Δημοσιεύτηκε στις 4 Ιανουαρίου 2009
Στο πρώτο ματς του νέου χρόνου, ο Ολυμπιακός δεν είχε πρόβλημα με τον Πανελλήνιο, κυρίως γιατί είχε καλούς αυτοματισμούς στην επίθεση, είχε διαβάσει καλά την αντίπαλη άμυνα και έβγαλε πολλά ελεύθερα σουτ. Με τους Ολυμπιονίκες να μην μπορούν να σταματήσουν την επίθεση των γηπεδούχων ήταν σίγουρο ότι η πλάστιγγα θα έγερνε, και με διψήφια διαφορά, προς το κόκκινο. Στα θετικά του Ολυμπιακού τα πολύ καλά επιθετικά συστήματα, ο πλουραλισμός στο σκορ και το μοίρασμα των λεπτών συμμετοχής, στα αρνητικά η επιθετική άμυνα που επιτρέπει ελεύθερα μακρινά σουτ στον αντίπαλο. Πάντως, ενόψει Τελ Αβίβ οι «ερυθρόλευκοι» έδειξαν να βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Για τον Πανελλήνιο ήταν μια ήττα εντός προγράμματος, απλώς θα μπορούσε να είχε «χτυπήσει» περισσότερο το ματς, γιατί, στην πραγματικότητα, από το 17’ και μετά είχε ρόλο κομπάρσου.
Το Μαρούσι πιστοποίησε, ακόμη και μετά τη διακοπή, ότι βρίσκεται σε φάση ανόδου κερδίζοντας τέταρτο συνεχόμενο ματς, αυτή τη φορά εκτός έδρας την ΑΕΚ. Σε μία έδρα που οι γηπεδούχοι είχαν χάσει μόνο μία φορά φέτος, το Μαρούσι «καθάρισε» τη νίκη, κυρίως χάρη στα τρίποντα της τελευταίας περιόδου. Ό,τι δοκίμασε στο τέλος το Μαρούσι πήγε στο πλεκτό, οπότε, όταν μια ομάδα βάζει 32 πόντους στην τελευταία περίοδο δεν μπορεί να χάσει.
Στο ντέρμπι της Λάρισας φάνηκε για μια ακόμη φορά ένας νόμος στο μπάσκετ: στα τοπικά ντέρμπι δεν υπάρχει φαβορί. Η Ολύμπια φάνταζε πιο έτοιμη, μπήκε πολύ δυνατά στο ματς, πήρε διαφορά 20 πόντων στο ημίχρονο, αλλά η ΑΕΛ είχε το σθένος, το κουράγιο και τον κατάλληλο παίκτη (Κόμματος) αλλά έδειξε και την ικανότητα, βεβαίως, να γυρίσει το ματς, να πάρει το προβάδισμα και να το οδηγήσει στο τελευταίο σουτ. Στα τελευταία δευτερόλεπτα, όμως, η ΑΕΛ δεν μπόρεσε να σκοράρει όταν ήρθε η ώρα του κρίσιμου σουτ για τη νίκη με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να ολοκληρώσει τη μεγάλη ανατροπή. Το ματς ήταν μέτριο, αλλά είχε πολύ πάθος, ενώ αξίζει να αναφέρουμε, όσον αφορά τη σύγκριση των δύο ομάδων, ότι ο Μπαρτζώκας είχε 10 παίκτες να παίζουν 7 έως 32 λεπτά, ενώ ο Αλεξανδρής είχε 4 παίκτες που έπαιξαν τουλάχιστον 31 λεπτά!
Ο Άρης πήρε μια τόσο καθαρή, όσο και σημαντική βαθμολογικά νίκη, αφού το τέλος της αγωνιστικής θα τον βρει με +2 από την τέταρτη θέση. Οι Θεσσαλονικείς κέρδισαν με τη γνωστή τους συνταγή, αφόρητη πίεση στην άμυνα. Και ήταν η άμυνά τους που τους βοήθησε στο να κερδίσουν και με διψήφια διαφορά παρότι είχαν σε κακή επιθετικά μέρα τους Τσαλδάρη – Ηλιάδη. Στηριζόμενος επιθετικά στη φροντ-λάιν (Σέκουλιτς, Νέλσον και Μπάρλος είχαν διψήφιο αριθμό πόντων) αλλά και τον Κλαρκ, ο Άρης εκμηδένισε τον Μάιλς (2/9 σουτ, 4 λάθη σε 37 λεπτά) και έτσι τα ξεσπάσματα των Μπάξτερ – Ντικούδη και του Ζορόσκι δεν ήταν αρκετά για να ανατρέψουν το διαφαινόμενο σκορ που είχαν διαμορφώσει υπέρ τους οι «κίτρινοι» από την πρώτη περίοδο. Έτσι, παρότι οι Νεοσμυρνιώτες πήραν τα ριμπάουντ, με μόλις 4 ασίστ σε όλον τον αγώνα, «πνίγηκαν» στην άμυνα του Ματσόν.
Πολύ μεγάλης βαθμολογικής σημασίας νίκη για το Αιγάλεω, το οποίο όχι μόνο κέρδισε ένα ματς από τα… must αλλά είδε και όλες τις ομάδες (εκτός της Ολύμπιας βεβαίως) από την 9η θέση και κάτω να χάνουν! Με τον Καλλινικίδη να δίνει το σύνθημα, με πάθος και συγκέντρωση στο στόχο, το «Σίτι» είχε μεγαλύτερη τύχη για τη νίκη από τα Τρίκαλα που έπαιξαν καλύτερο μπάσκετ από το… περσινό αλλά δεν έδειξαν ακόμη έτοιμα να αλλάξουν την αγωνιστική τους εικόνα όσο χρειάζεται για να διεκδικήσουν την παραμονή. Η νίκη του Αιγάλεω, αντίθετα, σκόρπισε αισιοδοξία για τη συνέχεια.
Στο τελευταίο ματς της ημέρας ο ΠΑΟΚ ήταν σαρωτικός, έπαιξε πολύ καλό μπάσκετ και κέρδισε πολύ άνετα τον Κολοσσό. Με αυτήν την εμφάνιση οι Θεσσαλονικείς ατενίζουν το μέλλον πιο αισιόδοξα ενώ περιμένουν και τον Τζόνσεν που είναι μια πολύ καλή προσθήκη. Με 5 παίκτες να έχουν διψήφιο αριθμό πόντων και απόλυτο έλεγχο του ρυθμού ο ΠΑΟΚ μοίρασε υποσχέσεις με την εμφάνισή του, την ώρα που ο Σφαιρόπουλος έβλεπε την ομάδα του ανήμπορη να αντιδράσει, έστω και σε ένα παιχνίδι στο οποίο θεωρητικά οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος της ομάδας του.