Το Age of Basketball σας ταξιδεύει στον κόσμο του Ντένις Ρόντμαν, σε ένα τεράστιο αφιέρωμα στη ζωή και την καριέρα του ταλαντούχου ιδιόρρυθμου παίκτη. Προσδεθείτε και ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι γεμάτο χρώματα, όπως μόνο το «Σκουλήκι» ξέρει να διαλέγει.
Μιλώντας για την καριέρα του Ντένις Ρόντμαν και πριν φτάσουμε στα όσα έχει πει (ή γράψει στα βιβλία του) κατά καιρούς, γίνεται ξεκάθαρο ότι το «Σκουλήκι» είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες στην ιστορία. Ο ίδιος έχει πει ότι θεωρεί τον εαυτό του καλύτερο ριμπάουντερ στην ιστορία του μπάσκετ, καλύτερο και από τον Τσάμπερλεν, ο οποίος τελείωσε 12 συνεχόμενες χρονιές της καριέρας του με μέσο όρο ριμπάουντ πάνω από 20.0.
Μπορεί η άποψη του Ρόντμαν να φαντάζει αιρετική, αλλά με μια δεύτερη ματιά ίσως και να μη φαίνεται τόσο παράλογη. Είναι αλήθεια ότι ο Τσάμπερλεν ήταν αρκετά ψηλότερος από τους περισσότερους αντιπάλους του όταν έπαιζε, ενώ ο Ρόντμαν αρκετά κοντύτερος από τους πιο πολλούς παίκτες ρακέτας, ενώ είναι επίσης αλήθεια ότι το συνολικό ποσοστό ευστοχίας στη λίγκα ήταν περίπου 15% χαμηλότερο την εποχή που έπαιζε ο Τσάμπερλεν από την εποχή που έπαιζε ο Ρόντμαν, οπότε υπήρχαν περισσότερες ευκαιρίες για ριμπάουντ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ρόντμαν έφερε επανάσταση στον τομέα των ριμπάουντ. Είναι ο μόνος παίκτης στην ιστορία που έχει υψηλότερο μέσο όρο ριμπάουντ απ’ ότι πόντων σε 12 από τις 14 χρονιές του στη λίγκα. Είναι ο μόνος παίκτης που ασχολιόταν τόσο «φανατικά» με αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού, ο μόνος που έχει επηρεάσει τόσο πολύ το άθλημα του μπάσκετ χωρίς καν να ενδιαφέρεται να σουτάρει.
Μοναδικό φαινόμενο και η παρακάτω… αριθμολαγνεία αρκεί για να πειστεί και ο πλέον δύσπιστος. Μην κρατήσετε την ανάσα σας όσο διαβάζετε τα ρεκόρ του Ρόντμαν, γιατί θα πάρει κάμποση ώρα… Απλώς απολαύστε τα απαράμιλλα κατορθώματά του:
Ο Ντένις Ρόντμαν είναι ο μόνος παίκτης στην ιστορία του μπάσκετ που έχει αναδειχτεί 1ος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος για 7 συνεχόμενες περιόδους, από το 1992 ως το 1998, ενώ μια χρονιά (1988-89) ήταν πιο εύστοχος παίκτης στο πρωτάθλημα με 59.5%.
Έχει αναδειχτεί 5 φορές πρωταθλητής NBA (ο 1ος παίκτης στην ιστορία που το κατάφερε με 2 διαφορετικές ομάδες), 2 φορές Καλύτερος Αμυντικός της Χρονιάς (1990, 1991), 7 φορές στην Καλύτερη Αμυντική Πεντάδα (1989-93, 1995, 1996), 1 φορά στη Δεύτερη Καλύτερη Αμυντική Πεντάδα (1994), 2 φορές στην Τρίτη Καλύτερη Πεντάδα (1992, 1995), ενώ συμμετείχε 2 φορές σε all-star game (1990, 1992).
Το 1991-92 πήρε τουλάχιστον 20 ριμπάουντ σε 39 από τους 80 αγώνες που ξεκίνησε βασικός και τουλάχιστον 10 ριμπάουντ σε 77 από τους 80. Τις 7 χρονιές που βγήκε 1ος ριμπάουντερ της λίγκας είχε και τις 7 τα περισσότερα ματς με τουλάχιστον 20 ριμπάουντ από όλους τους άλλους παίκτες στο NBA.
