Φτάσαμε, λοιπόν, στα νοκ άουτ των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα 8 φαβορί είναι οι 8 ομάδες που έφτασαν εκεί, εκπλήξεις δεν είδαμε στους ομίλους, παρά μόνο ίσως στη σειρά κατάταξης αυτών που προκρίθηκαν. Τα όσα προηγήθηκαν σβήνονται, οι δικαιολογίες στερεύουν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το πιο σημαντικό βάθρο για να κυνηγήσει κανείς την καταξίωση. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλοι θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Και είμαστε τυχεροί, γιατί και οι 4 προημιτελικοί έχουν ιδιαιτερότητες, προϊστορία, ειδικές συνθήκες, προεκτάσεις και θα μας χαρίσουν συγκινήσεις.
Η.Π.Α. – ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Με μια πρώτη ματιά είναι το πιο ξεκάθαρο ζευγάρι. Οι Αυστραλοί μάλλον είναι η πιο αδύνατη από τις 8 ομάδες και οι Αμερικανοί μάλλον είναι η πιο δυνατή. Οι δυο τους βρίσκονται στα δύο άκρα, αλλά θα πρέπει να παίξουν με 40 λεπτά να χωρίζουν τον νικητή από τα ημιτελικά. Αν οι Αμερικανοί κάνουν το λάθος να μπουν χαλαρά και να υποτιμήσουν την Αυστραλία, τότε να περιμένετε έκπληξη ακόμα και σε αυτό το ζευγάρι.
Όχι, δεν υποτιμά κανείς τις Η.Π.Α.. Όμως σε νοκ άουτ προημιτελικό κανείς δεν δικαιολογείται να μπει χαλαρά. Οι Αυστραλοί δηλώνουν ότι ονειρεύονται και κανείς δεν μπορεί να τους το στερήσει αυτό ως το βράδυ της Τετάρτης (το ματς είναι στις 00:15 καθώς οι Αμερικανοί είναι η ομάδα που παίζει σε prime time μιας και τραβά τον περισσότερο κόσμο).
Οι Αμερικανοί έχουν σίγουρα τον πρώτο λόγο. Αν οι Αυστραλοί κάνουν το λάθος να τρέξουν και να τους αφήσουν χώρους να κινούνται χωρίς κούραση στην επίθεση, τότε το ματς θα… γείρει εύκολα προς τη μία πλευρά.
Απ’ την άλλη, για να κυνηγήσουν τις πιθανότητές τους οι Αυστραλοί, θα πρέπει να στηριχτούν στη θεαματική τους ρακέτα. Εκεί ο Άντερσεν ξεχωρίζει, αλλά είναι και ο μόνος «σοφτ» ψηλός. Θα σκοράρει, αλλά δύσκολα θα φθείρει τους Αμερικανούς, που ίσως ρίξουν πάνω του Ντουράντ ή Άντονι. Απ’ την άλλη, το παιχνίδι αυτό είναι η ευκαιρία του Μπέινς και του Μάριτς για να ξεχωρίσουν. Πολύ δυνατοί ψηλοί, αν τροφοδοτηθούν σωστά και αποφασίσουν να παίξουν με το κορμί τους, είναι σίγουρο ότι θα προβληματίσουν τη φροντ λάιν των Αμερικανών.
Ο Σιζέφκσι το ξέρει αυτό. Το είδε να συμβαίνει με τη Λιθουανία, της οποίας οι παίκτες, ψηλοί και κοντοί, όποτε ήθελαν έμπαιναν στη ρακέτα του. Σίγουρα οι Η.Π.Α. έχουν το πλεονέκτημα και σίγουρα αν μπορέσουν να κουράσουν τους Αυστραλούς και να τους θολώσουν το μυαλό, θα κερδίσουν εύκολα.
