Euroleague 2012-13 on AoB: Όμιλος C

Ξεκινά η Ευρωλίγκα την Πέμπτη και το Age of Basketball είναι εδώ για να κάνει μια πρώτη παρουσίαση των 24 ομάδων που θα στηθούν στην αφετηρία της φετινής διοργάνωσης, χωρισμένες σε 4 ομίλους. Στα σημαντικά, η Ευρωλίγκα φέτος αλλάζει πρόσωπο, το Top-16 γίνεται με δύο ομίλους των 8 ομάδων, διπλοί αγώνες. Δηλαδή τα ματς είναι πολύ περισσότερα από πέρσι για τις ομάδες, για να φτάσει κάποιος στα (best-of-five) νοκ άουτ θα πρέπει να παίξει 24 αγώνες από τους 16 που ήταν πέρσι.

Η πρώτη φάση περιλαμβάνει 4 ομίλους των 6 ομάδων, για να γίνει το πρώτο ξεσκαρτάρισμα. Από κάθε όμιλο προκρίνονται οι 4 ομάδες. Μετά την ανάλυση του Ομίλου A, ομίλου του Παναθηναϊκού, και του Ομίλου B, συνεχίζουμε με τον Όμιλο C, του πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακού. Ο πιο κολασμένος όμιλος της διοργάνωσης, με 5 ομάδες που έχουν ξεκάθαρες βλέψεις πρόκρισης αλλά ακόμη και βλέψεις για φάιναλ φορ:

Όμιλος C

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Πού βαδίζει: Ο πρωταθλητής Ευρώπης έχει (σχεδόν) ίδια υλικά αλλά μάλλον διαφορετική συνταγή από πέρσι, καθώς έχει αλλάξει ο μάγειρας. Ο Ολυμπιακός με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο του, καλείται να υπερασπιστεί το στέμμα του στην Ευρωλίγκα, κάτι διόλου εύκολο, άλλωστε μόνο η Μακάμπι έχει κατορθώσει να το κάνει τα τελευταία 20 χρόνια. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν είναι στον πάγκο πια, ο Μπαρτζώκας θα προσπαθήσει για την καθιέρωσή του, έχει μια ομάδα έτοιμη, στρωμένη, με δικές του πινελιές και σίγουρα όχι κορεσμένη. Μπορεί πέρσι ο Ολυμπιακός να κατέκτησε τους δύο βασικούς τίτλους, αλλά μια φορά δεν φτάνει για να σβήσει 15 χρόνια ανομβρίας.

Ο Βασίλης Σπανούλης θα είναι και φέτος ο ηγέτης του Ολυμπιακού, μετά τη σεζόν που τον ανέδειξε ως τον κορυφαίο παίκτη στην Ευρώπη. Στον άσο ο Έισι Λο έχει ήδη μπει στο κλίμα και δεν θα χρειαστεί δίμηνο προσαρμογής όπως πέρσι. Από κοντά Βαγγέλης Μάντζαρης και Κώστας Σλούκας περιμένουν τη χρονιά για να δείξουν ότι συνεχίζουν να κάνουν βήματα προς τα εμπρός.

Στο «2», δίπλα στον Σπανούλη υπάρχει ο Μαρτίνας Γκεσεβίτσιους, που με το φαρμακερό του σουτ θα προσφέρει λύσεις, αλλά και ο Δημήτρης Κατσίβελης, τον οποίο πέρσι πίστεψε ο Ίβκοβιτς και πρέπει να δείξει ότι έχτισε πάνω στα όσα κέρδισε. Ο Κώστας Παπανικολάου μετά από ένα αδιανόητο τρίμηνο στο τέλος της περσινής σεζόν, έχει γεμίσει με ελπίδα όλους τους Έλληνες μπασκετόφιλους ότι έχει τα φόντα να γίνει το καλύτερο τριάρι της χώρας στον 21ο αιώνα. Δύσκολα θα τον δούμε στην ημιάγρια κατάσταση του φάιναλ φορ (αν ήταν έτσι θα ήταν ένα από τα καλύτερα τριάρια στην Ευρώπη), όμως ούτε ο ίδιος θέλει να δει τον διστακτικό πιτσιρικά του 2011 ξανά στο παρκέ. Ο Παπανικολάου δεν θα… παίζει μόνος του στο «3» της ομάδας, καθώς ο Στράτος Περπέρογλου, άρτι αφιχθείς από το «αιώνια» αντίπαλο στρατόπεδο, θα προσφέρει ανταγωνισμό, λύσεις και εμπειρία. Στη ρακέτα, έμειναν ο Κάιλ Χάινς, ο Τζόι Ντόρσεϊ, ο Πέρο Άντιτς και ο Γιώργος Πρίντεζης, με τον Δημήτρη Μαυροειδή και τον Γιώργο Γεωργάκη να έρχονται.

