Όταν το χέρι θεωρείται… μπάλα!

Έχουμε μιλήσει κατά καιρούς για παράξενους κανονισμούς, για κανονισμούς που υπήρχαν και χάθηκαν, για κανονισμούς που άλλαξαν για συγκεκριμένους λόγους και εξαιτίας μιας φάσης ή ενός παίκτη. Σήμερα, θα ασχοληθούμε με κάτι που είδαμε σε ματς του NBA στις 16 Νοεμβρίου και το οποίο έχει ξεσηκώσει τεράστια συζήτηση, κυρίως από φίλους του αθλήματος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πρόκειται για τη φάση με την τάπα του Νικολά Μπατούμ στον Ομέρ Ασίκ στο τέλος του αγώνα των Μπλέιζερς με τους Ρόκετς. Ο Ασίκ πάει για κάρφωμα, ο Μπατούμ έρχεται από το πλάι και τον ταπώνει. Το NBA είχε τη φάση στο νο.3 του Top-10 της ημέρας για να ξεσπάσει… θύελλα ειρωνειών για την επιλογή και «καυγάδες» για το φάουλ του Μπατούμ. Η φάση:

Ξεκάθαρο φάουλ, έτσι;

Όχι! Η φάση είναι «πεντακάθαρη», ο Μπατούμ κάνει μια ξεκάθαρα κανονική τάπα. Είμαι παράλογος; Δεν βλέπω καλά ή βλέπω άλλη φάση; Τίποτα από αυτά. Απλώς, υπάρχει κανονισμός που αναφέρεται στη φάση και επεξήγηση από το NBA που την ξεκαθαρίζει.

Ο Κανονισμός νο.12, στο δεύτερο τμήμα του, στο «B.1.e» που μιλά για τα ατομικά φάουλ αναφέρει:

«Επαφή που συμβαίνει στο χέρι του επιτιθέμενου παίκτη, όταν το χέρι αυτό είναι σε επαφή με την μπάλα, είναι σύννομη».

Μοναδική εξαίρεση, λέει το άρθρο, η μπουνιά ή το αντιαθλητικό φάουλ.

Παρά τη φράση αυτή, πολύς κόσμος δεν καταλάβαινε τον κανονισμό, με αποτέλεσμα και την επακόλουθη γκρίνια μετά από φάσεις τέτοιες. Έτσι, το NBA τον Ιανουάριο του 2012 αναγκάστηκε να βγάλει οδηγίες σχετικά με τους «πιο παρανοημένους κανονισμούς του NBA».

Στο κείμενο αυτό υπάρχουν 13 κανονισμοί, οι οποίοι επεξηγούνται, για να λυθούν οι όποιες απορίες. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο δικός μας, ο οποίος αναφέρεται ως «οριακή/τυχαία επαφή».

Λέει, λοιπόν, επεξήγηση ότι: «Παρότι κάποια επαφή μπορεί να επέλθει στη διάρκεια ενός αγώνα, αυτό δεν σημαίνει ότι απαραιτήτως έγινε και φάουλ. Η επαφή που είναι τυχαία στην προσπάθεια ενός παίκτη να μαρκάρει έναν αντίπαλο ή να εκτελέσει κανονική αμυντική ή επιθετική κίνηση, δεν πρέπει να θεωρείται παράνομη. […] Το χέρι θεωρείται ‘Μέρος της μπάλας’ όταν είναι σε επαφή με την μπάλα. Άρα, δεν είναι φάουλ αν ένας αμυντικός παίκτης έχει φυσιολογική επαφή με το χέρι του επιτιθέμενου παίκτη, όταν αυτό είναι σε επαφή με την μπάλα». Η φυσιολογική επαφή σημαίνει την επαφή που δεν είναι αντιαθλητικό φάουλ.

Ο κανονισμός αυτός και η παραπάνω φάση, σίγουρα μας φαίνονται πολύ ξένα συγκριτικά με όσα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα ματς ή με όσα έχουμε δει να σφυρίζονται. Ο βασικός λόγος είναι ότι (εκτός του ότι ελάχιστοι από εμάς ξέρουν τους πλήρεις κανονισμούς, μιας και μπάσκετ παρακολουθούμε για διασκέδαση και όχι για δουλειά) τέτοιος κανονισμός δεν υπάρχει στη FIBA.

Στον κανονισμό 33.11 για τη FIBA λέει ότι «Το άγγιγμα ενός αντιπάλου με το χέρι ή τα χέρια δεν είναι, εξ ορισμού, φάουλ. Οι διαιτητές πρέπει να αποφασίσουν αν ο παίκτης που ξεκίνησε την επαφή κερδίζει πλεονέκτημα. Αν η επαφή που ξεκίνησε από έναν παίκτη περιορίζει καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ελευθερία κίνησης ενός αντιπάλου, τότε η επαφή αυτή είναι φάουλ».

Αυτή η τελευταία πρόταση ουσιαστικά είναι η διαφορά ανάμεσα στο μπάσκετ των δύο σχολών. Η φάση με τον Μπατούμ θα ήταν φάουλ αν το παιχνίδι γινόταν με κανονισμούς FIBA, αλλά στο NBA κανονικά δεν είναι φάουλ, εφόσον το χέρι του Ασίκ θεωρείται «μέρος της μπάλας» μιας και έχει επαφή με αυτή. Γι’ αυτό, εξάλλου, και στο NBA επιτρέπεται οι παίκτες να «κατεβάζουν χέρι στην μπάλα» όταν την κρατάει ο επιθετικός για να του την πάρουν, ενώ κάτι τέτοιο σφυρίζεται ως φάουλ στη FIBA όταν γίνεται.

Νίκος Κουσούλης