Σπάνιο θέαμα…

Αγώνας ανάμεσα σε ισοδύναμες ομάδες να κριθεί με τέτοια διαφορά είναι πολύ σπάνιο, ιδίως στο επίπεδο ομάδων όπως το Αιγάλεω και η ΑΕΛ. Η αιτία είναι ίσως το κλίμα που επικρατούσε στο Αιγάλεω όλη την εβδομάδα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, όλοι οι άνθρωποι της ομάδας σκέφτονταν ότι αν το Αιγάλεω χάσει τότε θα πέσει. Αυτή η φράση ήταν στο μυαλό όλων, από τον αρχηγό της ομάδας, μέχρι τον τελευταίο φίλαθλο. Και σε μια σπάνια στιγμή, στο Αιγάλεω αυτή η πίεση βγήκε ως ενέργεια. Την ίδια ώρα, η ΑΕΛ έπαιξε ένα πολύ άσχημο ματς, δεν είχε ψυχολογία ντέρμπι και από την αρχή έμεινε πολύ πίσω στο σκορ. Η απειρία της ομάδας μέτρησε στη συνέχεια για να ξεφύγει το ματς, καθώς εκτός του Κόμματου (άντε και του Λάππα) κανείς δεν έχει παραστάσεις και εμπειρία. Έτσι μετά το φοβερό ξεκίνημα του Αιγάλεω η διαφορά μεγάλωνε αντί να πέσει. Τα χέρια των παικτών της ΑΕΛ βάραιναν και έμοιαζαν να κινούνται σε κινούμενη άμμο: ό,τι έκαναν για να αντιστρέψουν την κατάσταση, τους βύθιζε πολύ βαθύτερα. Τα στατιστικά λένε… ψέματα καθώς η ΑΕΛ είχε μόλις 12 λάθη και 15/29 δίποντα. Όμως, δείχνουν ταυτόχρονα ότι η ομάδα έμοιαζε σα να παίζει με βαρίδια στα πόδια.

Στο Αλεξάνδρειο, ο Κολοσσός έφτασε μετά από Οδύσσεια… μιας μέρας, αφού αντί να ξεκινήσει στις 15:00 το μεσημέρι της Παρασκευής από τη Ρόδο για τη Θεσσαλονίκη, έφυγε τα ξημερώματα του Σαββάτου (00:45) προς Αθήνα, έμεινε εκεί 4-5 ώρες και στις 9:30 πρωί αναχώρησε για Θεσσαλονίκη, όπου έφτασε στις 12 παρά. Ε, έφτασε αυθημερόν και μετά (BEN:) απέδειξε ότι δεν είναι Μπαρτσελόνα! Λογικό είναι μια ομάδα αυτού του επιπέδου να μην αντέξει σε τέτοια έδρα μετά από αυτή την ταλαιπωρία. Ο Άρης από την αρχή μπήκε επικεφαλής και ο Κολοσσός ένιωθε ότι το ματς ήταν πάνω από δυνάμεις του.

Στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός κέρδισε πολύ εύκολα. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν πάρα πολλά λάθη (23 συνολικά) αλλά όχι από την άμυνα του Πανιωνίου. Τα περισσότερα ήταν λόγω του λογικού εκνευρισμού και της αναμενόμενης έντασης μετά το ματς στην Ισπανία. Έπαιξαν ταυτόχρονα απίστευτη άμυνα και σκόραραν στην επίθεση με μεγάλη ευκολία (όποτε δεν έκαναν λάθος) και το παιχνίδι είχε μια μεγάλη ιδιοτροπία: ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με 10-0 και ουσιαστικά εκεί καθάρισε το ματς. Είναι σπάνιο αυτό που έγινε στο ματς. Ο Πανιώνιος προσωρινά μείωσε στους 6 πόντους, αλλά δεν μπόρεσε να πλησιάσει πιο πολύ. Ουσιαστικά σε όλο το ματς η διαφορά κυμαινόταν από τους 8 μέχρι τους 12 για να πάει στους 16 στα μισά της τελευταίας περιόδου. Σημαντικό στοιχείο και για τις δύο ομάδες: για τη μία που δεν μπόρεσε να ανατρέψει τη μοίρα της που διαγράφηκε στο 2ο λεπτό και την άλλη που δεν έχασε τη διαφορά που πήρε στο ξεκίνημα σε κανένα σημείο του ματς.

Ο Πανελλήνιος έκανε περίπατο με τα Τρίκαλα, τα οποία και διέλυσε με 47 πόντους διαφορά. Η διαφορά είναι πάρα πολύ μεγάλη, αλλά και χαρακτηριστικό δείγμα των ικανοτήτων του Πανελληνίου και το τι μπορεί να κάνει αν βρεθεί σε εξαιρετική μέρα. Τα Τρίκαλα δεν έχασαν τίποτα, εκτός από το γόητρό τους, το οποίο δέχτηκε ισχυρό πλήγμα. Θα πρέπει σύντομα να ανασκουμπωθούν, να ξεχάσουν το ματς και να πάνε στο επόμενο παιχνίδι για να παλέψουν.

Το Μαρούσι πέρασε από την Καβάλα και… όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Το ματς ήταν τρομερά κρίσιμο για τους Αμαρουσιώτες, που δεν είχαν περιθώρια για άλλες απώλειες. Η Καβάλα θα ήθελε να πάρει το ματς, αλλά δεν… καιγόταν κιόλας. Έπαιζε με ανώτερη ομάδα, το πάλεψε, αλλά έχασε ουσιαστικά από το πρώτο ημίχρονο, αφού το Μαρούσι ήταν αποφασισμένο και επέβαλε το ρυθμό του. Η ήττα θα στοίχιζε πολύ, η νίκη απλώς σημαίνει… «συνεχίζουμε» για το Μαρούσι.