Το «πράσινο» blog του Γ. Σκιά στο Age of Basketball!

Το Age of Basketball σας καλωσορίζει στα blog των μεγάλων ομάδων της Α1 που θα φιλοξενηθούν το χειμώνα στο site μας. Αρχή αυτή την εβδομάδα κάνουμε με τον Παναθηναϊκό με τον Γιώργο Σκιά να γράφει για το ξεκίνημα της σεζόν των «πράσινων». Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη πρώτη παρουσία του στο site (τα «κλικ» σας στα άρθρα του δηλώνουν εύγλωττα πόσο τον γουστάραμε όλοι!) ο Γιώργος Σκιάς αρθρογραφεί για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, με το μοναδικό στιλ που τον διακρίνει. Πάμε λοιπόν και καλή χρονιά!

Εκρηκτικό ξεκίνημα σε μια χρονιά των μεγάλων αλλαγών

Την πιο σωστή κουβέντα για την πρεμιέρα του Παναθηναϊκού στη φετινή Ευρωλίγκα την είπε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς που δήλωσε έκπληκτος με την καλή εμφάνιση που έκαναν οι παίκτες του. Πρωταθλητής Ευρώπης είναι, βέβαια, και (μεταξύ μας) η Μάλαγα δεν είναι δα και καμιά ομαδάρα, ωστόσο οι «πράσινοι» έπαιξαν κατά διαστήματα εξαιρετικό μπάσκετ, καθάρισαν νωρίς με την υπόθεση νίκη και δεν (πολυ)έδειξαν επηρεασμένοι από την αγωνιστική απραξία που επιβάλει η τραγελαφική κατάσταση του ελληνικού μπάσκετ (και όχι μόνο).

Το ξεκίνημα στο (ούτε καν) μισογεμάτο ΟΑΚΑ ήταν τουλάχιστον ενθαρρυντικό για τους «εξάστερους» που τράβηξαν το… εξάσφαιρο και έστειλαν τον αντίπαλο αδιάβαστο. Ο Ομπράντοβιτς δεν χρειάστηκε να πιέσει τους παίκτες του, τα ατού της Μάλαγα είχαν ουσιαστικά εξουδετερωθεί (ο Φρίλαντ δεν θα κάνει καλό ματς στο ΟΑΚΑ ούτε ως γηπεδούχος!) και υπήρχε αρκετός χρόνος για να γίνουν δοκιμές και να δούμε κι εμείς τι περίπου μπορούμε να περιμένουμε από τον Παναθηναϊκό της νέας περιόδου. Μπορεί το χρήμα να μη ρέει εξίσου άφθονο, αλλά οι απαιτήσεις για τον πρωταθλητή Ευρώπης είναι πάντα υψηλές. Άλλωστε και πέρυσι η χρονιά ξεκίνησε με δυσκολίες και κατέληξε σε πραγματικό θρίαμβο. Όπως θα έλεγαν και οι φίλοι της Άρσεναλ: “Zots knows”…

Τι αλλάζει φέτος

Το πρώτο στοιχείο που διαφοροποιεί την ομάδα φέτος είναι η επιστροφή του Άλεξ Μάριτς που (γερός να είναι) θα παίζει το βασικό ρόλο στη θέση του σέντερ και από την απόδοσή του θα κριθούν πολλά. Με τον Σμιθ και τον Καϊμακόγλου (παίκτες με στυλ «μέσα-έξω») να παίρνουν τον περισσότερο χρόνο στο «4», είναι απαραίτητη η στιβαρή παρουσία του Αυστραλοσέρβου, ώστε να υπάρξει ισορροπία. Για το λόγο αυτό θα έχει αρκετό χρόνο στο παρκέ και ο Βουγιούκας, ενώ ο Μπατίστ μάλλον θα επιστρέψει στον παραδοσιακό του ρόλο με παρτενέρ τον Κώστα Τσαρτσαρή, όταν θα πρέπει να σφίξει η άμυνα. Εν καιρώ.

