Η Ελλάδα μπορεί να μη βρεθεί εκεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το μπασκετικό τουρνουά του Λονδίνου δεν θα έχει αίγλη. Ήδη Ρωσία και Λιθουανία πήραν το εισιτήριο για να βρεθούν εκεί, ανεβάζοντας ακόμα περισσότερο το επίπεδο της διοργάνωσης. Όσο κι αν θα θέλαμε το τρίτο εισιτήριο από το προολυμπιακό να πάει σε ελληνικά χέρια, δυστυχώς θα δούμε μία από τις Νιγηρία και Δομινικανή Δημοκρατία (update 9/7: προκρίθηκε η Νιγηρία) στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Για τη μεγάλη γιορτή, Η.Π.Α. και Ισπανία έχουν ήδη ανακοινώσει τα ρόστερ τους και το συμπέρασμα είναι ένα: θα πέσουν κορμιά!
Οι Ισπανοί έχουν βγάλει δωδεκάδα εδώ και 20 ημέρες με τον αστερίσκο τυχόν τραυματισμού. Αν έρθει ένας τέτοιος υπάρχει ο Ράφα Μαρτίνεθ για 13ος, ενώ αν έρθει και δεύτερος ο Σέρτζιο Σκαριόλο θα πρέπει να ανακατέψει την τράπουλα. Εφόσον όλα κυλήσουν όπως τα θέλει ο Ιταλός προπονητής, η δωδεκάδα της Ισπανίας για το Λονδίνο θα έχει ως εξής:
Στο ασόδυο θα δούμε τους Χοσέ Καλντερόν (31, Τορόντο Ράπτορς), Βίκτορ Σάδα (28, Μπαρτσελόνα), Σέρχιο Ροντρίγκεθ (26, Ρεάλ Μαδρίτης), Σέρχιο Λιουλ (25, Ρεάλ Μαδρίτης), Χουάν Κάρλος Ναβάρο (32, Μπαρτσελόνα), το «3» θα μοιράζονται υπό φυσιολογικές συνθήκες και με βοήθεια από τους προηγούμενους οι Ρούντι Φερνάντεθ (27, Ρεάλ Μαδρίτης), Φερνάντο Σαν Εμετέριο (28, Κάχα Λαμποράλ), Βίκτορ Κλαβέρ (24, Βαλένθια), ενώ στη ρακέτα των Ισπανών θα υπάρχουν οι Παού Γκασόλ (32, Λος Άντζελες Λέικερς), Μαρκ Γκασόλ (27, Μέμφις Γκρίζλις), Σέρτζι Ιμπάκα (23, Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ) και Φελίπε Ρέγιες (32, Ρεάλ Μαδρίτης).
Το ρόστερ των Ισπανών είναι παντοδύναμο, καμία αμφιβολία γι’ αυτό, ενώ προέρχεται από δύο συνεχόμενα χρυσά σε Ευρωμπάσκετ (2009, 2011) και το ασημένιο τους Ολυμπιακούς του 2008, με άσχημη παρένθεση το Μουντομπάσκετ του 2010, όπου τερμάτισε 6η. Φέτος ο στόχος είναι το χρυσό, καθώς είναι πολύ δύσκολο αυτό το ρόστερ να έχει άλλη ευκαιρία σε Ολυμπιακούς αγώνες, μιας και το 2016 παίκτες όπως ο Καλντερόν, ο Ναβάρο, ο Παού Γκασόλ και ο Ρέγιες θα είναι πάνω από 35 ετών.
Οι Ισπανοί το 2008 πανηγύριζαν σαν τρελοί (αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα) το… ασημένιο απέναντι στους Αμερικάνους, αλλά φέτος θέλουν το κάτι παραπάνω. Το ρόστερ τους είναι μάλλον το καλύτερο όλων των εποχών, καθώς εκτός από τα ονόματα, που αν δεν υπάρξουν απρόοπτα θα είναι ίδια κατά τα 11/12 (έξω ο τραυματίας Ρούμπιο μέσα ο Ροντρίγκεθ), οι περισσότεροι παίκτες τους είναι στο καλύτερο σημείο της καριέρας τους (καλύτερο από το 2008). Η απουσία του Ρούμπιο σίγουρα είναι σημαντική, αλλά ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ φέτος έκανε αδιανόητη σεζόν με τη Ρεάλ και στα 26 του μοιάζει να επιβεβαιώνει όλα όσα ακούγονταν τόσα χρόνια για το διαμαντένιο ταλέντο του.
