Θέλουμε ένα (τρόπαιο) και τον Αύγουστο!

Δημοσιεύτηκε στις 10 Ιουλίου 2008

Πώς την είδατε την εθνική μας; Σας άρεσε; Το προολυμπιακό αρχίζει σε 5 ημέρες και η Ελλάδα δείχνει έτοιμη να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, χωρίς να προβληματιστεί. Όπως μου είπε και ο μεγάλος Ντιρκ Νοβίτσκι (προσεχώς στο sportnet η συνέντευξη) «κανείς δεν θέλει να παίξει με τους Έλληνες». Έτσι είναι τα πράγματα, αλλά η εθνική ακόμα… δεν έχει προκριθεί. Το προολυμπιακό είναι περίεργη διοργάνωση, υπό την έννοια ότι αρχίζει… την άλλη Παρασκευή. Τον Λίβανο θα τον κερδίσουμε τη Δευτέρα, οπότε θα προκριθούμε στα προημιτελικά. Εκεί, η εθνική θα κληθεί σε δύο ημέρες να δώσει 2 αγώνες για να πάρει την πρόκριση με δύο νίκες. Ας ελπίσουμε να μην χρειαστεί και τρίτο ματς (μικρός τελικός). Η Ελλάδα δεν έχει περάσει ποτέ από προολυμπιακό τουρνουά, αλλά ας μην γελιόμαστε, οι εποχές (και το ρόστερ) έχουν αλλάξει.

Η εθνική μπαίνει ως το απόλυτο φαβορί στο προολυμπιακό και επιβάλλεται να επιβεβαιώσει τον τίτλο της. Η Δευτέρα είναι κοντά, αλλά ας δούμε λίγο τι έχουμε και μας λείπει.

Η εθνική δείχνει πολύ πιο ξεκούραστη από πέρσι και με καλύτερη ψυχολογία. Και τα δύο αυτά είναι βασικά για την πορεία σε κάθε μεγάλη διοργάνωση. Οι διεθνείς έδωσαν 5 φιλικά σε 6 ημέρες και με ταξίδι στο ενδιάμεσο, αλλά δεν φάνηκε να χάνουν τη φρεσκάδα τους. Έχει φέτος κερδίσει τον Μπουρούση, τον Βασιλόπουλο, αλλά και τον Φώτση. Οι δύο πρώτοι κάνουν κάθε χρόνο τεράστια άλματα προόδου, ενώ ο Φώτσης μοιάζει πιο ώριμος από ποτέ στο παιχνίδι του. Επίσης, έχει τους 4 κύριους περιφερειακούς σε εκπληκτική κατάσταση. Παπαλουκάς, Διαμαντίδης, Ζήσης και Σπανούλης δείχνουν φέτος πολύ καλύτερα από την περσινή χρονιά. Άρα, η αισιοδοξία για το φετινό καλοκαίρι ξεχειλίζει.

Τι λείπει ακόμα; Μια μεγαλύτερη ηρεμία στον τρόπο παιχνιδιού, η οποία όμως φάνηκε μέρα με τη μέρα ότι σιγά σιγά βγαίνει στους παίκτες. Ο καλός Κώστας Τσαρτσαρής, ο οποίος είναι ο μόνος παίκτης ως τώρα που δείχνει να μην έχει δυνάμεις να ακολουθήσει το ρυθμό των άλλων. Ένας Πελεκάνος που να μπορεί να προσφέρει πολλά σε μικρό διάστημα συμμετοχής. Ο Μιχάλης καθόταν ένα χρόνο στον πάγκο της Ρεάλ (ελέω Πλάθα) και αυτό θα του στοιχίσει, καθώς χρειάζεται αγώνες για να βρει ξανά το ρυθμό του.

