7 στα 54!

Δημοσιεύτηκε στις 8 Ιουνίου 2008

Το μεγάλο μπαμ που πολλοί περίμεναν μετά τη διάλυση της μεγάλης Μακάμπι των τριών συνεχόμενων final-4 Ευρωλίγκας (και των 2 τίτλων) έγινε φέτος στο πρωτάθλημα του Ισραήλ. Η Χαποέλ Χολόν κατάφερε αυτό που… δε γίνεται σχεδόν ποτέ (7 φορές σε 54 σεζόν) και κατέκτησε το πρωτάθλημα κερδίζοντας στον τελικό τη Μακάμπι με 73-72. Το ότι κανείς δεν περίμενε την έκπληξη, φάνηκε και από την ανάδειξη σε MVP του Τέρενς Μόρις!

Στην πραγματικότητα πάντως, η Χαποέλ Χολόν ήταν η πιο καλή και σταθερή ομάδα του πρωταθλήματος σε ολόκληρη τη διάρκεια της χρονιάς. Τερμάτισε πρώτη στην κανονική περίοδο, έστω και αν δεν πήρε ούτε ένα βαθμό στο αξέχαστο ματς με τη Χαποέλ Ιερουσαλήμ και αναγκάστηκε να παίξει αρκετά παιχνίδια κεκλεισμένων των θυρών. Είχε τον MVP της κανονικής περιόδου (Πι-Τζέι Τάκερ) αλλά και τον προπονητή της χρονιάς, Μίκι Ντόρσμαν, ο οποίος μετά από αυτόν τον τίτλο ανάγεται φυσικά σε προπονητή της δεκαετίας στη χώρα! Ο προηγούμενος που είχε πάρει τίτλο από την Μακάμπι δεν ήταν άλλος από τον Πίνι Γκέρσον, με τη Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν, το 1993. Επιπλέον, η νίκη της στον τελικό επί της Μακάμπι ήταν η τρίτη για φέτος, γεγονός που δείχνει ότι καθόλου τυχαίο δεν ήταν τελικά.

Το κατόρθωμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Χαποέλ Χολόν μέχρι πέρυσι αγωνιζόταν στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία! Είναι σύλλογος με μεγάλη ιστορία, αλλά είχε να παίξει τελικό από… καταβολής του πρωταθλήματος, όταν είχε βγει δεύτερη τις σεζόν 1953-54 και 1954-55. Αξίζει να αναφερθεί ότι τα χρώματα της ομάδας είναι μωβ-κίτρινο (σας θυμίζει κάτι;) λόγω της δωρεάς εμφανίσεων από έναν Αμερικανοεβραίο παράγοντα, φανατικό οπαδό των Λος Άντζελες Λέικερς! Αντίθετα με τη Χολόν, η ομάδα που έχει κάνει τις πιο πολλές επενδύσεις τα τελευταία χρόνια με σκοπό να εκθρονίσει τη Μακάμπι, η Χαποέλ Ιερουσαλήμ, δεν το κατάφερε τελικά και περιορίστηκε στα δύο συνεχόμενα κύπελλά Ισραήλ (πέρυσι και φέτος), στις δύο συμμετοχές στον τελικό (πέρυσι και πρόπερσι) και σε κάποιες καλές πορείες στο ULEB cup.

Στο Ισραήλ, βέβαια, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα και η Μακάμπι θα συνεχίσει να κυριαρχεί, άλλωστε όλοι γνωρίζουν ότι είναι η μόνη που έχει το ειδικό βάρος για να πρωταγωνιστεί στην Ευρωλίγκα (όπου έχει εγγυημένο συμβόλαιο). Πάντως, οι διοργανωτές του πρωταθλήματος έκαναν πολλές κινήσεις τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να αυξήσουν το ενδιαφέρον και να το κάνουν πιο ανταγωνιστικό. Η πιο σημαντική αποδείχθηκε η κατάργηση των τελικών στις 3 νίκες (εκεί όπου η Μακάμπι κέρδιζε 3-0 ή 3-1 για 11 χρόνια) και η διοργάνωση final-4 για τις τέσσερις πρώτες ομάδες του βαθμολογικού πίνακα.

Η χώρα παρότι λατρεύει την, «ομάδα του λαού», Μακάμπι, θέλει να βλέπει και έναν ανταγωνισμό και κάθε φορά που κάποια άλλη ομάδα κερδίζει το πρωτάθλημα, καταγράφεται ως… κοσμοϊστορικό γεγονός! Οι μόνοι που δεν το βλέπουν με καλό μάτι, σαφώς, είναι οι ιθύνοντες της ομάδας του Τελ Αβίβ, που ετοιμάζουν μεγάλες αλλαγές, ενώ ήδη ο Σβι Σερφ, παρά την εντυπωσιακή πορεία στην Ευρωλίγκα, μπήκε στη «μαύρη λίστα» των προπονητών που «έχασαν το πρωτάθλημα»!

Η επόμενη μέρα βρίσκει τη Μακάμπι να βάζει την τελευταία τελεία, κλείνοντας τον κύκλο της ομάδας που έγραψε τη δική της ιστορία στη μπασκετική Ευρώπη τον 21^ο αιώνα, με την αποχώρηση του μεγάλου Νικόλα Βούισιτς. Τα διαβάσετε και πριν από μερικές ημέρες από τον Rasheed, ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη κυκλοφορεί ελεύθερος! Στο ρόστερ, ωστόσο θα γίνουν και άλλες εκκαθαρίσεις, με τους μόνους που μάλλον μπορούν να νιώθουν σίγουροι να είναι οι πλέον νεαροί και ταλαντούχοι Ισραηλινοί της ομάδας: Χαλπερίν, Μπουρστάιν, Κάσπι, Ελιάχου.

Όσο για την άκρη του πάγκου, ο νέος προπονητής που αναλαμβάνει να οδηγήσει την ιστορική ομάδα είναι Έφι Μπιρενμπόιμ, πέρυσι στην Μπνέι Χασαρόν. Ο Μπιρενμπόιμ δεν είναι νέος, είναι πρώτος προπονητής εδώ και 23 χρόνια στην πρώτη κατηγορία του Ισραήλ, ενώ έχει οδηγήσει και τη Χαποέλ Ιερουσαλήμ στην Ευρωλίγκα του 1997-98. Έχει πετύχει σημαντικές εγχώριες επιτυχίες με τις ομάδες του, πάντα στη «σκιά» της Μακάμπι, ενώ κατέκτησε και το Κύπελλο Ισραήλ το 1995 με την Μπνέι Χερζλία. Το επικρατέστερο επιχείρημα για την πρόσληψή του φαίνεται να ήταν ότι φέτος κέρδισε με την ομάδα του 3 φορές την Μακάμπι στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ άλλη ομάδα, ενώ στους ημιτελικούς έχασε μόλις 55-57. Τώρα, το πού μπορεί να φτάσει με την ομάδα – σύμβολο του Ισραήλ, είναι άλλη ιστορία…