Ένα “αντίο” και μια ανάσα ανακούφισης…

Δημοσιεύτηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2008

O Άρης αποχαιρέτησε ουσιαστικά το βράδυ της Πέμπτης την Ευρωλίγκα, αφού παρότι έχει ακόμη θεωρητικές ελπίδες, στην πράξη πιο πιθανό είναι να προκριθεί η Τσιμπόνα (που δεν παίζει καν) παρά αυτός.

Οι «κίτρινοι» ήταν για ακόμη ένα αγώνα κατώτεροι των περιστάσεων, με τα γνωστά προβλήματα που τους χαρακτηρίζουν από τη φυγή του Καστλ και μετά. Αυτό δείχνει με εύγλωττο τρόπο την πολύ κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο… Παναθηναϊκός, αφού αν βγάλεις το «τριφύλλι», κανένα άλλο «κορόιδο» δεν έχασε από τον Άρη τον τελευταίο μήνα. Για να επιστρέψω στον Άρη, ας δούμε στα γρήγορα την ακτινογραφία του ματς.

Ο Τέρι απέδειξε για πολλοστή φορά ότι είναι ακατάλληλος (αν είχα 10 ευρώ για κάθε φορά που το γράφω, θα ήμουν ήδη εκατομμυριούχος), ενώ όλοι οι παίκτες του Άρη είχαν προφανώς αποφασίσει να μην παίξουν άμυνα ούτε για ξεκάρφωμα. Ο Ράιτ έχει δολοφονικό σουτ και είναι πιο σταθερός από τον Σκέιλς, αλλά αυτό εξισορροπείται… προς τα κάτω αν βάλουμε στην εξίσωση και τον Ουάσινγκτον. Πλέον έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι ο Ουάσινγκτον είναι σαν κάτι καρτούν, που τα έχουν δεμένα και τα “χτυπάνε” με ντόπα (χωρίς να εννοώ ότι ο παίκτης του Άρη είναι ντοπαρισμένος), μέχρι ξαφνικά να τα αμολήσουν για να σαρώσουν τα πάντα. Έτσι μόνο μπορώ να εξηγήσω γιατί ο Ουάσινγκτον δεν καταφέρνει να… φρενάρει όταν ξεκινάει προσπάθεια.

Ο Μάσεϊ περνάει κάμψη, που είναι απολύτως λογική και αναμενόμενη, αλλά καταδεικνύει το πόσο «γυμνός» είναι ο Άρης φέτος στους ψηλούς, αφού μετά τον Ιερεμία το χάος.

Όσο για τον Τσαλδάρη, όταν το πρόγραμμα του αγώνα γράφει «Ευρωλίγκα» και όχι «Α1», τις περισσότερες φορές ξεχνάει το μπάσκετ που ξέρει, ενώ ο Καλαϊτζής δεν ήξερε ποτέ κάτι για να το ξεχάσει τώρα. Ο Χέρμπερτ είχε την απίστευτη επινόηση 10 δευτερόλεπτα πριν το τέλος της τρίτης περιόδου και με το σκορ στο 48-66 να βάλει τον Παντελιάδη στον αγώνα για πρώτη φορά, για… την άμυνα και στη συνέχεια να τον ξαναβγάλει! Ε, αυτή ήταν και η μοναδική έμπνευση που είχε στο ματς. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Στα άλλα παιχνίδια, τελικά η Εφές έκανε τη χάρη στον Παναθηναϊκό να… αποκλειστεί μόνη της. Βέβαια, δεν της φταίει κανείς που 9/10 Αμερικανούς (ή μήπως 4/7;) έχουν κάλο στον εγκέφαλο και δεν μπορούν να καταλάβουν τι τους γίνεται πολιτικά. Οι Τούρκοι έβγαλαν τα μάτια τους μόνοι τους και τώρα στο «τριφύλλι» αρκούν 3 νίκες για να προκριθεί, χωρίς να υπάρχει ο βραχνάς των διαφορών στη μέση. Ο νέος αντίπαλος λέγεται Παρτιζάν (έχει μέσα τους Σιένα και Παναθηναϊκό και έξω την Εφές), αλλά αυτός δεν φοβίζει κανέναν. Βασικό για τους «πρασίνους» είναι να κερδίσουν έστω και με έναν πόντο την ερχόμενη εβδομάδα στο ΟΑΚΑ την πλήρη Εφές. Και λέω πλήρη, γιατί έτσι θα είναι πιθανότατα. Ο γενικός διευθυντής της ομάδας είπε ξεκάθαρα: «Αν οι 4 Αμερικανοί δεν τεθούν στη διάθεση της ομάδας για να παίξουν στο Βελιγράδι, τότε δεν θα ξαναπαίξουν για μας». Η επίσημη είδηση λέει ότι οι 4 θέλησαν τελικά να πάνε στο Βελιγράδι, αλλά δεν βρήκαν… πτήση που να βόλευε. Οπότε όλα μέλι-γάλα.