Στις 10 καλύτερες βραδιές της καριέρας του στα ριμπάουντ, η εκάστοτε ομάδα του κέρδισε και τις 10 φορές. Ρεκόρ του τα 34 ριμπάουντ στις 4 Μαρτίου του 1992 εναντίον των Ιντιάνα Πέισερς, οι οποίοι πήραν 38 ριμπάουντ στο ματς (όλη η ομάδα, όχι ένας παίκτης)!
Πέντε φορές στην καριέρα του πήρε πάνω από 30 ριμπάουντ, ενώ υπάρχει αγώνας που πήρε 27 ριμπάουντ και ολόκληρη η αντίπαλη ομάδα πήρε 29, με τον Ρόντμαν να έχει 18 αμυντικά και ολόκληρη η αντίπαλη ομάδα 17 (οι Τίμπεργουλβς του 1991-92).
Σε 167 ματς της καριέρας του έχει πάρει τουλάχιστον 20 ριμπάουντ, ενώ σε 713 από τα 911 έχει πάρει τουλάχιστον 10. Αυτό το νούμερο από το 1990-91 και ως το 1997-98 (δηλαδή απ’ όταν άρχισε να παίζει βασικός ως και το τέλος των Μπουλς) είναι 493 αγώνες με τουλάχιστον 10 ριμπάουντ από τους 553 που συνολικά έπαιξε!
Ρεκόρ στην ιστορία των ομάδων που έπαιξε
Κατέχει 32 διαφορετικά ρεκόρ στα ριμπάουντ στην ιστορία των 3 πρώτων ομάδων που έπαιξε στο NBA.
Έχει τα ρεκόρ στην ιστορία των Πίστονς για ριμπάουντ σε μια σεζόν (1.530), μέσο όρο ριμπάουντ σε μια σεζόν (18.7), ριμπάουντ σε έναν αγώνα (34), ριμπάουντ σε ένα ημίχρονο (21), μέσο όρο επιθετικών ριμπάουντ (4.4), σύνολο επιθετικών ριμπάουντ σε μια σεζόν (523), μέσο όρο επιθετικών ριμπάουντ σε μια σεζόν (6.4), επιθετικά ριμπάουντ σε ένα παιχνίδι (18), επιθετικά ριμπάουντ σε ημίχρονο (11), αμυντικά ριμπάουντ σε μια σεζόν (1.007), μέσο όρο αμυντικών ριμπάουντ σε μια σεζόν (12.34), αμυντικά ριμπάουντ σε έναν αγώνα (22).
Έχει τα ρεκόρ στην ιστορία των Σπερς σε ριμπάουντ σε μια σεζόν (1.367), μέσο όρο ριμπάουντ σε μια σεζόν (17.3), ριμπάουντ σε έναν αγώνα (32), ριμπάουντ σε ένα ημίχρονο (20), ριμπάουντ σε ένα δωδεκάλεπτο (15), επιθετικά ριμπάουντ σε μια σεζόν (453), μέσο όρο επιθετικών ριμπάουντ σε μια σεζόν (5.3), επιθετικά ριμπάουντ σε ένα ημίχρονο (10), αμυντικά ριμπάουντ σε μια σεζόν (914), μέσο όρο αμυντικών ριμπάουντ σε μια σεζόν (11.6), αμυντικά ριμπάουντ σε ένα παιχνίδι (23) και αμυντικά ριμπάουντ σε ένα ημίχρονο (13).
Έχει τα ρεκόρ στην ιστορία των Μπουλς σε ριμπάουντ σε μια σεζόν (1.201), μέσο όρο ριμπάουντ σε μια σεζόν (16.1), ριμπάουντ σε ένα δωδεκάλεπτο (14), ριμπάουντ σε παράταση (5), επιθετικά ριμπάουντ σε μια σεζόν (421), επιθετικά ριμπάουντ σε ένα ημίχρονο (10), επιθετικά ριμπάουντ σε παράταση (3), αμυντικά ριμπάουντ σε μια σεζόν (780).