Για να φτάσουν οι Ισπανοί στο χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες ξέρουν ότι θα πρέπει σίγουρα να αμφισβητήσουν την κυριαρχία των Αμερικάνων, κυριαρχία που τη σύγχρονη εποχή (μετά το 1992) μόνο η Αργεντινή έχει καταφέρει να αμφισβητήσει.
Το αμερικάνικο ρόστερ
Το Σάββατο ο Μάικ Σιζέφκσι ανακοίνωσε τη δωδεκάδα των Η.Π.Α., με όλα τα υγιή αστέρια της ομάδας στο ρόστερ. Λείπει βεβίως ο Ντουάιτ Χάουαρντ, αλλά υπάρχει ο καλύτερος αμυντικός της χρονιάς, Τάισον Τσάντλερ, στη θέση του. Συνωστισμός στην περιφέρεια και είναι βέβαιο ότι τα τριαροτεσσάρια θα βγάλουν πολλή ώρα στο «4», καθώς ο Σιζέφσκι πήρε μόνο 2 καθαρούς ψηλούς στη δωδεκάδα.
Στο ασόδυο θα δούμε τους Κρις Πολ (27, Λος Άντζελες Κλίπερς), Ντερόν Ουίλιαμς (28, Μπρούκλιν Νετς), Ράσελ Ουέστμπρουκ (24, Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ), Κόμπι Μπράιαντ (34, Λος Άντζελες Λέικερς) και Τζέιμς Χάρντεν (23, Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ). Στο 3-4 θα κινούνται οι Καρμέλο Άντονι (28, Νιου Γιορκ Νικς), Κέβιν Ντουράντ (24, Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ), ΛεΜπρον Τζέιμς (28, Μαϊάμι Χιτ), Αντρέ Ιγκουοντάλα (28, Φιλαντέλφια Σίξερς) και Μπλέικ Γκρίφιν (23, Λος Άντζελες Κλίπερς), ενώ στις θέσεις των ψηλών θα παίζουν με βοήθεια από τους προηγούμενους οι Κέβιν Λοβ (24, Μινεσότα Τίμπεργουλβς) και Τάισον Τσάντλερ (30, Νιου Γιορκ Νικς).
Τέλος εποχής και για τους Αμερικανούς φέτος, αφού αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες λέει η λογική ότι θα είναι η τελευταία διοργάνωση του Κόμπι Μπράιαντ με τις Η.Π.Α., του Κόμπι που «στρατεύθηκε» εσπευσμένα το 2008 μετά από συνεχείς εθνικές αποτυχίες για να οδηγήσει τις Η.Π.Α. στο χρυσό στο Πεκίνο. Δεν έπαιξε στο Μουντομπάσκετ του 2010 και τώρα επιστρέφει ξανά σε Ολυμπιακούς, λογικά για το κύκνειο άσμα του με την εθνική.
Οι απουσίες των Ντέρικ Ρόουζ, Κρις Μπος, Ντουέιν Ουέιντ (δική του η άρνηση να παίξει, αφού ήθελε να… πληρωθεί για να το κάνει) και Ντουάιτ Χάουαρντ σίγουρα είναι σημαντικές για τις Η.Π.Α., ενώ εκτός θα είναι και ο ΛαΜάρκους Όλντριτζ. Η κοινή λογική επικράτησε και η κλήση του Λαμάρ Όντομ στις προπονήσεις όταν τα τεσσάρια είχαν λιγοστέψει επικίνδυνα δεν οδήγησε και σε θέση στη δωδεκάδα (θα γέλαγε κάθε πικραμένος τότε με τα όσα θα γίνονταν) και οι Αμερικάνοι ξέρουν ότι θα δουν τον Γκρίφιν και τον Τζέιμς για αρκετή ώρα στο «4» μέσα στα ματς. Αυτό κατά βάση θα τους δημιουργεί πλεονέκτημα στην επίθεση, αλλά απέναντι σε πεντάδες όπως μια πιθανή με τα δύο αδέρφια Γκασόλ στις θέσεις των ψηλών, η άμυνα θα είναι αρκετά δύσκολη. Ο Σιζέφσκι σίγουρα το έχει σκεφτεί και μένει να δούμε πώς θα αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις.
