Δημοσιεύτηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2008
Τη γνώμη μου για το ποιος είναι ο καταλληλότερος προπονητής (Γιαννάκης) την ξέρετε, τη γνώμη μου για το πόσο λεπτή είναι η γραμμή ανάμεσα σε επιτυχία και αποτυχία (πολύ λεπτή) την ξέρετε, τη γνώμη μου για τους υπόλοιπους Έλληνες πιθανούς αντικαταστάτες (κανέναν δεν φαίνεται να ευνοεί το timing) επίσης τη γνωρίζετε. Η πορεία της εθνικής τα τελευταία 5 χρόνια επί Γιαννάκη ως σύνολο είναι απόλυτα επιτυχημένη: 4η στους Ολυμπιακούς στην Αθήνα, 1η στο Ευρωμπάσκετ στο Βελιγράδι, 2η στο Μουντομπάσκετ στην Ιαπωνία, 4η στο Ευρωμπάσκετ στην Ισπανία, 5η στους Ολυμπιακούς στην Κίνα. Ενώ πριν από το Γιαννάκη και μετά την πρώτη του θητεία στον πάγκο; 16η στο Ευρωμπάσκετ του 1999 (ακόμη πονάει αυτό), στον καναπέ της στους Ολυμπιακούς του 2000, 10η στο Ευρωμπάσκετ του 2001, στον καναπέ της στο Μουντομπάσκετ του 2002, καλύτερα αλλά εκτός τετράδας, 5η στο Ευρωμπάσκετ του 2003.
Τέλος πάντων, είναι γνωστοί οι λόγοι για τους οποίους προχώρησε η απομάκρυνση Γιαννάκη από τον πάγκο, ποιοι πίεσαν, ποιοι βρίζουν εδώ και 11 μήνες, αλλά το θέμα είναι ότι για ακόμα μια φορά δείξαμε ότι δεν έχουμε τον αθλητικό πολιτισμό για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της εποχής. Το κεφάλαιο έκλεισε προς το παρόν και προσωπικά εύχομαι να μην επανέλθουμε μετά τους Ολυμπιακούς του 2012 στα γνωστά «ο Γιαννάκης είναι στρατιώτης της εθνικής και αυτό χρειάζεται η χώρα τώρα για να επανέλθει στις επιτυχίες», καθώς κάτι τέτοιο θα σημαίνει ότι για 4 χρόνια θα έχουμε αποτύχει πάλι παταγωδώς.
Ο Γιαννάκης δεν χρειάζεται την εθνική ομάδα (προφανώς), το θέμα είναι αν ισχύει το αντίθετο. Για μένα ισχύει. Μπορεί ο Δράκος να μην έχει μάθει να λέει «όχι» στην εθνική, όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις, αλλά η εθνική χωρίς αυτόν (είτε ως παίκτη είτε ως προπονητή) δεν έχει ανέβει ποτέ πάνω από την 3η θέση… το 1949 στο Ευρωμπάσκετ στο Κάιρο (7 ομάδες συμμετείχαν) ή την 5η θέση του 2003 με τον Ιωαννίδη στον πάγκο.
Ως παίκτης ξεκίνησε στην εθνική αντρών το 1976, την υπηρέτησε ως το 1996, συνέδεσε το όνομά του με κάθε επιτυχία, αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Το 1997 και το 1998 ήταν προπονητής της (δύο 4ες θέσεις σε Ευρωμπάσκετ και Μουντομπάσκετ το αποτέλεσμα), ενώ μετά απουσία 5 χρόνων (η δικαιολογία ήταν ότι δεν είναι… έτοιμος ακόμα) και το γνωστό καταποντισμό της Ελλάδας, επέστρεψε για δεύτερη θητεία ως προπονητής τα χρόνια 2004-08 με τις προαναφερθείσες επιτυχίες. Εκτός από εκείνη του 1949 στην οποία ήταν προφανώς… αγέννητος δεν υπάρχει ούτε μία επιτυχία της εθνικής ομάδας που να μην εμπεριέχει μέσα της το όνομα «Γιαννάκης» με την ιδιότητα είτε του παίκτη είτε του προπονητή. Καμία φορά δεν έχει ανέβει η ομάδα πάνω από την 5η θέση χωρίς αυτόν μαζί της (μην μου πείτε για το Κάιρο, εντάξει, το έγραψα, γελάσαμε όλοι, ας το αφήσουμε). Αυτό για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του ανδρός.