Τέλος, έχει 44 διαφορετικά ρεκόρ στην ιστορία 13 διαφορετικών ομάδων του NBA (Χοκς, Μαβς, Νάγκετς, Ρόκετς, Πέισερς, Χιτ, Τίμπεργουλβς, Χόρνετς, Μάτζικ, Κινγκς, Τζαζ, Ουίζαρντς) ως αντίπαλος, που όλα αφορούν τα ριμπάουντ.
Ο καλύτερος όλων των εποχών;
Έχει το ρεκόρ NBA για επιθετικά ριμπάουντ σε πλέι οφς και τελικούς (μαζί με τον Έλβιν Χέιζ) με 11 και επιθετικά ριμπάουντ σε ένα ημίχρονο (7) και ένα δωδεκάλεπτο (7). Το έκανε στις 7 Ιουνίου 1996 με τους Μπουλς εναντίον των Σουπερσόνικς.
Είναι ο μοναδικός παίκτης που έχει πάρει 7 συνεχόμενους τίτλους πρώτου ριμπάουντερ στο NBA.
Είναι ο γηραιότερος παίκτης που έχει κερδίσει ποτέ τίτλο πρώτου ριμπάουντερ στη λίγκα, καθώς ήταν 36 ετών και 341 ημερών στις 19 Απριλίου 1998 που πήρε τον τελευταίο του τίτλο.
Έχει το καλύτερο rebound rate καριέρας στην ιστορία του NBA με 23.4% (το rebound rate υπολογίζει το ποσοστό των ριμπάουντ που παίρνει ένας παίκτης ανάλογα με τα λεπτά που παίζει και το σύνολο των ριμπάουντ που έχουν παρθεί από τις δύο ομάδες στο διάστημα αυτό και υπάρχει ως στατιστικό στο NBA από το 1970-71).
Έχει το καλύτερο rebound rate στην ιστορία του NBA για μια σεζόν με 29.7% το 1994-95. Είναι ο μόνος παίκτης στην ιστορία του NBA που επί 8 (συνεχόμενες) σεζόν είχε το καλύτερο rebound rate στο πρωτάθλημα. Κανείς άλλος δεν το έχει κάνει 8 χρονιές, πόσο μάλλον συνεχόμενες.
Είναι ένας από τους 6 παίκτες στην ιστορία του NBA που έχει περισσότερες από μία σεζόν με τουλάχιστον 18 ριμπάουντ μέσο όρο (Τσάμπερλεν, Ράσελ, Λούκας, Πέτιτ και Θέρμοντ οι άλλοι).
Είναι ένας από τους 2 παίκτες στην ιστορία του NBA που έχει τουλάχιστον 500 επιθετικά ριμπάουντ σε μια σεζόν (523 το 1991-92, ο άλλος ο Μόουζες Μαλόουν).
Είναι ένας από τους 3 παίκτες στην ιστορία του NBA που έχουν περισσότερα από 400 επιθετικά ριμπάουντ σε περισσότερες από μία σεζόν (3 φορές, οι άλλοι ο Μ. Μαλόουν και ο Λάρι Σμιθ).
Είναι ένας από τους 3 παίκτες στην ιστορία του NBA που έχει ξεπεράσει τα 1.000 αμυντικά ριμπάουντ σε μια σεζόν (1.007 το 1991-92, οι άλλοι ο Έλβιν Χέιζ και ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ).
Είναι 2ος στην ιστορία του NBA σε σύνολο σεζόν που βγήκε 1ος ριμπάουντερ, 1ος επιθετικός ριμπάουντ, σε συνεχόμενες σεζόν που βγήκε 1ος επιθετικός ριμπάουντ και σε ποσοστό καριέρας επιθετικών ριμπάουντ ανά παιχνίδι (4.8).
Ο καλύτερος από το 1973, «περίπατος» από το 1984 και μετά
Έχει τον καλύτερο μέσο όρο καριέρας στα ριμπάουντ από κάθε άλλο παίκτη από το 1973 και μετά (13.1) και μάλιστα κατά τη διάρκεια της καριέρας του έπαιζε ξεκάθαρα λιγότερο από όλους κοντινούς του στη λίστα (μόλις 31.7 λεπτά ανά αγώνα).
Έχει τις 2 πρώτες σεζόν με τον υψηλότερο μέσο όρο στα ριμπάουντ από το 1973 και μετά (1991-92 με 18.7 και 1992-93 με 18.3), ενώ δικές του είναι οι 5 από τις καλύτερες 8 επιδόσεις σεζόν. Μάλιστα, κοιτώντας τη λίστα με τις καλύτερες σεζόν σε ριμπάουντ από το 1979 και μετά, ο Ρόντμαν έχει τις 5 πρώτες επιδόσεις!