Η φετινή εθνική Η.Π.Α. μοιάζει πολύ γρήγορη και όντως αυτό έχουν ξεχωρίσει και τα μέλη της ως το μεγάλο της πλεονέκτημα, ενώ είναι και ιδιαίτερα… δυναμική, υπό την έννοια ότι με το υπάρχον ρόστερ μπορεί να αλλάξει πάρα πολλές πεντάδες. Με οδηγό προφανώς το Πεκίνο, όπου οι Η.Π.Α. και πάλι είχαν μόλις ένα σέντερ (Χάουαρντ), και ο Σιζέφσκι θυμάται ότι ο ψηλός των Μάτζικ τότε ήταν κακός σε όλο σχεδόν το τουρνουά, αλλά η ομάδα του πήρε το χρυσό. Τρεις κλασσικοί πλέι μέικερ και οι Ντουράντ, Τζέιμς, Μπράιαντ, Άντονι να πυροβολούν από τα άκρα, οι Η.Π.Α. μοιάζουν να μην έχουν να φοβηθούν πολλά.
Ο Ντουράντ πήρε σχεδόν μόνος του το Μουντομπάσκετ του 2010, όταν παίκτες όπως ο Κόμπι, ο ΛεΜπρον, ο Άντονι, είχαν γυρίσει την πλάτη στην ομάδα. Φέτος έχει μια απίστευτη παρέα στο πλευρό του και η λογική λέει ότι αν αυτή η ομάδα δέσει και παίξει σωστό μπάσκετ (και δεν θέλει ο καθένας μια μπάλα για να αποδείξει ότι είναι καλύτερος από τον διπλανό του) δεν μπορεί ουσιαστικά να χάσει, αφού το φετινό ρόστερ είναι ξεκάθαρα καλύτερο και από εκείνο του 2008.
Πού πάει το «ουσιαστικά;»; Ποιος θα αμφισβητήσει την κυριαρχία των Η.Π.Α.; Υπάρχουν 3-4 ομάδες που δεν θα τη δεχτούν εύκολα. Μπορεί να μην έχουν καλύτερο ρόστερ από τις Η.Π.Α., αλλά ομάδες όπως η Ρωσία μπορούν να ματσάρουν τις Η.Π.Α. στα κορμιά, αφού οι Ρώσοι έχουν ανεξάντλητο αριθμό φόργουορντ στο ρόστερ τους. Ομάδες όπως η Λιθουανία έχουν το «θράσος» να μη δέχονται ότι είναι χειρότερες από κανέναν, παίκτες με ταλέντο και εμπειρία NBA και αυτόν τον μπασκετικό… «κωλοπαιδισμό» που τόσο γουστάρουμε να βλέπουμε στο παρκέ.
Και, βεβαίως, ομάδες όπως η Αργεντινή, σε φθίνουσα αλήθεια πορεία, αλλά ποιος διαγράφει εκ των προτέρων ρόστερ με Σκόλα, Τζινόμπιλι, Πριτζιόνι, Νοτσιόνι, Ντελφίνο, Χάσεν; Τέλος, η Ισπανία έφτασε 2 λεπτά από τον θρίαμβο το 2008, για να χάσει με 118-107 τελικά. Φέτος μπορεί να μην το διατυμπανίζει, αλλά αν προσέξετε τις δηλώσεις των Ισπανών, αναζητούν εκδίκηση. Ακόμη, υπάρχει και η (συνήθως loser, αλλά πάντα με καλό ρόστερ) Γαλλία, με το τουρνουά να αναζητά την ομάδα-έκπληξη της χρονιάς.
Σίγουρα οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν ισχυρό φαβορί. Όμως, είναι επίσης σίγουρο ότι θα δούμε κάποια καταπληκτικά παιχνίδια, που έχουν την προοπτική να μας κρατήσουν καθηλωμένους. Οι Η.Π.Α. πλέον «ψαγμένες» (ας όψεται ο Σιζέφσκι βεβαίως) δεν θα κάνουν φιλικά της πλάκας. Θα παίξουν κατά σειρά με Βραζιλία, Μεγάλη Βρετανία, Αργεντινή και Ισπανία πριν τους Ολυμπιακούς σε μια προσπάθεια να ξέρουν τι τους περιμένει στο Λονδίνο.
Τα δικά μας φώτα το καλοκαίρι θα είναι στραμμένα στο μπασκετικό τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων, που είμαστε σίγουροι ότι θα μας δικαιώσει για το ενδιαφέρον μας. Κι αν πρόκειται για το τελευταίο του είδους του (εφόσον η FIBA συνεχίσει να θέλει να… ακολουθεί το ποδόσφαιρο), ας είναι τέτοιο που δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ.
Νίκος Κουσούλης