Ο Μιλς με τον Ινγκλς θα έχουν αρκετή δουλειά, αν κάνει κάποιος από αυτούς την υπέρβαση επιθετικά, τότε ίσως δούμε ένα ενδιαφέρον από πλευράς εξέλιξης αγώνα. Αν όχι, τότε το ματς μπορεί να ξεφύγει από νωρίς. Και ο Ντελαβέντοβα θα παίξει ρόλο, ιδίως αν του μπουν τα τρίποντα. Οι Αυστραλοί θα πρέπει να κουράσουν τις Η.Π.Α. ώστε όταν οι Αμερικανοί βγαίνουν για το σουτ να είναι κουρασμένοι και να πέσουν έτσι τα ποσοστά τους.
Απ’ την άλλη, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι Η.Π.Α. θα κυνηγήσουν να παρασύρουν τους Αυστραλούς, που δεν φημίζονται και για την πνευματική τους ηρεμία στους αγώνες, ώστε να τρέξουν και να κάνουν το ματς run ‘n’ gun. Οι Αυστραλοί αρέσκονται σε τέτοιο είδος παιχνιδιού, αλλά τους Αμερικανούς δεν θα τους κερδίσουν.
Αν κάποιος σκόρερ των Αμερικανών «τραβήξει» από μακριά, τότε ίσως δούμε νωρίς το ουσιαστικό τέλος του ματς. Περιμένουμε ακόμα τον Κόμπι Μπράιαντ να κάνει εμφάνιση τους Αγώνες, καθότι ως τώρα μάλλον τουρίστας είναι παρά παίκτης. Οι Αμερικανοί έχουν 6-0 τα τελευταία 18 χρόνια με τους Αυστραλούς (από το 1994 και μετά).
ΡΩΣΙΑ – ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ
Οι Ρώσοι είναι πρώτοι, έχουν κάνει θεαματικές εμφανίσεις ως τώρα, έχουν δείξει ότι στη μέρα τους μπορούν να κερδίσουν οποιαδήποτε ομάδα, έχουν δείξει ότι μπορούν να γυρίσουν ακόμα και από το -20 απέναντι στους πιο σκληρούς και στους πιο καλούς.
Οι Λιθουανοί είναι μέτριοι, αν έλειπε το ματς με τους Αμερικανούς θα λέγαμε απογοητευτικοί. Έχουν χάσει κάθε ντέρμπι, σχετικά εύκολα, χωρίς να δείχνουν αυτά που τους ξεχωρίζουν στο μπάσκετ, το μυαλό, το γρήγορο μπάσκετ που διαφέρει από το αμερικάνικο στιλ. Δεν δείχνουν ότι μπορούν να κάνουν την υπέρβαση.
Όμως, ένας αγώνας ανάμεσα σε δύο χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, σίγουρα συγκινεί πάντα. Οι Λιθουανοί θυμήθηκαν την 8η Αυγούστου του 1992 όταν είχαν κερδίσει την τότε «Ομάδα Ένωσης» της διαλυμένης Σοβιετικής Ένωσης με 82-78 με 29 πόντους και 8 ριμπάουντ του Μαρτσουλιόνις και 27 πόντους, 16 ριμπάουντ του Σαμπόνις.
Το ματς σίγουρα θα είναι φορτισμένο, όχι τόσο πολιτικά πια, αλλά ο φανατισμός θα έχει ένα έξτρα… σπρώξιμο λόγω της γεωπολιτικής ιδιαιτερότητας του ματς. Οι Λιθουανοί παίρνουν πολύ σοβαρά τις μάχες με τη Ρωσία, οι Ρώσοι θέλουν τελικό στους Αγώνες, να δείξουν στους Ισπανούς ότι έκαναν λάθος που τους επέλεξαν για ημιτελικό.
Πλεονέκτημα θα έχει η ομάδα του Κιριλένκο, αν καταφέρει η άμυνά της να περιορίσει τους πλέι μέικερ των Λιθουανών, τότε η λιθουανική ομάδα θα κάνει πολλά λάθη. Ο Κλέιζα θα έχει πολλή δουλειά, αλλά και απέναντί του τους καλύτερους Ευρωπαίους αμυντικούς φόργουορντ, Χριάπα και Κιριλένκο. Γιασάιτις, Πότσιους και Σεϊμπούτις θα πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω, ενώ ο Βαλανσιούνας θα δώσει άνιση μάχη στη ρακέτα.
