Γ. Σκιάς: Το τέλειο αντίδοτο στην πλήξη

Τελικά η «άδεια» των εορτών ψιλοξεχείλωσε και η στήλη επανέρχεται στις οθόνες σας αδικαιολόγητα καθυστερημένη, λίγες ώρες πριν την πολυπόθητη επανέναρξη της δράσης στα παρκέ της Ευρωλίγκας. Ελπίζω να περάσατε όσο το δυνατόν καλύτερα τις μέρες των εορτών και βεβαίως σας εύχομαι να έχετε μια πολύ καλή χρονιά ή, τέλος πάντων, καλύτερη από την προηγούμενη που μας… πλήγωσε όλους.

Με το ξεκίνημα των παιχνιδιών (ο ΠΑΟ αρχίζει την Πέμπτη από το Μιλάνο, ως γνωστόν) θα επανέλθουμε κι εμείς στη φυσιολογική ροή των πραγμάτων, δηλαδή οι φίλοι αναγνώστες θα έχουν τη δυνατότητα να διαβάζουν τις «σοφίες» μου σε εβδομαδιαία βάση, όπως γινόταν σε όλη τη διάρκεια της κανονικής περιόδου. Όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι η χώρα θα παραμείνει όρθια, γιατί, αν επαληθευτούν τα σενάρια περί χρεοκοπίας, είναι πιο πιθανό να συναντηθούμε σε κάποια ουρά για το σχετικό συσσίτιο. Τι τα θέλετε, καιρός πανιά, καιρός κουπιά, που λένε. Άλλωστε, τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.

Στο μπασκετικό επίπεδο, και δη στο χώρο του Παναθηναϊκού (που είναι και το θέμα μας) οι τελευταίες εβδομάδες κύλησαν πολύ ήρεμα, χωρίς αναποδιές, χωρίς μεταγραφικές περιπέτειες (επί αυτών, ρίξτε μια ματιά στο blog του συναγωνιστή Νώντα Κρεμαστή) και οι όποιες ειδήσεις ήταν μόνο θετικές. Το κενό των ευρωπαϊκών αγώνων έδωσε στο πρόγραμμα της Α1 την ευκαιρία να τρέξει λίγο τα πράγματα κι έτσι οι πράσινοι έδωσαν πέντε ματσάκια κοντά-κοντά. Μάλιστα τα δύο τελευταία ήταν εκτός έδρας (Βενετόκλειο, Αλεξάνδρειο) κι έτσι μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η ομάδα βρίσκεται σε καλό αγωνιστικό ρυθμό ενόψει του πρώτου ραντεβού για το top16.

Μπάσκετ αξιώσεων δεν έπαιξε ο Παναθηναϊκός που δεν πέρασε εύκολα από Ρέθυμνο, Ρόδο και Θεσσαλονίκη, ενώ τελευταία εμφανίζεται αρνητικός στο μακρινό σουτ. Φυσικά, το πρώτο ζητούμενο ήταν να αποφευχθεί ενδεχόμενη γκέλα – η ζημιά είχε ήδη γίνει στην Καβάλα το φθινόπωρο – που θα έφερνε τον Ολυμπιακό σε πλεονεκτική θέση όσον αφορά την πρωτιά της κανονικής περιόδου, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό στην πράξη. Πράγματι οι πρωταθλητές προχώρησαν σε σερί νικών και κοιτούν το μέλλον με αισιοδοξία.

Η τελευταία προκύπτει αφενός από την επιστροφή των τραυματιών Τσαρτσαρή-Περπέρογλου (σιδερένιος, by the way) και αφετέρου από την κλήρωση του top16 που βάσει των δεδομένων ισοδυναμεί με ευπρόσδεκτο δωράκι για τους υπερασπιστές του τίτλου. Πλέον το άλλοθι των απουσιών παύει να ισχύει για τους παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που πρέπει σιγά σιγά να ανεβάσουν την απόδοσή τους και να χτυπήσουν το στόχο της πρόκρισης και της πρωτιάς που δεν θα μπορούσε να γίνει περισσότερο εφικτός.

Σε έναν όμιλο με Φενέρ, Ούνιξ και Αρμάνι το φαβορί δεν μπορεί παρά να είναι ο Παναθηναϊκός, πράγμα στο οποίο συμφωνούν όλοι οι στοιχηματζήδες του πλανήτη. Φυσικά, τα odds δεν παίζουν μπάσκετ και πρέπει τα προγνωστικά να επαληθευτούν στο παρκέ, ωστόσο κανείς από αυτούς τους αντιπάλους δεν προκαλεί τρόμο. Η Αρμάνι συνεχίζει να έχει προβληματική χημεία, οι νίκες της είναι όλες «ματωμένες», ενώ της λείπει και ο Μαλίκ Χέρστον που είναι αναμφίβολα ο πιο επικίνδυνος επιθετικός της. Την ίδια στιγμή, ο Ντανίλο Γκαλινάρι βρίσκεται στο φυσικό του χώρο (το ΝΒΑ!), ενώ ο αγαπητός μας Ντρου Νίκολας είναι φέτος λίγο χειρότερος από τον κακό περυσινό εαυτό του.

Η Ούνιξ είναι dark horse για μια θέση στην 8άδα, καθώς έχει δείξει ότι μπορεί να παίρνει τα αποτελέσματα που χρειάζεται με κύριο όπλο μια πολύ καλή άμυνα και μια χούφτα σκόρερ-δολοφόνους. Η απόκτηση του έμπειρου tweener Μπόστιαν Νάχμπαρ ανεβάζει αμέσως το επίπεδο του ρόστερ, όμως μπορούν οι περυσινοί κυπελλούχοι Ευρώπης να συγκριθούν με τον εξάστερο; Δεν το νομίζω.

