Δημοσιεύτηκε στις 13 Ιουνίου 2008
Διακόπτουμε το πρόγραμμά μας για να σας ανακοινώσουμε μια παγκόσμια αποκλειστικότητα. Ή μάλλον, μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Η ΕΟΚ και η Ελλάδα πρωτοτύπησαν και πάλι. Μην κοιτάτε που όλοι το πέρασαν στα ψιλά. Ξέρουμε γιατί. Εδώ όμως, δεν μπορώ να μην το γράψω.
Λίγοι θα είδατε ίσως ότι η ΕΟΚ (δηλαδή ο FIBA Europe που την ελέγχει), οι ομάδες της Α2 και ο ΠΣΑΚ συναντήθηκαν την Πέμπτη για να συζητήσουν για την ασφάλιση των αθλητών της Α2. Ακόμη λιγότεροι θα ξέρετε ότι ο ΠΣΑΚ αποχώρησε από τις συζητήσεις και ότι έβγαλε ανακοίνωση.
Ποιος ο λόγος να βγάλει ανακοίνωση ο ΠΣΑΚ για ένα θέμα το οποίο είχε… λυθεί πέρσι το καλοκαίρι; Έλα μου ντε…
Ας τα πάρω από την αρχή. Ο άνθρωπος που δέχεται τον μεγαλύτερο πόλεμο από την ελληνική ομοσπονδία μπάσκετ και τους αυλικούς της, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, πέρσι, όταν είναι ανακύψει το πρόβλημα με τους ανασφάλιστους (!!!) παίκτες της Α2, είχε, ως αντιπρόεδρος του ΠΣΑΚ, προτείνει να τους ασφαλίσουν οι διεθνείς της εθνικής, δίνοντας από τα δικά τους λεφτά, από τα λεφτά του πριμ για την 2η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η πρότασή του έγινε δεκτή και το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή. Η ομοσπονδία ξεφτιλίστηκε πλήρως και το κράτος αποφάσισε να περιορίσει την ξεφτίλα δηλώνοντας ότι θα καλύψει αυτό τα χρήματα της ασφάλισης των παικτών της Α2 (κάτι που πέρασε από χίλια κύματα για να γίνει). Έπρεπε να το πει ο Παπαδόπουλος και ο Ντικούδης για να ασφαλιστούν οι παίκτες της δεύτερης τη τάξει διοργάνωσης στην Ελλάδα.
Τότε ήταν που έπεσαν σε δυσμένεια στην ΕΟΚ και οι δύο (δεν μου βγάζετε από το μυαλό ότι ο Ντικούδης «τελείωσε» από τον Παναθηναϊκό και για εξωαγωνιστικούς λόγους). Από τότε ήταν που ο Παπαδόπουλος, ως πρωτεργάτης της κίνησης-πρότασης αποχής έγινε κόκκινο πανί για τη γνωστή δημοσιογραφική κλίκα. Η οποία προσλαμβάνει και απασχολεί ανασφάλιστους δημοσιογράφους τόσα χρόνια, οπότε είτε σκέφτηκε γιατί να ασφαλιστούν οι άλλοι, αφού οι δικοί μας δεν ασφαλίζονται, είτε λες να ξυπνήσουν και οι δικοί μας και να ζητάνε τα δικαιώματά τους;
Η λύση βεβαίως και ήταν προσωρινή (στην Ελλάδα ζούμε), οπότε φέτος το καλοκαίρι, η ΕΟΚ, τα σωματεία της Α2 και ο ΠΣΑΚ, κάθισαν να συζητήσουν για την ασφάλιση των αθλητών.
Και τα σωματεία της Α2, εκτός από Ολυμπιάδα και Ιωνικό, έριξαν στο τραπέζι την εξής πρωτοφανή, γελοία, εξευτελιστική για το ελληνικό μπάσκετ και απαράδεκτη πρόταση, η οποία και προφανώς θα γινόταν δεκτή από την ΕΟΚ: να χρησιμοποιούν οι παίκτες της Α2 μπλοκ παροχής υπηρεσιών και κατόπιν να προχωρήσουν στην αυτασφάλισή τους στο ΤΕΒΕ.
Μιλάμε ότι η βλακεία ορισμένων έχει γίνει θράσος άνευ προηγουμένου. Ο ΠΣΑΚ έφυγε από τη συζήτηση, κι έτσι πήρε λίγη (πολύ λίγη) δημοσιότητα το θέμα.
