός έπαιξε 20 λεπτά και σχεδόν καθόλου στο τελευταίο δεκάλεπτο, που οι «πράσινοι» σκόραραν 10 πόντους. Να πάρουμε και τους άλλους όπως κάναμε χτες;

Ο Σπανούλης έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο και δεν ηρέμησε την ομάδα του σε κανένα σημείο, δείχνοντας ένα πρόσωπο τελείως διαφορετικό από εκείνο που είχε στην αρχή της χρονιάς ως τώρα. Ο Διαμαντίδης μετά την ίωση δείχνει να μην τολμάει να σουτάρει κι ενώ στα οργανωτικά του καθήκοντα είναι καλός, θυμίζει τον προ τριετίας παίκτη, που η ομάδα του έπαιζε με 4 στην επίθεση. Ο Χατζηβρέττας παίζει την τελευταία του χρονιά στο «τριφύλλι» και σε κάθε ματς αποδεικνύει γιατί. Ο Ουίνστον είναι τόσο ασταθής (λογικό, το ξέραμε) όσο η νιτρογλυκερίνη, ο Μπατίστ έμοιαζε να φοβάται να βάλει το χέρι του στη φωτιά (ή να μην νοιάζεται), ο Τσαρτσαρής είναι εκτός ρυθμού, εκτός φόρμας, εκτός γενικώς, ο Μπετσίροβιτς δεν πέρασε ξανά τη μετριότητα και ο μόνος που πάλεψε πραγματικά ήταν ο Ντικούδης.

Όμως, οι «πράσινοι» δεν έχασαν από την επίθεσή τους. Όσο κακοί ήταν στην επίθεση, ακόμα χειρότεροι ήταν στην άμυνα, όπου οι Ιταλοί έβρισκαν ελεύθερα σουτ σχεδόν σε κάθε φάση.

Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς είχε ένα πολύ κακό βράδυ, μην μπορώντας να βοηθήσει την ομάδα του να φτάσει τουλάχιστον τους… 20 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο (19 έβαλαν οι «πράσινοι»). Αλλαγές σε λάθος τάιμινγκ, αναποφασιστικότητα στο πότε πρέπει να βγει κάποιος, καμία φαντασία, ενώ μέχρι και η μη χρησιμοποίηση του Περπέρογλου προκαλεί ερωτηματικά σε ένα ματς που ο Ουίνστον είχε 1/5 σουτ, ο Σπανούλης 1/4 τρίποντα και 4 λάθη και ο Διαμαντίδης δεν αποφάσιζε να πάρει την ευθύνη να σουτάρει.

Ρυθμό ο Παναθηναϊκός θα βρει. Είναι σχεδόν σίγουρο. Απλώς, ακόμα απέχει πολύ.

ΥΓ. Ένα προσωπικό δράμα βίωσε ο Κιντέλ Γουντς προχθές, καθώς έχασε τον μόλις 13 ετών ξάδερφό του. Απώλεια μεγάλη, αφού επιπλέον είχαν πολύ στενή σχέση. Ο Γουντς μετέβη στις ΗΠΑ και, φυσικά, δε θα παίξει με την ΑΕΚ. Η συμπάθειά μας στον παίκτη.