Εκεί Καούν και Μοζγκόφ αναμένεται να τον καταπιούν, ιδίως με τις εμφανίσεις του Λιθουανού στο τουρνουά. Πώς θα κερδίσουν οι Λιθουανοί; Θα πρέπει να δούμε μια πολύ μεγάλη παράσταση από τoν Γιασικεβίτσιους, τον Κλέιζα ή τον Καλνιέτις. Και δεν ξέρω αν θα φτάσει αυτό.
Αν ο Κιριλένκο δεν προβληματιστεί επιθετικά (15-20 πόντους με πάνω από 65% στα δίποντα δηλαδή) τότε οι Λιθουανοί δεν θα έχουν ιδιαίτερες ελπίδες, ιδίως αν οι Καούν-Μοζγκόφ βάλουν πάνω από 18-20 πόντους στη ρακέτα.
Φαβορί οι Ρώσοι, ορκισμένοι και φανατισμένοι οι Λιθουανοί, το σοβιετικό ντέρμπι θα είναι το καλύτερο ξεκίνημα στα προημιτελικά. Αρκεί να έχει κοιμηθεί καλά και ο Κλέιζα το προηγούμενο βράδυ και να μπορεί να παίξει στις 16:00. Η φετινή θεωρητική υπεροχή των Ρώσων δεν επιβεβαιώνεται πάντως από την παράδοση, αφού στις επίσημες αναμετρήσεις των δύο ομάδων από το 1997 και μετά το σκορ είναι 3-3 με την τελευταία νίκη να ανήκει στους Λιθουανούς. Πάλι ήταν Αύγουστος, πάλι ήταν Ολυμπιακοί Αγώνες (2008).
ΓΑΛΛΙΑ – ΙΣΠΑΝΙΑ
Άλλο ένα ενδιαφέρον ζευγάρι. Οι Ισπανοί έχουν πάρει τον αέρα των Γάλλων τα τελευταία χρόνια. Από το 1999 και μετά οι μεταξύ τους αναμετρήσεις είναι στο 4-2 υπέρ των Ισπανών, που κέρδισαν δύο φορές πέρσι τη Γαλλία. Όμως, στο φετινό Ολυμπιακό τουρνουά οι Γάλλοι πάνε στο μεταξύ τους ματς με 4-1 και οι Ισπανοί με 3-2. Οι Γάλλοι με 2-0 στα τελευταία δύο ματς, οι Ισπανοί με 0-2. Οι Γάλλοι με καθαρό μέτωπο, οι Ισπανοί ακούγοντας τα εξ αμάξης για τον τρόπο που έχασαν από τους Βραζιλιανους.
Ένα ζευγάρι που το έχουμε δει σε κάθε διοργάνωση των τελευταίων 3 χρόνων, ένα ζευγάρι που συνήθως τελειώνει με τους Ισπανούς να πανηγυρίζουν. Όμως, φέτος οι Γάλλοι δείχνουν να πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δείχνουν πιο σίγουροι για τους εαυτούς τους και σίγουρα έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις στο τουρνουά. Η βαριά ήττα από τις Η.Π.Α. τους αδικεί (είχαν 2/20 τρίποντα) και αυτό φάνηκε στα επόμενα ματς.
Οι Ισπανοί έχουν εκλάμψεις μεγαλείου, αλλά όχι σταθερή απόδοση. Έχουν Παού Γκασόλ σε τρομερή κατάσταση, αλλά τον Ναβάρο τραυματία και μέτριο. Έχουν Ιμπάκα και Μαρκ Γκασόλ, αλλά ο Καλντερόν είναι κατώτερος των περιστάσεων. Γενικώς, δεν παίζουν το μπάσκετ που θα περιμέναμε.
