Νικς είναι αυτοί…

Οι Νικς ξεκίνησαν καλά τη χρονιά, υπογράφοντας τον Άλαν Χιούστον. Ο Χιούστον σταμάτησε το 2005 (17 Οκτωβρίου), αλλά από τότε κάθε χρόνο… επιστρέφει. Πέρσι ο Αϊζάια Τόμας του έκλεισε την πόρτα στα μούτρα, αλλά όλοι είδαμε πού πήγε ο Τόμας στη συνέχεια της σεζόν (σπίτι του είναι η απάντηση…). Δεν ήταν ο Χιούστον ο μόνος λόγος, αλλά κυρίως ότι είχε καταφέρει να επιβεβαιώσει για ακόμη μία φορά τη διάσημη ρήση: «Αν θες να καταστρέψεις κάτι όμορφο, βάλε τον Τόμας υπεύθυνο». Κατάφερε να μην τον θέλει κανένας από τους αστέρες της ομάδας, να πλακωθεί άσχημα με τον Μάρμπερι και τον Κάρι, να μαλώσει με τη διοίκηση, ενώ στο ενδιάμεσο… παρενόχλησε σεξουαλικά και γυναίκα εργαζόμενο στο Μάντισον. Νομίζω αυτά είναι αρκετά…

Στη θέση του ο Μάικ Ντ’ Αντόνι. Και τι έκανε ο «Ιταλός» Ντ’ Αντόνι; Χρησιμοποίησε το νούμερο 6 του ντραφτ για να πάρει τον Ντανίλο Γκαλινάρι, ο οποίος είχε τεράστιο μπάι άουτ από την Αρμάνι (δεδομένων των συνηθισμένων). Ο κόσμος άρχισε το κράξιμο, αλλά οι Νικς το πλήρωσαν και το θέμα τελείωσε. Η επόμενη κίνηση ήταν η επιστροφή του Πάτρικ Γιούιν στο Μάντισον. Βεβαίως, ο μεγάλος Πατ έχει σταματήσει το μπάσκετ, γι’ αυτό οι Νικς θα περιοριστούν… στον γιο του, επίσης Πάτρικ Γιούιν στο όνομα.

Ο Άλαν Χιούστον ήταν σίγουρα μια σωστή επικοινωνιακά κίνηση. Ο Χιούστον κατάφερνε πάντα να κάνει απίστευτα υψηλά συμβόλαια στους Νικς, είναι ο 4ος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας, αλλά στα 34 του αποχώρησε από το μπάσκετ με πρόβλημα στα γόνατα. Τώρα ο ίδιος λέει ότι νιώθει καλύτερα, οι εξετάσεις έδειξαν ότι αντέχει και οι Νικς τον υπέγραψαν στα 37 του. Ο Γκαλινάρι τον είδε στην προπόνηση πριν υπογράψει και μετά είπε στους δημοσιογράφους: «Δεν γνωρίζω τι θα κάνει και αν θα παίξει, αλλά γνωρίζω αυτό: ο τύπος ξέρει να σουτάρει»! Η απόδειξη βεβαίως ότι η παλιά τέχνη δεν ξεχνιέται. Να δούμε πόσο θα μετρήσει η τριετής απουσία, τα 37 χρόνια στην πλάτη και τα χτυπημένα γόνατα.

Και φτάνουμε στο μεγαλύτερο θέμα των Νικς. Τι θα κάνουν με τον Στέφον Μάρμπερι. Ο Μάρμπερι είναι παιδί της Νέας Υόρκης, Νικς από μικρός, οπότε φυσιολογικά η επιστροφή του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, είχε τύχει λαμπρής υποδοχής. Πέρσι πέρασε όλη τη χρονιά μαλωμένος με τον Τόμας, κάνοντας ξεκάθαρο ένα πράγμα σε όλους: «είμαι η βεντέτα της ομάδας». Είχε και τα δίκια του, αλλά το τράβηξε το θέμα.

Ο Ντόνι Ουόλς, πρόεδρος των Νικς, φαίνεται να μην έχει αποφασίσει ακόμη τι θα κάνει και αν θα τον αφήσει ελεύθερο. Μάλλον καλύτερα, θέλει να τον αφήσει ελεύθερο, αλλά υπάρχουν 22 εκατομμύρια δολάρια στη μέση, που αποτελούν βραχνά. Ο Μάρμπερι φέτος θα είναι ο δεύτερος πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης του NBA πίσω μόνο από τον Γκαρνέτ. Και εννοείται ότι θα διευκολύνει τους Νικς αν θέλουν να τον δώσουν: «Αν δεν με θέλουν δεν πειράζει. Εγώ θέλω να παίξω στη Νέα Υόρκη, αλλά αν δεν θέλουν καταλαβαίνω. Αλλά πείτε το τώρα να μη χάνουμε τον καιρό μας».

Άρα θα κάνει διακανονισμό για τα λεφτά, όπως (ανεπίσημα) θέλουν οι Νικς: «Δώστε μου όλα μου τα λεφτά και φεύγω. Δεν καταλαβαίνω γιατί να κάνω διακανονισμό, όταν μπορώ να πάρω και τα 22 εκατομμύρια». Μεταξύ μας, δεν έχει άδικο.

Άρα μένει, έτσι; Και αν ο Ντ’ Αντόνι τον θέλει για μπακάπ, να έρχεται από τον πάγκο; Θα το έκανε; «Δεν είμαι διατεθειμένος να ξεκινάω το ματς από τον πάγκο, όχι στους Νικς. Αν ο Ντ’ Αντόνι θέλει τον Ντιούχον, ας το πει τώρα. Δεν με νοιάζει».

Υπάρχει βεβαίως κι ένας τρίτος δρόμος. Αυτός λέει ότι οι Νικς είδαν τον Μάρμπερι για πρώτη φορά στην καριέρα του κάτω από 200 pounds (91 κιλά), και συγκεκριμένα στα 197 (89 κιλά), ενώ από τις προπονήσεις φαίνεται να είναι σε απίστευτη κατάσταση. Έτσι, θέλουν να τον βάλουν στα φιλικά, να ανεβάσουν τις «μετοχές» του και να τον πουλήσουν στην αρχή της χρονιάς.

Ό,τι και αν γίνει τελικά, ένα είναι σίγουρο: με τους Νικς δεν θα βαρεθούμε.