Μέσα σε όλα όσα γίνονται στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό είχαμε και την απόφαση του ΕΣΑΚΕ να ματαιώσει το all-star game 2012, λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Ο ΕΣΑΚΕ στην ανακοίνωσή του αναφέρει ότι η απόφαση πάρθηκε από τον… ΟΠΑΠ και ότι ΕΣΑΚΕ και ΠΣΑΚ είναι σύμφωνοι.
Εκτός του… παράλογου του πράγματος ότι μια στοιχηματική εταιρεία πήρε απόφαση για το αν θα γίνει μια μπασκετική διοργάνωση, το πράγμα σηκώνει κουβέντα. Ο ΕΣΑΚΕ ανέφερε ότι ο ΟΠΑΠ αποτελεί «τον σταθερό αιμοδότη του επαγγελματικού μπάσκετ και του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα» και ότι «αποδέκτης το τελευταίο διάστημα πολυάριθμων αιτημάτων για την μεγιστοποίηση της κοινωνικής του συμβολής, έκρινε ότι στην παρούσα φάση οι προτεραιότητές του έπρεπε να αναπροσαρμοστούν και τα όποια κονδύλια απαιτούνταν για τη διοργάνωση του all-star game της Θεσσαλίας, να διατεθούν σύμφωνα με τις αυξημένες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας».
Όλα αυτά, μετά που είχε ξεκινήσει η διαδικτυακή ψηφοφορία, ο κόσμος ψήφιζε για περίπου 1 μήνα, είχαν αποφασιστεί οι… πόλεις του all-star game (φέτος, θα γινόταν σε τέσσερις πόλεις!), είχε αναλάβει η ΕΡΤ την τηλεοπτική κάλυψη, είχε γίνει η πρώτη συνέντευξη τύπου, είχαν κινητοποιηθεί οι αρχές κάθε πόλης και της περιφέρειας της Θεσσαλίας, είχαν ανακοινωθεί οι διαπιστεύσεις των δημοσιογράφων, είχε έρθει η πρώτη ενημέρωση από την ψηφοφορία («ο κόσμος συμμετέχει δυναμικά με ευρύτατη συμμετοχή» έλεγε ο ΕΣΑΚΕ). Σας θυμίζει κάτι όλο αυτό; Ναι. Ελληνικό μπάσκετ.
Και ξαφνικά, ο ΟΠΑΠ αποφάσισε να δώσει τα κονδύλια αλλού, «στις αυξημένες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας». Κακό δεν είναι, μακάρι να το κάνει και να το μάθουμε. Αλλά, είναι τουλάχιστον αστείο να χρησιμοποιείται αυτό ως δικαιολογία για τη μη διεξαγωγή του all-star.
Πρώτον, θα μπορούσε να είναι πολύ πιο οικονομικό αν γινόταν σε μία και όχι σε τέσσερις πόλεις (αυτή η διάθεσή μας για πρωτοτυπία είναι άλλο πράγμα…). Δεύτερον, η «εκμετάλλευση» της κρίσης όποτε δεν μας βγαίνει ή δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι είναι ένα από τα πιο αηδιαστικά πράγματα που χρησιμοποιεί ο Έλληνας εδώ και λίγο καιρό («λόγω κρίσης δεν παίρνουμε παίκτες», «λόγω κρίσης δεν πληρώνουμε τους παίκτες», «λόγω κρίσης δεν γίνεται το all-star»), λες και με όλα αυτά (τα άσχετα ομολογουμένως) που… δεν έγιναν βελτιώθηκε η ζωή του Έλληνα έστω και στο ελάχιστο. Πες στα ίσα, δεν το κάνω γιατί δεν θα βγάλω κέρδος και δεν θέλω να ξοδέψω χρήματα τώρα. Τρίτον, δεν μπορείς να το ανακοινώνεις, να ξεκινάς τις διαδικασίες και ξαφνικά να το κόβεις. Γιατί; Έγινε κάτι στην Ελλάδα που δεν το ξέραμε πριν από 1-2 μήνες ότι θα γίνει; Προφανώς και όχι.
Μήπως κοροϊδευόμαστε; Προφανώς και ναι. Αλλά στο πρωτάθλημα που γίνεται με 13 ομάδες αντί για 14 (δεν βρέθηκαν καν 14) εκ των οποίων πληρώνουν τους παίκτες τους περίπου οι 3, στο πρωτάθλημα που υπάρχουν ήδη από την αρχή του δεύτερου γύρου 2-3 ομάδες που παρατάσσουν ουσιαστικά ρόστερ ποδοσφαίρου Ολυμπιακών Αγώνων (εφηβικό, Ελπίδες και… 2 παίκτες αντρικού), στο πρωτάθλημα που κανένα τηλεοπτικό κανάλι δεν ενδιαφέρθηκε να δείξει, μάλλον αυτή η κατάληξη του all-star game με τον τρόπο που ήρθε ήταν η πιο φυσιολογική εξέλιξη. Άλλο ένα σημείο των καιρών για το πού έχει καταντήσει το ελληνικό μπάσκετ…
Κάνει, πλέον, εντύπωση σε κανέναν;
Νίκος Κουσούλης