Απ’ την άλλη, ο Πάρκερ είναι τρομερός, με τον Μπατούμ να είναι ακόμα καλύτερος. Δίνει φέτος τις βοήθειες που ο Πάρκερ θέλει στην περιφέρεια, ενώ Τουριάφ, Σεραφάν, Τραορέ και Ντιό έχουν δέσει υπέροχα στη ρακέτα και μοιάζουν ως τώρα ανίκητοι εκεί.
Το ζευγάρι έχει ενδιαφέρον, οι ψηλοί των Ισπανών είναι πολύ πιο ποιοτικοί και ταλαντούχοι, αλλά οι Γάλλοι ξεκάθαρα καλύτεροι αμυντικοί, στην περιφέρεια η Γαλλία μάλλον έχει μικρό αβαντάζ ελέω Πάρκερ, παρότι οι Ισπανοί ίσως έχουν πιο πλήρες ρόστερ με πιο πολλές επιλογές. Ποιος θα κερδίσει; Η θεωρία λέει Ισπανία, το τουρνουά λέει Γαλλία, το ματς είναι στο 50-50 οριακό και σίγουρα θα απολαύσουμε μια μεγάλη μάχη.
Φέτος, μάλιστα, οι Γάλλοι δεν μοιάζουν να μπαίνουν με κόμπλεξ κατωτερότητας στα ντέρμπι όπως τις προηγούμενες χρονιές. Αν η παρέα του Παού Γκασόλ αποκλειστεί, ο διασυρμός μετά το ματς με τη Βραζιλία θα έχει πάει χαμένος. Οι Ισπανοί ρίσκαραν χάνοντας από τους Βραζιλιάνους, ουσιαστικά «έκοψαν» οποιαδήποτε δικαιολογία αποτυχίας από το μενού τους. Ουσιαστικά οτιδήποτε λιγότερο από παρουσία στον τελικό (αφού έχασαν για να βρουν εκεί τις Η.Π.Α.) λένε ότι θα είναι παταγώδης αποτυχία και η κριτική θα είναι αμείλικτη. Το ματς θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον (με ώρα έναρξης 18:15)…
ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Αν ήταν ποδοσφαιρική μάχη όλος ο πλανήτης θα ήταν κρεμασμένος από τα πόδια των πρωταγωνιστών στην απόλυτη μονομαχία του αθλήματος. Κι αν οι Βραζιλιάνοι μπορούν ακόμα να θεωρούν ότι το ποδοσφαιρικό τμήμα είναι πιο επιτυχημένο από το μπασκετικό, οι Αργεντινοί του 21ου αιώνα είναι υπερδύναμη στο μπάσκετ αλλά όχι και στο ποδόσφαιρο.
Πάνω απ’ όλα μιλάμε για μια παραδοσιακή μάχη, η Λατινική Αμερική είναι στις φλόγες, ο ηττημένος θα έχει ένα λόγο παραπάνω για να στενοχωρηθεί εκτός από τον αποκλεισμό: την αξιοπρέπειά του, το γόητρό του, το ότι θα σκύψει το κεφάλι στον «μισητό» εχθρό.
Από το 2009 έχουν βρεθεί 6 φορές, τα μεταξύ τους ντέρμπι είναι συνηθισμένα, η Βραζιλία έχει το πάνω χέρι με 4-2, τέσσερα από τα έξι ματς έληξαν με μονοψήφια διαφορά, ο αγώνας που είναι στις 22:00 το βράδυ της Τετάρτης είναι αγώνας υστεροφημίας για την παρέα του Τζινόμπιλι, αγώνας καταξίωσης για την παρέα του Σπλίτερ.
Αν έπαιζαν μόνο οι… βασικές πεντάδες, οι Αργεντινοί μάλλον θα κέρδιζαν κάθε ομάδα στον πλανήτη. Όμως, οι Βραζιλιάνοι είναι πιο νέοι, έχουν μεγαλύτερο βάθος, περισσότερες αλλαγές και ευτυχούν να έχουν έναν πλέι μέικερ τεράστιας κλάσης και σε τρομερή κατάσταση. Ο Χουέρτας κάνει απίστευτο τουρνουά, απεγκλωβισμένος από το καλούπι του Πασκουάλ που τον έκανε να μοιάζει κοινός θνητός το χειμώνα.