Η Μακάμπι στο Ισραήλ έδειξε στη Ρεάλ τι σημαίνει έδρα. Χωρίς σφυρίγματα, χωρίς σπρώξιμο. Όχι ότι τη Μακάμπι δεν την σπρώχνουν παραδοσιακά, αλλά στο ματς με τη Ρεάλ έκανε επίδειξη δύναμης. Και η διαφορά των 19 πόντων ίσως ευνοήσει όποιον ισοβαθμήσει με τη Ρεάλ (μιλάω για τριπλή ισοβαθμία). Αυτό το αποτέλεσμα σημαίνει ότι αν ο Ολυμπιακός κερδίσει στο Τελ Αβίβ την ερχόμενη εβδομάδα κυνηγάει ακόμη και την 1^η θέση στον όμιλο. Αν χάσει, όμως…

Στο πιο τρελό ματς των τελευταίων χρόνων, ο Ουίλι Σόλομον «καθάρισε» για τη Φενέρ, σκοράροντας στην εκπνοή του αγώνα για το 81-79 των Τούρκων επί της Λιέτουβος. Ή μήπως όχι;

Οι διαιτητές σφύριξαν τη λήξη, το φύλλο αγώνα ετοιμάστηκε να κλείσει, οι παίκτες πήγαν στα αποδυτήρια να κάνουν ντους και μετά από… 70 λεπτά οι διαιτητές αποφάσισαν να δικαιώσουν τη Λιέτουβος που φώναζε ότι το καλάθι ήταν εκπρόθεσμο. Οι δύο ομάδες επανήλθαν στο γήπεδο, παίχτηκε παράταση και η Φενέρ κέρδισε ξανά με 95-91.

Τώρα γιατί τους πήρε 80 λεπτά να καταλάβουν από το βίντεο ότι το καλάθι ήταν εκπρόθεσμο, κανείς δεν ξέρει. Ο Σόλομον παίρνει την μπάλα με κάτι λιγότερο από 2 δευτερόλεπτα, αλλά εγώ το πάω πιο πίσω, στα 5 δευτερόλεπτα. Σε 80 λεπτά προλάβαιναν να δουν τη φάση περίπου 900 φορές και να τους περισσέψει και κανένα πεντάλεπτο! Έγραψε πάλι ο Ζαβλανός!

Περιττό να πω ότι οι παίκτες είχαν κρυώσει, είχαν πλυθεί, είχαν βάλει πάγο και πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό για τη σωματική τους ακεραιότητα. Πρωτοτυπήσαμε και πάλι. Και μιλάω στο πρώτο πληθυντικό γιατί ο Ζαβλανός ήταν ο πρώτος διαιτητής. Τι έψαχνε 80 λεπτά, κανείς δεν ξέρει.

Βέβαια, δεν «έγραψε» μόνο ο Ζαβλανός, σε μεγάλη βραδιά ήταν και το συνδρομητικό κανάλι. Δεν το κατηγορώ που διέκοψε τη μετάδοση, δεν μπορούσε να προβλέψει την έμπνευση του Ζαβλανού. Όμως, απολαύστε τον σπορκάστερ του Παρτιζάν-Εφές: «Η παύση που ακούσατε (!!!) ήταν ο Νίκος Παπαδογιάννης που με ενημέρωνε ότι το παιχνίδι Φενέρ-Λιέτουβος δεν έληξε 81-79, αλλά 79-79. Μετά από 1 ώρα και 10 λεπτά οι διαιτητές αποφάσισαν ότι το καλάθι του Σόλομον ήταν εκπρόθεσμο και οι ομάδες έπαιξαν παράταση. Την παράταση θα έχετε την ευκαιρία να τη δείτε μάλλον από κάποια συχνότητα του Supersport αργότερα τη νύχτα»! Μάθατε πόσο έληξε (γιατί το ματς τότε είχε λήξει); Όχι. Τουλάχιστον, πότε θα δούμε την παράταση; Όχι. Έστω από ποιο κανάλι θα τη δούμε; Όχι. Όμως ξέρουμε ότι θα τη δούμε σίγουρα, ε; Όχι… Άρχοντες!