Αν θέλουμε να είμαστε ψυχρά αντικειμενικοί ο Ολυμπιακός έχει καλύτερο ρόστερ από πέρσι, πιο γεμάτο και πιο ώριμο. Πολλά, όμως, θα εξαρτηθούν από το στήσιμο της ομάδας, τις αλλαγές που θα θέλει (σίγουρα) να κάνει ο Μπαρτζώκας, το αν οι παίκτες θα ακολουθήσουν, το αν ο κόσμος θα στηρίξει την ομάδα στις πρώτες στραβές, αλλά και από τον Βασίλη Σπανούλη. Πέρσι, ήταν σίγουρα ο καλύτερος ηγέτης στην Ευρώπη, ο τρόπος που έπαιζε οδήγησε τον Ολυμπιακό στο τρόπαιο. Μπορεί να επαναλάβει φέτος παρόμοια χρονιά; Δεν υπάρχει λόγος να απαντήσει κανείς όχι σε αυτό το ερώτημα, ίσα ίσα που ο φετινός Ολυμπιακός μοιάζει να έχει περισσότερες λύσεις από τον περσινό (λόγω εμπειρίας, παραστάσεων, ετοιμότητας, μετεγγραφών) και άρα να κάνει τη δουλειά του Σπανούλη ευκολότερη. Αφήστε, δε, που στο ασόδυο Σπανούλης, Λο, Σλούκας και Μάντζαρης έδειξαν ότι μπορούν να συνεργάζονται τέλεια. Τι καλύτερο αποδεικτικό γι’ αυτό από το ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Πού πηγαίνει: Είναι μια από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, σίγουρα. Είναι ομάδα που θα έχει υψηλή αυτοπεποίθηση, θα νιώθει σίγουρη για τον εαυτό της, λογικά δεν θα χάνει εύκολα κανένα ματς. Όμως, απ’ την άλλη, τα υλικά δεν κάνουν πάντα καλό το φαγητό, παίζει ρόλο και ο μάγειρας. Ο Μπαρτζώκας έχει μπροστά του το μεγαλύτερο στοίχημα της ζωής του, στοίχημα για το οποίο ετοιμαζόταν εδώ και πάρα πολλά χρόνια (ήταν κοινό μυστικό ότι κάποτε θα κάτσει στον πάγκο της ομάδας).

Αν τα καταφέρει, τότε ο Ολυμπιακός θα βρεθεί στο Λονδίνο, είναι ένα από τα μεγάλα φαβορί για να το καταφέρει. Αν όμως στραβώσουν τα πράγματα, μπορεί η χρονιά να χαθεί πριν το καταλάβει κανείς. Ιδίως αν δεν υπάρχει υπομονή και ηρεμία. Πάντως, οι «ερυθρόλευκοι» είναι φαβορί για να περάσουν στο Top-16, θα είναι φαβορί εκεί για τα προημιτελικά, και στα νοκ άουτ θα είναι φαβορί για το φάιναλ φορ. Ανεξαρτήτως αντιπάλου. Είναι οι πρωταθλητές Ευρώπης, η ομάδα που όλοι θέλουν να κερδίσουν, η ομάδα που ξεκινά με τις υψηλότερες απαιτήσεις από όλες στη διοργάνωση. Και χωρίς να έχει κατέβει σκαλί από πέρσι. Το αντίθετο μάλιστα.

ΚΑΧΑ ΛΑΜΠΟΡΑΛ

Πού βαδίζει: Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς έχει στα χέρια του μια δυνατή ομάδα την οποία θέλει να οδηγήσει ψηλά. Το κατά πόσο η κρυάδα της σφαλιάρας του να παίζεις χωρίς τον Τελέτοβιτς θα στοιχίσει στη Λαμποράλ, θα το δούμε μέσα στη χρονιά. Πάντως, το ρόστερ της δεν είναι φτωχό.