Στο στιλ που προτιμούν οι Βραζιλιάνοι ο Χουέρτας βγάζει όλο το οργανωτικό του ταλέντο. Με τον Πριτζιόνι σε κακή κατάσταση, ο Καμπάτσο θα τα βρει μπαστούνια στον άσο, ιδίως με τον Τέιλορ να ξεκουράζει τον Χουέρτας.
Στην υπόλοιπη περιφέρεια ο Τζινόμπιλι με τον Ντελφίνο είναι σαφέστατα καλύτερο ντουέτο από το Μπαρμπόσα-Τζοβανόνι-Μασάδο-Γκαρσία, και θα αντέξουν το 40λεπτο (με ανάσες από τον Χάσεν, ή τον Νοτσιόνι όποτε δεν βρίσκεται στο «4»). Αν ο Ντελφίνο είναι σε καλή μέρα, ο ανυπέρβλητος παίκτης που λέγεται Τζινόμπιλι μπορεί να κάνει τη διαφορά και να καθαρίσει το ματς. Αν παλεύει μόνος του σαφέστατα θα κουραστεί απέναντι στην άμυνα των Βραζιλιάνων.
Η μάχη της ρακέτας είναι εξίσου σημαντική και ιδιαίτερη. Απέναντι σε Σπλίτερ, Βαρεζάο, Νενέ, Βιεϊρά, οι Αργεντινοί παρατάσσουν τον απίστευτο Σκόλα. Ο Σκόλα ξέρει όσο μπάσκετ ξέρουν οι άλλοι 4 μαζί (συν άλλοι 5-10 ψηλοί ακόμα), με τον Νοτσιόνι να τον βοηθά στα ριμπάουντ και στο ξύλο στην άμυνα. Όμως, ο Κάμεριχς και οι δύο Γκουτιέρεζ δεν θα τους ξεκουράσουν αρκετά. Κανείς δεν μπορεί να περιμένει εμφάνιση ανάλογη με αυτή απέναντι στις Η.Π.Α. για τους Γκουτιέρεζ, με τον Σκόλα να βρίσκεται μπροστά σε 35λεπτο και να πρέπει να προστατευτεί κιόλας από τα φάουλ.
Δύσκολη η μονομαχία, η Αργεντινή έχει το τεράστιο ταλέντο σε σχεδόν κάθε θέση, η Βραζιλία τις καλές επιλογές με αλλαγές και βάθος. Αυτό ισορροπεί την κατάσταση, αλλά αν οι Αργεντινοί μείνουν χωρίς φάουλ και αντέξουν χωρίς να «σκάσουν» έχουν το πάνω χέρι. Χωρίς να περιμένει κανείς τη Βραζιλία να παραδοθεί εύκολα. Φέτος οι Βραζιλιάνοι αντιμετωπίζουν το τουρνουά ως πρόβα τζενεράλε για τους δικούς τους Ολυμπιακούς. Εκεί θα θέλουν σίγουρα βάθρο, εδώ έχουν δείξει ήδη στοιχεία ότι θα μπορούσαν να φτάσουν ως εκεί.
Και μην ξεχνάμε: έχασαν από τους Ρώσους με απίστευτο σουτ στην εκπνοή, κέρδισαν τους Ισπανούς (η ιστορία αυτό λέει), στα φιλικά κόντραραν τις Η.Π.Α. ως το τελευταίο τρίλεπτο κρατώντας τη στους 80 πόντους. Αυτή η Βραζιλία είναι πολύ σκληρή και οι Αργεντινοί θα πρέπει να τα δώσουν όλα για να περάσουν. Αλλά με Σκόλα-Τζινόμπιλι στο παρκέ, νιώθεις μια σιγουριά όσο να ‘ναι ότι θα χαμογελάσεις τελευταίος.
Νίκος Κουσούλης