Στα όριά του

Τι βελτίωσαν οι «πράσινοι» για να πάρουν την πρόκριση; Πρώτο και σημαντικότερο μείωσαν τα λάθη, έκαναν τα μισά απ’ όσα είχαν κάνει στο ματς της 17ης Ιανουαρίου. Επιπλέον, επέμειναν πολύ με τους παίκτες που έδειξαν να είναι σε καλή μέρα: ο Περπέρογλου μπήκε πολύ ζεστός στα μισά της πρώτης περιόδου και η μπάλα πήγαινε συνέχεια σε αυτόν με αποτέλεσμα να έχει βάλει 15 πόντους μέχρι το ημίχρονο! Στην τέταρτη περίοδο, αυτός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο ήταν ο Σπανούλης, που έκανε διεισδύσεις, πήγε πάνω στους ψηλούς του Αμαρουσίου, κέρδισε φάουλ, ενώ έβαλε και το καθοριστικό τρίποντο για να κάνει το 67-70 στην παράταση.

Με τον Πέκοβιτς να μην μπορεί να σκοράρει με τη συνήθη του αποτελεσματικότητα σήμερα, τον Φώτση να σουτάρει 1/6 τρίποντα και τους 7 πόντους του Διαμαντίδη να «πονάνε» περισσότερο την ομάδα απ’ ότι τη βοήθησαν, αφού προήλθαν από 1/6 σουτ και 4/6 βολές, χρειαζόταν κάποιος να ντυθεί «ήρωας» για να μπορέσει να δώσει το κάτι παραπάνω που χρειάζονταν οι φιλοξενούμενοι. Αυτός ήταν ο Σπανούλης (που δικαιολογημένα διαμαρτυρήθηκε ότι του έγινε φάουλ στην τελευταία επίθεση της κανονικής διάρκειας). Τη στιγμή που πήρε κάποιες επιθέσεις και ο συνεπέστατος Μπατίστ (ωστόσο δεν έπαιξε καλή άμυνα στον Μαυροκεφαλίδη), ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να φτάσει στο σκορ που χρειαζόταν για να καταβάλει την αντίσταση των γηπεδούχων.

Το Μαρούσι από την πλευρά του, επέμεινε πολύ στο να σουτάρει τρίποντα ελπίζοντας ότι δε θα χαλάσει τα ποσοστά του, αλλά αυτό δεν μπορούσε να συμβεί. Είχε τον Μαυροκεφαλίδη να δίνει σημαντικές λύσεις (βάζοντας μεταξύ άλλων και δύο καλάθια πάνω από το κεφάλι του λάθος τοποθετημένου Μπατίστ), είχε τον Κις για πρώτο σκόρερ, είχε και τον Στίβενσον να ξεκινάει ζεστός και έβρισκε συνέχεια κάποιες λύσεις παρότι σούταρε… 25 λιγότερες βολές. Ωστόσο, όση ώρα ο Κις κάθεται στον πάγκο η ομάδα χάνει μεγάλο μέρος από την κινητικότητά της, είναι αρκετά πιο στατική και χωρίς το στοιχείο του απρόβλεπτου στο παιχνίδι της.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μαρκόπουλος είχε δουλέψει προφανώς και χρησιμοποίησε για πολλή ώρα ένα σχήμα με τον Καϊμακόγλου στο 3, και δύο κλασικούς ψηλούς μαζί στην πεντάδα! Πάντως, με τον Καϊμακόγλου να χάνει αρκετά ελεύθερα σουτ (2/10 εντός παιδιάς), τον Διαμαντόπουλο να μην μπορεί να προσφέρει όσα θα περίμενε ο Μαρκόπουλος και τον Στίβενσον να «ξεφουσκώνει», το Μαρούσι σιγά σιγά «κόλλησε» και έχασε την ευκαιρία να πάρει τη μεγάλη πρόκριση. Ειδικά στο τέλος της κανονικής διάρκειας και στην παράταση οι Αμαρουσιώτες δυσκολεύονταν πάρα πολύ στο 5 εναντίον 5, με αποκορύφωμα την τελευταία τους επίθεση στο τέταρτο δεκάλεπτο όταν ο Κις κλείστηκε κάνοντας ντρίπλα, ο Στίβενσον πελάγωσε χωρίς να κοιτάει από την αρχή που πήρε την μπάλα το καλάθι, με αποτέλεσμα να επιχειρήσει ένα χαμένο εκ προοιμίου σουτ.

Η ουσία και αυτά που κρατάμε από το παιχνίδι (αλλά και τις τελευταίες μέρες γενικότερα) συνοψίζονται στα εξής: πρώτα απ’ όλα ο Παναθηναϊκός πήρε την πρόκριση, έκανε τη δουλειά και θα διεκδικήσει το Κύπελλο στον τελικό. Από εκεί και πέρα, δυστυχώς λίγες μέρες πριν το ξεκίνημα του top-16, δεν πείθει και δε στέλνει απειλητικά μηνύματα στους αντιπάλους του. Όσο για το Μαρούσι που έπαιξε με τους «αιώνιους» 3 φορές μέσα σε περίπου 3 βδομάδες, και έχασε 2 ματς φέρνοντας τον αντίπαλο στα όριά του ενώ κέρδισε το 1, δείχνει ότι μπορεί να χτυπήσει οποιαδήποτε ομάδα στην κατηγορία του και λογικά κοιτάει ξεκάθαρα προς την 3η θέση και την Ευρωλίγκα.