Μένει η πάντα φιλόδοξη Φενέρ/Ούλκερ που διαχρονικά έχει επιδείξει μοναδική ικανότητα στο να τα κάνει θάλασσα. Στον Παναθηναϊκό λένε ευχαριστώ που τους έπεσαν οι Τούρκοι αντί για μια Ρεάλ ή μια Μπαρτσελόνα και ποιος μπορεί να τους δώσει άδικο. Ως ρόστερ, οι επίδοξοι γηπεδούχοι του φάιναλ-φορ έχουν τρομερή ποιότητα (ίσως ένα κλικ χαμηλότερα στους ψηλούς), αλλά στην ομάδα δεν υπάρχουν ξεκάθαροι ρόλοι και βλέπουμε συγκεκριμένους παίκτες να αποδίδουν πολύ κάτω από τις ικανότητές τους – και μην ξεχνάμε ότι ο Ούκιτς είναι για την ώρα στα πιτς.

Έτσι επιστρέφουμε στους δικούς μας που σαφέστατα έχουν τις δυνατότητες να προκριθούν με άνεση, αρκεί να αφήσουν πίσω τους τις μέτριες εμφανίσεις που έκαναν στα πρόσφατα εντός συνόρων παιχνίδια. Η επιστροφή των τραυματιών έχει αλλάξει τις ισορροπίες στο ροτέισον που παραμένει… υπό μελέτη. Η ομάδα πέρασε πολλούς μήνες χωρίς τον Περπέρογλου που όμως γύρισε ορεξάτος κι έχει παίξει σε τέσσερα ματς – είναι εμφανής η προσπάθει του κόουτς να τον «ζεστάνει» όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Εξυπακούεται ότι οι Τσαρτσαρής-Περπέ, ως παίκτες με πείρα στο σύστημα της ομάδας, πήραν αμέσως αρκετό χρόνο συμμετοχής, καθώς ο Ομπράντοβιτς ποντάρει πάνω τους για να ανεβάσει το επίπεδο της άμυνάς του. Με τον Τσαρτσαρή να κρατάει τα μπόσικα, ο Μπατίστ δεν θα διστάζει να γίνει πιο επιθετικός στο μαρκάρισμα του πικ-εν-ρολ. Με τον Περπέρογλου διαθέσιμο, η περιφερειακή άμυνα δεν θα παρουσιάζει χάσματα, χώρια που ο Σάτο θα βρει επιτέλους λίγο χρόνο ξεκούρασης. Γενικότερα, επανέρχονται στη δράση δύο παίκτες ομάδας που ξέρουν πια να διαβάζουν τις καταστάσεις και που, ακόμα και σε μέτρια φόρμα (σίγουρα θέλουν ακόμα δουλειά), μπορούν να είναι θετικοί. Τεχνικά, και οι δύο είναι πολυδιάστατοι, μπορούν να δημιουργήσουν από το ποστ, απειλούν από μακριά και κάνουν μετά χαράς όλα τα μικρά πράγματα.

Η επιστροφή τους έχει αλλάξει τα δεδομένα του ροτέισον με πρώτο «θύμα» τον Ντέιβιντ Λόγκαν που έχει δει τα λεπτά του να μειώνονται. Ο Σάτο πλέον παίρνει λεπτά στο «2», το δίδυμο «Μήτσος-Καλάθης» συνεχίζει να συνυπάρχει για πολλή ώρα, ο Γιασικεβίτσιους παραμένει χαρισματικός κι έτσι ο Αμερικανός σαπίζει στον πάγκο – για να αλλάξει αυτό θα πρέπει ο ίδιος να δείξει ότι μπορεί να προσφέρει κάτι το ξεχωριστό. Μέσα στη ρακέτα, παρατηρούμε μια αργή βελτίωση του Μπατίστ που αυξάνει το χρόνο του εις βάρος του Βουγιούκα, τη στιγμή που ο Μάριτς σπάνια πείθει ότι αξίζει κάτι περισσότερο από το τυπικό πεντάλεπτο. Μάλιστα, αν ο Τσαρτσαρής βρει ρυθμό, μπορεί να… υποδυθεί τον «σέντερ με τρίποντο», πράγμα που θα κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον Αυστραλό. Με άλλα λόγια, εκεί που στο ξεκίνημα της σεζόν φάνταζε ως ο νέος βασικός μας ψηλός, ο Μάριτς τείνει να γίνει παίκτης ειδικών ρόλων.

Το πώς θα εξελιχθεί το παιχνίδι και η τακτική της ομάδας είναι κάτι που θα το δούμε εκτενώς στις επόμενες εβδομάδες. Κλειδί της υπόθεσης παραμένει η καλή υγεία όλων των παικτών. Από κει και πέρα το τεχνικό τιμ έχει τον τρόπο να βγάλει πάλι λαγούς – αποκλείεται π.χ. να παραμείνει ο Λόγκαν παροπλισμένος ως το καλοκαίρι, θυμηθείτε την καθιέρωση του Καλάθη στα περσινά νοκ-άουτ. Με έναν τέτοιο κορυφαίο κόουτς (και ανυπέρβλητο winner) δεν πλήττεις ποτέ…

Γιώργος Σκιάς