Κατάντια…

Σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έκαναν προπόνηση με ΑΓΟΡ και Πανελλήνιο. Το μόνο που μπορώ να σχολιάσω για τα ματς αυτά είναι η εξαιρετική στάση που κράτησε ο ΑΓΟΡ και, συγκεκριμένα, ο Αργύρης Πεδουλάκης τις τελευταίες 3 ημέρες. Σε κανένα σημείο και μέσα στην παραφιλολογία και τη συνομωσιολογία των ημερών, δεν είπαν δημόσια ότι πάνε για νίκη στο ΣΕΦ. Αντ’ αυτού τόνιζαν συνεχώς “εμείς το χρέος μας το κάναμε και περιμένουμε στην τελευταία αγωνιστική τα άλλα αποτελέσματα”. Μου φάνηκε πολύ ντόμπρο και σωστό από πλευράς Πεδουλάκη που, ξέροντας μέχρι πού φτάνει το χέρι της ομάδας του, δεν συνέβαλε σε αστειότητες.

Και το Αιγάλεω έκανε την πλάκα του απέναντι στην ομάδα που αλλοίωσε το φετινό πρωτάθλημα. Γιατί δυστυχώς για την προσπάθεια των παικτών της που έμειναν, η Ολυμπιάδα με αυτόν τον χαρακτηρισμό να τη συνοδεύει ολοκλήρωσε τη χρονιά. Αν οι 3 νίκες που έκανε με πλήρες ρόστερ δεν είχαν γίνει, η ΑΕΛ θα είχε βγει 9η και όχι 10η και στην Α2 θα είχε υποβιβαστεί ο Κολοσσός και όχι ο ΑΓΟΡ. Γι’ αυτό μιλάω για αλλοίωση. Πρέπει επιτέλους να βρεθεί φόρμουλα για τέτοιες περιπτώσεις.

Το Αιγάλεω, όμως, παρά την υπερπροσπάθεια των παικτών του, που ούτε οι ίδιοι θυμούνται πόσο καιρό παίζουν απλήρωτοι, υπέκυψε στα εξωαγωνιστικά του προβλήματα και έχασε τα πλέι οφ στο φότο φίνις. Κι αυτό γιατί η Ολύμπια κέρδισε στην έδρα της τον Πανιώνιο και πήρε την 8η θέση. Όχι ότι θα είχε και μεγάλη διαφορά για τον Παναθηναϊκό ποιον από τους δύο θα απέκλειε, αλλά για τις δύο ομάδες είναι σίγουρα σημαντικό. Η Ολύμπια ξεπέρασε τις πάρα πολλές ατυχίες που είχε φέτος και μπήκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στα πλέι οφ. Μπράβο στην αξιόλογη προσπάθεια του Γιώργου Μπαρτζώκα και του προέδρου της ομάδας.

ΑΕΚ και Μαρούσι έκαναν το χρέος τους και τερμάτισαν 7οι και 6οι αντίστοιχα, με την “Ένωση” να πιστώνεται και τη… σωτηρία του ΠΑΟΚ, αφού ακόμη κι αν έχανε το ματς της (τα υπόλοιπα είχαν λήξει τότε) θα ήταν πλέι οφ, αλλά ο ΠΑΟΚ στην Α2. Το περίεργο είναι η κίνηση για την απόκτηση του Κάμερικς από την ΑΕΚ. Αν ο Αργεντινός δεν υπόγράψει και για του χρόνου (πράγμα δύσκολο), τότε δείχνει ότι η ΑΕΚ θεωρεί πως μπορεί να περάσει τον Ολυμπιακό στα πλέι οφ και ενισχύεται. Προφανώς πολύ σημαντική μετεγγραφή ο Κάμερικς, αλλά δεν μπορώ να δω πώς η ΑΕΚ θα αποκλείσει τον Ολυμπιακό. Εκτός κι αν το θέμα βγήκε καθυστερημένα και η “Ένωση” ενδιαφερόταν όταν υπήρχε πιθανότητα να τερματίσει 6η και να παίξει με τον Άρη. Έτσι έχει νόημα.

