Σον Κεμπ: Έργα και Ημέρες

Ο Σον Κεμπ είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο εντυπωσιακούς αθλητές που πάτησαν ποτέ στο μπασκετικό παρκέ. Αποτελεί φαινόμενο για περισσότερους από έναν λόγους, τόσο θετικούς όσο και αρνητικούς, και μια ματιά στην καριέρα του αποκαλύπτει μια από τις πιο ανήσυχες προσωπικότητες του NBA των τελευταίων δεκαετιών. Η «καλή», αγωνιστική του πλευρά παρουσιάζεται εδώ στο πρώτο μέρος του αφιερώματος.

Η είσοδος στο NBA: a blast… from the future

Η είσοδος του Κεμπ στο NBA σηματοδότησε ουσιαστικά το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για δύο λόγους: πρώτον, ήταν ουσιαστικά ο πρώτος μπασκετμπολίστας στη σύγχρονη εποχή του NBA που επιλέχθηκε απευθείας στα ντραφτ χωρίς να έχει παίξει στο κολέγιο, τακτική που άρχισε να ακολουθείται αργότερα και έγινε μόδα με τον Γκαρνέτ, το ΜακΓκρέιντι, τον Κόμπι και τον Λεμπρόν (βέβαια, ο Κεμπ είχε ξεκινήσει για να πάει στο κολέγιο, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ, καθώς κατηγορήθηκε για κλοπή, γι’ αυτό και δεν θα τον βρείτε στις σχετικές λίστες), και δεύτερον, ο τρόπος παιχνιδιού του (πρώτη επιλογή κάρφωμα, στυγνή εκμετάλλευση των αθλητικών προσόντων) έγινε η απόλυτη μόδα περίπου 15-20 χρόνια αργότερα.

Στην πραγματικότητα, ο Κεμπ αναμενόταν να παίξει για το Κεντάκι ή (κατόπιν) το Τρίνιτι Βάλεϊ (από το πρώτο εκδιώχθηκε όταν κατηγορήθηκε για κλοπή δύο χρυσών αλυσίδων πριν ξεκινήσει η σεζόν, στο δεύτερο δεν ήθελε να παίξει), αλλά στα τέλη του 1988 δήλωσε τη συμμετοχή του για τα ντραφτ της επόμενης σεζόν. Τα ψήγματα ταλέντου που είχε δείξει το ψηλό, αδύνατο αλλά πολύ αθλητικό παιδί, που κατέληξε τρίτο στην ψηφοφορία για το βραβείο Mr.Basketball στην Ιντιάνα, φάνηκαν αρκετά για τους Σηάτλ Σουπερσόνικς ώστε να τον επιλέξουν, αρκετά ψηλά για παίκτη που δεν έπαιξε στο κολέγιο, στο νούμερο 17.

Του πήρε ένα χρόνο για να ξεπεράσει το πολιτισμικό σοκ της διαφοράς Λυκείου και NBA, όντας ο νεότερος παίκτης σε όλη τη λίγκα, και χρειάστηκε αρκετή γυμναστική για να μπορέσει να εκμεταλλευτεί τα προσόντα του, αλλά και μαθητεία δίπλα στον Εξέιβιερ ΜακΝτάνιελ. Το Σεπτέμβριο του 1990, όμως, ήταν έτοιμος και άρχισε να αγγίζει το μέσο όρο νταμπλ-νταμπλ (15 πόντοι, 8.4 ριμπάουντ μ.ό.), το οποίο κράτησε για όλες τις επόμενες 6 σεζόν που αγωνίστηκε στο Σηάτλ. Μετά τη δεύτερη σεζόν του, ο announcer των Σόνικς, Κέβιν Κάλαμπρο, του κόλλησε και το προσωνύμιο “Reign Man” (σε ελεύθερη μετάφραση “ο Κυρίαρχος”).

Η περίοδος της «Βασιλείας»

Σταδιακά, ο εκρηκτικός Κεμπ έφτιαξε ένα φοβερό δίδυμο με τον Γκάρι Πέιτον. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον σε άμυνα και επίθεση και παρέα έγραψαν πιθανότατα το καλύτερο «lob duo» (από τις πάσες για άλει-ουπ από τον κοντό στον ψηλό) στην ιστορία του NBA. Γύρω τους στο Σηάτλ πρόσθεσαν ένα αξιοπρόσεκτο σύνολο για να δημιουργήσουν τους καλύτερους Σόνικς όλων των εποχών.

Με το παιχνίδι του Κεμπ να ωριμάζει, οι Σόνικς άρχισαν να κλείνουν χρονιές κοντά στις 60 νίκες. Το 1992-93, με 55-27 έφτασαν μέχρι τους τελικούς της Δύσης. Το 1993-94, είχαν το καλύτερο ρεκόρ στο NBA με 63-19, αλλά αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ, κατάληξη όμοια με του 1994-95 παρά το 57-25. Εντωμεταξύ, το καλοκαίρι του 1994, ετοιμαζόταν ανταλλαγή Πίπεν-Κεμπ που… χάλασε στις συζητήσεις επιστροφής του Τζόρνταν.