Έχει τον υψηλότερο μέσο όρο καριέρας στα ριμπάουντ από κάθε άλλον από το 1973 και μετά, αλλά και τον υψηλότερο μέσο όρο ριμπάουντ σε μια σεζόν από το 1972 και μετά.
Έχει το ρεκόρ NBA για περισσότερα ριμπάουντ από παίκτη που δεν ξεκίνησε βασικός (25), και για περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ από παίκτη που δεν ξεκίνησε βασικός (14). Το στατιστικό ισχύει από το 1980-81, αλλά πιθανότατα είναι αληθινό για όλη την ιστορία του NBA.
Είναι ο μοναδικός παίκτης από το 1973 και μετά που έχει ξεπεράσει τα 1.500 ριμπάουντ σε μια σεζόν (1.530 το 1991-92) και ένας από τους 5 στην ιστορία της λίγκας που το έχουν καταφέρει (Τσάμπερλεν, Ράσελ, Λούκας και Πέτιτ οι άλλοι 4).
Είναι ο μοναδικός παίκτης από τη σεζόν 1973-74 που έχει κατεβάσει 30 ή περισσότερα ριμπάουντ σε 5 αγώνες (κανείς άλλος πάνω από 3).
Έχει τα περισσότερα παιχνίδια στην καριέρα του με τουλάχιστον 25 ριμπάουντ σε όλο το NBA από το 1984-85. Το κατάφερε 33 φορές, κανείς άλλος δεν το έχει κάνει πάνω από 6.
Έχει τα περισσότερα παιχνίδια σε μια σεζόν με τουλάχιστον 25 ριμπάουντ από το 1984-85 με 12, ενώ στη συγκεκριμένη λίστα είναι επίσης… 2ος, 3ος, 4ος και 5ος.
Έχει στην καριέρα του 167 αγώνες με τουλάχιστον 20 ριμπάουντ. Κανείς άλλος δεν το έχει κάνει από το 1984-85, δεύτερος στη λίστα είναι ο Μπάρκλεϊ με 56.
Έχει 39 αγώνες με τουλάχιστον 20 ριμπάουντ σε μια σεζόν. Κανείς άλλος δεν το έχει κάνει από το 1984-85, ενώ ο Ρόντμαν κατέχει τις καλύτερες 4 επιδόσεις στον τομέα αυτόν.
Πρωτιά και στη λίστα με τα περισσότερα παιχνίδια με τουλάχιστον 15 ριμπάουντ από το 1984-85, αφού έχει 410 και ο δεύτερος στη λίστα είναι ο Σακίλ Ο’ Νιλ με 294.
Πρωτιά και στη λίστα με τα περισσότερα παιχνίδια σε μια σεζόν με τουλάχιστον 15 ριμπάουντ από το 1984-85, έχοντας 66.
Από το 1984-85 κανείς άλλος δεν έχει 77 παιχνίδια σε μια σεζόν με τουλάχιστον 10 ριμπάουντ, όσα είχε ο Ρόντμαν το 1991-92.
Δύο φορές στην καριέρα του, μια με τους Πίστονς και μια με τους Σπερς έχει 7 συνεχόμενα παιχνίδια με τουλάχιστον 20 ριμπάουντ, κάτι που κανείς δεν έχει καταφέρει ούτε μια φορά από το 1984-85.
Είναι ο παίκτης από το 1984-85 με τα περισσότερα συνεχόμενα παιχνίδια με τουλάχιστον 15 ριμπάουντ, 24 συνεχόμενοι αγώνες.
Μετά από αυτόν τον αριθμητικό χείμαρρο, υπάρχει κανείς που ακόμη αμφισβητεί το μεγαλείο του Ντένις Ρόντμαν; Το μόνο που μένει είναι να τον απολαύσουμε μέσα από τα δικά του λόγια. Προσδεθείτε, λοιπόν, για το επόμενο μέρος του αφιερώματος, που είναι και το πλέον… διασκεδαστικό, καθώς το «Σκουλήκι» τα δίνει όλα!
Νίκος Κουσούλης