Εγώ έρχομαι να προτείνω κάτι άλλο: αφού οι ομάδες και η ΕΟΚ θέλουν να είναι οι παίκτες ελεύθεροι επαγγελματίες και όχι μισθωτοί, έτσι πρέπει να γίνει. Αλλά να μπορούν ως ελεύθεροι επαγγελματίες να δουλεύουν όπου θέλουν. Να ξεκινήσει ας πούμε ο Σιούτης του χρόνου στη ΜΕΝΤ, να παίξει 3 αγώνες, μετά να πάρει το μπλοκ του και να παίξει για τον Σπόρτιγκ, μετά να το πάρει και να πάει άλλου και ούτω καθ’ εξής. Γιατί όχι; Ελεύθερους επαγγελματίες δεν θέλουν; Να μην έχουν καμία ευθύνη πάνω στους παίκτες δεν θέλουν; Αλλά να έχουν όλα τα δικαιώματα μετά; Να τους ελέγχουν πλήρως χωρίς να δουλεύουν στην επιχείρησή τους, αφού θα είναι ελεύθεροι επαγγελματίες; Επειδή έχουμε ξεφύγει τελείως σε αυτή τη χώρα, κάποιος να τους κράξει γρήγορα, γιατί και η γελοιότητα έχει τα όριά της.
Οι ομάδες θέλουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Εγώ λέω, μήπως να τους πληρώνουμε εμείς και τα συμβόλαια; Να βγει νόμος που να λέει, «όσοι θέλετε να υπάρχει Α2, όσοι έχετε ποτέ παρακολουθήσει αγώνα Α2, από το γήπεδο ή τηλεοπτικά και όσοι ζείτε σε συνοικία που έχει ομάδα της Α2, καλείστε να περάσετε από την εφορία της περιοχής σας και να πληρώσετε τα συμβόλαια των παικτών της κοντινότερης σε εσάς ομάδας». Γελάτε; Το θεωρείτε αδιανόητο;
Ο ΠΣΑΚ στην ανακοίνωσή του αναρωτιέται αν αυτές οι πρακτικές θα πάνε μπροστά το άθλημα ή αν θα καταστρέψουν και θα διαλύσουν την Α2. Εγώ αναρωτιέμαι πώς αυτοί οι 12 που συμφώνησαν (μαζί με την ΕΟΚ) στην κίνηση αυτή κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι. Γιατί σε αυτή τη χώρα θέλουμε όλοι να είμαστε επιχειρηματίες με δικές μας επιχειρήσεις και λεφτά άλλων.
Και πριν κλείσω να θυμίσω και κάτι άλλο για να έχετε πιο γενική εικόνα του θέματος; Ο ΠΣΑΚ μέχρι να αναλάβουν ο Παπαδόπουλος με τον Ντικούδη ήταν απλώς… 4 αρχικά χωρίς νόημα. Ξέρετε πώς αντέδρασε ο ΠΣΑΚ (μέσω του νομικού συμβούλου του, Άρη Λυχναρά) όταν το 2006 ο Λάζος είχε μπει μπροστά και παρέα με τον Ντικούδη και αρκετούς άλλους διεθνείς (έχοντας τη στήριξη του Αλβέρτη, του Σιγάλα και του Γιαννάκη) ξεκίνησαν τον αγώνα για να κάνουν τον ΠΣΑΚ ισχυρό; Είχε κατηγορήσει τους παίκτες για «πραξικόπημα» λέγοντας ότι η αφύπνιση των παικτών είναι «αλητεία και αχαριστία» και καλούσε τον Μιχάλη Κακιούζη (ως αρχηγό της εθνικής) να «μην αφήσει μια φατρία παικτών με προεξάρχοντα τον Λάζαρο Παπαδόπουλο να δημιουργήσουν νέες καταστάσεις στον ΠΣΑΚ, […] γιατί είναι ιεροσυλία να εμφανίζονται αυτοί ως αυτόκλητοι σωτήρες του ελληνικού μπάσκετ». Το πιάσατε έτσι δεν είναι; Μη μου πείτε ότι δεν το πιάσατε το νόημα με το πρόβλημα που έχουν.
Ο Λάζος από τότε απορροφούσε τους κραδασμούς στην κόντρα, με τον ΠΣΑΚ να αλλάζει σελίδα και να γίνεται επιτέλους κάτι ουσιαστικό. Ας ελπίσουμε να παραμείνει, παρά τις προσπάθειες της γνωστής κλίκας που καταδυναστεύει το ελληνικό μπάσκετ. Τον Λάζο τον κυνηγούν γιατί θέλησε να αφυπνίσει τους Έλληνες παίκτες για τα δικαιώματά τους. Εμείς οι απ’ έξω, μπορούμε απλώς να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια των παικτών, ιδίως σε τέτοιους καιρούς.