Η νίκη επί της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης μπορεί να μην είναι κάτι το ιδιαίτερα εντυπωσιακό, ωστόσο αποτελεί το πρώτο θετικό βήμα για αυτή την “πειραματική” Εθνική που παρακολουθούμε φέτος. Η Βοσνία αποδείχτηκε πολύ μικρή για να απειλήσει σοβαρά την ελληνική ομάδα. Μόνο 3-4 λεπτά υψηλής ενέργειας και συγκέντρωσης (με σωστή άμυνα και απόλυτο έλεγχο του ριμπάουντ) ήταν αρκετά για να βγάλουν τον αντίπαλο εκτός διεκδίκησης νίκης.
Εννοείται ότι το μπάσκετ που παίχτηκε δεν ικανοποίησε κανέναν. Κρατάμε βέβαια τη νίκη, αλλά αυτό όχι με την έννοια ότι βάλαμε βαθμούς στο σακούλι. Η νίκη είναι σημαντική ως αφετηρία για μια καλύτερη εικόνα παρακάτω. Γράψαμε και χθες ότι το πρώτο ζητούμενο για αυτή την ομάδα είναι να δημιουργήσει το χαρακτήρα της μέσα από την εξέλιξη της διοργάνωσης. Και ως προς αυτό (μη λέμε τα ίδια) το πρόγραμμα μας έρχεται κουτί.
Στο ματς η Ελλάδα επί δυόμισι περιόδους έβγαλε στο παρκέ όλες τις αδυναμίες της και επέτρεψε σε μια Βοσνία (με τον Τελέτοβιτς ανύπαρκτο) να προηγείται σταθερά. Στο διάστημα αυτό ήμασταν οικτροί στο επιθετικό κομμάτι. Στο 12’ πέρασε στο παιχνίδι ο 11ος παίκτης μας κι όμως η λύση δεν ερχόταν από πουθενά. Στο ζωγραφιστό είχαμε κενά, ο Κικάνοβιτς έγραψε 9 πανεύκολους πόντους στην α’ περίοδο, ενώ και στο πλάι ο ποιοτικός Ντζέντοβιτς μας δημιουργούσε προβλήματα. (Καθόλου δεν θα με χάλαγε ένας τέτοιος παίκτης στο ρόστερ μας)
Φυσικά, από τη στιγμή που βρήκαμε ρυθμό, όλα έγιναν πιο απλά, απέναντι σε έναν αντίπαλο που έδειξε προβληματική χημεία και δεν μπορούσε να «καμουφλάρει» τις αδυναμίες του. Το αυριανό παιχνίδι λογικά θα το πάρουμε πολύ πιο εύκολα, ακολουθεί ρεπό και το Σάββατο οι… FYROMians. Μην τους παίρνετε αψήφιστα – σήμερα έβγαλαν τα συκώτια των Μαυροβούνιων κι έχουν ένα δίδυμο γκαρντ (ΜακΚάλεμπ, Ιλιέφσκι) ΠΟΛΥ μεγάλης ποιότητας.
Επιστρέφουμε στο παιχνίδι με τους Βόσνιους και σημειώνουμε συνοπτικά τα εξής:
- Είναι χαζό να περιμένουμε από τον Ζήση να γίνει Ναβάρο, αλλά όσο ο Βασιλειάδης παραμένει σφιγμένος, ο Νικόλας είναι αναγκασμένος να πάρει όλες τις δύσκολες προσπάθειες. Πάντως, του ταιριάζουν καλύτερα τα σουτ από μέση απόσταση, παρά τα μπασίματα.
- Πήγαμε εξαιρετικά στο δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, στοιχείο που δείχνει ότι ο Ζούρος έχει δουλέψει. Στον κυρίως αιφνιδιασμό είχαμε πιο μέτρια αποτελέσματα. Σαν οι παίκτες μας να φοβούνταν να πατήσουν γερά.
- Φαίνεται ότι η παρουσία της ομάδας μας θα εξαρτηθεί από τις εμφανίσεις του Καλάθη. Πέρα από το χάρισμα στο ξεδίπλωμα της επίθεσης, είναι ο γκαρντ μας με τη μεγαλύτερη έφεση στο ριμπάουντ και στα άλλα “μικρά” του μπάσκετ.
- Ο Κουφός είναι κάτι σαν αντί-Σόφο. Δίκοπο μαχαίρι. Με την παρουσία του (λιγότερο δυνατός, αλλά καλύτερος στον αέρα από τον Σχορτσανίτη) μπορεί και αλλάζει τη ροή του παιχνιδιού. Είναι όμως κι αυτός βαρύς και επιρρεπής σε σφάλματα, όταν η φάση τον βγάζει από τα νερά του.
- Η απόδοση του Τελέτοβιτς ήταν πραγματικά απογοητευτική. Με το χέρι στην καρδιά, παίκτη με τη δική του ποιότητα δεν διαθέτουμε. Από την άλλη, δεν θα ήθελα στο ρόστερ μας κάποιον με τη δική του καταστροφική νοοτροπία.
- Το ρεζουμέ είναι ότι το δυνατό σημείο της Εθνικής, αυτή η νοοτροπία, φάνηκε σήμερα παρά τη μέτρια εμφάνιση. Μας κάνει να πιστεύουμε ότι μέσα από μερικούς ακόμα αγώνες θα έρθει και η συνολικά καλύτερη εικόνα.
- Τέλος, μόνο θετικό είναι το γεγονός ότι ο κόουτς πέρασε στο παρκέ και τους 12 αθλητές του και μάλιστα όχι στις στιγμές που όλα είχαν κριθεί. Με τον Ζούρο δεν θα υπάρχουν τουρίστες και αυτό είναι μεγάλη πρόοδος σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.
Αυτά προς το παρόν. Τα ξαναλέμε αύριο.
Γιώργος Σκιάς