Δημοσιεύτηκε στις 7 Ιουλίου 2008
Η ιστορία του Έντι Γκρίφιν είναι στους περισσότερους γνωστή. Ο Γκρίφιν είναι ένας ακόμη παίκτης που δεν μπόρεσε ποτέ να επιβεβαιώσει το ταλέντο του και να κάνει καριέρα ανάλογη αυτού. Γεννημένος το 1982, ο Γκρίφιν από μικρός έδειξε ότι είχε ξεχωριστό ταλέντο στο μπάσκετ.
Με απίστευτα στατιστικά στο λύκειο, μπήκε το 2000-01 στο κολέγιο με τον τίτλο του «καλύτερου παίκτη στη χώρα» (Parade Magazine) και τη φήμη του καλύτερου πρωτοετή να τον ακολουθεί. Θεωρούταν ως ο καλύτερος παίκτης προερχόμενος από τη Φιλαντέλφια από την εποχή του Ρασίντ Ουάλας, ενώ όλοι συνέκριναν τις κινήσεις του στη ρακέτα με εκείνες του Ουίλτ Τσάμπερλεν. Αυτά και μόνο αρκούν για να δείξουν ότι ο Γκρίφιν ήταν παίκτης τεράστιων ικανοτήτων.
Στην πρώτη του χρονιά στο κολέγιο Σίτον Χολ είχε 17.8 πόντους, 10.7 ριμπάουντ και 4.4 τάπες και μάλιστα κατά τη διάρκεια της σεζόν πιστευόταν ότι θα ήταν το νούμερο 1 του ντραφτ του 2001. Το Sportning News τον ανέδειξε καλύτερο πρωτοετή των Η.Π.Α. και όλα έδειχναν ότι θα μονοπωλούσε το ενδιαφέρον των ομάδων στο ντραφτ.
Όμως, τα προβλήματα δεν άργησαν να έρθουν. Τους πραγματικούς λόγους που άρχισε να πίνει δεν τους ξέρει κανείς, αλλά από τον Ιανουάριο του 2001 η συμπεριφορά του άλλαξε. Ένας σοβαρός καυγάς με τον ετεροθαλή αδερφό του, Μάρβιν Πάουελ, προκρίνεται από πολλούς ως η αιτία όλων. Ο Πάουελ, που ήταν μεγαλύτερος από τον Γκρίφιν και ουσιαστικά τον είχε μεγαλώσει εκείνος, πέθανε από καρδιακή προσβολή λίγες ημέρες μετά τον καυγά του με τον Γκρίφιν.
Το Ιανουάριο του 2001, ο Γκρίφιν πλακώθηκε στο ξύλο με έναν συμπαίκτη του στο Σίτον Χολ και ο αντίκτυπος αυτού ήταν να διαλυθεί ουσιαστικά η ομάδα μπάσκετ του κολεγίου εκείνη τη σεζόν. Μετά από απίστευτης έντασης καταστάσεις ο Γκρίφιν αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ του 2001, μετά από μόλις 1 χρονιά στο κολέγιο. Όμως, η συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια της χρονιάς και τα όσα έγιναν στο Σίτον Χολ, είχαν ως αποτέλεσμα να πέσει στο νούμερο 7 του ντραφτ, όπου επιλέχθηκε από τους Νιου Τζέρσεϊ Νετς. Οι Νετς τον αντάλλαξαν αμέσως στους Ρόκετς για τον Τζέισον Κόλινς, τον Μπράντον Άρμστρονγκ και τον Ρίτσαρντ Τζέφερσον.
Στην αρχή όλα έβαιναν φυσιολογικά. Τη ρούκι χρονιά του είχε σε 73 αγώνες 8.8 πόντους, 5.7 ριμπάουντ και 1.84 τάπες, ενώ και τη δεύτερη κυμάνθηκε στα ίδια επίπεδα. Το πρόβλημα με το αλκοόλ, το οποίο οι ομάδες προσπαθούσαν να παραβλέπουν εξαιτίας του ταλέντου του, έγινε τεράστιο στην αρχή του 2003-04. Έχανε προπονήσεις των Ρόκετς, μέχρι και πτήση για αγώνα της ομάδας, με αποτέλεσμα το Χιούστον να τον αποδεσμεύσει τον Δεκέμβρη. Αμέσως τον υπέγραψαν οι Νετς, αλλά πέρασε όλη τη χρονιά 2003-04 σε κέντρο αποτοξίνωσης από το αλκοόλ και δεν αγωνίστηκε καθόλου.