Γενικά, οι «πράσινοι» μάλλον βρίσκονται σε μια χρονιά επιστροφής στα παλιά τους κόλπα. Η λογική λέει ότι θα παίζουν ένα μπάσκετ που θα θυμίζει περισσότερο αυτό του 2008-09 και λιγότερο το περυσινό τους στυλ με τα πολλά ποσταρίσματα. Το ρόστερ δείχνει ότι το κέντρο βάρους θα πάει και πάλι στην περιφέρεια, όπου πλέον αφθονεί το επιθετικό ταλέντο. Θυμηθείτε πέρυσι, ειδικά το χειμώνα, πόση μοναξιά αισθανόταν ο Διαμαντίδης που σήκωνε όλη την ομάδα στις πλάτες του ως κύριος εκτελεστής και δημιουργός. (Αμυντικός ηγέτης ήταν πάντα και παραμένει.)

Η ειδοποιός διαφορά είναι ο αναβαθμισμένος Νικ Καλάθης που ξεκινάει τη σεζόν από το σημείο που τελείωσε την προηγούμενη – θυμίζω ότι στον τελευταίο περσινό τελικό χρίσθηκε ηγέτης της ομάδας κάνοντας τη μεγαλύτερή του εν Ελλάδι εμφάνιση. Ο Ομπράντοβιτς βρήκε τη χημεία που έψαχνε και θα χρησιμοποιεί τους Καλάθη-Διαμαντίδη συνδυαστικά κερδίζοντας σε δημιουργικότητα αλλά και αμυντική ευελιξία. Με τον τρόπο αυτό θριάμβευσε πέρυσι, ενώ ο Καλάθης στα 22 του δείχνει έτοιμος να σηκώσει το βάρος – μένει να φτιάξει και λίγο το σουτ του. Από την πλευρά του ο Διαμαντίδης έπαιζε την Πέμπτη σαν να ήθελε να δικαιολογήσει την εξωφρενική «τιμολόγησή» του στο Euroleague Fantasy. Διώχνοντας από πάνω του το κατέβασμα της μπάλας (που το κάνει ο Νικ) θα είναι πιο φρέσκος στα κρίσιμα λεπτά, για να κάνει τα γνωστά μαγικά του. Και βέβαια, αν χρειαστούν έξτρα μαγικά, υπάρχει στον πάγκο ο Γιασικεβίτσιους που επέστρεψε με το σπαθί του και (μεταξύ μας) παίρνει και εκδίκηση για το περσινό… φτύσιμο!

Μεγάλη υπόθεση για τον Παναθηναϊκό θα είναι ένας καλός Ρομέιν Σάτο και αν κρίνουμε από αυτό που είδαμε κόντρα στη Μάλαγα, ο 30χρονος σουίνγκμαν είναι πια άλλος άνθρωπος. Πέρυσι δυσκολεύτηκε, αμφισβητήθηκε έντονα, αλλά πλέον είναι εξοικειωμένος. Φαίνεται δε και τρομερά φορμαρισμένος: είχε πολύ καλό ρυθμό στις επιθετικές του προσπάθειες. Το σίγουρο είναι ότι φέτος ο Ζοτς έχει περισσότερες λύσεις στα γκαρντ κι έτσι ο Σάτο θα μένει περισσότερο στο «3» που (παρά το μικρό του ύψος) του ταιριάζει καλύτερα. Μαζί με τους Διαμαντίδη-Καλάθη σχηματίζουν ένα τρίο ικανό για την καλύτερη περιφερειακή άμυνα της Ευρωλίγκας, κάτι που φάνηκε και στην πρεμιέρα με την Μάλαγα να υποφέρει στον τομέα δημιουργία και, φυσικά, στο τρίποντο.

Οι νέοι

Καταρχάς δεν είναι όλοι νέοι. Ο Γιασικεβίτσιους θα κλείσει τα 36 τον ερχόμενο Μάρτιο και είναι γνωστός από παλιά. Οι συνεργασίες του με τον Μπατίστ είναι από άλλο πλανήτη, ενώ τα τζαμπ-σουτ του από τα 5-6 μέτρα (και λίγο προς τα αριστερά) παραμένουν φονικά. Στην πρεμιέρα μπρος στο αγαπημένο του κοινό ήταν πολύ κεφάτος, δεν έχασε προσπάθεια και πέρασε 1-2 μαγικές “no look” πάσες. Άλλο τόσο φάνηκε και η αμυντική του αδυναμία που σε αυτή την ηλικία θα κάνει το προπονητικό τιμ να ιδρώνει κάθε φορά που τον περνάει στο παρκέ. Πάντως, ο Ομπράντοβιτς θα έχει φέτος τη δυνατότητα για σχήμα με τρεις βεριτάμπλ δημιουργούς – με ό,τι καλό ή κακό συνεπάγεται κάτι τέτοιο.