Η Ελλάδα παίζει την ίδια άμυνα με τις προηγούμενες χρονιές, έχοντας το συν του Μπουρούση, που προσφέρει απίστευτη ενέργεια στη ρακέτα, σε κάθε ματς της έχει 3-4 πεντάλεπτα (στη χειρότερη περίπτωση) που εγκλωβίζει τον αντίπαλο και στη σούμα της προσφέρουν 8-10 πόντους προβάδισμα. Έχει πλέον αυτοματισμούς στην επίθεση και παίκτες ώριμους να εκτελέσουν σωστά όταν δουν την καλύτερη επιλογή. Για τις αρετές της θα τα πούμε αναλυτικά πιο μετά, ας δούμε λίγο τώρα τη μάχη για τη δωδεκάδα.

Ήδη Ξανθόπουλος, Βουγιούκας και Καλαμπόκης αποχαιρέτησαν, καθώς ανακοινώθηκε ότι δεν θα είναι στο προολυμπιακό. Οπότε πάμε στα όσα είχαμε πει προχτές. Στους τέσσερις. Όμως, στο ματς με τους Κροάτες προστέθηκε ένα ακόμη υποερώτημα στο δίλημμα. Ο Γιαννάκης δοκίμασε για εύλογο χρονικό διάστημα στην ίδια πεντάδα Μπουρούση-Γλυνιαδάκη-Πρίντεζη. Αυτό μόνο ένα μπορεί να σημαίνει: ότι σκέφτεται μήπως πάρει τους δύο ψηλούς μαζί του και κανέναν περιφερειακό. Η αλήθεια είναι ότι Πρίντεζης και Γλυνιαδάκης δείχνουν πιο έτοιμοι από Τσαλδάρη και Περπέρογλου για να βοηθήσουν. Αν ένας από τους δύο κοπεί, τότε θα πληρώσει το γεγονός ότι χρειάζεται περιφερειακός για λόγους ισορροπίας.

Τους Γλυνιαδάκη και Πρίντεζη τους ξέρουμε και γνωρίζουμε τι μπορεί να προσφέρει ο ένας σε σχέση με τον άλλον στο ρόστερ της ομάδας. Ο Πρίντεζης προφανώς και δεν είναι έτοιμος να παίξει τριάρι και δοκιμάστηκε για «πεντάδες ανάγκης» που τυχόν θα προκύψουν, αν επιλεγούν στη δωδεκάδα οι δύο ψηλοί.

Η λογική λέει ότι ο Γιαννάκης δεν θα το τολμήσει, αν και δεν μπορώ παρά να ομολογήσω ότι είναι ιδιαίτερα προκλητικό να δούμε το αποτέλεσμα μιας πανίσχυρης κοντά στο καλάθι εθνικής, η οποία θα έχει 4 από τους καλύτερους περιφερειακούς στην Ευρώπη, συν τον Πελεκάνο. Για το «3» υπάρχει και ο Βασιλόπουλος, αλλά με αυτή τη δωδεκάδα οι 4 θα πρέπει να ξεχάσουν τις τυχόν ανάσες που θα έπαιρναν από Περπέρογλου (ή Τσαλδάρη).

Στην άλλη επιλογή, αυτή του ενός κοντού με τον έναν ψηλό, ο Περπέρογλου φαίνεται να κερδίζει στο νήμα τον Τσαλδάρη, ενώ ανάμεσα στους Πρίντεζη και Γλυνιαδάκη, ο Γιαννάκης προφανώς δυσκολεύεται αρκετά να επιλέξει. Δικαιολογημένα. Και οι δύο είναι πολύ καλοί, αλλά προσφέρουν με διαφορετικό τρόπο και από διαφορετική θέση. Η επιλογή θα γίνει (αν μπει ένας μόνο ψηλός στη δωδεκάδα) με βάση τους άλλους. Δηλαδή αν κριθεί ότι θέλει ενίσχυση και βοήθεια το Φώτσης-Βασιλόπουλος ή το Τσαρτσαρής-Σχορτσιανίτης, με τον Μπουρούση να παίζει μπαλαντέρ και στις δύο θέσεις. Αν βαρύνει ότι ο Βασιλόπουλος θα παίζει τριάρι, ο Πρίντεζης θα είναι στη δωδεκάδα, αν βαρύνει ότι ο Τσαρτσαρής δεν δείχνει ακόμη έτοιμος, τότε θα είναι ο Γλυνιαδάκης. Θα μάθουμε πολύ σύντομα.