Όταν επέστρεψε, οι Τίμπεργουλβς εμπιστεύτηκαν το ταλέντο του και τη χρονιά 2004-05 έκανε αξιόλογα παιχνίδια με μέσους όρους που θύμιζαν τη ρούκι σεζόν του. Την επόμενη, υπέγραψε για 3 χρόνια με τη Μινεσότα, αλλά τα προβλήματα με το αλκοόλ έκαναν ξανά την εμφάνισή τους. Τα στατιστικά του σε όλες τις κατηγορίες, πλην των ταπών, έπεσαν σημαντικά και τον Μάρτιο του 2007 οι Τίμπεργουλβς αποφάσισαν να τον αποδεσμεύσουν, καθώς δεν φαινόταν να έχει τη δύναμη να ξεπεράσει το πρόβλημα αλκοολισμού, που θα του στοίχιζε εν τέλει τη ζωή του.
Από το 2004, ο Γκρίφιν μπήκε μέχρι και φυλακή (για 11 ημέρες) για επίθεση (μεθυσμένος) και ξυλοδαρμό της κοπέλας του. Το 2006 η κατάσταση χειροτέρεψε όταν μεθυσμένος έβλεπε ταινία πορνό στο αυτοκίνητο, ενώ οδηγούσε, και τράκαρε με άλλο διερχόμενο όχημα. Αφού πήγε σε κοντινό μίνι μάρκετ, με την κάμερα ασφαλείας να τον καταγράφει να λέει ξανά και ξανά: «Είμαι μεθυσμένος, δεν έχω δίπλωμα οδήγησης», ο Γκρίφιν είπε στον άντρα που τράκαρε ότι θα του έπαιρνε καινούργιο αμάξι! Η αστυνομία πήγε στη σκηνή, αλλά δεν υπέβαλε τον Γκρίφιν σε αλκοτέστ και με τους δύο άντρες να τα έχουν βρει (για το… νέο αμάξι του θύματος), δεν ασκήθηκαν κατηγορίες.
Το τραγικό τέλος γράφτηκε τον Αύγουστο του 2007, στη 1:30 τα ξημερώματα της 17ης. Ο Γκρίφιν οδηγούσε μεθυσμένος (το αλκοόλ στο αίμα του ήταν 3,5 φορές πάνω από το επιτρεπτό όριο) και αγνόησε προειδοποιητικό σήμα διάβασης τρένου, με αποτέλεσμα να χτυπηθεί από διερχόμενη αμαξοστοιχία και να σκοτωθεί επιτόπου. Το αυτοκίνητό του κάηκε ολοσχερώς, όπως και το σώμα του Γκρίφιν, που αναγνωρίστηκε αρκετές ημέρες αργότερα από την οδοντοστοιχία του.
Ο Γκρίφιν βρισκόταν σε συζητήσεις με αρκετές ομάδες της Ευρώπης εκείνη την περίοδο, προσπαθώντας να αναβιώσει την καριέρα του στην Ευρωλίγκα. Το NBA πέρασε το θάνατο στα ψιλά, εκμεταλλευόμενο το γεγονός ότι ο Γκρίφιν δεν ήταν ενεργός παίκτης της λίγκας. Όμως, παραμένουν καταγεγραμμένα αρκετά περιστατικά από το 2001 στα οποία αναφέρθηκε το πρόβλημα αλκοολισμού του παίκτη, με τη λίγκα να μην κάνει (ούτε εδώ) καμία απολύτως κίνηση, προς καμία απολύτως κατεύθυνση. Απλώς παρατηρούσε το αλκοόλ να οδηγεί τον Γκρίφιν με μαθηματική ακρίβεια προς το θάνατο. Η συζήτηση για τις ευθύνες της λίγκας άνοιξε και πάλι, αλλά γρήγορα έκλεισε χωρίς να υπάρξει και πάλι κανένα αποτέλεσμα και καμία ουσιαστική απόφαση.