Δημοσιεύτηκε στις 18 Ιανουαρίου 2008
Η βραδιά της Πέμπτης πρόσφερε ανάμεικτα συναισθήματα σε όλους. Πρώτον, ο Άρης πανηγύρισε, αφού η Μακάμπι πέρασε από το Ζάγκρεμπ και τον έστειλε στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκας, όπου πλέον ξέρουμε ότι και φέτος θα έχουμε 3 ελληνικές ομάδες.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει πλέον να προσπαθήσει πάρα πολύ για να χάσει την πρώτη θέση του ομίλου, καθώς χρειάζεται 2 ήττες σε 2 αγώνες και μάλιστα στον έναν (Ρεάλ) να χάσει με 8 πόντους διαφορά. Είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο, ιδίως αν σκεφτεί κάποιος ότι οι «πράσινοι» έχουν 1 ήττα σε 25 αγώνες μέσα σε διάστημα 3 μηνών και τώρα θα πρέπει να κάνουν 2 ήττες σε 3 ματς μέσα σε 1 εβδομάδα.
Στο ΟΑΚΑ η Ροάν ξεκίνησε με τη φόρα που είχε πάρει… στο πρώτο ματς και θέλησε να προσπαθήσει να… ξαναγράψει ιστορία. Βοήθησε λίγο και το 80% στα τρίποντα που είχε ο Παναθηναϊκός στις πρώτες 10 προσπάθειες και οι Γάλλοι… τα (ξανα)είδαν όλα. Μετά ο Παναθηναϊκός χαλάρωσε στην άμυνα, επέτρεψε 78 πόντους, είδε ο Σάλιερς ότι ήταν σχετικά εύστοχος και άρχισε να σουτάρει κατά βούληση και περιορίστηκε… η ξεφτίλα. Οι 24 πόντοι της διαφοράς δεν είναι λίγοι, αλλά δεν είναι και… 40. Όσο για τα άσχημα του αγώνα; Τον Παναθηναϊκό πρέπει να προβληματίσει το γεγονός ότι η Ροάν ήταν διαβασμένη και τον… κλείδωσε, αφού του μείωσε την παραγωγικότητα σε σχέση με το πρώτο ματς κατά 21 πόντους! Καλό ε;
Πάμε και στην… κηδεία της βραδιάς: όσοι είδατε το παιχνίδι στην Πολωνία, καταλαβαίνετε αυτή τη στιγμή τη δυσκολία μου να βρω πώς θα συνεχίσω παρακάτω. Ο Ολυμπιακός ήταν τόσο κακός στην Πολωνία που η μόνη απορία την οποία μπορεί κάποιος να εκφράσει είναι αν… πήγε.
Άμυνα δεν έπαιξε και μη σας γελάνε οι 63 πόντοι που δέχτηκε η Προκόμ, καθώς ο Γκούροβιτς (είδε ότι στο λιμάνι δεν εκτίμησαν το 0/6 σουτ του πρώτου ματς και τις δηλώσεις αγάπης και είπε ν’ αλλάξει τακτική) σκόραρε όποτε ήθελε και ο Βαν Ντεν Σπίγκελ φαινόταν ανίκητος. Απλώς, οι Πολωνοί δεν μπορούσαν να βάλουν περισσότερους πόντους (65 είχαν βάλει στο πρώτο ματς). Ο Ολυμπιακός, όμως, θα έπρεπε να μπορεί.
Στην επίθεση οι «ερυθρόλευκοι» ήταν εκνευριστικά άστοχοι σε λέι απ και τρίποντα και με κακές επιλογές. Σε τελική ανάλυση αφέθηκαν πλήρως να παρασυρθούν στο ρυθμό της Προκόμ και δεν δοκίμασαν να «τρέξουν» το ματς σε κανένα σημείο του. Ο Γκέρσον έχει ευθύνη γι’ αυτό, καθότι θα μπορούσε να δώσει εντολή να κυνηγήσει η ομάδα του τον αιφνιδιασμό. Και 2-3 λάθη να έκανε ο Ολυμπιακός θα έβρισκε ρυθμό και θα έπαιρνε διαφορά. Όμως, ο Ισραηλινός παγιδεύτηκε από τον Πατσέσας και πήγε το ματς στο τσούκου-τσούκου. Και το έχασε.
Αποδείχτηκε περίτρανα ότι δεν πρέπει να το ξαναδοκιμάσει, καθότι ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα για… «τσούκου-τσούκου ball». Οι απουσίες ήταν πολλές, αλλά είναι αστείο ακόμη και να σκεφτεί κανείς ότι αποτελούν δικαιολογία. Η ήττα προφανώς και δεν σημαίνει τίποτα γιατί και 2ος να βγει ο Ολυμπιακός και 3ος και 4ος, πάλι τις ίδιες νίκες πρέπει να κάνει στους 16, ενώ τις καλές ομάδες θα πρέπει να τις αποκλείσεις κάποια στιγμή αν θες να φτάσεις ως το τέλος. Ο Ολυμπιακός το ξέρει ότι θα έχει στον όμιλό του την 1η του Β΄ ομίλου και μία ισπανική, άρα μικρή η ζημιά. Όμως, θα πρέπει ο Γκέρσον να δει ότι δεν πρέπει ποτέ ξανά να αφήσει το ματς στη μοίρα του και να δεχτεί τον κλειστό ρυθμό.
Δικαιολογίες ο Ισραηλινός βρήκε, χωρίς να τις υποστηρίξει ιδιαίτερα. Η μία ήταν τα… σκληρά στεφάνια του γηπέδου (ασχολίαστο) και η άλλη το γεγονός ότι ο Βαν Ντεν Σπίγκελ έπαιζε… χαλαρός, μιας και θα φύγει από την Προκόμ (για την ΤΣΣΚΑ).
Εμένα η απορία μου είναι η εξής: δηλαδή ο φόβος του Γκέρσον ήταν ότι ο τεράστιος (σε… αξία) Βέλγος θα ήταν ασταμάτητος αν έπαιζε χαλαρός; Και αν δεν έφευγε από την Προκόμ… τι θα τον έσφιγγε; Όσο για την ΤΣΣΚΑ, δεν μπορώ να βρω λέξεις. Να έχεις όλα τα λεφτά του κόσμου και να αγοράζεις παίκτη για να τον δώσεις στην Προκόμ, ώστε να πάρεις τον Βαν Ντεν Σπίγκελ, είναι καλύτερο κι από σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Ο αντίλογος λέει ότι ο Βέλγος ξέρει… τα συστήματα. Εδώ γελάνε, γιατί την προηγούμενη φορά που ήταν στη Μόσχα, ούτε τι χρώμα είχε η μπάλα δεν ήξερε. Αλλά μάλλον αυτή η κίνηση του Μεσίνα κόμπλαρε τον Γκέρσον και έχασε από τον Βαν Ντεν Σπίγκελ. Σου λέει… για να τον θέλει σαν τρελός ο άνθρωπος που μου έχει κάνει 14-1 σε 15 ματς, κάτι ξέρει. Και πάρ’ τον κάτω τον Ολυμπιακό.