Και μιας και το έφερε η κουβέντα στον Άρη, ας πάμε και στο κεντρικό ματς της βραδιάς, το οποίο θα μας απασχολήσει και περισσότερο από τα άλλα. Εδώ θα εξηγηθεί και η απογοήτευση την οποία ανέφερα στη θεματική περίοδο του κειμένου.

Στην Πυλαία οι οπαδοί του ΠΑΟΚ επιχείρησαν για δεύτερη συνεχόμενη εντός έδρας αγωνιστική (μετά το ματς με τον Πανελλήνιο) να “βοηθήσουν” το παιχνίδι τους να αργήσει να αρχίσει και το πέτυχαν πανηγυρικά. Το καραγκιοζιλίκι με τα χαρτάκια που ανάγκασαν τον αγώνα να αρχίσει ουσιαστικά με 25 λεπτά καθυστέρηση ήταν άνευ προηγουμένου, αλλά επειδή είμαστε στην Ελλάδα, εννοείται ότι θα περάσει ατιμώρητο.

Εκτός από αυτό, είχαμε και φωτιά! Οι ανεγκέφαλοι αποφάσισαν να “τινάξουν” το ματς στον αέρα λίγο πριν το τέλος του και έβαλαν φωτιά στα χαρτιά (που είχαν πετάξει πριν το τζάμπολ και) που είχαν συσσωρευτεί από τους φροντιστές του γηπέδου γύρω από τις 4 γραμμές. Τα χαρτιά λαμπάδιασαν αμέσως, η φωτιά έφτασε σε ύψος 1-1,5 μέτρου, αλλά η άμεση κινητοποίηση των υπευθύνων πρόλαβε τα χειρότερα. Μιλάμε για ανθρώπους τόσο καθυστερημένους που δεν μπόρεσαν καν να καταλάβουν ότι αν έπαιρναν φωτιά όλα τα χαρτιά, αυτοί ήταν που θα πέθαιναν προσπαθώντας να φύγουν από τις θύρες του γηπέδου για να γλιτώσουν. Βέβαια, αυτά τα δύο γεγονότα, αλλά και το (ειρηνικό) “ντου” στη λήξη του αγώνα, έδειξαν ότι αν ο Κολοσσός είχε κάνει καμιά… βλακεία και κέρδιζε στη Ρόδο, ο αγώνας στην Πυλαία δεν θα τελείωνε. Υπάρχει κανείς που να το αμφισβητεί αυτό; Δυστυχώς, δεν νομίζω.

Στο ματς, κάποιοι κατάλαβαν γιατί δεν θα έπρεπε να έχουν… νευριάσει τον Μάσεϊ, που με 22 πόντους, 15 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 3 κλεψίματα, 1 τάπα και 7 κερδισμένα φάουλ έκανε απλώς ό,τι ήθελε και όποτε το ήθελε, αντέχοντας και το (πάρα πολύ είναι η αλήθεια) “ξύλο” που έφαγε μέσα στις ρακέτες.

Ο ΠΑΟΚ σώθηκε, αλλά δεν μπορώ να μην πω κάτι που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση. Ο ΠΑΟΚ, που πριν από 15 χρόνια (τότε είχε 13 ο Απρίλης) έπαιζε φάιναλ φορ Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ο ΠΑΟΚ του Φασούλα, του Κόρφα, του Πρέλεβιτς, του Λέβινγκστον, του Μπάρλοου, του Πέτζα και τόσων άλλων, έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει επειδή σώθηκε από νίκη άλλης ομάδας. Περίπου 8-9 χιλιάδες κόσμος παραληρούσαν επειδή η ΑΕΚ κέρδισε τον Κολοσσό και τους κράτησε στην Α1. Για μένα το θέαμα στις εξέδρες της Πυλαιας στο τέλος του ματς, ήταν λυπηρό. Μπορεί να ακουστεί κλισέ, αλλά δεν γίνεται να έχουν καταντήσει αυτή την ομάδα να παλεύει για τη σωτηρία της και να μην μπορεί ούτε αυτή να την κερδίσει μόνη της.