Στην περιφέρεια έχει τον Τέιλορ Ρότσεστι, σοβαρό πλέι μέικερ, πέρσι στη ΛεΜαν, Αμερικανός με διαβατήριο Μαυροβουνίου. Δίπλα του ο Κάρλος Καμπέθας, ο Μπραντ Όλεσον, ο Φαμπιέν Κοζέρ και ο Τόμας Ερτέλ, θα προσφέρουν πόντους και καλή άμυνα. Ο Φερνάντο Σαν Εμετέριο θα είναι το βασικό κλειδί στο «3», ενώ στη ρακέτα τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα με τον Αντρές Νοτσιόνι να κινείται μεταξύ «3» και «4» και να ξέρουμε από τώρα ότι θα παλέψει για κάθε ριμπάουντ και κάθε φάση, η εμπειρία του είναι εγγύηση. Δίπλα στον Νεμάνια Μπιέλιτσα που όλοι περιμένουν επιτέλους να κάνει το άλμα, ο Μίλκο Μπιέλιτσα, ενώ ο Ματσέι Λάμπε και ο Τίμπορ Πλάις γεμίζουν τη φροντ λάιν μαζί με τον Έντου Ερνάντεζ-Σονσέκα. Μια πάρα πολύ δυνατή φροντ λάιν, κάτι που θα καταλάβουν όλοι οι αντίπαλοί της μέσα στη σεζόν.

Πού πηγαίνει: Αν ο Ιβάνοβιτς βρει το κλειδί για να δέσει την ομάδα χωρίς γκρίνιες και μουρμούρες, τότε αυτή η Λαμποράλ μπορεί να ταξιδέψει στο Λονδίνο τον Μάη. Σίγουρα θα είναι από τις πιο δυνατές ομάδες της διοργάνωσης, έχει απίστευτες επιλογές και μεγάλο πλουραλισμό. Ξεκινά θεωρητικά από την 3η θέση του ομίλου, εκτός απροόπτου (τραυματισμοί, κόντρα Ιβάνοβιτς-παικτών) θα είναι στο Top-16, όπου θα είναι ένας από τους υποψήφιους για την πρόκριση στα προημιτελικά. Κι εκεί θα πουλήσει ακριβά το τομάρι της. Βέβαια, πολλά στηρίζονται πάνω σε Σαν Εμετέριο και Νοτσιόνι και πρέπει αμφότεροι να παραμείνουν υγιείς, αλλά αυτό ισχύει σχεδόν σε κάθε μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα (ΜακΚάλεμπ, Ρούντι, Διαμαντίδης, Σπανούλης, κτλ).

ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ

Πού βαδίζει: Με τον Οκτάι Μαχμουτί σε λιγότερο δύσβατους δρόμους από άλλες χρονιές. Η σιγουριά της εμπειρίας του δίνει φτερά στην Εφές, άλλωστε το πόσο σημαντική είναι παρουσία ενός καλού προπονητή στον πάγκο φάνηκε και πέρσι από την πορεία της Γαλατασαράι. Ο Μαχμουτί θα έχει αρκετά όπλα στη διάθεσή του, σε μια πολύ δυνατή ομάδα. Ο Τζόρνταν Φάρμαρ θα είναι το πρώτο βιολί της ομάδας, με τον Κερέμ Τουντζερί στον άσο, τον Τζαμόν Λούκας (τον πήρε μαζί του από τη Γαλατά), τον πολύπειρο και πολύ αθλητικό Σινάν Γκιουλέρ, τον δολοφονικό σουτέρ Σάσα Βούγιατσιτς, αλλά και πιτσιρικάδες όπως ο Ντόγκους Μπαλμπάι.

Στη ρακέτα ο Σεμίχ Ερντέν, ο Ντούσκο Σαβάνοβιτς και ο Στάνκο Μπάρατς συνθέτουν πιθανότατα την καλύτερη τριάδα ψηλών της διοργάνωσης, με τον Κερέμ Γκονλούμ και τον Ερμάλ Κούγκο, να ακολουθούν για να βοηθήσουν με την τεράστια εμπειρία τους.

Πού πηγαίνει: Αν ο Μαχμουτί σταθεί στο ύψος του (δεν έχουμε λόγο για να αμφιβάλλουμε) τότε η Εφές είναι ένα από τα 4 μεγαλύτερα φαβορί για το Λονδίνο. Δεν της λείπει τίποτα, από αθλητικά προσόντα, καλούς αμυντικούς, τρομερούς σκόρερ και ανίκητους ψηλούς, είτε γρήγορους και ευέλικτους με εξωτερικό παιχνίδι, είτε βαρείς και καλούς στη ρακέτα. Θα είναι αποτυχία αν αποκλειστεί οπουδήποτε πριν το Λονδίνο. Η μεγάλη αντίπαλος του Ολυμπιακού για την πρωτιά στον όμιλο, αλλά ακόμη και 4η να περάσει από την κανονική περίοδο, αυτομάτως θα είναι φαβορί στο Top-16. Με τέτοιο ρόστερ δεν γίνεται αλλιώς. Βέβαια, τα ίδια έχουμε γράψει πολλές φορές για τους Τούρκους και αυτοί βρίσκουν τρόπο να αυτοκαταστραφούν.