Πιο προκλητική μοιάζει η περίπτωση του Λόγκαν που είναι σκόρερ ολκής , αλλά ίσως υπερβολικά… Αμερικανός για τα στάνταρ του Παναθηναϊκού. Ο μάγκας δεν ταιριάζει στο καλούπι της ομάδας και θα πρέπει να κουραστεί πολύ για να βρει το ρόλο του – όπως π.χ. ο Ντρου Νίκολας τη σεζόν 2008-‘09. Όμως ο Λόγκαν είναι πιο κοντός από τον Νίκολας, δεν είναι pure shooter, ενώ σαφώς θέλει να κρατάει στα χέρια του την μπάλα για να είναι απειλητικός. Δυστυχώς με το υπάρχον ρόστερ είναι μόλις η 4η επιλογή στο χειρισμό της μπάλας κι έτσι αναγκάζεται να βολοδέρνει στην άκρη, χωρίς να πολυσυμμετέχει στα κόλπα της επίθεσης. Εννοείται ότι στην καλή του μέρα βάζει φωτιά στο παρκέ, αλλά στο «τριφύλλι» δύσκολα θα βρει τα isolation plays που του αρέσουν.

Για τον Κυρίτση δεν μπορούμε να πούμε πολλά, καθώς δεν πήρε χρόνο συμμετοχής. Αν δεν προκύψουν τραυματισμοί, δεν θα πολυπαίζει στην Ευρώπη, αλλά θα έχει πολύ πιο αναβαθμισμένο ρόλο εντός συνόρων. Αν πάντως υπάρχει ένα πρώτο συμπέρασμα για την περιφέρεια του ΠΑΟ, είναι ότι λείπει από το ρόστερ ένας γνήσιος εργάτης. Κάποιος που να έρχεται από τον πάγκο και να δίνει νεύρο και καλές άμυνες. Η φετινή γραμμή των αναπληρωματικών περιλαμβάνει παίκτες που έχουν νοοτροπία πρωταγωνιστή. Δηλαδή, ο κόουτς θα βρίσκει λύσεις για να ξεκολλήσει την ομάδα επιθετικά. Αν όμως το πρόβλημα είναι η άμυνα;

Το πιο μεγάλο στοίχημα

Δυστυχώς, δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε δράση τον Πατ Καλάθη – αυτός κι αν μοιάζει αταίριαστος με το μοντέλο Ομπράντοβιτς –, έτσι περνάμε στην τελευταία (και εξίσου προκλητική) προσθήκη. Ο λόγος για τον Στίβεν Σμιθ, παίκτη για τον οποίο κάθε συνεπής Έλληνας μπασκετόφιλος τρέφει έναν κάποιο έρωτα. Μιλάμε για τον-απόλυτο-παικταρά-του-λίγο-παρακάτω-επιπέδου, που φέτος για πρώτη φορά στην καριέρα του καλείται να δείξει την αξία του στη μεγάλη σκηνή. Οι «πράσινοι» έχουν κάνει τα πάντα για να κρατήσουν το προφίλ του χαμηλά, ξέροντας ότι έχουν στα χέρια τους ένα τρομερό επιθετικό όπλο. Ο Σμιθ έχει τα φόντα να γίνει πρώτος σκόρερ της ομάδας, όμως το πρωταρχικό ζητούμενο είναι άλλο.

Ο Αμερικανός φόργουορντ έρχεται να καλύψει το κενό που άφησε ο Αντώνης Φώτσης και είναι αλήθεια ότι παίκτες σαν τον «Μπατμαν» δεν βρίσκονται κάθε μέρα. Σίγουρα ο Σμιθ θα σκοράρει περισσότερο, θα σκιστεί και για τα ριμπάουντ, είναι όμως αμφίβολο το κατά πόσο θα μπορέσει να δώσει αυτά τα (εκτός βασικής στατιστικής) πολύτιμα στοιχεία που έδινε στην ομάδα ο αρχηγός της Εθνικής. Στον Παναθηναϊκό (ξέρουν ότι) έχασαν τον απόλυτο συμπληρωματικό παίκτη (και ταυτόχρονα εξαιρετικό clutch shooter). Στην κάλυψη των αμυντικών κενών ο Φώτσης είναι ίσως ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης. Ο Σμιθ δεν έχει δείξει ποτέ ως τώρα τέτοιες επιδόσεις, ενώ δεν έχει και τα ανάλογα σωματικά προσόντα. Πραγματικά, περιμένουμε με ενδιαφέρον τα επόμενα επεισόδια – αν του βγει του Ομπράντοβιτς αυτός ο παίκτης, η ομάδα θα πάει και φέτος για μεγάλα πράγματα.