Έτσι ο Reign-Man έμεινε στη Δύση και έφερε την κορύφωση το 1995-96, με την επιστροφή της ομάδας στο ανακαινισμένο, νέο KeyArena όπου οι Σόνικς έγραψαν το εντυπωσιακό 64-18 με τον Κεμπ να έχει 19.6 πόντους, 11.4 ριμπάουντ και 56.1% εντός παιδιάς. Γύρω από το δίδυμο Πέιτον-Κεμπ, το ρόστερ είχε γεμίσει με παίκτες με ξεκάθαρους ρόλους: Ντέτλεφ Σρεμπφ, Σαμ Πέρκινς, Χέρσεϊ Χόκινς, Νέτι ΜακΜίλαν. Στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ απέκλεισαν με 3-1 το Σακραμέντο των Μιτς Ρίτσμοντ, Τάιους Έντνι και Σαρούνας Μαρτσουλιόνις. Στους ημιτελικούς της περιφέρειας πέταξαν έξω με σουήπ του φοβερούς περσινούς πρωταθλητές Ρόκετς (των Ολάζουον, Ντρέξλερ, Χόρι, Κασέλ, Σμιθ), με τον Κεμπ να έχει 21.8 πόντους και 13.8 ριμπάουντ στη σειρά. Στους τελικούς της Δύσης άφησαν πίσω και τους Τζαζ των Στόκτον-Μαλόουν, με τον Κεμπ να είναι πρώτος σκόρερ (26, με 8/12 δίποντα, 10/11 βολές) και ριμπάουντερ (14) του αγώνα στο έβδομο και καθοριστικό ματς.

Απ’ ό,τι φάνηκε η μόνη ομάδα εκείνης της εποχής που μπορούσε να σταματήσει τους «Υπερηχητικούς» του 1996 ήταν οι καλύτεροι Μπουλς της δεκαετίας. Παρά τα μεγάλα ματς του Κεμπ (23.3 πόντοι, 10 ριμπάουντ), οι Σόνικς υποτάχθηκαν στους τεράστιους Μπουλς, κατάφεραν όμως να πλησιάσουν στο 2-3 παρότι ξεκίνησαν με 0-3 και έγιναν έτσι η πρώτη ομάδα που φτάνει σε έκτο παιχνίδι των τελικών αν και ξεκινάει με 0-3 μετά το 1951 και τους Νικς.

Θεωρούμενος πια ένας από τους κορυφαίους της λίγκας, παράλληλα, αυτά τα χρόνια, ο Κεμπ συμμετείχε σε 6 συνεχόμενα All-Star Game (1993-1998), συμπεριλήφθηκε 3 φορές στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα του NBA (!994-1996), και έπαιξε με την Εθνική των ΗΠΑ (ίσως και Dream team 2) στο Παγκόσμιο του Τορόντο για να πάρει το χρυσό έχοντας 9.4 πόντους και 6.8 ριμπάουντ δίπλα σε, μεταξύ άλλων, Ο’Νιλ, Ρέτζι Μίλερ, Ουίλκινς, Ντούμαρς και Μόουρνινγκ.

Το επόμενο κεφάλαιο

Η επόμενη σεζόν, η τελευταία του Κεμπ στο Σηάτλ, θα ήταν το κύκνειο άσμα τόσο των καλύτερων Σόνικς όλων των εποχών, όσο και για το αχτύπητο δίδυμο Πέιτον-Κεμπ. Με νομικά προβλήματα και νέες οικονομικές απαιτήσεις (αναλυτικά αύριο) να τον ακολουθούν ο Κεμπ μετακόμισε στο Κλήβελαντ, όπου αν και βαρύτερος και λιγότερο εκρηκτικός, συνέχισε να αποδίδει στους ίδιους ρυθμούς (18.4 πόντοι, 9.1 ριμπάουντ στην τριετία), αν και οι Καβαλίερς δεν κατάφεραν τίποτα ιδιαίτερο.

Η ουσιαστική αγωνιστική πτώση ξεκίνησε την επόμενη σεζόν (2000-01), με τα εξωαγωνιστικά προβλήματα να υπερκαλύπτουν την αγωνιστική διάθεση και τον Κεμπ να κλείνει την καριέρα του με μέτριες χρονιές σε Πόρτλαντ και Ορλάντο και αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες επιστροφής. Το 2008 κοίταξε και προς την Ιταλία και τη Μοντεγκρανάρο, για να… το μετανιώσει λίγο αργότερα.

Πριν κλείσουμε το πρώτο μέρος, μια ματιά στα καλά χρόνια του Κεμπ. Τα καρφώματά που έκανε μέσα στα ματς θυμίζουν προσπάθειες διαγωνισμών σε all-star game:

Στο επόμενο μέρος του αφιερώματος για τον Σον Κεμπ, «Βίος και Πολιτεία», διαβάστε το απόλυτο χρονικό των αποτυχημένων επιλογών και των προβλημάτων της μπασκετικής καριέρας και προσωπικής ζωής του.

Α.Κ.