ΑΡΜΑΝΙ ΜΙΛΑΝΟ

Πού βαδίζει: Σέρτζιο Σκαριόλο στον πάγκο και μια ομάδα στο παρκέ ξεκάθαρα καλύτερη από την περσινή. Ο τρίτος όμιλος μοιάζει με κολαστήριο. Η Αρμάνι έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη και φέτος, θέλει τον τίτλο στην Ιταλία, να σπάσει τους 6 συνεχόμενους της Σιένα, να πάρει τον 1ο δικό της από το μακρινό 1996. Και φέτος έχει όλα τα φόντα να το πετύχει και να πάει καλά και στην Ευρωλίγκα. Στην περιφέρεια το μυαλό του Ομάρ Κουκ θα δουλεύει σε γρήγορες στροφές όλο το χρόνο, με τον Ροκ Στίπτσεβιτς δίπλα του, τον Τζάκοπο Τζακέτι, τον πολύπειρο Τζανλούκα Μπαζίλε, τον Αλεσάντρο Τζεντίλε και τον Κιθ Λάνγκφορντ, που υπόσχεται πόντους και συγκινήσεις. Ο Μαλίκ Χέρστον θα είναι η σύνδεση με τη ρακέτα, όπου υπάρχουν η σιγουριά του Αντώνη Φώτση, ο Γιάννης Μπουρούσης, ο Ρίτσαρντ Χέντριξ, ο Νίκολο Μέλι και ο «σκληρός» Ντέιβιντ Κιότι.

Πού πηγαίνει: Δεν της λείπει τίποτα, έχει πολύ καλό ρόστερ και μόνο της εμπόδιο είναι το γεγονός ότι κληρώθηκε στον πιο κολασμένο όμιλο της διοργάνωσης. Πέντε ομάδες για 4 θέσεις και κάποια θα μείνει εκτός. Λόγω (έλλειψης) ειδικού βάρους η Αρμάνι ξεκινά από την 4η-5η θέση μαζί με τη Ζαλγκίρις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να περάσει μια από τις άλλες τρεις. Θεωρώ ότι αν περάσει στο Top-16 μπορεί να βρεθεί στα προημιτελικά, αλλά δεν θα είναι φαβορί στο Top-16. Πάντως, η αποστολή της στην κανονική περίοδο είναι παράλογα δύσκολη με βάση το ρόστερ που έχει φτιάξει. Ολυμπιακός, Εφές και Λαμποράλ ξεκινούν ένα σκαλί πιο ψηλά, με την Αρμάνι να κυνηγά τη Ζαλγκίρις κατά βάση. Μια Ζαλγκίρις που φέτος δεν θα αστειεύεται καθόλου…

ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΚΑΟΥΝΑΣ

Πού βαδίζει: Η φετινή Ζαλγκίρις έχει ξεκάθαρα, χωρίς αστεία ή υπερβολές, το καλύτερο ρόστερ που είχε μετά το 1999. Το 1999 είχε πάρει την κούπα, φέτος έχει πλήρη ομάδα και πάρα πολύ υψηλές βλέψεις. Μια ματιά στα ονόματα που αποτελούν το ρόστερ της φτάνει για να πει κανείς «το αφεντικό τρελάθηκε». Το θέμα είναι τι θα κάνει και ο Χοάν Πλάθα, που θα κρατάει την μπαγκέτα. Συνήθως όταν δεν υπάρχουν υψηλές βλέψεις είναι καλός, όταν υπάρχουν απογοητεύει. Ας περιμένουμε να δούμε, γιατί και ο πρόεδρος της ομάδας δεν φημίζεται για την ψυχραιμία του και την υπομονή του. Τι έχει στο ρόστερ η Ζαλγκίρις;

Η περιφέρεια είναι γεμάτη με Ίμπι Τζάαμπερ, τον Κροάτη Μάρκο Πόποβιτς, Όλιβερ Λαφαγιέτ, Ριμάντας Καουκένας, Τρεμέλ Ντάρντεν αλλά και τους Άντας Γιουσκεβίτσιους, Μιντάουγκας Κουζμίνσκας, Βιτένης Λιπκεβίτσιους. Στη ρακέτα η κατάσταση είναι εξίσου καλή. Ντάριους και Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς παίζουν μαζί εδώ, Μάριο Ντέλας, Ρομπέρτας Γιαφτόκας, Παούλιους Γιανκούνας, Τάντας Κλιμαβίτσιους, συν τον Αμερικανό Τζεφ Φουτ, που προφανώς είναι το κερασάκι στην τούρτα. Χρειάστηκε γιατί Γιαφτόκας και Κλιμαβίτσιους θα μείνουν εκτός σίγουρα μέχρι τις αρχές του 2013. Πλήρες ρόστερ, με πολύ υψηλές βλέψεις.