Η μαύρη αλήθεια

Το κακό για τον φετινό ΠΑΟ είναι ότι ο πάγκος του δεν παρέχει πια ικανές αμυντικές λύσεις στους κοντούς. Τον Τέπιτς μπορεί να τον έβριζαν οι πάντες, αλλά ήταν ένας αξιόπιστος αμυντικός μπαλαντέρ. Τώρα στον πάγκο υπάρχουν ο Σάρας και ο Λόγκαν – με άλλα λόγια, ο Ζοτς γνωρίζει πως κάνοντας αλλαγή θα αποκτά αυτομάτως κενό στην περιφερειακή του άμυνα. Φέτος, οι διάφορες πεντάδες θα αλλάζουν τελείως το αγωνιστικό στυλ της ομάδας. Θα υπάρχει περισσότερη ποικιλομορφία, αλλά και σαφώς λιγότερη ομοιογένεια και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για ένα σύνολο που έχει μάθει να διακρίνεται μέσα από την καλή άμυνα.

Πολύ απλά, αποκτήθηκαν πέντε παίκτες και (για να το θέσουμε κομψά) κανείς από αυτούς δεν φημίζεται για την αμυντική του συνέπεια και προσφορά. Μάλιστα, όλοι τους (ο καθένας στο επίπεδό του, εννοείται) κατά καιρούς διακρίθηκαν σε ομάδες που τους έδωσαν πολλές επιθετικές αρμοδιότητες και ρόλο «πριμαντόνας». Αντίθετα, από την ομάδα έφυγαν δύο παίκτες (Φώτσης, Τέπιτς) που ήταν χρησιμότατοι για την άμυνα και έφεραν με τιμή τον τίτλο του «εργάτη».

Είναι προφανές ότι κάπου υπάρχει ένα κενό και μένει να δούμε κατά πόσον και με ποιον τρόπο θα καλυφθεί. Π.χ. είναι απίθανο να μεταμορφωθεί ο 35άρης Γιασικεβίτσιους σε αμυντικό «τέρας» ή να γίνει ξαφνικά ο Πατ Καλάθης κλώνος του Κιριλένκο. Εξίσου απίθανο είναι να θελήσει ο Ομπράντοβιτς να παίξει φουλ επιθετικό μπάσκετ – αυτό κοντράρει στη φιλοσοφία του. Άλλωστε ξέρει πολύ καλά ότι υπάρχουν στη φετινή Ευρωλίγκα τουλάχιστον 3-4 ομάδες ικανές να διαλύσουν τη δική του, αν πάει σε μπάσκετ υψηλού σκορ και ταχύτητας.

Πάντως για να λέμε του στραβού το δίκιο, η πρεμιέρα έδειξε έναν Παναθηναϊκό με επίθεση που πέταγε φωτιές. Οι γηπεδούχοι είχαν πολύ υψηλό σκορ (με λίγη πίεση στο τέλος θα ερχόταν η 100άρα) και πολύ καλή διάρκεια στην παραγωγικότητά τους, αφού σκόραραν πάνω-κάτω τους ίδιους πόντους σε όλες τις περιόδους. Η σούπερ επιθετική απόδοση φαίνεται από το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε με 21 πόντους και πανεύκολα, έχοντας 4 κατοχές λιγότερες από τους φιλοξενούμενους! Από την άλλη, η νίκη ήρθε με την αμυντική βελτίωση της τρίτης περιόδου. Και μαντέψτε ποιοι τρεις αγωνίζονταν στις αντίστοιχες θέσεις της περιφέρειεας…

Γιώργος Σκιάς

Υγ. Μπορεί να έπεσε το μπάτζετ του ΠΑΟ, αλλά υπάρχουν φέτος 14 επαγγελματικά συμβόλαια, αντί 12 πέρυσι. Με λίγη τύχη οι «πράσινοι» δεν θα χρειαστεί να παραταχθούν σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, έχοντας στο ρόστερ τον συμπαθή Φώτη Ζούμπο.