Από το επόμενο καλοκαίρι θα δούμε λοιπόν ένα καινούργιο πείραμα, μέχρι στιγμής μόνο αποτυχημένο στο παρελθόν όσες φορές είχε ξαναδοκιμαστεί. Ο Γιαννάκης έφυγε, οπότε το θέμα είναι ποιος θα έρθει. Για μένα από τους Έλληνες οι δύο που θα μπορούσαν να σταθούν είναι ο Φώτης Κατσικάρης και ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ο πρώτος σε 5-6 χρόνια και ο δεύτερος μετά από 3-4 χρόνια σε μεγάλη ομάδα όποτε κι αν είναι αυτά. Κάθε άλλο όνομα από Ελλάδα στην παρούσα φάση το απορρίπτω απλώς ως ανέκδοτο. Από τους ξένους μπορώ να ξεχωρίσω 4 μόνο: Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Ντούσαν Ίβκοβιτς, Ετόρε Μεσίνα και Γιόνας Καζλάουσκας (και ίσως Αΐτο Ρενέσες). Όμως, δεν πάει να πει ότι και οι τέσσερις λύσεις είναι δυνατές. Ο Ομπράντοβιτς απορρίπτεται… για τους ίδιους λόγους που απομακρύνθηκε και ο Γιαννάκης, τον Ίβκοβιτς (που τον θεωρώ μακράν την καλύτερη λύση) μας τον πρόλαβαν άλλοι, ο Μεσίνα ουσιαστικά ανακοίνωσε ότι θα πάει στην Μπαρτσελόνα («δεν δέχτηκα την πρόταση της γαλλικής ομοσπονδίας γιατί στην ACB δεν επιτρέπεται ένας προπονητής να είναι ταυτόχρονα και σε εθνική ομάδα») εκτός κι αν μας έριχνε στάχτη στα μάτια και μας μένει ο Καζλάουσκας. Ελεύθερος, προπονητής που έχει παίξει (ο μόνος στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ) το λεγόμενο «ολοκληρωτικό μπάσκετ», πολύ καλός, πανέξυπνος, με ωραία συστήματα και πλήρη εκμετάλλευση των επιθετικών αρετών των παικτών του. Βέβαια, ταιριάζει στην εθνική τέτοιος προπονητής; Που βάζει την άμυνα σε δεύτερη μοίρα; Γιατί οι ομάδες του Καζλάουσκας παίζουν καλή άμυνα, απλώς με αντίθετη λογική από αυτή της εθνικής μας. Δεν ξεκινούν όλα από την άμυνα στις ομάδες του. Καταλήγω στο θέμα ότι θεωρώ (από τις εφικτές) καλύτερη λύση τον Καζλάουσκας αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να έρθει στον πάγκο. Φοβάμαι ότι η ανακοίνωση του ονόματος την άνοιξη θα μας απογοητεύσει, απ’ όσα έχει πάρει το αυτί μου από την ομοσπονδία.Το άρθρο το ξεκίνησα βασικά για να αναφερθώ στα όσα είπε ο Βασιλακόπουλος την ημέρα που ανακοινώθηκε η απομάκρυνση Γιαννάκη. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του FIBA Europe… κοροϊδευόμαστε. Και εξηγούμαι:
– «Ο κύκλος του Γιαννάκη είχε κλείσει από τους Αγώνες του Πεκίνου. Μέχρι τότε ήταν η συνεργασία του με την εθνική»: ο ίδιος δεν είναι που πριν από 2 μήνες έλεγε ότι «μια πετυχημένη συνταγή δεν αλλάζει. Πάμε με Γιαννάκη για το Ευρωμπάσκετ του 2009»; Αυτός είναι, ρωτάω και απαντάω μόνος μου. Δεν το ανέφερα αυτό για τον Γιαννάκη, αλλά για την αξιοπιστία του ανδρός.
– «Θέμα ΕΣΑΚΕ η συμμετοχή της Καβάλας στην Α1»: τελικά… δεν θα μάθουμε ποιου θέμα ήταν η συμμετοχή της Καβάλας. Μου θυμίζει κάτι που είδα σε μια ξένη σειρά. Η ιδιοκτήτρια της επιχείρησης είχε απολύσει μια υπάλληλο, αλλά το ίδιο βράδυ πέθανε, πριν προλάβει να κοινοποιήσει την απόλυση. Έτσι, το άλλο πρωί η έξυπνη υπάλληλος πήγε κανονικά στη δουλειά, αφού κανείς άλλος δεν ήξερε για την απόλυση. Μάλλον και αυτός που ήταν υπεύθυνος για τη συμμετοχή ή μη της Καβάλας… πέθανε πριν ανακοινώσει την απόφασή του και όλοι οι υπόλοιποι απλώς… δεν ξέρουν.