Πού πηγαίνει: Από τη Ζαλγκίρις δεν λείπει τίποτα. Αν δει κάποιος το ρόστερ της θα μπορέσει να τη φανταστεί μέχρι και στο Λονδίνο υπό προϋποθέσεις. Έχει εμπειρία, ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στη λιθουανική αγορά, Αμερικανούς σκόρερ. Για μένα ερωτηματικά είναι μόνο ο Πλάθα και ο πρόεδρος της ομάδας. Ο πρώτος γιατί έχει «κάψει» και παλιότερα πολλά ρόστερ, ο δεύτερος γιατί έχει την υπομονή πεντάχρονου και την μπασκετική λογική ντοπαρισμένου Έλληνα παράγοντα.

Για το λόγο αυτό τη βάζω να ξεκινά από την 5η θέση του ομίλου, αλλά μην σας κάνει έκπληξη αν τη δείτε στο Top-16 και τα προημιτελικά. Με 7 διεθνείς Λιθουανούς, 3 πάρα πολύ καλούς Αμερικανούς και 2 πολύ καλούς Κροάτες, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από καμία άλλη ευρωπαϊκή ομάδα. Και η παρουσία της κάνει τον 3ο όμιλο τον χειρότερο (για τις ομάδες που βρίσκονται εδώ) με διαφορά στη διοργάνωση.

ΤΣΕΝΤΕΒΙΤΑ ΖΑΓΚΡΕΜΠ

Πού βαδίζει: Ο Καραμήτρος του ομίλου; Αν ήταν οπουδήποτε αλλού κανείς δεν θα την ξέγραφε εξαρχής. Πρώτον, έχει τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς στον πάγκο, ό,τι κι αν λέμε εμείς εδώ στην Ελλάδα (δεν φημιζόμαστε εξάλλου για τις μπασκετικές μας γνώσεις), ο Μάλκοβιτς είναι ήδη 41 χρόνια πρώτος προπονητής, έχει κατακτήσει τρόπαια σε κάθε χώρα και επίπεδο και είναι από τους πιο έμπειρους και ικανούς προπονητές στην ήπειρο.

Στο ρόστερ του ο Βλάντο Ιλιέφσκι, ο Μπρέισι Ράιτ (παλιός γνώριμος από τον Άρη), ο καταπληκτικός πασέρ Μαρκί Γκριν, ο πολύπειρος Μαρίνο Μπάζνταριτς, ο Μάρκο Καρ, ο ταλαντούχος Λούκα Μπάμπιτς με τους Μάρκο Τόμας και Μικαέλ Ζελαμπάλ, για να μιλήσουμε για μια υπερπλήρη περιφέρεια. Στη ρακέτα ο Μίρο Μπίλαν και ο Γκόραν Σάτον, πλαισιώνουν τον Λούκσα Άντριτς και τον Πρέντραγκ Σούπουτ (θα τον δούμε και στο 3).

Πού πηγαίνει: Έχει υπερπλήρη περιφέρεια και σχετικά αδύναμη φροντ λάιν. Ίσως ενισχυθεί με κάποιον Αμερικανό στην πορεία, πράγμα που θα τη δυναμώσει πολύ. Αν ήταν σε όμιλο όπως ο 2ος ή ο 4ος θα χτυπούσε στα ίσα την πρόκριση. Εδώ που βρίσκεται θα είναι θαύμα αν ξεφύγει από την 6η θέση. Σίγουρα αποτυχία, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές έχει πέσει στο λάκκο των λεόντων. Κάθε νίκη της θα είναι επιτυχία. Η χρονιά είναι πολύ δύσκολη. Αν ο Μάλκοβιτς κάνει καμιά πλάκα και περάσει, τότε θα μιλάμε για μεγάλη έκπληξη. Αλλά έκπληξη μιας καλής ομάδας, όχι κάποιου που δεν τον περίμενε κανείς.

Νίκος Κουσούλης