– Μακράν η πιο τραγική φράση που δείχνει και σε ποιες εποχές… ζει ο FIBA Europe: «Υπάρχει ελληνικό μοντέλο πάντα! Το ισπανικό ή το αμερικάνικο μοντέλο δεν τα κατανοώ. Εμείς διδάξαμε όλους πώς αναπτύσσεται το μπάσκετ. Δεν θα προσχωρήσουμε σε άλλο μοντέλο»: Αυτό το είπε για το θέμα ξένου προπονητή. Μάθαμε ότι εκτός από το ότι διδάξαμε… πολιτισμό όλον τον κόσμο (γνωστή η φράση «όταν εμείς είχαμε πολιτισμό, εσείς μαζεύατε μπανάνες από τα δέντρα»), διδάξαμε και… μπάσκετ! Έγραψε… Βέβαια από τον άνθρωπο που έχει δηλώσει ότι οι Αμερικάνοι «είναι πιθήκια που απλώς πηδάνε ψηλά και καρφώνουν» δεν μπορείς να περιμένεις να καταλαβαίνει από βασικές αρχές μάρκετινγκ, επικοινωνίας, οργάνωσης, στησίματος μιας εύρωστης οικονομικά λίγκας. Ωστόσο, μετά είπε ότι δεν θα είναι… δογματικός και θα δεχτεί ξένο προπονητή αν υπάρξει καλή λύση. Όσοι γελάτε με το «δεν είμαι δογματικός» παρακαλώ σταματήστε για να συνεχίσουμε.
– Για το θέμα του ΠΣΑΚ εννοείται ότι… όλα είναι λυμένα και ότι για ό,τι δεν γίνεται φταίει η… Υπουργός Εργασίας. Ούτε αυτός, ούτε ο ΕΣΑΚΕ, ούτε ο Ιωαννίδης.
– «Κανένας δεν πρόκειται να απόσχει από την εθνική. Αυτά τα δημιουργούν κάποιοι που έχουν σκοπό να αποσταθεροποιήσουν την πορεία της εθνικής προς την κορυφή»: Καταλάβατε όλοι ποιος θα φταίει αν η Ελλάδα αποτύχει στο Ευρωμπάσκετ… Ο Παπαδόπουλος ανάγκασε 12 διεθνείς να βάλουν την υπογραφή τους ή πλαστογράφησε 12 υπογραφές και μετά τους ανάγκασε να πουν ότι την έβαλαν. Είχε γυμνές φωτογραφίες τους από τα ντουζ στα αποδυτήρια και τους εκβιάζει ότι θα τις βγάλει σε κίτρινες εφημερίδες, γι’ αυτό το έκαναν…
– «Δεν χρειάζεται αυτόκλητους προστάτες η εθνική. Έχει τη δύναμη, το κουράγιο, την αξιοπρέπεια, τα θεμέλια και δε χρειάζεται τη βοήθεια κανενός»: αυτό πήγαινε στην παρέμβαση Γιαννάκη, Λινάρδου, Μπαρτζώκα, Ζούρου και, ας μην επεκταθώ, όλων των Ελλήνων προπονητών (αλλά η σπόντα πήγαινε στον Γιαννάκη) που εξέδωσαν ανακοίνωση στήριξης στους παίκτες της εθνικής στην κόντρα τους με την ΕΟΚ. Προφανώς όταν λέει ότι η εθνική έχει «τη δύναμη και το κουράγιο» εννοεί για να τον αντέξει στην κόντρα που έχουν, αφού… με αυτόν είναι η κόντρα στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε η ανακοίνωση στήριξης.
– «Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να μπαίνουν σε συζήτηση δεν με αφορά η κόντρα των αιωνίων»: αυτό το είπε όταν ρωτήθηκε αν επηρεάζει η κόντρα των αιωνίων την επιλογή προπονητή στην εθνική! Μάλλον ζούμε σε άλλη χώρα. Πάντως σίγουρα δεν ζούμε στην ίδια, γιατί σε αυτή που ζω εγώ ο Γιαννάκης έφυγε από την εθνική επειδή είναι προπονητής του Ολυμπιακού και κάποιοι είχαν πρόβλημα.
– Και ο μαγικός επίλογος για την καριέρα του, τους λόγους που έφτασε ως εκεί, αλλά και το πού θέλει να πάει μετά… «Εξαντλείται όλη η ιεραρχία και οι φιλοδοξίες που έχει ένας άνθρωπος που έχει υπηρετήσει το παγκόσμιο μπάσκετ. Δεν περίμενα ξεκινώντας ότι θα έρθουν όλα αυτά. Πέρασα από όλα τα στάδια. Παίκτης, προπονητής, διαιτητής και τελικά ασχολήθηκα με τα διοικητικά. Με αρχές, αξίες και ιδέες που υπηρετείς με σταθερότητα, τα άλλα έρχονται μόνα τους»: Με αξίες και ιδέες όταν λες;